ดีจังเลยครับโครงการนี้

อยากเสริมนิดหน่อย ผมอยากให้โครงการได้ทำให้เด็กได้รู้จักตัวเองมากขึ้น
รู้ว่าตัวเองถนัดอะไร และสนใจอะไรเป็นพิเศษ นอกจากการที่รู้ว่ามีอาชีพอะไรที่น่าสนใจด้วยครับ

อย่างไรก็ตามผมยังไม่เห็นด้วยกับระบบการศึกษาไทยที่แยกสายตอนมอปลายครับ
สายศิลป์หมดทางเลือกในชีวิตไปเยอะเลย ในขณะที่สายวิทย์ยังเลือกเรียนมหาวิทยาลัยได้(เกือบ?)ทุกคณะ หากเกิดเปลี่ยนใจภายหลัง

ปล.โรงเรียนผมมีวิชาแนะแนว และ มี อ.แนะแนวโดยเฉพาะเลยไม่ค่อยมีปัญหาเกี่ยวกับการแนะแนว
ปัญหาผมคือเกรดเลขดันไม่ถึงเกณฑ์ ขาดไปนิดเดียว เลยต้องเลยตามเลยเรียนสายศิลป์ ทั้งๆ ที่ชอบเกษตรเป็นชีวิตจิตใจ แต่ไม่อยากย้ายโรงเรียนเพื่อเปลี่ยนสาย เฮ่อ!

ตอนเอ็นท์ก็เลยงงๆ เลือกสามอันดับแรกคือ อักษร (ภาษาอังกฤษ) รัฐศาสตร์การทูต และ โบราณคดี (โบราณ) คนละแนวกันเลยไม่รู้เกิดอะไรขึ้น เหมือนกับว่าเรียนอะไรก็ได้ เป็นอะไรก็ได้ไปเสียอย่างนั้น

^
^
เห็นด้วยกับคุณกะไดค่ะว่า อยากให้เด็กรู้ว่าตัวเองถนัดอะไรและอยากเป็นอะไร

ไอ้ที่เป็นๆ เพราะพ่อแม่อยากให้เป็น
นอกจากจะเป็นการฆาตกรรมอัจฉริยะมานักต่อนักแล้ว
ยังเป็นการนำทรัพยากรไปใช้ในเรื่องเสียเปล่า/เสียเวลาอีกต่างหาก


อ่อ อิฉันเป็นหนึ่งในตัวผลาญทรัพยากรที่ว่านั่นด้วยค่ะ โฮ่ะๆ

สนับสนุนไอเดียโครงการนี้ครับ
และถ้าโครงการเป็นรุปเป็นร่างขึ้นมาจริงๆ เมือ่ไหร่
หากต้องการวิทยากร สาขาโบราณคดี-มานุษยวิทยา ผมกับเพื่อนๆ ยินดีช่วยเต็มที่นะครับ

จะว่าไป ตั้งแต่สมัยผมยังเรียนปริญญาตรี ทางสโม กับทางมหาลัย ที่ศิลปากร วังท่าพระ
ก็มีโครงการทำนองนี้อยู่นะครับ
เพียงแต่ว่าไม่ได้เป็นการไปเดินสายตามโรงเรียน
แต่เป็นการ เปิดบ้าน พาน้องท่องวัง
โดยเชิญนักเรียน ม.ปลาย จากโรงเรียนต่างๆ มาดูบรรยากาศในมหาลัย
มาดูว่าคณะต่างๆเค้าสอน เค้าเรียนอะไร
แล้วก็มีการบรรยายจากรุ่นพี่ศิษย์เก่าที่จบออกไปทำงานแล้ว ว่าประกอบอาชีพการงานอะไร อย่างไร

ป.ล.
เห็นด้วยครับ
ว่าเด็กสมัยนี้ แย่กว่าสมัยเราเยอะ
ผมว่าตอนผมอายุเท่าพวกเค้า ผมกับเพื่อนๆหลายคนก็ขี้เกียจและมีพฤติกรรมการเรียนแย่แล้วนะ
เจอเด็กสมัยนี้เข้าไป เหอ เหอ ไม่อยากบรรยายเลยครับ
สอนหนังสือแล้วท้อเหมือนกัน เจอเด็กแบบนี้
เราตั้งใจให้เต็มร้อย มีเด็กที่พยายามจะรับแบบเต็มร้อยไม่กี่คนเท่านั้น

