แวนโก๊ะเรียกพี่ 2 มี.ค. 2550 ชื่อหนังสือ: แวนโก๊ะเรียกพี่ ผู้เขียน: ธีรวัฒน์ อนุวัตรอุดม (สังข์ 108 มงกุฏ) สำนักพิมพ์: เวิร์คพอยท์สำนักพิมพ์ ปี: พ.ศ. 2549 (พิมพ์ครั้งแรก) คุ้นๆ ว่าผมจะเคยดู "แวนโก๊ะเกม" ครั้งหรือสองครั้ง แต่จำไม่ได้แล้วว่าเป็นเกมโชว์เกี่ยวกับอะไร เพราะพอเห็นว่าเป็นเกมโชว์ ผมก็มักจะเปลี่ยนช่องไปหาอย่างอื่นดู ในหนังสือเล่มนี้บอกว่าเป็นเกมที่ให้เด็กตัวเล็กๆ อายุสักสี่ห้าขวบมาวาดรูปให้ผู้ใหญ่ทายว่าเป็นรูปอะไร เกมนี้ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่องสาม ในช่วงระยะเวลาประมาณไม่ถึงหนึ่งปีเท่านั้น คือ ตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2547 ถึงเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2548 ผมหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านในร้านได้แค่สองสามหน้าก็ตัดสินใจซื้อ เพราะหากอ่านต่อไป คนที่อยู่ใกล้ๆ เขาอาจจะหาว่าผมบ้า เพราะผมอ่านไปยิ้มไปอยู่คนเดียว คุณสังข์รวบรวมเอาบทสนทนากับเด็กๆ ที่มาออกรายการมาเรียบเรียงขึ้นเป็นหนังสือเล่มนี้ หะแรก ผมก็คิดว่า เออ หนอ... หากินกันง่ายดีแท้ เอาคำพูดที่ใสซื่อ บริสุทธิ์ ไร้เดียงสา เต็มเปี่ยมไปด้วยจินตนาการไร้ขอบเขตของเด็กๆ มารวมเป็นเล่มก็ขายได้แล้ว แถมยังขายแพงอีกต่างหากเพราะหนังสือเล่มนิดเดียวเอง แต่คิดไปคิดมา ถ้าผู้เขียนเรียบเรียงไม่เก่ง เล่าเรื่องไม่สนุก ไม่ได้อารมณ์ต่อเนื่อง หนังสือเล่มนี้ก็คงจะอ่านไม่สนุกเท่านี้ "นิ้วกลม" หนึ่งในผู้เขียนคำนิยม เปรียบเด็กๆ ว่าเป็น "หอย" ที่ปล่อย "มุก" ไว้เกลื่อนกลาดใต้ท้องทะเล ส่วนคุณสังข์เป็น "นักประดาน้ำ" ที่ลงไปงมเอามุกขึ้นมาร้อยเรียงให้เป็นสายสร้อยเส้นสวย คิดเหมือนกันเด๊ะเลย แต่นักเขียนอย่างคุณนิ้วกลมเปรียบเทียบได้เห็นภาพพจน์กว่ากันเยอะ ขอเตือนว่าอย่าอ่านหนังสือเล่มนี้ที่ป้ายรถเมล์ ท่าเรือข้ามฟาก หรือที่ชุมนุมชนอื่นๆ คนแถวนั้นอาจหาว่าท่านเป็นบ้าได้ เพราะท่านจะอ่านไปยิ้มไป บางครั้งก็อาจจะปล่อยก๊ากออกมาโดยไม่รู้ตัวกับคำพูดน่ารักๆ ของเด็กๆ ถ้าท่านไม่เชื่อ จะทดลองดูด้วยตนเองก็ได้ แต่ระวังจะถูกคนแถวนั้นจับตัวส่งโรงพยาบาลประสาท เพราะคิดว่าท่านโดนเด็กมอมยาหรือทำคุณไสยใส่เข้าให้แล้ว ดีไม่ดีอาจต้องตกเป็นข่าวให้พ่อแม่ญาติพี่น้องต้องวุ่นวายใจอีกต่างหาก เห็นหนังสือเล่มนี้บนแผงก็ซื้อมาได้เลยครับ อย่ามัวไปยืนอ่านอยู่เลย เดี๋ยวคนในร้านเขาจะสงสัยว่าท่านเป็นอะไรไป ยิ้มอยู่ได้คนเดียว! จากปกหลัง.... ผมลองสอบถามหาความรู้จากแทน สาวน้อยหน้าหวาน ผู้ลงท้ายประโยคด้วยเสียงยานคางทู้ก...กครั้ง "ใครเป็นผู้ว่าฯ กทม. ครับ ?" "ชูวี้ด...ด" แทนตอบด้วยเสียงย้วยยืด เป็นตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า... ? เมื่อผมถามว่าคนเราตายแล้วไปไหน จุ๋ม เด็กหญิงวัย 5 ขวบ ตอบทันทีว่า "ไปพัทยา..." หนึ่งในคำถามยอดฮิตที่ผู้ใหญ่ชอบถามเด็กๆ คือ โตขึ้นอยากเป็นอะไร ? น้องพาย สาวน้อยอายุ 4 ขวบ หน้าตาน่ารัก ร่างบอบบางคนนี้ กระซิบบอกแผนการในอนาคตของเธอให้ผมฟังว่า "...โตขึ้นอยากเป็นกระต่ายค่ะ..." จากหน้า 44... "อยากให้คุณพ่อเป็นนายกฯ มั้ยครับ" "คุณพ่อเป็นไม่ได้ร้อก..." แมน หนุ่มน้อยวัย 6 ขวบตอบ "ทำไม ?" "...พ่อโทรศัพท์ตลอดเวลา" แมนไม่รู้อะไร ก็เพราะโทรศัพท์กันตลอดเวลานี่แหละ ทำให้เราได้นายกฯ มาคนหนึ่ง ! จากหน้า 149... "น้องอายรู้จักพี่คนนี้มั้ยครับ" ผมชี้ไปที่คุณสมรักษ์ น้องอายเหลือบมองคุณสมรักษ์นิดหนึ่ง "รู้ค่ะ" คุณสมรักษ์ได้ยินก็ยิ้มภูมิใจกับเรตติ้งของตัวเอง ผมถามอายต่อว่าพี่เค้าทำงานอะไร อายเหลือบตาดูอีกทีก่อนตอบว่า "เป็นนักกีฬา" "น้องคนนี้น่ารักนะครับ" คุณสมรักษ์กล่าวชมหน้าบาน "แล้วพี่เค้าเล่นกีฬาอะไรครับ" "เทนนิส..."   Create Date : 13 มีนาคม 2550 26 comments Last Update : 20 มีนาคม 2550 10:18:03 น. Counter : 1620 Pageviews. Share Tweet

