Group Blog All Blog |
ข้าพเจ้าสบตาข้าพเจ้า ข้าพเจ้า สบตา ข้าพเจ้า วุ่นวาย ว่างเปล่า นิ่งไหว สิ้นแล้วไฟฝันอันเยาว์วัย เหลือไว้เพียงเราเงาเดิม
ข้าพเจ้าจึงไม่ยากสบตาข้าพเจ้า เหมือนเรื่องเก่าเล่าย้ำซ้ำเสริม มีเพียงใจเดียวที่เหมือนเดิม โดยไม่เติมใจโตไปตามวัน
ข้าพเจ้ามา "สบตา" ข้าพเจ้า ตามพวกเราร้องเรียกให้เขียนฝัน เกือบจะลืมว่าเคยคิดมัน จนได้มา "สบตากัน" ในคืนหนึ่ง
6 ตุลา 55
ชอบกวี บทนี้ครับ อ่านแล้ว เห็นตัวตนของความสงบ ความมีสติ ความฉลาด
โดย: สุข IP: 171.5.97.227 วันที่: 2 เมษายน 2559 เวลา:16:45:22 น.
|
เทียนลอย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Link |
|||||||||||||
เมื่อลมร้อนปะทะหน้า แค่หลับตาก็พ้นเเล้ว