แต่ถ้าลองเป็นโครงการหาศิลปินสิ สู้กันสุดชีวิต
เฮ้ออ อนาคตประเทศชาติ

สวัสดีค่ะ อาจารย์

หายไปหลายวันที่แท้ ซุ่มเขียนโครงการอยู่นี่เอง

ดีมากเลยค่ะ อยากจะเสนอตัวเข้าร่วมโครงการด้วยคน แต่คงต้องขอให้เรียนจบก่อนเหมือนกัน ถ้ามันห่างไกลทาง ระยะทางมาก ก็ขอแตกแขนงมาเป็นเรี่ยวแรงฝ่ายภาคอีสานก็แล้วกันนะคะ (ถ้าจะยกพลกันมาดูงานก็ขอปวารณาตัวชงเครื่องดื่มเลี้ยง)

ส่วนเรื่องความถนัดนี่ก็ต้องทำด้วยค่ะ แต่มันต้องเริ่มจากการรับข้อมูล เปิดโลกทัศน์กันก่อน

จะว่าไปเท่าที่คลุกคลีกับเด็กๆ มาเขาก็ไม่แย่ถึงขั้นเตือนกันไม่ได้นะ จะติดสบายไปหน่อย เลยกลายเป็นหนักไม่เอาเบาไม่สู้

เห็นด้วยอีกอย่างคือ เดี๋ยวนี้ทำไม เด็กๆ อยากเป็นแต่ pop star ร้องเพลงพอกำก่า (ภาษาอีสาน แปลว่า งั้นๆ) ก็อยากจะเรียกตัวเองว่านักร้อง

เห็นแล้วนึกเปรียบเทียบกับการเสพศิลปะ และอาชีพศิลปินในด๋อยแลนด์

ดีค่ะ จุรู้สึกสงสารตัวเองทุกครั้งที่หวนนึกถึงอดีตเมื่อคราวที่ตัวเองเรียน ม.ปลาย

จุไม่รู้เรื่องสอบเทียบ
ไม่รู้เรื่อง สาขาวิชาไหน เรียนอะไร จบไปทำอะไร

จุรู้แต่เพียงว่า เธอชอบอะไร เธอก็เรียนอันนั้น จุก็เลยเลือกเรียนประวัติศาสตร์ จุสอบ มน.ด้วยการเลือก สาขาวิชาเอก ประวัติศาสตร์เพียงสาขาเดียว ทั้งที่เลือกได้ 3 สาขา เพื่อสำรอง เผื่อสอบอันดับแรกไม่ติด แต่จุปฏิเสธ ชอบวิชานี้ จะให้เรียน วิชาไหนล่ะ
( แต่ถึงกระนั้นในปีต่อมาก็ยังไปสอบโบราณคดี โบราณคดีที่ศิลปากร ในปีนั้น เขารับผู้หญิง 4 คน รับผู้ชาย 10 กว่าคน จุโกรธมาก ไม่เท่าเทียม และจุสอบไม่ติด )

จุไม่เคยรู้เลยว่า เรียนเอกภาษาไทย สามารถทำงานด้านการเขียนหนังสือ วงการนักเขียนได้ ไม่รู้เลยว่า เรียนอักษรศาสตร์ จุสามารถจะเลือกเรียนเขียนบทได้นะ

สุดท้ายจุก็ภูมิใจล่ะ ที่จบประวัติศาสตร์ เพราะเรียนสบาย จุกินเหล้าไป เรียนไป ก็จบภายใน 3 ปีครึ่ง นั่นเพราะจุชอบที่จะเรียน

แต่เรียนแล้ว จะเอามาทำอะไรล่ะ....

