Bloggang.com : tiensongsang : ในมุมมองของฉัน ของสิ่งนั้นมันเป็นแบบนี้

ในมุมมองของฉัน ของสิ่งนั้นมันเป็นแบบนี้

เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม
ฉันมองไปเห็น หมีขาว เมฆพราวสวย
ใจอยากถามเธอล่ะคิดจิตอำนวย
สวยไม่สวยเธอเห็นภาพเป็นเช่นไร
หากเธอเห็นเป็นภาพอื่นช่วยบอกฉัน
ร่วมแบ่งปันมุมเธอมองฉันได้ไหม
คุณค่าอยู่ที่วิธีใช่อื่นใด
กับหัวใจร่วมถ่ายทอดและแบ่งปัน

กระแสการจัดการความรู้หรือที่เราเรียกจนติดปากกันว่า KM (Knowledge Management) นั้นต้องยอมรับเลยว่ามาแรงชนิดที่เรียกได้ว่าไฟไหม้ฟางยังเรียกพี่ เพราะเราเข้าใจในมุมที่เราเข้าใจว่าเราต้องจัดการ เราต้องจัดการ จัดการกับความรู้ของคนอื่นที่มันวิ่งกระจัดกระจายภายในองค์กรของเรา ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้บริหารอาจกังวลว่า สักวัน ความรู้ต่างๆ เหล่านั้น อาจสูญหายไปหากเราไม่ดำเนินการจัดการนำมารวบรวม

KM จึงเป็นเสมือนทางเลือก เพื่อเข้ามาจัดการองค์ความรู้ที่ว่านั้น

ระบบสารสนเทศต่างๆ ถูกจัดสรร สรรหา มาเพื่อตอบสนองโจทย์ที่เราตั้งไว้ว่า เราต้องจัดการ เราต้องจัดการ

ไม่แปลกอะไรที่ เครื่องมือนั้นๆ ไม่ว่าจะเป็นเว็บบอร์ด เว็บฟอรั่ม รวมถึงปัจจุบันที่เรารู้จักและนำมาใช้คือ บล็อค (blog) มันจะถูกทิ้งร้างไร้ซึ่งกิจกรรมที่นำพาไปตอบโจทย์เพื่อผลลัพธ์ที่เราคาดหวัง สูงสุดเพื่อองค์กร คือ KM

รากเหง้าแห่งปัญหานั้น คงมิใช่ระบบสารสนเทศที่เรานำมาเพื่อเป็นเสมือนเครื่องมือชั้นเลิศ แต่กลับเป็นที่ข้อมูลนำเข้า (input) ที่เราต้องการที่จะนำเข้ามาในระบบเพื่อจัดการ เพราะเราไม่สามารถหาหรือกำหนดข้อมูลนำเข้านั้นได้ เพราะเหตุที่ว่า มันคือ ความรู้ของคนอื่นที่มันวิ่งกระจัดกระจายภายในองค์กร ที่เราเข้าใจและเรียกมันว่า Knowledge

แล้วเราจะทำอย่างไร ถึงจะจัดการกับมันได้?

ภาพนี้ลูกชายบอกว่าเหมือนไก่หรือหงส์

คงจะดีหากความรู้ที่วิ่งกระจัดการะจายนั้นมันเป็นความรู้ของเราเอง นั่นคือ แนวความคิดของการเริ่มต้น เพราะเราจะสามารถจัดการกับมันอย่างง่ายดายภายใต้ความถูกต้องเหมาะสม ด้วยเครื่องมือที่มีอยู่

ปัญหาของแนวความคิดเริ่มต้น คือ เพราะสังคมของเราเป็นสังคมแห่งการจับผิด หวาดระแวง ซึ่งพฤติกรรมแบบนี้มันส่งผลกระทบให้พฤติกรรมที่พึงประสงค์ที่เราเรียกว่า การถ่ายทอด ความรู้เกิดขึ้นมาไม่ง่ายนัก

สุนทรียสนทนา (dialogue) ศาสตร์ แห่งการพูดและรับฟัง จึงถูกนำมาใช้เพื่อให้ผู้ถ่ายทอดและซึมซับ เข้าใจและปฏิบัติได้ถูกต้องตรงกันเพื่อนำพาไปสู่เป้าหมายในเรื่องเดียวกัน

ในความคิดเห็นของผมคือถ่ายทอดและรับฟังในเรื่องเดียวกัน โดยปราศจากมิจฉาทิฐิ มินำความคิดโดยส่วนตัวมาเป็นมาตรฐานแห่งความถูกผิด แต่กลับเป็นการรับฟังกันมากขึ้น ถ่ายทอดกันมากขึ้น และซึมซับเอาส่วนดีไปปรับใช้ให้ถูกต้องเหมาะสม

