ก่อนที่เวลาจะหมดลง และลมหายใจจะจากไป .... ไม่มีใครรู้ว่าเวลาของชีวิตจะหยุดเดินเมื่อไหร่ ไม่มีใครรู้ว่า ปีกของความฝันบนหลังจะหมดแรงและลู่ลงเมื่อใด ใครที่มัวแต่ผลัดวันประกันพรุ่งที่จะดูแลความรักและคนที่รักตัวเอง ว่ายังมีพรุ่งนี้.....บางที พรุ่งนี้อาจจะไม่มีเดินทางมาถึง.... เพราะลมหายใจเมื่อถูกพรากไปแล้ว ไม่อาจกลับคืนมา .. รักแค่ไหน ได้ทันบอกเธอแล้วหรือยัง หากว่าพรุ่งนี้..........สายเกินไปทุกอย่าง เรารักกัน ดีต่อกัน พอแค่ไหน... ... เช้าวันนี้ลืมตาตื่นมาด้วยเสียงเพลงสากลเบา ๆU got a friend ที่ตั้งให้เป็น เสียงเรียกเข้าของเพื่อนคนหนึ่งที่กอดคอเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยม แต่ด้วยความที่นอนดึกและเกลียดการตื่นเช้าเป็นที่สุดได้แต่สงสัยว่า เกิดอะไรขึ้น โทรมาแต่เช้า เพราะเพื่อนรู้นิสัยอยู่แล้ว ว่ายัยนี่มันไม่เคยตื่นเช้า เลยฟังไปหลับไปอย่างไม่รู้ตัวจนสิบโมงเช้า ถึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู 10 มิสคอลพร้อมข้อความให้โทรกลับ... เอาละสิ....ข่าวร้ายแน่ๆ สิบกว่ามิสคอลตอนเช้าๆแบบนี้เป็นเรื่องผิดปกติ นอนคิดอยู่นานกว่าจะตั้งสติและโทรไปหา..... ...อืมมมเป็นอย่างที่คิด สามีเพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งเสียชีวิตจากอุบัตุเหตุชนกับรถสิบล้อที่สุพรรณเมื่อคืน เรารู้สึกดีกับการดูแลความรู้สึกจากญาติทางฝ่ายสามีที่ไม่ยอมโทรมาบอก กลัวเพื่อนเราจะshock ขับรถมาจากสุพรรณถึงเชียงใหม่ตอนเช้าและบอกด้วยตัวเอง เรานึกสภาพเพื่อนเราไม่ได้เลยว่าตอนที่ต้องรับรู้ว่าคนที่อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขจนมีลูกชายและลูกสาวตัวเล็กๆด้วยกันสองคนจะรับรู้ด้วยความรู้สึกแบบไหน จะทำใจยอมรับได้อย่างไร เพราะพี่เค้าเป็นคนน่ารักมาก ซื้อบ้านด้วยกัน ตกแต่งและดูแลบ้านด้วยตัวเอง และลูกสองคนก็จะติดพ่อ แล้วเพื่อนเราจะบอกลูกยังไงว่าพ่อไปไหน ความคิดเหล่านี้ทำให้เราน้ำตาซึมไปทั้งวัน ทำงานไม่มีสมาธิ นึกอะไรไม่ออก ได้แต่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูไม่รู้จะพูดอะไร ไม่ต้องคิดมา ทำใจเถอะ นาทีนี้คงไม่มีใครทำได้ สุดท้ายเลยทำแค่ส่งข้อความสั้น ๆ ไปว่าขอให้เดินทางปลอดภัย เป็นห่วงเพื่อนเสมอนะ แค่นั้นเอง.... สุดท้ายเย็นนี้เลยวุ่นไปทั้งเย็นเพื่อหาคนมาทำงานแทนช่วงเสาร์อาทิตย์ เพื่อจะเดินทางไปงานเผาศพในวันอาทิตย์ เพราะเรามีความรู้สึกว่า เวลาที่เราทุกข์ที่สุด แค่รับรู้ว่ามีเพื่อนนะ เพื่อนเป็นห่วง ในความทุกข์นั้นจะมีความอบอุ่นแฝงอยู่ เราจึงเลือกที่จะเดินทางไกล ไปอยู่ข้างๆ เพื่อน เพราะในวันเผา มันคงยากที่จะทำใจ ส่วนชีวิตหลังจากวันนั้นเราไม่รู้ว่าเพื่อนเราจะเป็นอย่างไร จะผ่านไปได้หรือปล่าว ทำให้วันนี้รู้สึกเศร้าใจ เพราะสองสามวันก่อนเรายังเห็นพี่เค้ายิ้มและหัวเราะอยู่เลย ก่อนที่จะกลับบ้านที่สุพรรณ ..... นั่นสินะเราไม่รู้ว่าคนที่ยิ้มและหายใจข้างๆกันกับเรา จะจากเราไปวันไหน.. หรือตัวเราเองที่อาจจะเป็นฝ่ายจากไป วันนี้บล๊อกอาจจะดูเศร้าไป (จากปกติก็เศร้า แสนเหงาอยู่แล้ว) เพราะทุก ทุกวัน เราย่อมเก็บเรื่องราวหลายๆ อย่างเข้ามาในชีวิต อยู่ที่ว่ามีเรื่องไหน ที่จะกระทบใจเรามากน้อยเพียงไรแค่นั้นเอง แต่จะบอกกับตัวเองเสมอว่า หากชีวิตมีใครสักคนอยู่ข้าง ๆ จะทำทุกอย่างให้เหมือนกับว่าวันพรุ่งนี้จะเดินทางมาไม่ถึง เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นมา จะได้ไม่ต้องมานั่งโทษตัวเอง ว่ายังทำอะไรให้คนที่เรารักได้ไม่ดีพอ ไม่ดีที่สุด และทำไมเราไม่ทำให้ดีกว่านี้ ในวันที่เค้าไม่อยู่ให้เราดูแล............... ..... ...แสงสว่างที่เคยส่องทางให้กับเพื่อนดับไปแล้ว.... เป็นการดับลงชั่วกาลนิรันดร... ขอให้พี่ชายไปสู่สุขคตินะคะ ส่วนคนที่พี่ชายรัก....เพื่อนๆ ที่มีจะไม่ทอดทิ้ง สัญญาคะ เกี่ยวก้อยกัน แล้วจะไปจุดธูปสัญญาต่อหน้าพี่อีกครั้ง เมื่อไปถึง รักทั้งพี่ชายทั้งเพื่อนคะ ...... ถ้าคุณเลือกได้ คุณอยากให้คนที่คุณรักจากเป็นแต่ทิ้งความทุกข์อย่างแสนสาหัส หรือจากตาย โดยที่ความรักยังสวยงาม ... เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก   Create Date : 24 ตุลาคม 2551 33 comments Last Update : 25 กรกฎาคม 2553 2:03:52 น. Counter : 618 Pageviews. Share Tweet

