P' Ni
I hope Timing will get well soon na ka!!

Take care ka p' Ni

แอบมาดูน้องๆหลายทีแล้ว แต่ไม่เคยเม้นท์เลย ขอให้พระรักษาน้องไทม์มิ่งนะคะ
อาการดีขึ้นเร็วๆนะจ๊ะ

หวัดดีจ้าน้องนิ ขอให้น้องไทม์มิ่งหายเร็ว นะคะ

นิ พี่ละสงสารเราจริงๆ หลานก็ด้วย อายุเท่านี้ต้องมาผ่านอะไรเยอะแยะ

ป้าเต้ยขอให้บุญรักษาลูกนะ ขอให้หายวันหายคืน

ทำไมเด็กๆต้องมาเจ็บป่วย และทรมานด้วยอาการเจ็บป่วยด้วยนะ
ขอเป็นกำลังใจให้นิ ต่อสู้ กับอาการเจ็บป่วยของลูก อย่าท้อ อย่าเหนื่อยนะ
และขอให้ไทม์มิ่งหายเจ็บป่วยโดยเร็วจ๊ะ

สวัสดีครับ คุณนิ....

ขอให้ลูกชายหายป่วยเร็ววันนะครับ...

จากบล็อก....เห็นบ่นกันเยอะเหมือนกันว่าบล็อกพี่เข้ายาก...คงเพราะใส่สคริปต์เข้าไปเยอะ..

จะเอาออก ก้เสียดายอยู่...

แต่คุณนิลองใช้ Firefox ดุหรือยังครับ... ช่วงก่อนตอนใช้แต่ IE พี่ก็มีปัญหาเวลาเปิดหลายๆบล็อกหรือหลายเว็บ...
พอหันมาใช้ เว็บบราวส์เซอร์ตัวนี้แทน ก็ดีขึ้นนะครับ

มีความสุข นะครับ

น้องนิ...พี่เข้าใจความรู้สึกของนิมากๆ เพราะพี่นั้น แค่เจอน้องแพรวา น้องไหม ตอนคลอดแล้วตัวเหลือง หรือ ลูกไม่สบายต้องนอนโรงพยาบาล ก็รู้สึกเหนื่อย และใจคอไม่มีเอามากๆ
แต่สำหรับนิแล้วต้องเจอกับอาการป่วยของลูกที่หมอบอกว่าต้องผ่าตัดอย่างเดียวด้วยล่ะก้อ มันคงต้องใช้ความเข้มแข็ง และกำลังใจเป็นอย่างมากเลย
พี่จะเล่าเรื่องของพ่อกับแม่พี่ให้ฟัง พี่มีน้องสาวต่างแม่อยู่ 1 คน เค้าเป็นโรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบตอน 3 ขวบ หมอจะถอดสายอ๊อกซิเจนออก พ่อไม่ยอม ขับรถพาน้องพี่ จากพิษณุโลกเข้ามาที่รามา โดยมีถังอ็อกซิเจน และลูกพี่ลูกน้องที่เป็นนางพยาบาลมาด้วย มารักษาที่รามาฯ เป็นเดือน กลับบ้านก็กลายเป็นสภาพเด็กที่ไม่รู้เรื่อง ต้องให้อาหารทางสายยาง อึ หือ ฉี่ก็ไม่รู้ หลังจากนั้นเค้าพอเดินได้ ทานอาหารปกติได้ แต่ก็ไม่รู้เรื่องเหมือนเดิม เวลาอึก็กินอึตัวเอง พี่ก็ต้องคอยช่วยดูแล เช็ดอึ เก็บกวาดบ้านที่เค้าละเลงไว้ แต่พอเค้าเข้า ICU ครั้งใด ก็ไม่อยากให้น้องตาย เค้าอยู่แบบทรมารทั้งตัวเค้าเอง และพ่อแม่พี่ มาจนถึงอายุเค้า 23 ปี
20 ปีที่เค้าอยู่ พ่อ กับ แม่พี่ไม่เคยบ่น หรือ รู้สึกเสียใจที่ให้เค้ามีชีวิตรอดมา
เพราะฉะนั้นนิต้องเข้มแข็ง พี่เป็นกำลังใจให้นะ ไทม์มิ่งต้องหาย และถ้าไม่มีวิธีอื่นนอกจากการผ่าตัด ก็ต้องยอมนะ เพื่อสุขภาพที่ดีของเค้าในอนาคต

โถ หนุ่มน้อย ...... ขอให้อาการดีขึ้นเร็วๆๆ นะคะ .... ช่วงนี้ปิดเทอมน่าจะดีขึ้นเยอะแหละเนอะ .....

