ฉันเคยเชื่อว่าความรักมีอยู่จริง
... ความรัก...สามารถสร้างสรรค์สิ่งดีๆ ให้กับชีวิตเราได้ . ให้เราสัมผัสได้ถึงความสดใสงดงาม ให้เราได้เรียนรู้ถึงความรู้สึกละเอียดอ่อน . ทั้งความห่วงใยเื้อื้ออาทร ความคิดถึงห่วงหา . ในยามที่ห่างไกล และใกล้กัน . ฉันเก็บทุกสิ่งที่เธอมีให้ ตั้งแต่วันแรกที่พบกัน ทุกรายละเอียดระหว่างเรา . ทุกความรู้สึก ทุกความเป็นไป อยู่ในใจตลอดมา . แม้ในบางภาพของวันก่อน อาจจะมีบางเรื่องราวที่เราไม่เข้าใจกัน มีความขัดแย้งกันบ้าง . แต่เราก็เรียนรู้ที่จะให้อภัย พูดคุยเพื่อที่จะเรียนรู้ ปรับตัว ปรับใจเพื่อกันและกัน . และเพื่อความรัก..... . บางครั้งหรืออาจจะบ่อยครั้งที่ฉันรู้สึกไม่แน่ใจ ว่าฝันไปหรือปล่าว . รักของเรามีจริงหรือปล่าว หรือแค่ฝันที่่พร้อมจะสลายไปเมื่อฉันลืมตา . เพราะฉันมักจะรู้สึกเสมอๆว่าฉันไม่ได้ดีเพียบพร้อม พอที่จะยืนอยู่เคียงข้างเธอ . และไม่เคยคาดหวังว่าในชีวิตของฉันจะมีใครมารักได้มากมายขนาดนี้ . เพราะฉะนั้นบางครั้ง ความหวั่นไหวของฉันมักสร้างความไม่สบายใจให้กับเธอ . ฉันคงต้องขอโทษเธอไว้ตรงนี้ด้วย แต่ฉันก็อยากจะบอกว่า . ทุกวันของฉันที่มีเธอ คงเป็นก้าวของทุกวัน . ที่ฉันตั้งใจที่จะเชื่อว่าความรักมีอยู่จริง และสร้างความมั่นใจให้กับตัวเอง . ว่าเธอยังเป็นคนดีคนเดิมของฉัน ที่รักและตั้งใจจะเดินไปด้วยกันจริง ๆ .
.. รักเธอเท่าที่ฉันมี และรักของฉันจะเป็นของเธอเสมอไป. . สุดที่รัก
คุณสุดที่รัก, โห...เจอข้อความอันนี้แล้วตอบมะได้เลย เล่นร้อมกรอบซะทุกด้านจนหาข้อตอบกลับมะได้เลยนะนั้น เริ่มเก่งแล้วนะเรา ฮะๆ สงสัยจะเป็นครั้งแรกนะนี่ที่เราโต้กลับไปมะได้ แต่ขอเมนท์นิดนึงนะที่ประโยค "ที่ฉันตั้งใจที่จะเชื่อว่าความรักมีอยู่จริง" ไม่รู้ว่าจนป่านนี้ คุณสุดที่รักยังจะตั้งใจ หรือ พยายามเชื่ออีกหรือขอรับท่าน หากเป็นงี้ เด๊ยงเราก็ขออนุญาติพยายามเชื่อบ้าง ดีหรือเปล่าน้า แต่ยังไงก็ตาม ก็จะบอกคุณนายให้รู้นะว่า
รักและคิดถึงเสมอ ตลอดเวลา และทุกวัน รักครับ
.....
วันนี้นั่งเปิดอ่านข้อความที่เคยเขียนส่งให้กันแล้วรู้สึกว่าหัวใจสะท้อนความเจ็บปวดลึก ๆ ขึ้นมา...
หรือว่าใจฉันยังไม่อยากที่จะยอมรับความเปลี่ยนแปลงที่เปลี่ยนไปแล้วอย่างสิ้นเชิงของคนที่เคยบอกว่ารักกันมากมาย . คนที่เคยพูดว่า ไม่รู้ว่าเธอทำอะไร ทำไมฉันถึงรู้สึกรักเธอได้มากถึงขนาดนี้ . จนถึงวันนี้ฉันยังไม่รู้ถึงเหตุผลของความเปลี่ยนแปลงและสาเหตุที่เธอไม่เหมือนเดิม . ความคิดถึงที่ส่งไป ถ้าถูกต้อนรับด้วยความอบอุ่นก็คงดี . ความรักถ้ามีให้ไป ถ้าถูกต้อนรับด้วยความรู้สึกเช่นเดียวกัน หัวใจคงไม่ต้องเจ็บปวด . ณ วันนี้ แม้ว่าฉันจะรู้สึกว่าคิดถึงเธอเพียงไร แม้ว่าฉันอยากจะบอกว่า รักเธออีกสักกี่ครั้ง มันก็คงถูกเก็บไว้เป็นแค่ความคิด เพราะคนที่รับรู้และรับฟัง ถ้าไม่ได้รู้สึกยินดีหรือมีความสุขกับถ้อยคำเหล่านี้อีกต่อไปแล้ว . ก็คงไม่มีประโยชน์อะไร ที่ฉันจะบอกให้เธอรับรู้ . ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเกือบที่จะส่งข้อความหรือกดโทรออกไป... . แต่ฉันสงสารทุกถ้อยคำเหล่านั้น หากถูกต้อนรับด้วยความเย็นชา คงเหน็บหนาวน่าดู... . เก็บไว้กับตัวเองดีกว่า และเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันและไม่เก็บเอาถ้อยคำและวันคืนเก่าๆมาทำร้ายตัวเองอีก . เพราะเรื่องราวระหว่างเรา...จบไปแล้ว จบไปโดยที่ฉันยังไม่รู้ถึงเหตุผลของการเปลี่ยนแปลงของเธอ แต่ฉันสัมผัสได้ว่า......ความรักของเธอ... มันสิ้นสุดและหมดลงไปแล้ว เหลือแต่ฉันที่ยังคงรักเธอ....
.....
...เราอาจจะใช้เวลาไม่นานในการที่เราจะรักใครสักคน ..แต่...เราอาจจะต้องใช้เวลาทั้งหมดของชีวิตที่เหลืออยู่ เพื่อที่จะลืมและเลิกรักใครคนนั้น หรืออาจจะไม่สามารถเลิกรักได้ไปตราบจนวันสุดท้ายของลมหายใจ.......
. ผู้หญิงคนหนึ่งที่ล้มลงไปจะลุกขึ้นได้อย่างไร . ต้องใช้เวลาอีกนานเท่าไหร่รักษาแผลใจเหล่านั้น . ก็คนที่หมดรัก...ลืมไปหมดแล้ววันที่เคยรักกัน . แต่รู้ไหมฉันที่ยังคงรัก...ต้องทำอย่างไรช่วยตอบฉันที
เวลาของความรักของฉันหมดลงแล้วในวันนี้ .... เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก
Create Date : 29 กันยายน 2551 |
|
20 comments |
Last Update : 25 กรกฎาคม 2553 1:57:41 น. |
Counter : 884 Pageviews. |
|
|
|
พอ ๆ กับรักปลอมนั่นแหละครับ