ขอแสดงความเสียใจด้วยคนนะครับ การสูญเสียไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย ไม่ว่าจะเกิดขึ้นกับใครก็ตาม.... ................................................... ส่วนถ้าเรื่องเลือกนั้น ถ้าเป็นผม... ผมจะเลือก.... การที่ได้ทิ้งความสวยงามไว้ในจิตใจ ของคนที่เรารักและรักเราดีกว่า..... ที่จะเลือกให้ใครสักคนต้องติดอยู่ใน " ความทุกข์ " จากการกระทำของเรา ไปตลอดนะครับ.... ~คืนนี้ ขอให้ฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะครับผม....   โดย: Romancini 24 ตุลาคม 2551 2:10:24 น.

ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปครับ ............ ถ้าคุณเลือกได้ คุณอยากให้คนที่คุณรักจากเป็นแต่ทิ้งความทุกข์อย่างแสนสาหัส หรือจากตาย โดยที่ความรักยังสวยงาม ^ ^ ผมไม่แน่ใจว่าเรามีสิทธิ์เลือกหรือไม่ แต่ในใจมีคำตอบแน่นอนครับ ก่อนเวลานั้นจะมาถึง   โดย: ก๋าคุง (กะว่าก๋า ) 24 ตุลาคม 2551 7:16:54 น.

ความในใจของเรานั้นจะสื่อให้ผู้อื่นทราบได้ เมื่อเราบอกกล่าว เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ   โดย: บ้าได้ถ้วย 24 ตุลาคม 2551 7:35:28 น.

แหมๆๆๆ ว่าจะทำ "อะไร" ซักหน่อย เลยไม่กล้าทำเลย กลัวโดนฟ้าผ่า 55555   โดย: panaejon (panaejon ) 24 ตุลาคม 2551 8:57:07 น.

