Bloggang.com : TheraBella : ป่วยเฉยเลย....

ป่วยเฉยเลย....

ก่อนอื่น
ต้องขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาเยี่ยม มาคอมเม้นท์ให้เบลล์นะคะ เพิ่งทำบล็อกใหม่ แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีใครเข้ามาในนี้และมาให้กำลังใจกัน ขอบคุณจริงๆนะคะ .... ช่วยแก้เหงาไปได้เยอะเลย

เอาล่ะ เข้าเรื่อง....

วันนี้เป็นวันนึงที่อ่อนไหวมากกกกกกกก (จริงๆก็อ่อนไหวมานานแล้วแหละ)

ตื่นเช้ามาก็เจ็บคอ กังวลอยู่ว่าจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกมั้ย ป่วยไรทีต้องเข้าโรงบาลทุกที หายยากหายเย็น... พอแม่โทรมาก็ถูกไล่ให้ไปหาหมอ
หมอก็เลยสั่งให้แอดมิท..(ว่าแล้วเชียว)

สรุปว่า ต้องนอน... เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆ ถึงอยู่บ้านคนเดียวก็ไม่อยากคลานมาหาข้าวหายากินเอง.. มันว้าเหว่ขนาดนั้นเลยชีวิต

คิดถึงแม่ที่สุด ในเวลาแบบนี้อยากให้แม่มาอยู่ข้างๆ ... ง่าาา จะร้องไห้อีกแล้ว

นี่เป็นครั้งแรกที่ต้องนอนป่วยที่โรงพยาบาลคนเดียว เวลาป่วยทีไรแม่จะคอยดูแลตลอด เออ....มันเจ็บปวดอย่างนี้นี่เอง ถึงพ่อจะอยู่ที่นี่ก็ใช่ว่าจะมาอยู่เป็นเพื่อน เมื่อกี๊มาเยี่ยมยังไม่ถึงสิบนาทีเลยมั้ง ..พ่อคงห่วงเบลล์มากกกกก

.....................อยากไปจากที่นี่ใจจะขาดแล้วเนี่ย
ที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ที่นี่ ... เอ้อ คงต้องรอไปอีกสามสี่เดือน เอาน่า แป๊บเดียวก็หมดเดือนแล้ว!! ....แต่ก็ขอหายป่วยก่อนละกันนะ

..............เอาไว้จะมาเขียนเรื่องชีวิตที่เมกาลงในนี้ดีกว่า ถึงมันไม่ค่อยจะสวยงามซักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ถึงขนาดที่จะต้องลืมนี่เนอะ

บางที ถ้าเวลาผ่านไปนานๆ เราอาจจะกลับมาย้อนนึกถึงมันแล้วอมยิ้มก็ได้