Friday, July 12, 2013 Rotterdam, The Netherlands
15°C
นานแค่ไหนแล้วเนี่ยที่ไม่ได้เขียนบล๊อกเลย ดองเค็มจนเกลือเกาะเป็นผลึกแล้วกระมังนั่น แต่เอาเถอะ พอบอกว่าจะพยายามมาเขียนให้ได้ทุกวันทีไร มันก็มักจะจบลงด้วยการห่างหายไปนานๆ เสียทุกที อาถรรพ์การเขียนบล๊อกจริงๆ ห้ามพูด! เพราะจะทำไม่ได้ ฮ่า
. . . สามเดือนผ่านไปแล้วกับการเป็นออแพร์ที่เนเธอร์แลนด์ มันช่างแตกต่างจากเดือนแรกที่มาเสียจริงๆ ดูเหมือนว่าตอนนี้ทุกอย่างจะเริ่มเข้าที่เข้าทาง ไม่มีโฮมซิค ไม่เคยร้องไห้ เริ่มปรับตัวเข้าหาผู้คนและวัฒนธรรมดัชท์ได้อย่างกลมกลืน รู้สึกตัวเองชักจะกลายพันธุ์เป็นลูกเสี้ยวไทยดัชท์ไปเสียทุกทีๆ มาเดือนแรกนั่งนอยด์วันละสามรอบ ต้องรบกับเด็กสองคนอยู่ทุกวัน น้ำตาตกในก็หลายรอบ แถมยังตกรบกับยายเด็กที่เป็นอภิมหาซูเปอร์ดัชท์วูแมนน ตรงไปตรงมา จิกซะจนกะเหรี่ยงจิตตกวันละสามล้านรอบ โอมา (คุณยาย คุณย่าในภาษาดัชท์) มาที่บ้านทีไรกะเหรี่ยงหืดขึ้นคอ อยากจะกลั้นใจตายทุกวัน
แต่อัพเดท ณ สถานการณ์ปัจจุบัน ตอนนี้เข้ากับเด็กได้ดีมาก โดยเฉพาะเจ้าโจซี่คนโตที่ติดหนึบ เรียกร้องหา 'แพนนี่ๆ' ตั้งแต่ตื่นนอน เริ่มมีการร้องไห้ไม่ยอมให้ออแพร์กลับบ้านเวลาเอาไปส่งที่เดย์แคร์ เริ่มเกิดการไฟท์เพื่อแย่งความสนใจจากออแพร์กะธานี่ เจ้าน้องคนเล็ก ทำเอาปวดกบาล หมดเรี่ยวแรงทุกวัน แต่ก็มีความสุขดี ถึงแม้บางทีจะสุขๆ ดิบๆ ไปบ้างแต่ก็อยู่ไหว เริ่มรู้สึกไม่อยากกลับถิ่นฐานบ้านเกิดยังไงชอบกล สนุกดี อิสระเสรีภาพทางความคิด และการใช้ชีวิตมันสุดยอดมาก!
ส่วนกะโอมาคู่ต่อสู้ของกะเหรี่ยง ตอนนี้พักรบมาร่วมด้วยช่วยกันดูแลเด็ก ทุกๆ วันพฤหัสฯ โอม่าจะมารับเจ้าแสบสองตัวไปที่บ้านที่อยู่เมืองเล็กๆ ชื่อ Rhoon ห่างจาก Rotterdam ประมาณสิบกว่ากิโลฯ เป็นเมืองเล็กๆ น่ารัก มีแต่บ้านหลังโตและสวนกว้าง บ้านของโอมาก็เหมือนกัน . . . บ้านของโอม่าเป็นบ้านสองชั้นสีขาวหลังไม่ใหญ่โตนัก แต่น่ารัก น่าอยู่ และสวนกว้าง และสวนสวยมากกกกก ร่มรื่น น่านั่งเล่นนอนเล่น มีสนามหญ้าให้เด็กๆ วิ่งเล่น คลานเล่น อยู่ใกล้ชิดกับธรรมชาติ ซึ่งเราก็ชอบมาก เพราะมีดอกไม้สวยๆ เต็มไปหมด (แน่นอนว่าเอนจอยกับการถ่ายรูปมาก)
. . . นั่งมองวิวผ่านหน้าต่างบานนี้มาสามเดือนแล้วนะ . . .
. . . ดอกไม้สวยๆ ที่สวนบ้านโอมา . . .
. . . ลาเวนเดอร์ ดอกไม้ที่กะเหรี่ยงชอบมากกกกกก รักกลิ่นของดอกไม้ชนิดนี้แบบสุดๆ . . .
. . . อย่าได้ถามเชียวว่าดอกอะไร เพราะไม่รู้จริงๆ . . .
. . . เจ้าดอกเดซี่ดอกน้อย . . .
. . . ม้านั่งในสวนสวย . . .
. . . เจ้าผึ้งน้อย (ตัวใหญ่ม๊ากกกกก ขนาดเท้าหัวแม่มือได้) กำลังดอมดมเจ้าดอกไม้กลีบบาง . . .
. . . ดอกไม้ในสวนสวย . . .
รูปหมด จึงขอจบการอัพบล๊อกแต่เพียงเท่านี้ สวัสดี! (อ่าววววว)