เขาถ่ายทอดอะไร เราก็ตั้งใจรับฟัง ... โดยอย่านำความรู้สึกของเราไปชี้ว่าถูกผิด

เพราะ...ในมุมมองของฉัน ของสิ่งนั้นมันเป็นแบบนี้ และฉันก็กำลังรอมุมมองของคุณว่าเป็นแบบไหน เพื่อนำมุมที่แต่ละคนที่มองมาผสานเพื่อให้เห็นภาพโดยรวมได้ชัดเจน

ความกล้าหาญแห่งการถ่ายทอด ก็จะบังเกิดทำให้เกิดองค์ความรู้ที่หลากหลายและก่อประโยชน์

ความรู้และความสามารถของเรา จะไม่มีวันตายจากโลกนี้ไปหากแต่เรารู้จักที่จะเป็นผู้ให้ด้วยการถ่ายทอด แต่หากเรายึดติดในอัตตาแห่งความโลภ ถึงถือครองของมีค่ามากมาย ก็ไร้ซึ่งค่าความหมายไปตามกาลของสังขารที่ร่วงโรย

เข็มเศรษฐีสีส้ม

ขอขอบคุณทุกท่าน ที่แวะเวียนมาทักทายถึงแม้ผมจะหายไปไม่ได้มาทักทายเลย ภาระหน้าที่ต้องทำมันเยอะมากเลยจริงๆ

ผมจะไม่อยู่ 3 วันครับ ฝากภาพท้องฟ้าไว้สามภาพ
เนื่องจากต้องไปประชุมเชิงปฏิบัติการ ที่พัทยา จ.ชลบุรี
และต้องพรีเซนต์ในหัวข้อ blog กับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้
ฝากแง่คิดที่เกิดจาก blog นี้ไว้ครับ ผมเป็นคนไอที แต่เป็นไอทีที่พอเพียงและทำสิ่งที่มีให้เกิดประโยชน์สูงสุด

คิดถึงทุกท่านนะครับ

Create Date : 26 สิงหาคม 2552

Last Update : 26 สิงหาคม 2552 10:26:08 น.

14 comments

Counter : 2003 Pageviews.

ตัว ๆ อยู้ในวงการ Hr หรือเปล่า ?

เราก็อยู่คะ กำลังตื่นตัวเหมือนกันเรื่องนี้

ภาพ 1 แกะ

ภาพ 2 ม้าลายนอนชูคอ

ภาพ 3 อูฐ

โดย: จูหน่านพ

วันที่: 26 สิงหาคม 2552 เวลา:6:40:49 น.

สวัสดีค่ะ ...

แวะมาบอกว่า บางทีเนื้อหาในบล็อกก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรเพราะเป็นการเขียนเพื่อแลกเปลี่ยนในเรื่องต่างๆ แบบ
จับแกนหลักๆ ไม่ถูก ...

แต่ที่ยึดถือเสมอๆ ตั้งแต่ทำบล็อกมาว่า ถ้าไม่ทำบล็อก
ให้เกิดประโยชน์ในแง่ความรู้ทางวิชาการ ก็คงจะเขียนเพื่อให้ความ
บันเทิง และที่สำคัญคือ เขียนแล้วจะต้องไม่เอาไป
เป็นโทษต่อบุคคลอื่นใด ไม่ว่าจะด้วยตั้งใจหรือว่าไม่ตั้งใจค่ะพี่ ..
........................

ไม่ได้คุยด้วยกันนานๆ .. เพราะภารกิจติดพันนี่เอง
รักษาสุขภาพด้วยนะค๊า ....

โดย: JewNid

วันที่: 26 สิงหาคม 2552 เวลา:7:15:52 น.

ก้อนเมฆสวยจัง

โดย: kwan_3023

วันที่: 26 สิงหาคม 2552 เวลา:8:15:56 น.

เห็นแล้วอยากกินขนมปุยฝ้ายค่ะ อิอิ ดูนุ๊ม นุ่ม
เมื่อตอนเด็ก ๆ เรามักจะมองเห็นก้อนเมฆเป็นรูปนู้น รูปนี้
หรือตอนโตจินตนาการมันหายไปหมด ถึงเห็นเมฆเป็นเมฆ ไม่เป็นม้า เป็นมังกร
เหมือนเมื่อตอนเด็ก ๆ ขอบคุณที่เรียกจินตนาการกลับมาอีกครั้งนะคะ

โดย: ชิฟฟอนคาปูชิโน่

วันที่: 26 สิงหาคม 2552 เวลา:10:08:47 น.