ลูกของพี่ชายแฟนอ่ะ เค้าก้อเป็นภูมิแพ้เหมือนกัน ต้องเข้าไปฉีดยาที่ รพ. ทุกเดือน จนตอนนี้ ป.5 แล้วอ่ะ เค้าก้อดูโอเคนะ อยากให้คุณนิเข้มแข็งเพื่อลูกมากๆๆ นะคะ .... แล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีเนอะ

ขอให้ไทม์มิ่งหายเร็วๆนะ

นิ สมัยพี่เด็กๆนะ พี่ก็เป็นภูมิแพ้มากเลย จำได้เลย ตอนเด็กไม่เคยนอนหลับได้เลย เพราะว่าจะหายใจไม่ออก แม่จะมาจับนั่งหลับบ่อยๆ เพราะว่าไม่งั้นพี่จะไม่หายใจ จำได้แต่ว่ามันทรมานมากเลยนะ

ไปหาหมอ ฉีดยาภูมิแพ้ ทดสอบจิ้มๆ สาระพัดเลย เจ็บสุดๆ

แม่พาหาหมอทั้งไทยทั้งจีน
แล้วสุดท้ายมาลงที่หมอจีน ให้กินยาบำรุงปอดอะไรแบบนี้ แล้วมันหายไปตอนไหนก็ไม่รู้

แต่อย่างที่หมอบอกมังว่า พอโตขึ้นก็จะดีขั้นเอง อีกอย่างตอนพี่เริ่มโต ไปหัดว่ายน้ำด้วย ทำให้ภูมิแพ้หายไปเลยนะ

เด๋วเจ้าไทม์มิ่งก็หายนะ ทำใจให้เข้มแข็งไว้

ดีใจจัง เจอพี่นิแล้ว

สงสารไทม์มิ่งจัง ขอให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ นะคะ

ไซนัสนี่ไม่หายจริง ๆ แม่นินก็เป็นค่ะ ต้องคอยดูแลตัวเองดี ๆ เลยห้ามเป็นหวัด

ช่วงนี้เริ่มดีขึ้นเลยมาเยี่ยมได้แล้วค่ะ

ขอโทษด้วย พี่ไม่ค่อยได้เข้ามาในบล้อกน้องนิเลย

ขอให้ไทม์มิ่งอาการดีขึ้นนะคะ อ่านที่น้องนิเขียนเล่า แล้วน่าสงสารไทม์มิ่งจังเลย

พี่เชื่อว่า หมอต้องรักษาอาการต่าง ๆของไทม์มิ่งได้ค่ะ

เป็นกำลังใจให้น้องนิด้วยนะ ตัวน้องนิเองก็ต้องรักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ

พี่นิ ...

นุชก็คิดว่าทำไมพี่นิหายไป คิดถึงแทบแย่ นุชแวะมาหาบ่อยมาก เกือบไปตั้งกระทู้หาในห้องชานเรือนแล้วนะเนี่ ฮือๆ คิดถึง

เดี๋ยวพี่ส่งเมลกับเบอร์โทรสับมาให้นุชทางหลังไมค์เลยนะคะ ไม่เอาแย้วเดี๋ยวหายไปอีกติดต่อไม่ได้

อาการของน้องไทม์มิ่งดีขึ้นแล้ว ดีจังค่ะ น่าสงสารจังเลยหายใจลำบากแบบนี้ เพี้ยงๆๆๆๆๆ ขอให้หนูอาการดีขึ้นเรื่อยจนหายขาดเลยนะครับคนเก่ง

เดี๋ยวออกไปดูรูปอัพเดทก่อนนะคะ เจอกันที่บล๊อกนู้นอิกทีเน้อ

แม๊...คิดถึงอีกสักที คิดถึงๆๆๆๆๆ

อ่านแล้วใจหายเลยค่ะพี่นิ เป็นจินคงกังวลเหมือนกัน ตอนนี้แค่พี่พายเป็นหอบหืด จินก็แทบจะแย่ เด็กเป็นภูมิแพ้กันเยอะจริง ๆ เลยสมัยนี้ไม่เหมือนสมัยก่อนเน๊อะ แต่น้องนีนนี่แข็งแรงเหมือนน้องแพร์เลย

อ่านแล้วสงสารน้องไทม์มิ่งจังเลยพี่นิ น้องเค้าต้องหายค่ะพี่นิอาจจะใช้เวลานิดนึง ยังไงพี่นิต้องสู้ๆนะคะ รักษาสุขภาพของตัวเองด้วย