อช. เขาใหญ่ ตอนที่4
ภาพนี้ผมให้ชื่อว่า "การก่อเกิด"ผลของยางเสียนแทงรากที่งอกออกมาจากลงสู่ดิน และรอเวลาที่จะเติบโตเป็นต้นยางเสียนที่สูงใหญ่ต่อไป++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ต้นไม้ที่เห็นในภาพคือต้น "กฤษณา" ครับถูกพวกลักลอบเก็บของป่าถากเอาเปลือกไปจนเหลือแค่ครึ่งต้นแล้ว +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ต้นไม้บางต้นตามสองข้างทางเดินป่าก็จะมีป้ายชื่อบอกไว้ด้วย ส่วนที่เห็นเป็นต้น "ตังตาบอด"++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ทุกส่วนของต้น "ตังตาบอด" มีพิษทำให้ตาบอดได้คับกิ่ง ใบ ดอก ผล ราก แม้กระทั่ง ลำต้น ถ้าเข้าตาทำให้ตาไม่บอดก็บวมค้าบ ...5555ล้อเล่นครับ.. ของจริงคือยางของมันต่างหากเล่า ยางของมันมีพิษ เข้าตาอาจทำให้ตาบอดได้ในภาพคือ ผลของตังตาบอด +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++เมื่อแกะเปลือกผลออกมา ก็จะเจอเมล็ดมีหน้าตาอย่างเนี้ยะ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++เดินมาได้ครึ่งทางก็เจอกับ ชะนีมงกุฏ อีกครอบครัวหนึ่งครับคราวนี้เจอทั้งพ่อ แม่ลูกเลยครับ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++เรายืนนิ่งอยู่กับที่จนแทบจะกลั้นหายใจ..เพราะกลัวมันจะรู้ว่ามีพวกเราแอบมองอยู่แล้วก็จะหนีไป.....สมัยก่อน จะเอาลูกชะนี ต้องยิงแม่มันให้ร่วงลงมาครับแล้วค่อยตามไปเก็บตรงที่แม่ชะนีร่วงส่วนลูกน้อยของมันก็ยังคงกอดแน่นอยู่ที่อกแม่ไม่หนีไปไหน...ใจร้ายมากเลย +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++เถาวัลย์ประหลาดอีกแล้ว.. จนปัญญาจะระบุชนิดจริงๆ คับ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++"เครืองูเห่า" ใบยอดอ่อนของมันกินได้ กินเข้าไปแรกๆจะมีรสจืด.. เมื่อเคี้ยวจนแหลกสักครู่ก็จะมีรสเผ็ดครับกินแทนพริกน่าจะดี +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++แล้วเราก็เดินออกจากป่ามาสู่ทุ่งหญ้า.. ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ทุ่งหญ้าในบริเวณนี้เกิดจากการจัดการให้เกิดทุ่งหญ้าโดยใช้ไฟเป็นปัจจัยในการทำให้เกิดเพื่อให้มีทุ่งหญ้าสำหรับใช้เป็นแหล่งอาหารของเก้งและกวาง รวมทั้งสัตว์กินพืชชนิดอื่นๆ ด้วย +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++เห็นหอคอยส่องสัตว์และหนองผักชีอยู่ตรงหน้าแล้วค้าบ ก่อนประกาศเป็นเขตอุทยาน...บริเวณนี้เคยมีคนเข้ามาอยู่อาศัยและปลูกผักชีฝรั่งเอาไว้กินด้วย..ต่อมาภายหลังจากที่ได้ประกาศเป็นอุทยานฯ ก็ได้อพยพโยกย้ายผู้คนลงไปอยู่บริเวณตีนเขาข้างล่างแต่ผักชีฝรั่งมิได้จากไปกับคนที่ปลูกมันด้วย...หากแต่มันยังคงเจริญงอกงามอยู่ตามริมหนอง บริเวณนี้จึงได้ชื่อว่า "หนองผักชี" +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++สองสาวมรดกโลก รีบเดินนำหน้าคงเพราะอยากจะถึงหอส่องสัตว์ไวๆ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++การรีบเดินมากเกินไปของพวกเรากลายเป็นการ "แหวกหญ้าให้เก้งตื่น" ซะแล้วมีเก้งตัวหนึ่งกำลังกินดินโป่งอยู่ในบ่อดินโป่งข้างหน้า..