วันนี้บล็อกน่ารักจังอ่ะค่ะ งั๊นเอารางวัลไปเลย   โดย: pakwadee 24 ตุลาคม 2551 10:19:29 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยคะ การจากไปโดยไม่ทันได้ตั้งตัว คงทำให้เพื่อนคุณต้องเศร้าเสียใจมากกว่ามาก ฝากเป็นกำลังใจให้ค่ะ เราควรทำสิ่งที่ดีและให้สิ่งที่ดีๆสำหรับ ช่วงเวลาที่เรายังมีกันและกันสำหรับคนที่มีความหมายกับเราทุกคน เพราะเราไม่รู้ว่าทุกวินาทีข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้นกับเราหรือบุคคลเหล่านั้นบ้าง เมื่อเวลาแห่งการจากมาถึง จะได้มีแต่ความทรงจำที่ดีๆ ไม่เป็นทุกข์ ไม่เสียดาย..เวลา..   โดย: uncha 24 ตุลาคม 2551 10:40:42 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ   โดย: น้องผิง 24 ตุลาคม 2551 11:08:33 น.

อืมมม์..... ที่แรกเข้ามาว่าขะแซวอะไรเล่นหน่อย พออ่านเนื้อหาบล็อก เลยแซวไม่ออก ไม่กล้าแซว เพราะไม่ถูกกาละเทศะ ทางเลือกที่ทิ้งท้ายไว้ในบล็อก คง ไม่มีใครอยากเลือก.. จากเป็นทิ้งบาดแผลไว้ในใจ กับจากไป ให้อาลัยอาวรณ์ คนเราคงไปควบคุมสิ่งอื่นๆ ไม่ได้ พอทำได้ คือเพียงควบคุมใหเราเอาไว้ อย่าปล่อยให้ติดอยู่ในหล่มของความเศร้าจนถอนตัวไม่ขึ้น การที่จะคิดว่า ทำให้ทุกวันเป็นเพื่อนไม่มีวันพรุ่งนี้ ดูจะเป็นอุดมคติที่ลึกซึ้ง ..แต่อยากจะบอกว่ายากเย้ฯแสนเข็ญเหลือเกิน คนเราเมื่อยังไม่ตกลงปลงใจกัน หรือเมื่อน้ำต้มผักยังหวานฉ่ำอยู่ มักจะมีไอเดียที่เป็นบวกมาก ในเรื่องความรัก แต่เมื่อคบหากันไป ต่างฝ่ายมักจะเรียกร้อง ..คนเราร้างลากันไป โดยมากก็เพราะไม่สามารถตอบสนองความต้องการของคนรักเราได้ ทัศนะคตินั้นดี.. ถ้าทั้งสองคนเห็นตรงกัน ก็จะมีแต่สิ่งดีๆ ให้กันแน่นอน อย่าลืมนึกถึงท่านที่รักเราด้วย บางที เรารักแสนรัก ..ยังเผลอเอะอะโวยวายใส่ท่านบ่อยๆ อยากให้คู่รักทุกคู่บนโลกนี้รักกันยั่งยืน คู่ของเพื่อนคุณเจ้าของบล็อก น่าจะเป็นคู่ที่ลงตัวน่าอิจฉามากๆ ..จากไปให้อาลัยอาวรณ์ นั้นดีกว่ากับลูก แต่คุณแม่ ต้องเข้มแข็งและผ่านพ้นไปให้ได้ เอาใจช่วยเพื่อนเจ้าของบล็อก และเอาใจช่วยเจ้าของบล็อกนี้ด้วย ได้เจอคนที่เรารักที่เค้ารักเรา ..และได้ทำสิ่งที่ใจปราถนา ถูกแล้ว ที่เราเน้นคูรค่ามากกว่าปริมาณครับ..   โดย: บุญทับ 24 ตุลาคม 2551 11:19:48 น.

สิ่งที่เหลือไว้ คือความดี ให้คนรุ่นหลังได้จดจำ   โดย: ต้อยตุ๋มต๋อง 24 ตุลาคม 2551 12:38:50 น.

เสียใจด้วยนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: ดวงตาสวรรค์ 24 ตุลาคม 2551 12:41:36 น.

แวะมาทักทายสวัสดีคะ น้องเหมียว วันนี้วันศุกร์แว๊วววว....มีความสุข มาก มาก กับทุกช่วงของชีวิตนะก๊าบ   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 24 ตุลาคม 2551 13:25:03 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ ยังไงเพื่อนคุณก็คงจะรู้สึกดีที่มีเพื่อนคอยเป็นห่วงความรู้สึกของการสูญเสียครั้งนี้...   โดย: Apirun (chogunhub ) 24 ตุลาคม 2551 13:57:59 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดนะคะ ^^   โดย: น้องผิง 24 ตุลาคม 2551 14:03:17 น.

