ฟ้าครึ้มทึมเทา
หวัดดีค่ะ มารายงานตัวแล้วหลังจากหายหน้าไปนาน...หุหุ
ชีวิตยังเป็นทาสการทำงานเหมือนเคยค่ะ...เป็นอย่างนี้ตั้งแต่ย้ายงานใหม่นี่ล่ะ
ยิ่งตอนนี้ความพยายามจะใช้เงินทำงานก็ลุ่มๆดอนๆตามเศรษฐกิจขาลง...แย่เนอะ
เรื่องเครียดๆทิ้งไว้ก่อนละกัน...เหนื่อยจะบ่น (เพื่อนๆก็คงเบื่อจะอ่าน อิอิ)
ยิ่งวันนี้เอาภาพหม่นๆมาให้ชมกันด้วย อาจมีเซ็งได้
แต่ข้าพเจ้าบันทึกไว้ตอนขับรถกลับบ้านค่ะ ฟ้ามืดน่ากลัวมากๆเลยล่ะ
ขอชี้แจงนิดนึงว่าการถ่ายทำไม่มีความอันตรายนะคะ
เพราะว่าสามภาพแรกติ๊กๆไฟจอดข้างทางแล้วนะ
ส่วนภาพหลังถ่ายตอนรถติดไฟแดงรอเลี้ยวเข้าหมู่บ้านค่ะ
ปลอดภัยมากๆเลยนะ...ไม่กีดขวางการจราจรด้วยอ่ะ (แก้ตัวพัลวัน...อิอิ)
รีบเถอะ....ฝนจะตก
แล้วกัน....หยุดแวะทำไมน่ะ
-.-" กลัวน้ำก็ไม่บอก
อ้าว...หยุดอีกทำไม
เห็นมั้ย....เมฆดำออกอย่างนั้น
-.-" หมาเห่า...ไม่กัดหรอก
ท้องฟ้าน่ากลัวเนอะ
เพิ่งเคยเห็นก็ครั้งนี้ล่ะ
-.-" ว้าว...พูดเหมือนสิบขวบ
ตั้งใจขับรถหน่อย
จะเล่นอีกนานมั้ยเนี่ย
-.-" ....ไฟแดง...อีกนานเฟ้ย
ขำๆนะคะ เป็นการคุยกันของเพื่อนสนิทในที่แคบๆค่ะ
ช่วงนี้ฝนตกบ้างไม่ตกบ้าง....ไม่ค่อยอยากจะล้างรถเล้ยยย
แต่ถ้าไม่ล้างก็แปลว่า ฝนจะไม่ตกสัก2-3วัน พอให้รถดูน่าเกลียดค่ะ
พอเราตัดสินใจว่าต้องล้างซะที วันรุ่งขึ้นนั่นล่ะค่ะที่ฝนจะตก...555
ข้าพเจ้าจะไปสัมมนาที่พัทยา 2 สัปดาห์นะคะ
อาจแวะกลับบ้านวันเสาร์-อาทิตย์ ช่วงหยุดวันพระ..ประมาณนั้นค่ะ
แต่ถ้าโรงแรมมีเน็ตใช้สะดวกก็เจอกันก่อนหน้านั้นแน่นอนค่ะ
....คิดถึงทุกคนเลย ขอให้มีความสุขนะคะ บ๋ายบายค่ะ....
ถึงจะไปทำงานแต่ก็มีทะเลใกล้ๆ
ดีจังเลยค่ะ
วันสองวันนี้นาห์ค่อนข้างเจอเรื่องแย่ๆ
แต่พยายามทำใจให้สงบ
ความเชื่อใจกันอาจทำให้ทุกสิ่งดีขึ้น
แต่หากว่าไม่
ก็คงยอมรับความจริง
เหอๆ เขียนอะไรไปให้พี่งงเปล่าๆ
เอาเป็นว่า ขอให้พี่สนุกกับการสัมมนาครั้งนี้นะคะ
อย่างน้อยยามเหนื่อย หันหน้ามองทะเลก็ทำให้เราหายเหนื่อยได้
คิดถึงเสมอค่ะพี่