เล่่มนี้ หนุ่มเมืองจันท์ ก็ยอครับ ตอนนี้อ่าน สมุด(ลูก)วาด(แม่)เขียน น่ารักดีครับ เป็นบันทึกเรื่องใสๆ ของลูก กะเอาไว้แบล็กเมล์ลูก อารมณ์น่าจะใกล้กันครับ   โดย: คนขับช้า IP: 203.146.63.189 20 มีนาคม 2550 18:45:45 น.

ผมชอบดูรายการนี้นะครับ ได้เห้นเด็ก ๆ พยายามจะสื่อสารอะไรออกมา ถึงจะไม่เคยทายถูกเลยก็เถอะ   โดย: สตอเบอร์รี่นมเขย่า (<Strawberry Milk Shake> ) 20 มีนาคม 2550 18:46:31 น.

เอ บอกเล่ามาแบบนี้แล้วจะไม่พิสูจน์ก็กระไรอยู่คะ .. แบบว่ายิ่งไม่ค่อยเต็มเต็งด้วย การได้อ่านอะไรแล้วขำก๊ากออกมาได้เลยนี่ นิดว่ามันน่าจะเป็นการปลดปล่อยได้อย่างดีเลยนะค่ะ   โดย: JewNid 20 มีนาคม 2550 23:25:19 น.

