มิถุนายน 2552
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
29 มิถุนายน 2552

ณ ปัจจุบันของผม

มีคนเคยกล่าวไว้ว่า ผู้ที่ภายในอ่อนแอ เหงา เศร้า และมักพบแต่ความผิดหวัง มักจะมีอารมณ์ที่ก้าวร้าวและพฤติกรรมที่ตรงข้ามกับความเป็นจริง เพื่อปิดบังความรู้สึกจริงๆของตนเองออกมา ผมก็เช่นกัน มักแสดงอารมณ์ที่ ก้าวร้าว เอาชนะ ทำให้อยู่เหนือผู้อื่น(บางครั้งก็ทำไม่ได้) ทำเป็นตัวตลก เฮฮา กับเพื่อนกับที่ทำงาน ทุกคนมองภาพผมเป็นคนตลก สนุกสนาน มีเพื่อนเยอะแยะมากมาย ซึ่งมันก็เป็นความจริง สำหรับเวลาต่อหน้าผู้คน แต่ลึกในใจ ผมไม่มีใครเลย ไม่มีเพื่อนสนิทเลย ทุกคนที่ว่าสนิท ยังเข้าไม่ถึงผมแม้แต่ครึ่งเดียว เหงานะ บอกได้คำเดียวว่าเหงา หมดเวลาในสังคม นั่งรถกลับห้อง ผมนั่งคิดถึงเรื่องเก่าๆ กับแฟนคนแรก ซึ่งผ่านมา จะ 3 ปีแล้ว พฤษภา 2549 ผมยังจำได้ ภายในเดือนเดียว ทำให้ผม มีความสุขแบบสุดขีดกับคนๆแรกในชีวิต และในเวลาเดือนเดียวเช่นกันทำให้ผมหลุดลงไปสุดขีด ร้องไห้เป็นวันๆ แต่มันก็ผ่านไปแล้วหลังจากนั้นผมใช้เวลา 3 ปีในการที่จะลืม ณ วันนี้ก็ยังลืมไม่ได้ "มันเหมือนเสาเข็มของตึกใหญ่ที่ถึงแม้ตึกนั้นจะถูกทุบทำลายไปแล้วก่อสร้างขึ้นมาใหม่ แต่เสาเข็มต้นเดิมก็ยังฝั่งอยู่และหลบได้อย่างมิดชิด" ผมปิดตัวเองไม่ยอมรับใครโดยหวังว่าสักวันเค้าจะกลับมาไม่ว่าในสถานะใดๆก็ตาม ถึงทุกวันนี้ความเหงาก็ยังคงเป็นเพื่อนผมเรื่อยมา ตอนนี้ผมแอบชอบใครคนหนึ่ง ใครที่ผมคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ เราพบกันโดย....... แปลก เหตุการณ์มันวนเวียนเหมือนคนแรก ผมเจอเค้าวันเดียว ก็แอบชอบไปแล้ว ผมพยายามไม่คิดถึงเค้าเพื่อตัดๆๆ มันออกไปซะ ผมตั้งป้อมว่า คงไม่รักใคร เพื่อกลัวความผิดหวัง แต่ใจมันก็ทรยศ โดยหวังว่าจะมีใครสักคนในสังคมที่มืดมัวจะมีรักจริงๆมาให้ แต่ก็คงแอบชอบหละครับ มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วผมรู้ว่าผมไม่ใช่คนที่จะถูกใจเค้า ไม่มีเลย หน้าตา รูปร่างผม และฐานะ จริงอยู่ที่ความรักไม่มีพรมแดน แต่เรื่องความรักก็ไม่ได้มีแต่เรื่องคนสองคนใช่มั้ย ผมรู้จักเค้า แต่ใจผมว้าวุ่น แบบบอกไม่ถูก ปวดใจนะ พยายามไม่โทรหา ก็เหมือนหลายๆคนที่รู้ว่าตัวเองไม่เหมาะสมไม่คู่ควร ก็พยายามเลี่ยงได้แต่แอบชอบใช่มั้ยหละ ผมเข้าใจ สถานะการณ์เดียวกัน อีกประการคือเป็นผลพวงจากรักครั้งแรก จึงทำให้ผมกลัวคำหวาน คำพูดที่เค้าพูดออกมาว่า มันจริงแค่ใหน ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้ามีใครหรือไม่ กลัว ระแวงไปหมด ผมชอบเพลงอยู่เพลงหนึ่งชอบมาก ฟังทุกวัน

"สั่งตัวเองควรจะลืมๆเธอไปบอกตัวเองไปยังไงมันก็ฝืน...ก็รู้ทั้งๆรู้ว่าไม่ควร แต่เหมือนว่าในใจยังไม่ยอมรับฟัง ก็เลยทรมาณอยู่อย่างนี้ทำไมต้องรักเธอ ทำไมต้องผูกพัน ทั้งๆไม่มีวัน ไม่มีทางเป็นไปทำไมต้องรักเธอไม่รู้ไม่เข้าใจ ที่รู้คือทำใจไม่ได้เลยเจ็บที่รักเขาข้างเดียวก็เกินพอ... ยิ่งเติมซ้ำแผลในใจให้ปวดร้าว ก็เพราะว่ารักเธอจนหมดใจ"

ทรมานนะครับที่เกิดมาเป็นแบบนี้มีหลายคนพูดว่า รักตัวเอง รัก แม่ บ้างผมรักอยู่แล้วครับไม่ต้องมีใครมาสั่ง