นี่เป็นปัญหาของจุ


วันที่จุเดินออกจากมหาวิทยาลัย เพื่อก้าวสู่โลกภายนอก เจอกับมหาวิทยาลัย อย่างจุฬา ธรรมศาสตร์ และอื่นๆ เจอกับคณะที่เขาเรียนๆ ก็ เฮ๊ย...มีวิชาที่เราอยากเรียนด้วย ทำไม ม.เราไม่มี เอ๊ แล้วทำไมเราไม่เลือก เราอยากเขียนบทน่ะ วันๆ นวนิยายอยู่ในหัวเราเต็มกบาลเลย


แต่เพราะ วิชาประวัติศาสตร์ มันสอนจุให้เข้าใจในความเป็นไป ทุกอย่างมีความเป็นมาเป็นไป มีเหตุมีผลของมัน คนที่เรียนประวัติศาสตร์มักจะมีระเบียบวิธีคิดในแบบของเรา ที่นำมาใช้กับทุกๆ สถานการณ์ได้

เพราะงั้น... จุเลยเปลี่ยนวิธีคิดใหม่ กับการเอาความทรงจำมาสังเวชตัวเองเล่น ๆ ระหว่างการแนะแนวว่า

ถ้า..... ครูไม่สนใจที่จะแนะแนวทางการศึกษาให้กับเด็กๆ
ก็ คือ เด็กเองนั่นแหละที่ไม่รู้จักขวนขวายเอง

กรณีจุ...จุโทษตัวเองที่ จุไม่แสวงหาความรู้เอง

1.จุบ้าเล่นดนตรี
2.จุบ้าเล่นกีฬา
3.จุคาดหวังกับการเรียนโบราณคดีและประวัติศาสตร์มากเกินไป จนไม่สนใจวิชาแขนงอื่นๆ เลย

ดีเลยค่ะกับการริเริ่มโครงการถึงจะเป็นการเริ่มต้น แต่ยังไม่ได้ลงมือ ก็เรียกว่าสร้างคุณค่าให้วงการศึกษาได้มากโขเลยค่ะ ...

อ่านแล้วกรุ่นๆ กับตอนเรียน ม.ปลายเหมือนกันนะค่ะ แล้วก็ทำให้คิดถึงตอนช่วงที่ต้องเลือกเรียนด้วย จริงๆ แล้ว มานั่งคิดย้อนไป คาดว่าถ้าเกิดตอนนั้นตัวเองได้เลือกเรียนสายถนัดอย่างภาษา ชีวิตเราก็อาจจะรุ่งไปอย่างอื่นแล้วก็ได้ เพราะตอนนั้นบอกตามตรงเลยค่ะว่าชอบภาษามาก แต่ด้วยเพราะว่าพ่อเองเค้าอยากให้เรียนวิทย์ แล้วเราเองก็หัวอ่อนด้วย ก็เลยเรียนได้ไม่ว่ากัน แต่เรียนแล้วตกด้วยนะคะ เลยทำให้คิดด้วยล่ะว่า แหม๊ เสียดายจัง ถ้าตอนนั้นเลือกเรียนภาษาแล้วอาจจะดีกว่านี้ หรือว่าได้ทำอะไรที่อยากทำกว่านี้ก็ได้ ..

อันนี้แค่คิดถึงเท่านั้นเองนะค่ะ เพราะถ้าให้เลือกเรียนตอนนั้นจริงๆ ก็ยังไม่รุ้เหนือ รู้ใต้อีกเหมือนกันค่ะ ว่าจะเป็นยังไงนะตอนนี้ แต่ว่าเห็นโครงการนี้แล้วก็ถ้าได้ลงมือทำ คิดว่าก็ยังประโยชน์ให้กับ นร.ว่า ตัวเองชอบอะไร และอยากเรียนอะไร

Happy Valentine's Day ค่ะ ฝันดีๆๆนะค่ะ

มาดูโครงการดีๆ ขอสมัครเข้าร่วมด้วยนะครับ

ตอนนี้ขอแจ้งโครงการดีๆ หนังสือทำมือช่วย กลุ่มเด็กรักษ์ป่า
ดูรายละเอียดที่ https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=breath&month=02-2007&date=10&group=11&blog=1

