ทัวร์สวนผึ้งสัญจร นอนอัมพวา หลังจากนกขมิ้นแตกรัง ตกลงกันได้แล้วว่าค่ำนี้จะนอนไหนเอย... ออกจากสวนผึ้ง เข้าราชบุรี แล้วก็มุ่งสู่ทางหลวงหมายเลข4 ไปเพชรบุรี แต่เราไม่ไป เราเลี้ยวซ้ายแบบงงๆ เข้าสมุทรสงคราม ข้ามทางรถไฟ ตรงไปและตรงไป.... 45 นาที ไม่น่าเชื่อ เราก็ถึง ป้ายทางเข้าตลาดน้ำอัมพวา เลี้ยวเลยไหม? เพื่อความแน่ใจ โทรถามที่พักดีกว่าไหม ดี ดี เสียงปลายสายบอกว่า "เลี้ยวเข้ามาเลยคะ ทางเชื่อมต่อกันได้หมดคะ พอถึงตลาดแล้วช่วยโทรบอกด้วยนะคะ จะไปรับ" เลี้ยวคะเลี้ยว คลองเยอะจริงๆ อัมพวา ถนนเป็นเส้นเล็กๆ สองข้างทางเป็นบ้าน กับสวน เหมือนวิ่งบนลูกคลื่น เพราะข้ามคลองก็มีสะพานยกสูง เกือบทุกๆ 400-500 เมตร มีหนึ่งสะพาน สนุกสนานกันไป อึม.... อัมพวา ทางเชื่อมต่อกันได้หมดจริงๆ 555 กว่าจะถึงตลาด ทำเอาGPS40 ไม่ยอมทำงาน ปิดตาเอ่ย ปิดเครื่อง ไปเลย ตลาดน้ำอัมพวายามเย็น คึกคักน่าดู วันที่ไปแม่ค้าบ่นว่าคนน้อย ขนาดว่าคนน้อย สองข้างซ้าย ขาว ต้องค่อยๆ แทรกตัวเดินคะ มืดแล้วเริ่มหิว กุ้งซักตัวไหมคะ จานนี้หมี่กรอบทองโบราณ แต่ทำไมนึกถึงหมี่กรอบแถวๆ บ้านก็ไม่รู้ พอท้องอิ่ม เริ่มมีแรง ขาก็ออกเดินได้ อีกที่นึงถ้ามาอัมพวา เข้าไปเยี่ยมชม ซื้อ CD ฝากญาติผู้ใหญ่ เหมาะจริงๆ ได้กลับมาฝากคุณตาคุณยายที่บ้าน หลายแผ่นอยู่(ตามใบสั่ง) สบายใจหนีเที่ยวยังทำหน้าที่ลูกกตัญญูได้ ใครกลัวหลง มีตัวช่วยคะ ด้านในมีทั้งของกิน ของใช้ งานฝีมือในเลือกกันจนตาลาย ขอนำเสนองานฝีมือสวยๆ อันนี้ก่อนนะคะ ต่อกันไป ชมกันมา คนทำเป็นอาจารย์ของอาจารย์อีกที ท่านเกษียณมาหลายปี แต่ยังดูแข็งแรงมากๆ เสียดายถ่ายแต่ฝีมือ ไม่ได้ถ่ายคนทำงานฝีมือคะ กิจกรรมยามค่ำคืนที่พลาดไม่ได้ก็คือ นั่งเรือชมหิ่งห้อยคะ แต่วันนี้ขอพลาดเพราะคาดว่าฝนจะตก เลยดูเรือที่จะพานักท่องเที่ยวไปดูหิ่งห้อยแทนคะ ใครจะส่งโปสการ์ดงามๆ ก็มุมนี้เลยคะ แต่จะส่งถึงใคร อันนี้ก็แล้วแต่ท่านนะคะ พรุ่งนี้เช้าจะใส่บาตร เอจะมีของขายไหมหนอ โทรฯ ถามเจ้าของที่พัก บอกว่าไม่มี ตลาดน้ำตอนเช้าเงียบมากๆ ทำไงดีหนอ เลยตัดสินใจซื้อขนม อาหารแห้ง น้ำ ไว้ก่อน หกโมงครึ่งเดินข้ามฝั่งมาที่ตลาดน้ำอัมพวา เงียบจริงๆ อากาศเย็นสบายเพราะเมื่อคืนฝนตกหนักมากๆ นี่มันที่เดียวกับเมื่อคืนจริงๆ เหรอ ตั้งใจมาใส่บาตรพระพายเรือ แต่ไม่มี มีแต่พระเดินหน หันซ้ายหันขวาเอคนแถวนี้ก็ใส่บาตรกัน เอาก็เอาตั้งใจแล้วนี่ พระเหมือนกัน พอของหมด ชวนกันเดินข้ามสะพานไปฝั่งขะนู๊น หวังหาของใส่ท้อง(ไม่พ้นเรื่องกิน) พอข้ามสะพานปุ๊บก็เจอปั๊บ หกตาหันมามองหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมาย โธ่ทำไมถึงทำกับฉันได้ ถ้ารออีกสักนิด จะเป็นเช่นนี้ หน้างอ คอหัก ซักเข่งไหมคะ โมงเช้า ไปไหนดีหนอ เดินเข้าไปในวัดอัมพวา ไหว้พระ แล้วก็ถามทางไป อุทยาน ร2 จากแม่ค้าในวัด ไม่น่าเชื่อ แค่เดินออกหน้าวัด เลี้ยวซ้ายข้ามสะพานถึงแล้ว ประตูเล็กเปิดอยู่คะ ถามคนแถวนั้น บอกว่าเข้าไปได้ เลยได้เดินชมแบบสบายๆ กันเลย เดินเข้าไป เป็นเรือนไทย ลานด้านหน้าเป็นเนินยกเหมือนเวทีแสดงที่เราเห็นในทีวี ต้นไม้ไทยๆ กับเรือนไทย เช้าเกิน เข้าไปชมด้านบนไม่ได้คะ เวลาเปิดสองโมงครึ่ง เลยเดินลัดเราะไปเรื่อยๆ อ่านทุกป้ายที่เจอ แล้วก็ไปสะดุดเอาป้าย ต้นมะตาด เพิ่งได้เห็นได้ยินเป็นครั้งแรก เลยอดไม่ได้ที่จะเก็บภาพกลับบ้าน ดอกกระดังงา ยื่นหน้าไปดมจนชิดไม่ได้กลิ่น สงสัยฝนตกหนักเมื่อคืน พากลิ่นไปหมด (คิดเองนะคะ จริงๆ ไม่รู้คะ) ต้นนี้ คนที่ชอบต้นไม้เล่าให้ฟังว่า ราคาขายเซนติเมตรละ ถ้าใช้กิ่งชำ 10 กิ่ง เหลือรอดเป็นต้นให้เชยชม 2-3 กิ่ง เอ รึว่าคนที่ปักชำ ชำผิดวิธีรึเปล่า เท่าที่เห็นมา ไม่เคยเห็นที่ไหนลูกดกขนาดนี้เลยคะ ก่อนออกจาก อุทยาน ร 2 หันซ้าย หันขวาไปเจอต้นชบาสูงไม่ถึงฟุต แต่มีดอก ที่บ้านสูงจะท่วมหัว มีตะใบ 55 ถึงอัมพวา ไม่ซื้อของที่ระลึก ฝีมือคนอัมพวาก็จะเสียเที่ยว เจ้าของร้านน่ารักมาก มีเด็กๆ มานั่งวาดรูปตลาดน้ำ ยามไม่มีตลาดด้วยนะคะ เลือกตามสบายเลยคะ ชิ้นไหนดี อยากจะเหมากลับบ้านให้หมด แต่เกรงใจเป๋าตังค์ ไหนๆ ก็มาถึงสมุทรสงครามแล้ว ไปดู unseen Thailand ซักหน่อยดีกว่า วัดบางกุ่ง เฮ่อ ไม่หลงไม่ใช่ GPS40 ขับรถเลยทางเลี้ยว 2 รอบ ขำจนน้ำตาเร็จ 3 คน 10 ตา ไม่เห็นป้ายซะงั้น พอถึงวัด โอ้ มหาชนคะเนด้วยสายตาม คงมากกว่า 300 เลยได้ "หลวงพ่อดำ" ด้านข้าง ไม่น่าเชื่อ ต้นไม้ 4 ชนิด จะโอบรอบโบสถ์ ต้นโพธิ์ ต้นไทร ต้นไกร ต้นกร่าง กลับบ้านดีกว่า แต่เหลือวันลาอีก 2 วัน งั้นคืนนี้นกขมิ้น จอดนอนเมืองบรรหาร สุพรรณ ดีกว่า ถึงสุพรรณค่ำ ก่อนนอนไปชมวิว 360 องศา เมืองสุพรรณ โดยหอคอยบรรหาร-แจ่มใส อดคิดไม่ได้ กลางคืนแสงสีขนาดนี้ กลางวันเป็นไง หลังเดินชั้นบนสุด ของหอคอย 1 รอบ เดินลงบันไดวนเวียน ให้เสียวเท้าเล่นลงมาชั้นที่ขายอาหาร(ภาคบังคับ เพราะไม่มีลิฟท์) ชั้นนี้มีห้องน้ำ มีลิฟท์ให้ลงมาชั้นสองเพื่อดูของที่ระลึก ชั้นนี้ถ้าจะลงชั้นล่างต้องรอให้ลิฟท์มารับ นึกถึงตึก 101 ไทเป ทันที เพราะต้องรอคิวหน้าลิฟท์เหมือนกัน ต่างกันตรงที่บ้านเรา คนมารับ มาส่งในลิฟท์พูดแล้วฟังรู้เรื่อง ก่อนกลับ หันมาดูมาเห็นพระจันทร์เต็มดวง เมืองสุพรรณ   Create Date : 04 พฤศจิกายน 2553 2 comments Last Update : 13 ธันวาคม 2553 23:12:55 น. Counter : 2589 Pageviews. Share Tweet

อัมพวาเสียดายจังค่ะ ที่ไปถึงแล้วไม่ได้ลง ต้องหาโอกาสไปอีกทีค่ะ ไปค้างแรมคงมิไหวเพราะมี เด็ก สตรี และคนชรา อยู่กันครบทีมค่ะ หมี่กรอบน่าทานมั่กมาก เห็นแล้วหิวแต่เช้าเลย เพลงเก่าไม่แน่ใจว่าชอบฟังค่ะ ถ้าไม่ใช่เสียงน้องกัน เพราะไม่เคยฟังแนวนี้มาก่อน อิอิ   โดย: Kim-Ha 5 พฤศจิกายน 2553 7:43:56 น.

ชอบของฝากที่ทำจากกะลามะพร้าวจังเลย...อยากมีร้านขายของฝากอย่างนี้ค่ะ คงชิลล์ๆ แบบมีความสุขมากๆ เลยเนอะ พี่หญิงเข้ามากินหมีกรอบก่อนใครเลยน๊า...ชอบเหมือนกันได้อีกแน่ะ   โดย: Wonderfulmoon 10 พฤศจิกายน 2553 12:05:08 น.