..๏ แค่ความคิดผิดแผกมองแตกต่าง
ไยมัวหมางหม่นหมองควรตรองเห็น
อย่าแต่งเติมเสริมส่งหลงประเด็น
ทำเหมือนเป็นยึดติดลามผิดใจ
เพราะบางคนอหังการ์เก่งกล้ากล่าว
เพราะบางคราวเกินข่มอารมณ์ไหว
เพราะอักษรล้นหลากดุจฝากไฟ
เพราะเหตุใดคล้ายประหนี่งไม่ซึ้งตน
หากคารมขมขื่นไม่ชื่นตอบ
ผิดหรือชอบอย่างไรยังสับสน
เหตุลุกลามตามปัญหาที่มึดมน
ยากหลุดพ้นเวียนว่ายให้คลายจินต์
สนามประลองสองฟากหากตรึกแก้
คงไม่แย่ย่ำหยามจนทรามสิ้น
เพียงหนักนิดเบาหน่อยค่อยยลยิน
ดีกว่าดิ้นเดือดพล่านสาดกานท์กัน
มองสถานขานสนามแห่งความคิด
วิปริตแปรอารมณ์มาข่มกั้น
ไร้สติพินิจเหตุอาเพทครัน
ฤๅจะสรรค์สร้างสังคมให้สมจินต์๚ะ๛
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