สมัยเรียนป.ตรี มีทำกิจกรรมอย่างนี้ไปตามจังหวัดของเพื่อนๆ ค่ะ

แต่ทำให้มอปลายน่ะนะคะ

♥ ♥ ♥ มาส่งความรักให้อาจารย์ค่ะ ♥ ♥ ♥

"คำแนะนำในการเลือกทางเดินให้กับชีวิตในตอนนั้น ก็มีเพียงแค่ว่า ถ้าหัวดีก็ให้เรียนสายวิทย์ เลือกเรียนหมอหรือวิศวะจะได้รวย หรือไม่ก็ให้มองหางานราชการทำจะได้เป็นเจ้าคนนายคน">>ใช่เลยครับ เมื่อก่อนมีแต่คนพูดกรอกหูว่าต้องเป้นหมอ ต้องเป็นวิดวะนะ รวยแน่ๆ แต่ยังไงๆผมก็คิดว่ามันไม่ใช่ตัวผมเอาซะเลย แต่ตอนนั้นก็หาตัวเองไม่เจอ ยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร แต่ก็ดีที่ได้เจอได้ทันเวลาและคว้ามันไว้พอดีครับ


เป็นโครงการดีที่น่าสนับสนุนมากๆครับ ผมอยากให้คนที่ประกอบอาชีพในทุกวันนี้ได้ทำสิ่งที่ตัวเองรักและมีแรงบันดาลใจแรงขับเคลื่อนที่จะทำงานนั้นๆ เพื่อจะได้เกิดประสิทธิภาพอย่างดีที่สุด และก่อประโยชน์ให้กับสังคมและเป็นการฝึกคนให้มีคุณภาพด้วย


เพราะนับวันเด็กเรายิ่งโง่ลงๆๆ IQและ EQต่ำซะจนน่ากลัว อีกอย่าง เห็นมาเยอะครับ พวกที่ทำงานเพื่อหวังรวย ทำงานไปเพื่องั้นๆ ไม่มีเป้าหมาย ไม่มีเเรงขับดัน งานก็ไม่มีคุณภาพ ประเทศเราเป็นยังไงตอนนี้ก็เห็นๆอยู่ครับ


เห็นด้วยกับคุณกุมภีนและคุณกะไดมากๆครับ

ตอนเด็กๆมังคุดรู้จักอยู่ไม่กี่คณะเองค่ะ
แค่ตอนแบ่งสายขึ้นม.4 ก็เลือกตามเพื่อน
พอเอ็นสะท้าน ก็เลยเลือกแต่ศิลปศาสตร์
เพราะไม่รู้จักอย่างอื่นหลากหลายเท่าไหร่

ถ้าตอนนั้นได้รู้จักตัวเองมากกว่านี้
รู้ว่ามีทางเลือกมากกว่านี้
ก็คงจะสนุกสนานกับการเรียนมหาวิทยาลัยมากกว่าอดีตแน่นอน

ป.ล. ป้ายพัทยา อยู่ตรงเชิงเขาพระตำหนักค่ะ
เลยถนนวอล์คกิ้งสตรีทไป
ตรงที่เป็นท่าเรือใหม่ของพัทยานี่แหละค่ะ
ป้ายเค้าเพิ่งเอามาติดปลายปีที่แล้วนี้เองค่ะ

แวะมาทักทายครับ ขอบคุณครับที่แวะไปเยี่ยมเยียนกัน สุขสันต์วันวาเลนไทน์ย้อนหลังครับ

เมื่อก่อน ครูแนะแนวที่โรงเรียนเคยขอให้รุ่นพี่ที่สอบติดในคณะต่างๆ ของแต่ละมหาวิทยาลัย กลับมาบรรยายให้น้องๆ มัธยมฟัง ให้พอรู้แนวทางว่า แต่ละคณะเขาเรียนอะไรกันบ้าง แต่โครงการนี้ก็พับไปเพราะบางคนก็ไปเรียนไกลมาก ได้กลับบ้านเกิดแค่ตอนหยุดสงกรานต์ (ซึ่งก็เป็นช่วงปิดภาคเรียนของโรงเรียน )

แต่ความเห็นส่วนตัว ถ้าสมัยเรียน มีคนที่ประกอบอาชีพในสาขาวิชาต่างๆ มาบรรยายก็คงจะดีนะคะ อย่างน้อยก็น่าจะบอกอะไรได้ชัดเจนมากกว่าการให้รุ่นพี่มหาลัยมาบรรยาย (ซึ่งก็ยังเด็ก อายุไม่ห่างกับน้องม.ปลายสักเท่าไหร่เลย)

อยากให้เด็กที่ฟังได้รับความรู้และประสบการณ์ตรงจากคนทำงานจริงๆ มากกว่าน่ะค่ะ ไม่ใช่เพ้อฝันคิดไปเอง หรือรับฟังเฉพาะด้านสวยงามของวิชาชีพ ---แบบที่เด็กยุคนี้บางคนคิดว่า 'เป็นดาราเป็นนักร้องนี่ดีจัง มีชื่อเสียง รวย ฯลฯ' (แล้วลืมคิด-หรือไม่ก็ไม่ทราบจริงๆ ว่า กว่าจะเป็นได้ มันต้องซ้อม ต้องฝึก ต้องเสียภาษีสังคมและต้องอดทนกับอะไรบ้าง)

เป็นคนหนึ่งที่เรียนสายวิทย์เพราะมีทางเลือกเยอะดี
แต่เวลาเอนท์ ก็ตามใจตัวเอง ไปเอนท์เข้าคณะทางสายศิลป์

สมัยเรียนวิชาแนะแนวค่อนข้างจะดีทีเดียวค่ะ แต่เป็นวิชาทีี่ไม่มีใครสนใจ
ตอน ม. 3 ให้ นร. ไปสัมภาษณ์คนที่มีหน้าที่การงานน่าสนใจมา

ตอนม. 6 รร. เชิญรุ่นพี่ที่กำลังเรียนอยู่มาพูดให้น้องๆ ฟัง แต่ด้วยวัยที่ไม่ค่อยจะต่างกัน ก็ไม่ค่อยจะได้ความชัดเจนอะไร


เป็นโครงการที่ดีมากเลยนะคะ วัยรุ่นเป็นวัยสับสนอย่างแท้จริง
ถ้ามีการแนะแนวทางที่ดีก็น่าจะดีนะคะ

มายกมือสนับสนุนโครงการด้วยคนค่ะ และก็ขอมาอวยพรตรุษจีนให้อาจารย์ด้วยนะคะ ขอให้มั่งมีศรีสุข สุขภาพแข็งแรงค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีดี ที่ส่งผ่านบล๊อกนะคะ คุณคนทับแก้วขอบคุณมากๆๆค่ะ

HaPPy Chinese New Year นะคะ

มีความสุข เฮงๆๆ รับทรัพย์ ตลอดปี ตลอดไป ค่า

สวัสดีค่ะ แวะมาดึกไปหน่อยค่ะ เมื่อก่อนเราเป็นเด็กนักเรียน ก็มีรุ่นพี่จากมหาวิทยาต่างๆที่เค้าไปเรียนกันน่ะคะ กลับมาแนะแนวเราเหมือนกันค่ะ ก็ดีนะคะ สนุกดีค่ะเราได้รู้แนวทางด้วยค่ะ มีอะไรก็ตามถามๆๆๆเลยค่ะ อิอิ รุ่นพี่หล่อค่ะ เอิ๊ก ๆๆอันนี้ล้อเล่นค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่ไปอ้วยพรวันเกิด และก็ขอให้ จขบ มีความสุขมาก นะคะ ควบสองเทศกาลค่ะ vanlentine and ตรุษจีนด้วยนะคะ
นอนหลับฝันดีค่ะ

เป็นโครงการที่ดีนะ

ดีมาก ๆ เลยหล่ะค่ะอาจารย์ เป็นประโยชน์ที่ซู้ด
คิด ๆ แล้วก็เสียดายนะคะ คุณย่าเรียนหนังสือมาสูญเปล่าแท้ ๆ แต่ก็ ช่างมานเหอะ

เห็นด้วยเลยค่ะกับโครงการนี้

ตอนม.6 ทางโรงเรียนจะมีรุ่นพี่จากจุฬาและธรรมศาสตร์มาแนะนำการเลือกคณะและการเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัย แต่มันกลับไม่ใช่คำตอบหรือเป็นการแนะนำที่เราคิดว่าช่วยอะไรนัก โอเค มันอาจช่วยกระตุ้นให้ขยันอ่านหนังสือขึ้นมาบ้าง ปัญหาตอนนั้นคือไม่รู้ว่าอยากเป็นอะไร ... มองย้อนกลับไป ไม่โทษตัวเองหรอกอายุ16-17 จะรู้จริงๆเหรอว่าอยากทำงานอะไร และก็ไม่มีใครบอกด้วยว่า การเลือกคณะที่จะสอบเข้า ไม่ได้หมายความถึงอนาคต

ตรุษจีนปีนี้ขอให้คุณคนทับแก้ว เฮงๆๆรวยๆๆ ตลอดปีครับ

新年發財

เฮง เฮง เฮง forever ครับ อาจารย์

สวัสดีปีใหม่จีนนะคะ

ขอให้มีความสุข สุขภาพดี และโชคดีตลอดไปค่ะ

Happy Chainese New Year



and




สวัสดีตอนดึกๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า


ขอบฟ้าไม่กว้างเกินไปหากใจจะส่งถึง
ความห่วงใยคำเดียวเท่านั้น
ฉันจะยังมีเธอตลอดไป
หอบความฝันมาจากฝากฟ้า
นำทางหัวใจให้มาชิดใกล้
ทดแทนคืนวันที่ห่างไกล
กับความคิดถึงมากมายมีให้เธอ



** มีความสุขในวันแรกของการทำงานนะจ้า **

เริ่มงานวันแรกก็ขอให้สนุกนะจ้า

สบายดีไหมคะ


Cool New Graphics - MySpace/Friendster

หวัดดีจ๊ะ แวะเข้ามาชม

2 - 1

เป็นโครงการที่น่าสนใจมาก ๆ ครับ
เพราะช่วงเวลานั้นหลายคนจะสับสน ไม่รู้จะเอาไงกับชีวิตดี

ส่วนเรื่อง เร้น ผมก็ชอบ คืนกระสัน ของ เด็กชายเจ้าน้ำตา เหมือนกันครับ คิดได้ไง

เป็นอะไรที่ดีมากๆเลยนะคะ อิอิ

ขอบคุณนะค่ะที่แวะไปชม (รูปภาพจักรยาน) .. กันค่ะ

ด้วยเพราะชอบน่ะคะก็เลยถ่ายไม่มีอะไรเยอะ บางทีเราก็บอกไม่ได้ว่าทำไม
ถึงชอบ ดีนะค่ะว่าที่ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้ถามนิดต่อว่า
"ทำไมถึงชอบ" ... ไม่งั้นคงได้นั่งถกประเด็นกันใหญ่ ถ้าเธอ
คนนี้เป็นพวกชอบค้นหาคำตอบแน่นอน

สนใจโครงการของเด็กประถมอะ เห็นเขามีครูอาสาดูน่าจะสนุกได้ไปโรงเรียนที่ทุระกันดารอะไรประมาณนั้นมีใหมคะ แต่ไปได้คงไม่นานเพราะต้องทำงานค่ะ

tish is my msn n.natthida@hotmail.com
greeting marly van der velden.

แวะมาเยี่ยมครับ


ช่วงนี้ไม่ค่อยอยากออกไปไหนเลย สถานการณ์ก็แย่ลงๆ จะออกจากบ้านทีก็ต้องคอยฟังข่าวกรองก่อนทุกครั้งเลยครับ


ผมเตรียมตัวจะย้ายที่อยู่ละครับ แต่ยังไม่รู้ว่าย้ายไปแล้ว จะไปทำอะไรดีเลย คิดไม่ออกจริงๆ

