ต้นส้มแสนรัก 26 ก.ย. 2550 ชื่อหนังสือ: ต้นส้มแสนรัก (O Meu Pe de Laranja Lima) ผู้เขียน: โจเซ่ วาสคอนเซลอส ผู้แปล: มัทนี เกษกมล สำนักพิมพ์: ประพันธ์สาส์น ปี: 2550 เพิ่งจะรู้ว่าทำไมนิยายจากบราซิลเรื่องนี้ ถึงได้เป็นที่รักของใครหลายคน (รู้สึกเชยน่าดู...) เรื่องของ เซเซ่ เด็กชายวัยห้าขวบ (หรือหกขวบ...) ผู้ร้ายกาจ ฉลาดเป็นกรด แต่จิตใจดี และมีหัวใจอันยิ่งใหญ่ กับต้นส้มแสนรักของเขา เรียบง่าย ใสซื่อ รันทด อิ่มเอมใจ อ่านไปก็ยิ้ม ถอนใจ หัวเราะ น้ำตาคลอ ไม่น่าเชื่อว่านิยายเล่มเล็กๆ จะสะเทือนใจและมีพลังขนาดนี้   Create Date : 26 กันยายน 2550 19 comments Last Update : 29 กันยายน 2550 0:14:14 น. Counter : 1497 Pageviews. Share Tweet

เรื่องนี้ทำเอาบ้านผมน้ำ(ตา) ท่วมเลยทีเดียว   โดย: ahiruno007 29 กันยายน 2550 2:52:01 น.

อยากรู้จัง อะไรเป็นแรงบันดาลใจให้อาจารย์หันมาอ่านหนังสือเล่มนี้คะ   โดย: สายฝน IP: 222.123.93.49 29 กันยายน 2550 10:18:50 น.

ความรู้สึกที่บรรยายมาข้างต้น เกิดจากการอ่านครั้งแรกขณะนี้ใช่มั้ยคะ ที่ถามก็ออกจะแปลกใจว่าคนเราเมื่อโตแล้ว แต่เมื่อได้อ่านหนังสือเด็ก กลับเกิดอารมณ์ร่วมกับเรื่องราวที่งดงามของเด็ก ๆได้ ก็คงเป็นเพราะพลังของภาษาสร้างจินตนาการและความรู้สึกได้ไม่รู้จบ อาจเป็นเพราะภาษาข้ามขอบของกาลเวลา(วัย)ไปได้ หรือไม่ก็เพราะอาจารย์นั่นเองที่ยังเปี่ยมด้วยจินตนาการและความฝัน ในขณะที่ผู้ใหญ่บางคนอาจไม่รับรู้สึกถึงอารมณ์ที่ลึกซึ้งเช่นนี้แล้ว อาจารย์เห็นว่ายังไงคะ   โดย: สายฝน IP: 222.123.93.49 29 กันยายน 2550 10:26:23 น.

เรื่องนี้เราอ่านตอนมอต้นค่ะ จำได้ว่าน้ำตาท่วมมมมมมมมมแบบ..ตาบวมไปโรงเรียนเลยอ้ะ เหอๆ แวะมาทักทายเช่นกันค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 29 กันยายน 2550 11:16:42 น.

สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า จะเก็บใจเฝ้าถนอมไม่ยอมห่าง เอาไว้เดินร่วมทางกลางสายฝัน คงสดชื่น สดใสชั่วชีวัน มิอาจหวั่นหวาดกลัวต่อสิ่งใด ** ขอให้มีความสุขกับคนที่คุณรักในช่วงวันหยุดพักผ่อนนะจ้า **   โดย: จอมแก่นแสนซน 30 กันยายน 2550 0:35:48 น.

ฟังเพลงของคุณกุ้งกิตติคุณแล้วยังไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาเสียชีวิตไปแล้ว เสียดายคนคุณภาพของวงการจริงๆครับ รูสึกว่าที่บ้านจะมีหนังสือเล่มนี้เหมอืนกันครับ สงสัยจะต้องไปหยิบมาอ่านซะหน่อยแล้ว ช่วงนี้พอมีเวลาบ้างน่ะครับ   โดย: พ่อน้องโจ 30 กันยายน 2550 0:38:05 น.

อยากอ่านบ้างค่ะ เด็กทับแก้วเหมือนกันค่ะ su   โดย: คนน่ารัก IP: 61.7.135.135 30 กันยายน 2550 12:12:45 น.

อาจารย์ คะ สวัสดีค่ะ สบายดีไหมคะ งานยุ่งมากไหม ของปอ ยุ่งเหมือนเดิมค่ะ never ending story.... หนังสือเรื่องนี้ปออ่านนานมากแล้ว แต่ว่าอ่านไปด้วยความสะเทือนใจ แล้วก็ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร เศร้ามาก มีเล่มภาคสองด้วยนะคะ ปอเคยหยิบๆ มาอ่านแล้วไม่ ดึงดูดเท่าภาคแรก เลยไม่เคยอ่านจนจบซะที.... ตอนนี้ปอกำลัง แกะๆ อ่าน the prophet ของ คาริล ยิบรานค่ะ แต่ไปได้ไม่ไกล ภาษาอังกฤษ ตกต่ำอย่างแรง กองๆ อยู่ข้างเตียงยังอ่านค้างๆ ไว้หลายเล่ม เช่น the Pilgrim ของ Coelho, Old man and the sea ของ Hemingway แล้วก็พวก museum guide เกี่ยวกับ ภาพเขียน อ่านไม่จบสักกะเล่ม กลายเป็นผู้ใหญ่สมาธิสั้นไปแล้วหรือเปล่าก็ไม่รู้...   โดย: ปอ (O_Sole_mio ) 30 กันยายน 2550 17:48:41 น.

ผมยังไม่ได้อ่าน คงจะต้องรีบหามาอ่านบ้าง   โดย: yyswim 30 กันยายน 2550 21:10:38 น.

เคยเห็นพี่สาวอ่านตอนเก็กๆ ไม่กล้าอ่าน กลัวเศร้า   โดย: mungkood 30 กันยายน 2550 21:51:30 น.

แนวร่วมเชยด้วยคน อย่างนี้ช้าไม่ได้แล้วต้องหามาอ่าน ท่านอ่านแล้วดิ มิน่าใครๆก็ชมกันนักว่าดีๆ เชยอะเกน   โดย: ตาพรานบุญ 1 ตุลาคม 2550 1:20:02 น.

ยังไม่ได้อ่านเหมือนกาน   โดย: คุณย่า 1 ตุลาคม 2550 4:53:12 น.

คุณทับแก้ว เหมือนย้อนเวลาให้ดิฉันเลย คุ้นเคยจัง... ต้นส้มแสนรักมีภาค 2 ด้วยนะคะ อาจารย์สมบัติ เครือทองแปล น่าอ่านไม่แพ้กัน สนพ.ประพันธ์สาส์นพิมพ์เช่นเดียวกันค่ะ ดิฉันชอบอ่านแนวนี้แหละ จมความเศร้าไปเลยเป็นวันๆ บางทีการได้ร้องไห้กับสิ่งเล็กๆ ก็ช่วยชำระความผิดบาปเรื่องใหญ่ๆได้เช่นกัน....   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน 1 ตุลาคม 2550 8:31:34 น.

หนึ่งในหนังสือที่อ่านแล้วสะเทือนตัวเองไปตลอดกาลค่ะ ถ้าไม่อยากร้องไห้ให้ใครเห็น จะไม่หยิบเล่มนี้ออกไปในที่สาธารณะ แง้   โดย: แพนด้ามหาภัย 1 ตุลาคม 2550 10:27:20 น.

เล่มนี้กำลังอ่าน แต่เป็นคนแปลอีกคน ว่ากันว่ามีเล่มนี้ และ เจ้าชาบน้อย ที่อยู่ในหัวใจใครหลายคน หนึ่งในนั้นคือ ประภาส ชลศรานนท์ ผมน่ะ อ่านเจ้าชายน้อยไม่รู้เรื่อง เลยจะแก้ตัวกับเล่มนี้ อ่านได้ครึ่งเล่ม เจ๋งดีครับ   โดย: คนขับช้า IP: 203.130.145.67 1 ตุลาคม 2550 16:14:44 น.

แวะมาทักทายก่อนนอนครับผม   โดย: พ่อน้องโจ 2 ตุลาคม 2550 2:46:52 น.

จุเป็นคนแปลกๆ นะ ต้นส้ม เจ้าชายน้อย อ่านมาแล้ว มันก็ดี แต่ไม่ได้ประทับใจอะไรมากมาย... วรรณกรรมเด็กนี่ จุชอบ หุบเขากินคนของมาลา คำจันทร์ เพราะมันเข้าไปเกี่ยวข้องกับอาณาจักรขอม เท่านั้น หรือจะพูดอีกที จุไม่ชอบวรรณกรรมเด็ก....เพราะจุอ่านแล้วมีปมยังงัยไม่รู้ บอกไม่ถูก   โดย: กระจ้อน 2 ตุลาคม 2550 8:53:20 น.

ต้องไปหาอ่านบ้างแล้วครับ   โดย: DAN_KRAB 2 ตุลาคม 2550 23:16:40 น.

เราอ่านเล่มนี้ตอนอายุ10ขวบเพราะพ่อซื้อให้อ่าน พี่ชายและน้องชายก็อ่าน ไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะยังเด็ก รู้สึกแค่สนุกดีเหมือนที่อ่านวรรณกรรมเยาวชนเล่มอื่นๆที่มีอยู่เต็มบ้าน(เพราะพ่อจะพาไปซื้อทุกเสาร์หรืออาทิตย์) แต่ต้นส้มเล่มนั้นก็ยังคงอยู่บนชั้นหนังสือจนถึงวันนี้ เป็นเล่มแรก เล่มเดิมและเล่มเดียวที่มีอยู่ เราหยิบต้นส้มเล่มนั้นมาอ่านอีกทีตอนอายุ20 ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงร้องไห้ไม่หยุด อ่านซ้ำในเวลาติดกันอีกหลายรอบ และเหมือนเดิม...น้ำตาไหลไม่หยุด อยากลองหยิบมาอ่านตอนอายุ30(สี่)ดูอีกครั้ง ไม่แน่ใจว่าความรู้สึกจะเปลี่ยนไปหรือเปล่า   โดย: ครูเกดป.ณ. (mrs.postman ) 19 ตุลาคม 2550 12:41:36 น.