พอมันได้ยินเสียงคนเดินมา..มันเลยตกใจวิ่งหนีจากไปเห็นแต่ก้นวับๆ แวมๆ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++พอเก้งน้อยจากไป.. พวกเราก็ยึดโป่งกินแทน 555++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ร่องรอยเท้าของสารพัดสัตว์ที่ลงมากินดินโป่ง... (แต่ที่เห็นเท้านั่นไม่ใช่นะครับ)++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ขี้หมาไน ครับ..หมาไนจะมาป้วนเปี้ยนบริเวณนี้เพื่อคอยไล่ต้อนและจับสัตว์พวกเก้งและกวางเป็นอาหารพี่ไพบูลย์บอกตอนกินอาหารมื้อเที่ยงภายหลังกลับจากเดินป่าว่า พบซากเก้งที่ถูกหมาไนฆ่าตายบริเวณริมหนองผักชีเป็นประจำ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++คนอื่นๆ เดินนำหน้าไปกันหมดแล้วเหลือแต่ผมที่เดินก้มๆ เงยๆ หาร่องรอยของสัตว์ต่อไป..แล้วก็เจอจนได้....คนส่วนใหญ่จะเดินหลบบริเวณที่ดินเปียกแฉะ จึงเป็นโอกาสที่เราจะสามารถพบรอยเท้าสัตว์ในบริเวณนี้ง่ายเนื่องจากไม่โดนคนเดินเหยียบทับรอยซะก่อน"รอยเท้าเก้ง" ครับ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++เดินต่อไปสักประมาณ 15 เมตรก็เจออีกรอย..แต่คราวนี้เป็น "รอยเท้าหมาไน"ช่วงนี้หมาไน อาละวาดไล่กัดกินกวาง และเก้งบนเขาใหญ่เหลือเกินทำให้ทาง อุทยานฯ ต้องหามาตรการในการทำอะไรซักอย่างเพื่อควบคุมปริมาณของหมาไนไม่ให้มากไปกว่านี้วิธีการจับหมาไนตัวผู้มาตอน ดูจะเป็นทางออกที่ทาง อช.กำลังพิจารณาอยู่+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ตอนนี้เราขึ้นมาอยู่บนหอคอยส่องสัตว์หนองผักชี กันแล้วครับ บรรยากาศเมื่อมองจากด้านบนหอคอย ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++โป่งดินที่แวะไปเล็มๆ มาเมื่อครู่..มองดีๆ จะเห็นว่า มีเก้งลงมากินดินโป่งด้วย...สงสัยจะเป็นตัวเดียวกับที่วิ่งหนีเราไปเมื่อตอนที่พวกเราเดินอยู่ในทุ่งหญ้า +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++บรรยากาศทุ่งหญ้าที่หนองผักชีอีกครั้ง...++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++แบบมีกรอบ..ถ่ายภายในหอคอยดูสัตว์มองผ่านช่องหน้าต่างส่องสัตว์ออกไป ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++"เสือหลุมหลิมกำลังสอนสองสาวมรดกโลกดูนก"+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++เหยื่อในการถ้ำมองของเรา..."นกตะขาบดง" กำลังเกาะยอดไม้มองหาเหยื่อที่เป็นแมลง +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++จบเรื่องราวของเส้นทางเดินป่า กม.33-หนองผีกชี ไว้แค่นี้พอนะครับความจริงยังมี เส้นทางเดินไปน้ำตกเหวนรกอีกนะเนี่ย...แต่ไม่ไหวแล้วคับ..ไม่คิดเลยว่ามันจะมากมายขนาดนี้..พอแค่นี้ก่อนล่ะกันครับ...วันหลังค่อยมาต่อ...บาย..
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [