|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
|
|
|
|
Me... Myself ขอให้รักจงเจริญ
24 มิ.ย. 2550
หนังของ พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง เรื่องนี้เป็นหนังที่ทำได้ดีเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว
เนื้อเรื่องก็คงจะพอทราบกันอยู่แล้วว่าเป็นเรื่องของพระเอกที่เป็นกะเทยความจำเสื่อม ถูกนางเอกขับรถมาชน เนื่องจากไม่มีหลักฐานใดๆ ติดตัวพระเอกมาเลย นางเอกก็เลยต้องตกกระไดพลอยโจนรับดูแลพระเอกไปพลางก่อน เมื่อเวลาผ่านไป ความรักระหว่างคนทั้งสองก็ค่อยๆ ก่อตัวขึ้น จวบจนกระทั่งภูมิหลังที่หายไปของพระเอกไล่ตามมาทัน ทำให้ความรักครั้งนี้เริ่มสั่นคลอน
ผมเองมีความเห็นเหมือนหลายๆ คนที่ว่า หากผู้สร้างไม่เฉลยปมของเรื่องว่าพระเอกเป็นกะเทยความจำเสื่อมในการประชาสัมพันธ์หนังเรื่องนี้ ผู้ชมก็คงจะต้องประหลาดใจเมื่อปมนี้ของเรื่องถูกเฉลยออกมา แล้วก็จะเป็นจุดขายของหนังที่ประทับใจผู้ชมได้อีกจุดหนึ่ง
แต่ในเมื่อผู้สร้างเลือกที่จะเฉลยปมนี้ตั้งแต่แรก ผมก็เลยคิดต่อไปว่าเขาคงจะมั่นใจในคุณภาพของหนังมากพอตัวจึงได้เลือกที่จะทำแบบนี้
หลังจากที่ได้ดูหนังเรื่องนี้จบ สิ่งที่ประทับใจผมมากที่สุด (และพอจะหักลบกลบหนี้กับการเฉลยปมกะเทยความจำเสื่อมไปได้บ้าง) ก็คงจะเป็นฝีมือการแสดงโดยเฉพาะการสื่ออารมณ์ของนักแสดง การลำดับภาพเพื่อเล่าเรื่องและค่อยๆ เฉลยปมต่างๆ ที่ไม่ช้าไม่เร็วจนเกินไป และบทสนทนาระหว่างตัวละครที่ธรรมดาเหมือนที่เราๆ ท่านๆ คุยกันอยู่เป็นปกติ ไม่มีการยัดเยียดคำคมใส่ปากตัวละครเพื่อสร้างความเท่ให้กับหนัง
อนันดา เอเวอร์ริ่งแฮม เล่นบทนี้ได้ดีเอามากๆ ผมชอบท่าทางที่แอบตุ้งติ้งเล็กน้อยในช่วงที่เขายังจำไม่ได้ว่าเขาเป็นใคร ผมถึงว่าถ้าไม่เฉลยปมกะเทยความจำเสื่อมตั้งแต่ต้น น่าจะยิ่งเป็นการขับให้ผู้ชมประจักษ์ในฝีมือการแสดงของเขาขึ้นไปอีก (เอ... หรือผู้สร้างคิดกลับทางกับผมว่า ถ้าเฉลยปมนี้ตั้งแต่ต้นเลย ผู้ชมจะได้สังเกตฝีมือการแสดงของอนันดาได้ถนัดๆ)
อยากให้ดูการแสดงอารมณ์ของเขาหลังจากที่รู้แล้วว่าตัวเองเป็นใครเป็นพิเศษ ฝีมือดีแบบนี้ อนาคตสดใสเหลือเกิน
ส่วนนางเอกใหม่ ฉายนันทน์ มโนมัยสันติภาพ ที่มีหลายคำวิจารณ์ว่ายังเล่นแข็ง เล่นไม่ดีสักเท่าไร สำหรับผมแล้ว ผมว่าเขาก็เล่นได้เป็นธรรมชาติดี ไม่เห็นจะแข็งเหมือนใครๆ ว่า ผมว่าดูเป็นคนปกติที่พบเห็นได้ตามท้องถนนทั่วไปดีออก ถ้าเป็นละครเวที (หรือละครโทรทัศน์!) ที่ต้องโอเวอร์แอ็คติ้งก็ว่าไปอย่าง
ผลงานการกำกับชิ้นแรกของคุณพงษ์พัฒน์ ซึ่งมีภรรยานั่งแป้นเป็นผู้อำนวยการสร้าง (และให้ยืมชื่อมาเป็นชื่อของพระเอก) ต้องถือว่าสอบผ่านอย่างสวยงามเลยครับ
...ความรักของคนสองคนที่มีปัญหาเรื่องการยอมรับจากสังคมรอบข้าง ต้องขึ้นอยู่กับคนสองคนเป็นหลัก ถ้าหากมั่นคงในความรักจริง ปัญหาอื่นก็เป็นเพียงเรื่องที่จะต้องค่อยๆ แก้ไขกันไป เวลาจะเป็นปัจจัยสำคัญที่จะช่วยบรรเทาปัญหาเหล่านั้นให้เบาบางลง...
Create Date : 25 มิถุนายน 2550 |
|
36 comments |
Last Update : 25 มิถุนายน 2550 8:59:06 น. |
Counter : 2577 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: แพนด้าฯ IP: 125.25.200.11 25 มิถุนายน 2550 9:07:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 25 มิถุนายน 2550 12:20:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: Malee30 25 มิถุนายน 2550 13:16:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฟ้าดิน 26 มิถุนายน 2550 0:38:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: A_Mong 26 มิถุนายน 2550 19:23:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: DAN_KRAB 27 มิถุนายน 2550 0:59:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 28 มิถุนายน 2550 13:47:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปอ (O_Sole_mio ) 28 มิถุนายน 2550 15:09:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อน้องโจ IP: 203.188.28.106 29 มิถุนายน 2550 0:37:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: rebel 29 มิถุนายน 2550 7:25:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: เด็กผู้ชายที่ไม่แตะบอลตอนกลางวัน (kanapo ) 29 มิถุนายน 2550 17:22:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: yyswim 29 มิถุนายน 2550 23:34:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: ju IP: 58.147.120.198 30 มิถุนายน 2550 8:32:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: ซออู้ 3 กรกฎาคม 2550 23:36:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณย่า 4 กรกฎาคม 2550 7:19:42 น. |
|
|
|
| |
|
|
ศิลปิน: เฉลียง เพลง: หวาน ชุด: ปรากฏการณ์ฝน ปี: 2525
|
|
|
|
|
|
|
|
"ถ้าลืมว่าเราเคยเป็นใครได้จริงๆ แล้ว... เราจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ในสังคมเดิมได้ไหม"
อ่อ - นางเอกก็น่ารักค่ะ อิอิ ถูกเสป็กอย่างยิ่ง อนันดาไม่ต้องพูดถึง ชอบอยู่แล้ว รู้สึกว่าเขาเล่นได้หลายบทบาทดี ก็คงจะติดตามหนังของอนันดาต่อไปแน่นอนค่ะ