|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ชีวิตช่างทำโล่รางวัลในอินเดีย
อาลี เดจาวู เป็นช่างฝีมือทำโล่รางวัลของโรงงานผลิตโล่รางวัลแห่งหนึ่งในเมืองดุมไบ ประเทศอินเดีย แม้อาลีจะเป็นคนในชนชั้นวรรณะแพทย์ แต่ความเป็นอยู่ของอาลีก็ไม่ได้แตกต่างจากคนวรรณะศูทรซึ่งเป็นชนชั้นที่ต่ำที่สุดของอินเดียเลย อาลีมีบ้านซึ่งเป็นตรอกเล็กมุงสังกะสีเป็นที่ซุกหัวนอนเพียงหนึ่งหลัง แต่อาลีโชคดีตรงที่ว่าโรงงานทำโล่รางวัล มีบ้านพักคนงานให้ อาลีจึงอาศัยนอนในบ้านพักคนงานนั้นบ่อยกว่านอนที่บ้านของตน
ทุกเช้าอาลีจะตื่นนอนและล้างหน้าในห้องที่จัดไว้ให้ ซึ่งจะแยกจากกันกับพวกคนงานในวรรณะศูทร อาลีบอกกับพวกเราว่าเขายังโชคดีที่เกิดมาในครอบครัวที่เป็นช่างฝีมือ เพราะไม่เช่นนั้นเขาคงต้องใช้น้ำประปาข้างทางล้างหน้าแทนแน่ หลังล้างหน้าแต่งตัวอาลีก็เริ่มเข้าทำงาน เขาตอกบัตรเข้างานตอน 9 โมงเช้า และเริ่มงานทำโล่รางวัล ด้วยการหลอมพลาสติกและนำมันมาขึ้นแบบแม่พิมพ์ที่เตรียมไว้ อาลีทำเช่นนี้อยู่บ่อยครั้ง ความชำนาญทางวิชาช่างทำให้เขาระวังตัวจากความร้อนได้ ผิดกับพวกคนงานวรรณะศูทร พอแบบที่ได้เย็นลงอาลีก็จะนำมันมาแกะและสลักชื่อของเจ้าของบนโล่รางวัล ในใจลึกๆแล้วอาลีเองก็อย่างที่จะเป็นคนได้รับโล่รางวัลเหล่านั้นบ้าง
ตกเย็นอาลีก็กลับเข้านอนยังบ้านพักคนงาน หากวันไหนเป็นวันหยุดยาวเขาก็ต้องกลับเข้าไปนอนยังบ้านของเขา อาลีได้รับค่าจ้างเป็นรายเดือนเดือนละ 6000 รูปี อาลีบอกกับพวกเราอีกเช่นกันว่าเขายังดีกว่าพวกศูทรที่รับค่าแรงเพียงวันละ 1 รูปีเท่านั้น ท้ายทีสุดแล้วอาลีตั้งใจจะยึดอาชีพนี้ไปเรื่อยๆจนกว่าจะหาเงินได้พอเปิดร้านเป็นของตนเอง เมื่อถึงเวลานั้นอาลีอาจได้รับโล่รางวัลในฐานะผู้มีความพยายามเหมือนอย่างลูกค้าที่เขาเคยทำโล่รางวัลให้ก็ได้
ไอเดียจาก livejournal
Create Date : 19 มิถุนายน 2553 |
Last Update : 19 มิถุนายน 2553 18:11:58 น. |
|
1 comments
|
Counter : 733 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|