เคยขึ้นเขา กับเขาอยุ่พักหนึ่ง........ นานมาแล้ว....ที่เคยคิดว่าชีวิตไ่ม่ควรอยู่แต่แค่พื้นราบ......ควรจะกระเด็นกระดอน ขึ้นเขา เลาห้วย......ดูบ้าง จึงเริ่มอำลาเวียงแก้ว เมืองนครพิงค์ศรีเชียงใหม่ ...บ่ายหน้าสู่ภูยาวยื่นชี้ขึ้นฟ้าตระหง่านตั้ง...... ได้ผลแฮะ....ด้วยจิตใจที่เตรียมมา และคาดคิดว่าพร้อมสำหรับทุกสิ่ง.....ทุกความเป็นจริงที่อยู่เบื้องหน้า....หาใช่เหมือนภาพลวงตาดั่งในเมือง....บัดนั้นหัวใจที่คับพองโต ....อัดแน่นอยุ่ในอก ก็ระรัวเร้าเร่ง....ไม่หวั่นเกรงหนทางข้างหน้า ด้วยถือว่า.....ตัวพร้อม ..... เขาสูงตั้งตระหง่าน...ข่มครามขู่ขวัญผู้มาเยือนเสมือนจะปีน ขึ้นถึงยอดโดยง่าย ด้วยแค่ปลายนิ้วชี้ ......... จิตใจที่หึกเหิม....ไม่ครามครั่นพลันสะท้อนจิต คิดไฉน...ว่าเหตุึใดตัวข้า ช่างกล้าปรามาสภูพาว่าขลาดเขลา..หาญข้าเอาชนะได้โดยง่าย เมื่อนั้นจิตใจที่มัวมืดด้วยมุมมองด้านเดียวพลันสว่างจ้า...แล้วคิดว่า ... ว่าคนเรานี้หนา เหมือนเดินหลงถ้า...ห้องหับเวียนวน คนเดินวนเวียนเพียรหาทางออก..... ปากถ้ำอยู่ไหน คลำหาไม่เจอ ด้วยอาจลืมเผลอ.....ทางเดินเข้ามา วกเวียนวนว่าย จิตใจมนุษยื พัวพันไม่สิ้นสุด....มนุษย์มากปัญหา ตัวเองผูกเงื่อน....คราวตาจนมา...ปลายเงื่อนอยูึ่ไหนหว่า ....ต้นเชือกก้อหาไม่เจอ เหมือนเดินหลงถ้ำ..จำใจเดินต่อ หากมีแสงพอ..อาจขอนำทาง แสงน้อยแสงนิด พิชิตหินขวาง..เพื่อนำสู่ทางออกถ้ำ......... ชีวิตไม่หวัง ภูใหญ่ดอยสูง.......ชาตินี้ขอมุ่งสร้างสุขเกษมสันต์ เพียงเพื่อผ่านวัน ข้ามคืน ก็พอ   Create Date : 12 พฤศจิกายน 2552 4 comments Last Update : 14 พฤศจิกายน 2552 16:51:51 น. Counter : 473 Pageviews. Share Tweet

เจิมๆๆ ชิๆๆ   โดย: แม่ปู (myroom_pu ) 15 พฤศจิกายน 2552 20:19:27 น.

ที่ไหนเนี้ย เรากะลังงมโข่งอยู่ ไปเที่ยวไหนมาเอ่ย วันนี้คำคมนะ อ่านไปบาดตัวไป เลือดไหลซิป แต่ชอบ เฮ่อะๆๆ โรคจิตน่ะ ระวังนะ ไปแระง่วงเหนือยทั้งวันเลย คร๊อกฟี่ๆๆ   โดย: แม่ปู (myroom_pu ) 15 พฤศจิกายน 2552 20:21:42 น.

บล็อกนี่เค้าหายศีรษะไปไหนน้อ ฝากเป็ไว้เระกัน เป็ดอบใบชา ดอยแม่สลอง   โดย: แม่ปู (myroom_pu ) 1 ธันวาคม 2552 10:23:15 น.

หวังเงินเดือนขึ้นขนาดเท่าราคาทองคำตอนนี้ รู้สึกว่าจะหวังมากนะ เพราะราคาทองโคตรแปรผัน แถมมีแต่ขึ้น จากวันหนึ่งไม่เคยขึ้นสองก็เกิดไ้ด้ วันนี้หวังมากจริงๆๆ   โดย: แม่ปู (myroom_pu ) 3 ธันวาคม 2552 20:13:32 น.