น่าอ่านจังเลยนะคะ เด็ก ๆ ทำให้ขำได้จริง ๆ หล่ะค่ะ พักนี้กระแสจตุคามรามเทพแรงมาก ๆ พอเจ้าเก็ตได้ยินคำว่า"จตุคามรามเทพ" มานรีบพูดแทรก "คาม เทพ หน่ะ เก็ตเคยกินแล้ว" เราก็นึกอยู่ตั้งนาน อ่อ ที่แท้คือมะขามเทศน่านเอง ps1.เพลงในบล็อกจารย์เพราะมั่กมาก ps.2 เราไปเจอพ่อน้องคิวพีด้วยหล่ะ จารย์รู้จักน้องคิวพีป่ะโลกกลมจริง ๆ เนอะ   โดย: คุณย่า 20 มีนาคม 2550 23:37:31 น.

ท่าทางจะน่าอ่านนะ "แวนโก๊ะเรียกพี่" ป้ามดชักสนใจขึ้นมาแล้ว งานหนังสือหนนี้ มีชื่อหนังสือให้ซื้อแล้วสิ ถ้ามีโอกาส ขอให้ไปเจอหน้ากันหน่อยนะคะอาจารย์   โดย: ป้ามด 21 มีนาคม 2550 15:07:38 น.

ชูวิ๊ดดดด แค่เกริ่นตัวอย่างแรก ก็ฮาน้ำตาเล็ด คงต้องรีบไปซื้อ ก่อนจะหมดแผง ขอบคุณครับที่นำของดีมาบอก   โดย: yyswim 21 มีนาคม 2550 15:16:05 น.

เป็นหนังสือที่ท่าทางน่ารักนะครับ คิดว่าอ่านไปคงยิ้มไปเป็นแน่   โดย: Johann sebastian Bach 21 มีนาคม 2550 17:02:35 น.

หนังสือเล่มนี้นานแล้วไม่ใช่เหรอคะอาจารย์ เคยเห็นคุณสังข์ คนเขียนมาเล่าเรื่องหนังสือเล่มนี้ ในรายการทีวีนานแล้วล่ะค่ะ เคยดูรายการด้วยค่ะ เด็กๆเค้าน่ารักกันดี ไร้เดียงสามากๆ แต่หนังสือ ไม่เคยอ่านค่ะ ถ้ามีโอกาส จะไปหามาอ่านดูบ้าง   โดย: กระต่ายลงพุง 21 มีนาคม 2550 17:43:59 น.

