. . . My Journey :: การเดินทางและการเริ่มต้น . . .
 Saturday, April 13, 2013Rotterdam, The Netherlands 8 °C
สนามบินนานาชาติสุวรรณภูมิ
ในตอนสายของวันที่ 29 พ่อกับแม่ พร้อมด้วยอาผู้หญิงและอาผู้ชายมาส่งที่สนามบินขอนแก่น เพื่อเดินทางไปยังสนามบินสุวรรณภูมิ พ่อไม่ได้ไปส่งที่กรุงเทพฯ เราเลยต้องลากันตรงนั้น . . . พ่อไม่ได้เศร้าที่เราจากมา ท่านยังยิ้ม พร้อมกับบอกว่า 'โชคดีนะลูก' แต่ไม่รู้ว่าในใจท่านคิดอย่างที่แสดงออกไหม เพราะพ่อเป็นคนที่เก็บอารมณ์และความรู้สึกได้ดีเหลือเกิน ต่อให้เครียดและมีปัญหามากแค่ไหนท่านก็มักจะบอกว่าไม่เป็นอะไรเสมอ เราก็ทำได้เพียงแค่กอดท่าน เขย่งเท้าขึ้นไปหอมแก้มคนที่ตัวสูงกว่า แล้วบอกว่า 'แล้วเจอกัน'
แม่กับอาแดงขึ้นเครื่องไปส่งเราที่สุวรรณภูมิ อาแดงใจดีกับเราเสมอ และเราก็ชอบท่านมากทีเดียว เพราะท่านผู้ใหญ่ที่คุยด้วยแล้วสนุก แถมยังเข้าใจวัยรุ่น ครั้งนี้ท่านก็ใจดีออกค่าตั๋วเครื่องบินให้ แถมลงทุนมาส่งหลานถึงกรุงเทพฯ
เรานัดเจอกับพี่สาวที่น่ารัก และเพื่อนที่น่ารักของเรา อย่างพี่ว่าน พี่ฟาง พี่นิดและจูน . . . ใครจะเชื่อว่าจูนลงทุนมากรุงเทพฯ กันทั้งบ้านเพื่อมาเจอพวกเราทุกคน และเพื่อมาส่งเราด้วย การเจอกันอย่างพร้อมหน้าของพวกเราเป็นไปอย่างสนุกสนาน มิตรภาพบนโลกเสมือนจริงที่ถักทอพัฒนาออกมาในโลกแห่งความเป็นจริงงอกเงยไปตามกาลเวลา . . .
. . . จูน, พี่ว่าน, พี่ฟาง, เปรียว, พี่นิด . . .
พี่ๆ และจูนนอกจากจะมาส่งแล้วยังมีของมาเซอร์ไพรซ์ด้วย . . . เป็น scrapbook ทำมือเก๋ๆ ที่เอาจริงๆ เราก็ไม่ได้ระแคะระคายอะไรเรื่องนี้เลย ว่าทุกคนจะทำอะไรแบบนี้ให้ จนกระทั่งจูนแอบมากระซิบบอกที่สนามบินว่าซุ่มทำมานานแล้ว แถมอุบเป็นความลับไม่ให้เรารู้อีก
. . . scrapbook ที่ทุกคนตั้งใจทำให้ . . .
. . . นอกจากนี้พี่ฟางก็ยังให้พวงกุญแจพ่อหมี ส่วนพี่นิดให้หนังสือของนักเขียนที่เราชอบ แถมยังมีที่คั่นหนังสือ ธอริน โอเคนชีลด์ให้มาด้วย ซึ่งจริงๆ แล้วการที่พวกเราพบกันได้ ผู้ชายคนนี้ก็มีส่วนมหาศาลทีเดียว . . .
ฝน . . . ฝนเป็นอีกคนที่มาส่งเราที่สนามบินในวันนั้น ฝนมาพร้อมกับปีใหม่ซึ่งเป็นเพื่อนของเราอีกคน พวกเราสามคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยมหาวิทยาลัย ฝนเป็นเพื่อนที่น่ารักของเราเสมอ และฝนมักจะมีส่วนในเหตุการณ์สำคัญๆ ในชีวิตของเราเสมอ และคอยอยู่เคียงข้างเราเสมอไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ใจ หากจะเรียกใครซักคนว่า 'เพื่อนแท้' ฝนก็คงเป็นเพื่อนแท้ของเรา
. . . ก่อนที่จะเดินทางไม่กี่วัน มีพัสดุมาส่งที่บ้าน ซึ่งพัสดุกล่องนั้นก็เป็นเซอร์ไพร้ซ์จากฝน ซึ่งส่งสเวสเตอร์น่ารักๆ มาให้ . . .
 ไม่มีคำจากลาใดๆ . . . ไม่ว่าจะเป็นจากแม่ อาแดงหรือใครๆ ทุกคนจากกันด้วยรอยยิ้ม ไม่มีใครร้องไห้ และแน่นอนว่าเราก็ไม่ร้อง ซึ่งมันก็แปลกดี ทั้งๆ ที่ปกติเรามักจะเป็นคนที่อ่อนไหวง่าย และบ่อน้ำตาตื้นแสนตื้น
วินาทีที่เดินเข้าเกทมา ก็ได้กอดลาแม่กับอานิดหน่อยเท่านั้น ทุกคนอวยพรให้เราโชคดี . . .
โชคดี . . . ในสิ่งที่เลือก โชคดี . . . ในสิ่งที่ทำ โชคดี . . . ในการเจอผู้คนที่ดี
การเดินทางของเราเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้นล่ะ มันเพิ่งเริ่มต้น . . .
| Create Date : 13 เมษายน 2556 |
| Last Update : 13 เมษายน 2556 5:35:10 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1631 Pageviews. |
 |
|
ไม่มีคำจากลาใดๆ . . . ไม่ว่าจะเป็นจากแม่ อาแดงหรือใครๆ ทุกคนจากกันด้วยรอยยิ้ม ไม่มีใครร้องไห้ และแน่นอนว่าเราก็ไม่ร้อง ซึ่งมันก็แปลกดี ทั้งๆ ที่ปกติเรามักจะเป็นคนที่อ่อนไหวง่าย และบ่อน้ำตาตื้นแสนตื้น 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
Dear Diary . . . 