แวะมาบอกว่า ฝันดีครับ

สิบห้าปีก่อนตอนเราอยู่ม.ต้น ถ้าเจ้าของอาชีพมาแนะเองแบบนี้คงดีไม่น้อยเลยน่ะ

ตาสว่าง เหมือนเพลงเลยค่ะวันนี้

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า


ไม่ได้ต้องการให้คิดถึงฉันทุกวัน
ไม่ได้ต้องการให้ผูกพันธ์กันนักหนา
แต่อยากให้--สักครั้งเธอมีเวลา
คิดบ้างว่า ยังมีฉัน ที่อยู่ไกล



** มีความสุขกับวันหยุดพักผ่อนนะจ้า **


ปล..เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าคุณ คนรักน้ำมัน ก้แซวเป็นด้วย

แบบเนี่ย ต้องได้ แซวกันมั่งแล้วละน๊า

สบายดีนะครับ
ฝั่งโน้น เริ่มปิดคอร์สกันหรือยังครับ

เป็นโครงการที่ดีมากครับ ผมทำงานด้านแนะแนวด้านอาชีพมาพอสมควรก้จะพบปัญหาว่าเมื่อนักศึกษาจบออกมามักประสบปัญหาการหางานทำ ไม่พอใจกับงานที่ทำมั่ง หรือทำงานไม่ตรงสายที่เรียนมา ปัญหาเหล่านี้ก็สืบเนื่องมาจากความรอบรู้เกี่ยวกับตนเอง และอาชีพ

สวัสดีค่ะ
อยากให้ไปจัดที่โรงเรียนศึกษานารีบ้างค่ะ

เธซเธฒเธ‡เธฒเธ™เธฃเธฒเธŠเธเธฒเธฃเธ—เธณเธญเธขเธนเนˆเธ„เธฑเธš..เธˆเธš เธ›เธงเธช. เธกเธตเธ„เธงเธฒเธกเธฃเธนเน‰เน€เธเธตเนˆเธขเธงเธเธฑเธš เธ„เธญเธกเธžเธดเธงเน€เธ•เธญเธฃเนŒเธ”เธฑเน‰เธ‡เธ™เธตเน‰เธ„เธฃเธฑเธš เธ‹เนˆเธญเธกเธ„เธญเธกเธžเธดเธงเน€เธ•เธญเธฃเนŒเนเธฅเธฐเธญเธญเธเนเธšเธšเธˆเธฑเธ”เธ—เธณเธฃเธฐเธšเธšเน€เธ„เธฃเธทเธญเธ‚เนˆเธฒเธขเน„เธ”เน‰เธฃเธงเธกเน„เธ›เธ–เธถเธ‡เธเธฒเธฃเธ—เธณ Server เน€เธžเธทเนˆเธญเน€เธ›เน‡เธ™เน€เธ„เธฃเธทเนˆเธญเธ‡เธšเธฃเธดเธเธฒเธฃ เธฅเธนเธเธ‚เนˆเธฒเธข เธญเธญเธเนเธšเธšเนเธฅเธฐเธˆเธฑเธ”เธ—เธณเน€เธงเน‡เธšเน„เธ‹เธ•เนŒ เน‚เธ”เธขเนƒเธŠเน‰เธ เธฒเธฉเธฒ html,php&mysql เนเธฅเธฐเนƒเธŠเน‰เน‚เธ›เธฃเนเธเธฃเธก Ms-Access เน€เธžเธทเนˆเธญเธˆเธฑเธ”เธ—เธณเธฃเธฐเธšเธšเธเธฒเธ™เธ‚เน‰เธญเธกเธนเธฅเธ•เนˆเธฒเธ‡ เน† เน„เธ”เน‰เธŠเธณเธ™เธฒเธ เธ„เธฑเธš เธซเธ™เนˆเธงเธขเธ‡เธฒเธ™เธฃเธฒเธŠเธเธฒเธฃเธ—เธตเนˆเธ•เน‰เธญเธ‡เธเธฒเธฃ...เธ•เธดเธ”เธ•เนˆเธญเธ—เธตเนˆ เธงเธดเธ—เธขเธฒ เธ„เธธเน‰เธกเธเธธเธ”เธ‚เธกเธดเน‰เธ™ เน‚เธ—เธฃ. 0872618661 ...
เธ›เธฅ.
เธ•เน‰เธญเธ‡เธเธฒเธฃเนƒเธŠเน‰เธ„เธงเธฒเธกเธฃเธนเน‰เธ„เธงเธฒเธกเธชเธฒเธกเธฒเธฃเธ–เธ—เธตเนˆเธกเธตเธžเธฑเธ’เธ™เธฒเธญเธ‡เธ„เนŒเธเธฃเธฃเธฒเธŠเธเธฒเธฃเน„เธ—เธขเนƒเธซเน‰เน€เธ›เน‡เธ™เธ›เธฃเธฐเน‚เธขเธŠเธ™เนŒเธ„เธฃเธฑเธš เธœเธก.....