สวัสดีค่ะ อาจารย์ พาซากอันยับเยินกลับมาจาก symposium แล้วค่ะ ไม่เป็นที่น่าพอใจของตัวปอเองเท่าไหร่ เพราะปอทำ สไลด์สลับกัน (check บ่อยเกินไป สุดท้ายไป save ผิด ซะอย่างนั้น) เพิ่งจะสวัสดีผู้ชมมาหมาดๆ อันต่อมากลายเป็นผลการทดลองไปแล้ว เอ๋อรับประทานเลยค่ะ จากที่ตื่นเต้น พอประมาณ กลายเป็น ประสาทกิน ลงท้ายบอกท่านผู้ฟังว่า " Doesn't matter, I ll try to explain you with out picture" เลยรู้สึกแย่มากเลยค่ะ พูดจบมีคนถามแค่ 2 คำถาม เสีย self มาก ๆ เลยค่ะ คิดว่าคนฟังต้องไม่เข้าใจ หรือว่า งานของเรามันห่วยแตกมั่ก หรือว่ามันไม่น่าสนใจเลยหว่า แม้แต่ suggestion ก็ไม่มี ปอรู้สึกล่มสลายทางจิตใจพอประมาณ แต่ ก็ยังอุตส่าห์มีคนมาชม ว่า ปอพูดดี เหมือนต้องการสื่อสารกับผู้ฟังจริงๆ ไม่ใช่อ่านตาม สไลด์ (เพราะสไลด์มันอ่านตามไม่ได้น่ะสิ ) โชคดีที่ ซุปฯ บอกว่า พูดจา clear ดีแล้ว เพียงแต่ ดู nervous ไปหน่อย เหนื่อยจังค่ะ รู้สึกใจมันทึบๆ พิกล เหมือนอยู่ไม่ถูกที่ ถูกทางยังไง ยังงั้นเลย จบ symposium เลย ชนแก้วกับเพื่อนอิตาลี ปรับทุกข์กัน งานนี้เลยรู้ว่า ไม่ใช่ว่ามีแต่เราที่ไม่ พอใจกับ สภาวะที่เราเผชิญอยู่ ยังมีเพื่อน นักเรียน ด้วยกันอีกหลายคน ที่ต้องกัดฟันสู้ แวะมาบ่นให้อาจารย์ฟัง และมาบอก อาจารย์ว่า ไม่ว่าจะอยู่ในสภาวะใดๆ ก็ตาม สู้ ๆ เหมือนกันนะคะ ปล. หนังสือ น่าอ่านดีค่ะ เด็กๆ นี่ อยู่กับเขา แล้วเพลิน เพราะมีอะไรสนุกๆ ที่เราคาดไม่ถึงเยอะ ลืมหมดแหละค่ะ ว่าเครียดเรื่องอะไรมา   โดย: ปอ (O_Sole_mio ) 21 มีนาคม 2550 20:54:04 น.

พ่อน้องคิวพีเป็นอาจารย์คณะวิดวะอ่ะค่ะ เค้ารู้จักจารย์ด้วยน๊าจาบอกให้ น้องคิวพีอยู่ชั้นเตรียมอนุบาลที่ศูนย์ปฐมวัย ราชภัฏนครปฐม กะลังจะเข้าไปสองภาษาที่รร.บำรุงอ่ะค่ะ สงสัยเค้าไม่เคยพาน้องคิวพีไปคณะแน่ ๆ เลย อิอิ   โดย: คุณย่า 22 มีนาคม 2550 16:48:24 น.

น่าอ่านดีค่ะ ต้องหาเวลาไปหาอ่านเสียหน่อย คงได้มีโอกาสพบกับที่ "ทับแก้ว" นะคะ   โดย: อดีตคนทับแก้ว (ดาวอักษร ) 23 มีนาคม 2550 14:21:20 น.

กร๊ากกกกกกก อ่านๆ ที่เอามาก็น่าสนุกมากๆ เลยค่ะ แต่เราก็ชอบรายการแวนโก๊ะเกมนะ ดูไปก็อมยิ้มไปน่ะ แสดงความยินดีกับการไปร่วมสนุกนะคะ เป็นท่านสุดท้ายที่ได้รับรางวัลพอดีเลย   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 23 มีนาคม 2550 15:03:12 น.

สวัสดีค่ะ... แวะมาทักทายค่ะ   โดย: เพียงแค่เหงา 24 มีนาคม 2550 5:16:48 น.

หวัดดีครับ ตอนนี้ก็ใกล้งานหนังสือแล้วนะครับ จะมีหนังสือใหม่ให้อ่านอีกแล้วครับท่าน   โดย: Mocha_Good 24 มีนาคม 2550 9:20:40 น.

ว่างๆ จะรื้อค้นบล็อกนี้ แล้วเรียบเรียงหนังสือไปหามาอ่าน แต่ตอนนี้ อ่านออเดิฟที่เอามาลงแก้ขัดไปก่อน เดี๋ยวจะเรียนไม่จบ สนุกดีนะคะ   โดย: ju IP: 58.147.124.155 24 มีนาคม 2550 12:31:32 น.

ต้องเอาใส่ลิสต์รายการหนังสือสั่งซื้อค่ะ ตอนนี้ไม่มีเวลาเลย โชคดีที่มีร้านหนังสือเจ้าประจำ รู้ใจ ส่งถึงบริษัท แต่ไม่รังเกียจถ้า จขบ จะจัดส่งให้เจ๊นะคะ คิดถึงค่ะ แต่ไม่มีเวลาอัพบล๊อกเช่นเคย   โดย: นางกอแบกเป้ 25 มีนาคม 2550 5:41:55 น.

