๏ เมื่อหัวใจไม่สดับและรับรู้
ความอดสูโศกเศร้า ฤๅ เข้าถึง
เมื่อไม่สนคำใครนัยรำพึง
ณ ก้นบึ้งแห่งใจย่อมใสเย็น
ที่แปดเปื้อนปลอมแปลกผลแตกต่าง
นิ่งและว่างพิจารณาปัญหาเห็น
คราวุ่นวายสะกดจิตให้คิดเป็น
มัวหลบเร้นมิใช่ปราชญ์ฉลาดคน
อย่าพิสูจน์สัตย์แท้เพียงแค่คลำ
อย่าจดจำในสิ่งที่ไม่มีผล
น้ำตาอย่าลบเลือนเตือนใจตน
เจ็บอีกหนคือเขลาจนเข้าใจ
กี่ทุกข์ร้อนเรื่องราวที่ร้าวราน
จะพ้นผ่านกระแสหากแก้ไข
ทำโอดครวญละเมอเพ้อพร่ำไป
อาจมิเหลือค่าใดชวนให้มอง
แยกแยะล้วนถ้วนถี่พิศที่ใจ
จงห่างไกลชั่วชังเกลียดทั้งผอง
โปรดระวังคนร้ายหมายเกี่ยวดอง
ควรไตร่ตรองแจ่มแจ้งผู้แฝงตัว
สั่งสมบุญคุณธรรมกระทำดี
ให้หลีกหนีสิ่งทรามไกลความชั่ว
แม้มากภัยกระหน่ำมาอย่าไปกลัว
ดีเป็นรั้วคุ้มให้พ้นภัยพาล
มิตรภาพซาบซึ้งเพียงหนึ่งเดียว
ดีกว่าเกี่ยวฝูงชนฉ้อฉลผ่าน
ความเป็นจริงสืบได้ในเหตุการณ์
ตั้งใจอ่านก็จะหยั่งนัยทั้งปวง ๚ะ๛
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
