ผู้รอคอย.. ค่ำคืนที่เหมือนฝันพระจันทร์เยือน
ความลางเลือนก็กลายใสกระจ่าง
ณ ฟากฟ้ามากดาวพราวร่วมทาง
กระพริบพร่างล้อมเดือนเหมือนเคยเป็น
ผู้เยี่ยมเยือน.. ยามที่ฟ้าดารดาษดาวไสว
คิดถึงคนของใจใคร่อยากเห็น
มาเยือนเจ้าเคล้าคลอล้อจันทร์เพ็ญ
ความสุขเช่นวันก่อนอยากย้อนคืน
ผู้รอคอย.. คราวจันทร์หายคล้ายว่ามาห่างเหิน
ฤๅ เพลิดเพลินดาวใดใจแช่มชื่น
แม้นจันทร์ลืมเรื่องราวคราววานซืน
ความขมขื่นคงเกินสะกดรันทดใด
ผู้เยี่ยมเยือน.. ใช่พระจันทร์ผันกระแสมิแลเจ้า
ความจริงเฝ้าเคียงข้างดั่งชิดใกล้
คอยแอบมองทุกครามิลาไกล
เพียงแต่ไร้ถ้อยคารมภิรมย์มา
ผู้รอคอย.. เหมือนลำพังท่ามโศกบนโลกกว้าง
ความอ้างว้างทำใจให้โหยหา
นึกประหวั่นพระจันทร์ลืมสัญญา
จากหาญกล้าก็เริ่มโรยระโหยแรง
ผู้เยี่ยมเยือน.. คำสัญญายังปลาบปลื้มหาลืมไม่
ที่กล่าวมาจากใจใช่แอบแฝง
สัญญาคือสัญญาหาเปลี่ยนแปลง
ปราศเสแสร้งหมายให้ใจเจ้าตรม
ผู้รอคอย.. พระจันทร์เอยพระจันทร์อย่าผันผวน
หากแปรปรวนคงทำให้ใจขื่นขม
อย่าเพียงหว่านพรรณนาค่าแล้งลม
หลอกชื่นชมแล้วลาไกลไปอีกนาน
ผู้เยี่ยมเยือน.. จันทร์จะสถิตสนิทในหทัยเจ้า
คงแนบเนาว์ตราบสิ้นชีวินสถาน
จะกี่ภพกี่ภาคกี่กัปล์กาล
ถ้อยสาบานคำสัญญายังค่าเดิม ๚ะ๛
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