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ที่แต่งกลอนถึงเธอบ่อยๆ ก็เพราะใจมันคอยแต่คิดถึง บวกความห่วงใยอีกอย่างหนึ่ง ซึ่งมีให้เธอเสมอมา ** มีความสุข ในวันหยุดพักผ่อนนะจ้า **   โดย: จอมแก่นแสนซน 25 มีนาคม 2550 14:14:18 น.

น่าสนใจ เด๋วจะไปหามาอ่าน   โดย: mungkood 25 มีนาคม 2550 14:28:54 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ นึกว่าอาจารย์จะอัพบลอคใหม่แล้วซะอีก ยังไงก็สวัสดีวันอาทิตย์ ก็แล้วกันนะคะ   โดย: กระต่ายลงพุง 25 มีนาคม 2550 17:14:32 น.

เข้ามาบอกเบาๆๆว่าGooD NiGht ค่า ฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่ะ   โดย: ก๋วยเตี๋ยวต้มยำ 26 มีนาคม 2550 0:29:56 น.

ท่าทางจะฮาได้ที่เลยนะคะ   โดย: rebel 26 มีนาคม 2550 7:30:03 น.

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=pakwan&group=1 ไปเลือกของที่ระลึกด้วยนะคะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 26 มีนาคม 2550 15:04:03 น.

เป็นหนังสือที่ตั้งใจจะหาซื้อมาไว้ครอบครองค่ะ ชอบความใสบริสุทธิ์ของเด็กๆ คงได้ฮากลิ้งแน่   โดย: lala IP: 125.25.43.9 4 เมษายน 2550 22:20:19 น.

หนังสือเล่มนี้ เพิ่งเคยได้อ่านเรานี้เชยจริงๆเลย พอดีเจ้าของหนังสือเนี๊ยะ เขามอบให้ต้ามา ชอบมากๆ อ่านแล้วเพลินอย่างที่บอกจริงๆด้วย ไม่เคยอ่านหนังสือเล่มใดแล้วอมยิ้มได้ขนาดนี้เลยคะ คงเป็นเพราะความใสซื่อของเด็กน้อยเวลาคิด ความคิดมันได้ผ่านกระบวนการออกมาจากความรู้สึกได้อย่างน่ารักเลยทีเดียว ต้องขอขอบคุณเจ้าของหนังสือจากใจจริงคะที่ได้มอบหนังสือที่มีความสุขอยู่ข้างในนั้น มาให้กันอ่าน ....('o') tar   โดย: tatar IP: 161.200.255.162 26 เมษายน 2550 19:52:53 น.

น่าอ่านจริงๆเหรอนี้ สงสัยต้องไปหาอ่านมาบ้างนะ   โดย: daw IP: 161.200.255.162 26 เมษายน 2550 19:57:05 น.

หนังสือเล่มนี้ เพิ่งเคยได้อ่านเรานี้เชยจริงๆเลย พอดีเจ้าของหนังสือเนี๊ยะ เขามอบให้ต้ามา ชอบมากๆ อ่านแล้วเพลินอย่างที่บอกจริงๆด้วย ไม่เคยอ่านหนังสือเล่มใดแล้ว....อมยิ้มได้ขนาดนี้เลยคะ คงเป็นเพราะความใสซื่อของเด็กน้อยเวลาคิด ความคิดมัน ได้ผ่านกระบวนการออกมาจากความรู้สึกได้อย่างน่ารักเลยทีเดียว ต้องขอขอบคุณเจ้าของหนังสือจากใจจริงคะที่ได้มอบหนังสือที่มีความสุขอยู่ข้างในนั้น มาให้กันอ่าน ....('o') tar   โดย: tatar IP: 161.200.255.162 26 เมษายน 2550 19:59:35 น.