เสียใจด้วยนะคะ ... ทุกอย่างบางทีก็เกิดขึ้นเร็วโดยที่เราไม่ทันตั้งตัวจริงๆค่ะ ..   โดย: kinebibrabra 24 ตุลาคม 2551 18:23:12 น.

เสียใจด้วยนะครับ ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอนเนอะ หาความสุขให้ตัวเองทุกๆวันนะครับ   โดย: หิวบ่อย 24 ตุลาคม 2551 22:25:45 น.

ยังไงก็ได้ ขออย่าให้เขาตายอย่างเดียว อันนี้พูดจริงค่ะ   โดย: BeCoffee 24 ตุลาคม 2551 23:31:15 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค๊ะ พี่เหมียว ...ความเป็นเพื่อน ยิ่งใหญ่เสมอค่ะ... .. เพื่อนไม่เคย ทิ้งเพื่อน ... สำหรับสุดท้าย......ถ้าคุณเลือกได้ คุณอยากให้คนที่คุณรัก จากเป็น หรือ จากตาย ..เป็นคำถาม ที่เพื่อนเคยถามตุ๊กตา.. ตุ๊กตาเป็นคนเดียว ที่ตอบว่า.... จากตาย...อาจดูโหดร้ายในสายตา ใครหลายคน ....... แต่เค้าจะคือ ความทรงจำที่มีความสุข เมื่อเรานึกถึง ปล.เดินทางปลอดภัยนะค่ะ   โดย: ต้นข้าว_ต้นนั้น 24 ตุลาคม 2551 23:51:46 น.

แม้ร่างกายเค๊าจะจากไปแต่ ความรู้สึก..และความทรงจำ ที่ดีจะยังคงอยู่กับเราตลอดไป เป็นกำลังใจให้นะค่ะ.. ...............   โดย: มัททะนะ (mastana ) 25 ตุลาคม 2551 0:28:35 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะกับการสูญเสีย...   โดย: ศัตรูที่รัก... 25 ตุลาคม 2551 15:18:17 น.

ขอบคุณมากนะคะ..ที่เข้าไปให้กำลังใจ..เห็นคอมเม้นหลายๆคนนั่งอ่านน้ำตาไหลไม่หยุดเลยค่ะ...แต่ชีวิตของคนเราย่อมมีอุปสรรค แต่ระยะเวลาอุปสรรคของแต่ละคนแตกต่างกัน...คนอื่นอุปสรรคอาจผ่านไปเร็ว ...ไม่ต้องฝึกความอดทนนาน...คงเป็นเพราะกรรมเก่าไม่รู้ทำกรมอะไรไว้นะคะ..ชีวิตถึงได้ทุกข์หนักขนาดนี้... แต่..ทุกครั้งที่กำลังจะท้อถึงที่สุด กำลังจะหมดแรงมีชีวิตอยู่ จะต้องมีอะไรเข้ามาช่วยไว้ทุกครั้ง.... วันนี้ก้อได้ออเดอร์ล็อดใหญ่..เมื่อวานเพิ่งร้องไห้ตอนเขียนไดอารี่.... เฮ้อ..ไม่รู้พระเจ้าจะเอาอะไรกับชีวิตเรานะคะ   โดย: ซ่อนทรายแก้ว 26 ตุลาคม 2551 0:25:22 น.

เสีย ใจ ด้วยอีก คน ค่ะ แล้ว ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะมา   โดย: memoirsgirl 26 ตุลาคม 2551 1:20:57 น.

เสียใจด้วยครับน้องเหมียว “Love is stronger than death even though it can't stop death from happening, but no matter how hard death tries it can't separate people from love. It can't take away our memories either. In the end, life is stronger than death.” “Death is not the greatest loss in life. The greatest loss is what dies inside us while we live.” “Somebody should tell us, right at the start of our lives, that we are dying. Then we might live life to the limit, every minute of every day. Do it! I say. Whatever you want to do, do it now! There are only so many tomorrows.”   โดย: thai me up 26 ตุลาคม 2551 2:37:09 น.

