สัปดาห์สุดท้ายของเดือนพฤษภาคม ฝนตกติดต่อกันหลายวันทำให้ตอนเช้าพี่นู๋อ้อไม่ได้ลงไปรดน้ำต้นไม้ในสวน วันเสาร์ที่ 30 พฤษภาคม ท้องฟ้าปลอดโปร่ง ซึ่งก็เป็นกิจวัตรที่จะต้องให้ปุ๋ยต้นไม้ ก่อนอื่นก็ต้องสำรวจภายในสวนเสียก่อน พอเดินไปใต้ต้นมะเม่า ต้องผงะเกือบหงายหลัง ไม่รู้ว่าอะไรพุ่งวืด! เฉียดหัวไป มันพุ่งออกจากบ้านพักตากอากาศหลังนี้นี่เอง

เลยสรุปเอาว่า คงมีผู้มาเยือนบ้านพักตากอากาศหลังนี้ ซึ่งก็เคยมีผู้มาเยือนไปแล้วหนหนึ่ง แล้วก็หายไปนานแต่พี่นู๋อ้อก็ไม่เคยขนเฟอร์นิเจอร์ที่พวกเขาเอามาไว้ออกไปทิ้ง แล้วก็จริงดังคิด มีผู้มาเยือนจริงๆ มีไข่นก 3 ฟอง


ทุกเช้าที่ลงไปรดน้ำในสวน ก็ต้องมีภาระกิจหนึ่งที่ต้องดูว่า เมื่อไร ผู้มาเยือนตัวน้อยๆ จะลืมตาดูโลก แล้ววันนึงเราก็เห็นเขา กำลังสลัดเปลือกไข่ออกจากหัว ช่างน่ารักจริงๆ

แม่นกนี่ฉลาดนะ ไม่ต้องสร้างรังบนต้นไม้ คงมาสำรวจแล้วว่า ในบ้านมีเฟอร์นิเจอร์พร้อม อีกทั้งยังคุ้มแดดคุ้มฝนต่างหาก เวลาไม่อยู่จะได้ไม่ต้องห่วง แต่เราผู้ซึ่งเป็นเจ้าของบ้านกลับห่วงมากกว่า กลัวเจ้าสามตัวจะโดนน้องเหมียวข้างบ้านเขมือบ เวลาลมฟ้าลมฝนมา ก็เป็นห่วงกล้วบ้านจะหล่นตุ๊บลงมาข้างล่าง

ดูเจ้า 3 ตัวดิ นอนกอดกันกลม เชียว


พอเราไปจับบ้านเขาก็อ้าปากนึกว่าแม่คงเอาอาหารมาป้อน


เลยมองไปรอบๆ ก็เจอเข้ากับตัวแม่ คาบเหยื่อ รอจังหวะให้เราเดินไปที่อื่น แล้วคงจะมาป้อนเหยื่อลูกน้อย


ตามตัวขนเริ่มขึ้นบ้างแล้ว


หลับสบายเลยนะตัวเอง




สงสารตัวล่างจัง โดนเหยียบซะขนาดนั้น


นี่ถ่ายเมื่อวันที่ 18 มิถุนายน เป็นภาพสุดท้ายที่ถ่ายไว้คะ


พอเช้าวันที่ 19 มิถุนายน เดินลงไปในสวน ก็เดินไปทักทายเค้าเหมือนเช่นเคย ปรากฎว่า บ้านว่างเปล่า ไม่มีเหลือสักตัว แหม่! มาอยู่ก็ไม่ขออนุญาต ไปก็ไม่ลาอีกต่างหาก ดูดู๋ เค้าคงไปตั้งแต่วันที่ 18 แล้วละ แต่คงไปหลังจากที่เราออกจากบ้านไปแล้ว รวมเวลาที่เขามาอยู่กับเรา ก็ 19 วัน หั่นแน่!!! อย่าตีเป็นหวยแล้วเอาไปซื้องวดวันที่ 1 กรกฎาคม นะ
พี่นู๋อ้อไม่ได้ใบ้หวยนะจร้า