สนใจโครงการอยากให้ไปแนะแนวโรงเรียนต่างจังหวัดจังเลย

อยากให้มาโรงเรียนนี้จังเลย 0854231988

อยากบอกว่าสนุกมาก

ได้เจอกับการทำงานแบบจิงๆๆ

อนาคตแน่นอเรา
อิอิ

อยากให้มาแนะแนวที่โรงเรียนจังเลย สงสารเด็กด้อยโอกาสที่ห่างไกลด้วยนะคะ ขอเป็นอีกโรงเรียนหนึ่งในโครงการหากโครงการนี้เป็นรูปเป็นร่างจริง อย่าลืมนะคะ กำลังรอคอย
ติดต่อ........ครูอ้อ 0898880113

เข้ามาดูโครงการแนะแนว แล้วเข้ามาอ่านโดยบังเอิญ เป็นการให้โอกาสกับเด็กที่ยังสับสนกับอนาคตตัวเอง ทำหน้าที่ครูแนะแนวค่ะมีนักเรียนมามายที่ยังไม่มีจุดหมาย ถึงมีก็ไม่ชัด ครูก็ยอมรับว่าไม่เข้าใจทุกสาขาวิชา จบคณะนี้แล้วจะไปทำอาชีพอะไรได้บ้าง ถ้าจะให้โอกาสกับลูกศิษย์ที่โรงเรียนนี้บ้างก็จะเป็นพระคุณ ติดต่อมานะคะ

เข้ามาดูโครงการแนะแนว แล้วเข้ามาอ่านโดยบังเอิญ เป็นการให้โอกาสกับเด็กที่ยังสับสนกับอนาคตตัวเอง ทำหน้าที่ครูแนะแนวค่ะมีนักเรียนมามายที่ยังไม่มีจุดหมาย ถึงมีก็ไม่ชัด ครูก็ยอมรับว่าไม่เข้าใจทุกสาขาวิชา จบคณะนี้แล้วจะไปทำอาชีพอะไรได้บ้าง ถ้าจะให้โอกาสกับลูกศิษย์ที่โรงเรียนนี้บ้างก็จะเป็นพระคุณ ติดต่อมานะคะ

กำลังอยากทำค่ายอย่างที่ว่านี่พอดีเลย
ไม่รู้ว่าเจ้าของกระทู้จะกลับมาอ่านอีกหรือเปล่า
กำลังรวบรวมเพื่อนๆสมัยเรียนม.เกษตร มาร่วมอุดมการณ์
ถ้าเจ้าของกระทู้สนใจ ก็แสดงความเห็นมาได้นะ
อยากจะทำประมาณเทอมหน้า ตอนนี้รวบรวมกิจกรรมและสมาชิกอยู่
089-1205112 ครูหนูนาจ้า...

ที่ รร ห่างไกลแหล่งวิทยากร การจะหาวิทยากรดีๆ หลากหลายหาได้ยาก สนใจโครงการนี้ เคยเจอนานแล้วแต่เพิ่งโพส ไม่รู้ตอนนี้โครงการถึงไหนแล้ว ช่วยประชาสัมพันธ์ด้วยนะคะ อยากเพิ่มเติมวิทยากรที่เก่งด้านแนวโน้มตลาดแรงงาน วิเคราะห์สาขาในอนาคตด้วยค่ะ

เป็นโครงการที่เยี่ยมมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค่ะ กำลังคิดว่าจะต้องในเร็วๆนี้