" Happy Sunday " ครับผม วันนี้อย่าลืมเชียร์ลิเวอร์พูล ให้ขึ้นนำโดดๆทีมเดียวเลยนะครับ นัดนี้ สำคัญมากๆเลย ผมอาจหายหน้าไปสองสามวัน เพราะมีงานต้องไปต่างจังหวัด แล้วจะรีบกลับมารายงานตัวนะครับผม มีความสุขกับทุกวันนะครับ...   โดย: Romancini 26 ตุลาคม 2551 5:45:05 น.

"ถ้าคุณเลือกได้ ...... คุณอยากให้คนที่คุณรักจากเป็น แต่ทิ้งความทุกข์อย่างแสนสาหัส หรือจากตาย โดยที่ความรักยังสวยงาม" คมมากค่ะ..ประโยคนี้ เชื่อว่า..ทุกคนคือมีคำตอบที่เหมือนกันแน่ๆ ความทรงจำที่งดงาม..น่าจะเป็นสิ่งที่คนใฝ่หา .. .. อย่างไรก็ขอให้พี่ชายคนนั้น ไปสุ่สุขติค่ะ เสียใจกับคนที่จากไป..ที่ต้องจากทั้งภรรยาและลูกที่รัก แต่ก็เสียใจกับคนที่ยังต้องอยู่ต่อไป..แม้ความทรงจำจะยังคงงดงาม แต่เมื่อหันมามองข้างเตียง..ไม่มีคนที่เคยรักเคียงข้างอีกแล้ว อย่างไร...ก็คงจะน่าใจหายไม่น้อย..ย..ย การพลัดพราก..อยู่ใกล้แค่เอื้อม เรามักมองไม่เห็นเอง..มองคนอื่นแล้ว ก็ย้อนกลับมามองตัวเอง..ว่าใช้เวลากับคนข้างๆเรา..คุ้มค่าหรือยัง   โดย: nikanda 26 ตุลาคม 2551 7:52:50 น.

ถ้าเลือกได้ ก็ไม่อยากจากกันเร็วขนาดนั้นค่ะ มันคงเศร้ามากๆ เลย ขอแสดงความเสียใจกับความสูญเสียของคนใกล้ชิดของคุณด้วยนะคะ รู้สึกดี ที่รู้ว่าคุณตัดสินใจจะขึ้นไปร่วมงาน และอยู่ข้างๆ เพื่อน แม้คงเป็นเวลาไม่นาน แต่ก็จริงอย่างที่คุณว่านะคะ เวลาที่เราเสียใจ แล้วมีคนมาอยู่ข้างๆ มันจะทำให้เราอบอุ่น ท่ามกลางความเหงา และความสูญเสีย ขอให้เดินทางปลอดภัยค่ะ   โดย: บอนหวาน 26 ตุลาคม 2551 9:52:23 น.

สวัสดีวันจันทร์ ตอนเย็นๆ ค่ะ   โดย: คิตตี้..เหมียว 27 ตุลาคม 2551 17:04:01 น.

สวัสดีค่ะแวะมาเยี่ยมเจ้าหญิง...เอากำลังใจมาเพิ่มให้...   โดย: มัททะนะ (mastana ) 28 ตุลาคม 2551 0:19:50 น.

กลับมารึยังค๊ะพี่เหมียว.......   โดย: ตุ๊กตา (ต้นข้าว_ต้นนั้น ) 28 ตุลาคม 2551 9:04:52 น.

มาส่งฟามคิดถึง หายไปไหนอ่ะ   โดย: pataramin 28 ตุลาคม 2551 13:20:53 น.

jot mai chabap tee song maa laeo ja..   โดย: maxpal 29 ตุลาคม 2551 2:36:16 น.

เสียใจด้วยคนนะคะเป็นกำลังให้ต่อไปนะคะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ   โดย: แล้วฉันล่ะ 29 ตุลาคม 2551 9:29:57 น.

แวะเอาสปาเก็ตตี้พิชิตใจมาเสริฟจร้า วันนี้วันพุธแว๊ววว มีความสุข มาก มากนะคะ คิดถึงนะคะน้องเหมียว....   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 29 ตุลาคม 2551 13:04:31 น.

นู๋วุ้นเลือก ที่จะรับความเจ็บปวดไว้ค่ะ เพราะอย่างน้อย คนที่เรารักก็ยังมีลมหายใจ ได้เห็นเค้ามีความสุข ก็เพียงพอ   โดย: นู๋วุ้นเจ้าของหาย (agarnarak ) 30 ตุลาคม 2552 11:16:03 น.