มาพูดถึงคนนั้นต่อ อิอิ ณ วันนี้ผมก็ยังไม่แน่ใจว่าเค้าจะเข้ามาแบบใหนพยายามย้ำในใจเสมอว่าไม่ได้จริงจัง ชั่วครั้งชั่วคราวแค่นั้น(แต่ข้างในมันทรยศกลับมีความหวังอย่างพลง ชั่วคราวหรือค้างคืนตลอดไป อิอิ แอบหวัง)มันเร็วไปใช่มั้ยครับ ที่ผมได้เทหน้าตักไปหมดแล้ว ผมร้องไห้ผมน้ำตาซึมทั้งๆที่ยังไม่รู้จักเค้าดี มันคงจบลงด้วยความผิดหวังเหมือนที่เคยๆอีกแล้วซินะนี้คงเป็นบทพิสูจน์ให้ผมต้องฝ่าฝันไปอีกรอบแล้วผมต้องทำให้ได้ ต้องฝืนใจให้ได้

"ไม่เจอหน้ากันยังจะดีเสียกว่า"

*** ไปๆๆๆๆๆเพื่อน กินเหล้ากันดีกว่า ยังไง กูก็เป็นหมูคนเดิมที่เจอเพื่อนๆ ก็ยังคงเฮฮาเหมือนเดิมแหละ********** Asok Office 28/06/2009 18:01


Create Date : 29 มิถุนายน 2552
Last Update : 29 มิถุนายน 2552 21:19:40 น. 5 comments
Counter : 469 Pageviews.  

 
เข้ามาโสดเป็นเพื่อนค่ะ เข้าใจความรู้สึกนะคะ โดยส่วนตัวก็ไม่ค่อยมีใครเข้าถึงโลกส่วนตัวของอิฉันเท่าไรเหมือนกันค่ะ

กับความรู้สึกกลัวก็เป็นเหมือนกันค่ะ กลัวนะ แต่ก็อยากมีใครสักคน เพียงแต่.. มันหาคนที่คุยรู้เรื่องยากค่ะ เหอ ๆ เดี๋ยวนี้ดูคนออกมากขึ้นค่ะ เลยรู้เท่าทันว่าเค้ามาแบบจริงใจและจริงจังมากน้อยแค่ไหน ก็เลยสามารถป้องกันจิตใจตัวเองไม่ให้หลงได้

สิ่งที่ต่างกับคุณคือ ตอนนี้อิฉันไม่ได้แอบชอบใครอยู่ค่ะ มีความสุขกับงาน, การเรียนและครอบครัวค่ะ

ยังไงก็ขอให้พบคนที่ใ่ช่เร็ว ๆ นะคะ


โดย: จานสลัด วันที่: 30 มิถุนายน 2552 เวลา:0:01:11 น.  

 
เข้าใจอกหักเป็นเพื่อนเหมือนกันนะคะ ดีแล้วล่ะค่ะที่คุณยังมีความเข้าใจให้ตัวเอง ยังรู้จักอารมณ์ของตัวเอง ให้เรารู้จักตัวเองดีที่สุดเถอะคะ ชีวิตคุณจะไม่แย่ไปกว่านี้หรอก
เป็นกำลังใจให้คนเข้มแข็งอย่างคุณนะคะ เวลาจะนำพาคนที่ใช่ของคุณให้มาเจอกันในเวลาที่เหมาะสมแน่ๆ ค่ะ
ฉันเองตอนนี้กำลังอ่อนแออยู่มากค่ะ ดันเกิดไปพบรักแท้กับเพื่อนซี้ อยากขอคำแนะนำอยากคุณบ้าง แต่ฉันไม่ได้เป็นสมาชิกเวปนะคะ เคยสมัครแต่ระบบบอกว่ากำลังปิดปรับปรุง เลยไม่สำเร็จ เราลองแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันดีไหม ตอนนี้ฉันอยากมีเพื่อนมากๆ ที่จะแลกเปลี่ยนความคิดดีๆ น่ะคะ / น้ำฟ้า jom2604@yahoo.com


โดย: nhamfah IP: 118.173.62.143 วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:18:27 น.  

 


เอ้าๆๆ..เฮฮาๆ...ประสาคนอกหัก......^^


โดย: พิม (peaceable_pim ) วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:22:03:44 น.  

 
เบื่อจังเลยวันนี้ต้องเข้าเวร ได้กลับบ้านดึกอีก เฮ้อ อยากไปเที่ยว ช้อปปิ้ง ซื้อของ หากินอะรัยอร่อยๆ จัง


โดย: ปลา IP: 125.26.160.76 วันที่: 24 พฤษภาคม 2554 เวลา:16:03:13 น.  

 
ชีวิตคือ การต่อสู้ดิ้นรน หรือยังงัย ทำมัยเราเหนื่อยกับการทำงานจังเลย งานที่เค้าบอกว่ามีเกียรติ มีหน้า มีตา คนยกย่อง ผู้คนอยากให้ลูกเป็น แต่จริงๆก็คือคนรับใช้ของประชาชน ไม่มีสิทธิ์บ่น หน้าบูดก็ไม่ได้ เสียใจ ร้องให้ ก็ต้องเก็บไว้ข้างใน เดี๋ยวเค้าก็จะฟ้องร้องเอา อยากมีอิสระจังเลย อยากมีธุรกิจส่วนตัว แต่ไม่มีทุน


โดย: ปลา IP: 125.26.160.76 วันที่: 24 พฤษภาคม 2554 เวลา:16:10:16 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Shingkra_Stargates
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add Shingkra_Stargates's blog to your web]