BlogGang.com : : thetorque : ถึงคุณพ่อ

ถึงคุณพ่อ

ครบสิบสามปีแล้วนะครับ ที่พ่อจากผมไป จากตอนนั้นถึงตอนนี้ เรื่องราวเกิดขึ้นมากมายก่ายกอง ทั้งเรื่องของผม เรื่องของครอบครัว เรื่องทั้งหลายในโลกนี้ พ่อรู้ไหมครับว่าหนังแอ๊คชั่นเว่อร์ๆที่เมื่อก่อนเวลาพ่อดู พ่อชอบบอกว่า แหม่.. โม๊แหลก .. เดี๋ยวนี้มันโม้ยิ่งกว่าเดิมอีกครับ

บางทีผมก็อยากให้พ่อยังอยู่นะครับ ผมยังทดแทนคุณของพ่อได้ไม่ถึงเถ้าธุลีของความลำบากที่พ่อได้ทำเพื่อผม เพื่อแม่ เพื่อพี่ เพื่อคนอื่นๆในครอบครัว ผมเสียใจที่เคยตวาดใส่พ่อ เคยโกรธพ่อ เคยทำให้พ่อเสียใจ ผมอยากทำเพื่อพ่อให้มากกว่าที่เคยทำ ผมรักพ่อ แต่ผมไม่ค่อยได้แสดงออกมาให้พ่อเห็น ตอนพ่อป่วยครั้งแรก ผมยังไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำ ทำไมผมมันถึงเป็นลูกที่ไม่รักแบบนี้...

แต่บางทีผมก็รู้สึกโล่ง ที่พ่อไม่อยู่แล้ว โล่งที่พ่อไม่ต้องรับรู้ถึงความล้มเหลวในชีวิตของผม โล่งที่พ่อไม่ต้องรับรู้ว่าลูกคนนี้มีนิสัยที่ทำให้ผู้คนรอบข้างรังเกียจ และไม่มีความสุขที่อยู่ด้วย พูดคุยด้วย โล่งที่พ่อไม่ต้องรับรู้ว่าผมต้องปิดเก็บความทุกข์ ความไม่สบายใจ ความกดดัน ความซึมเศร้าทุกอย่างไว้กับตัวเอง โดยไม่ให้แม่รู้แม่กังวล ไม่อยากให้แม่เสียใจ โล่งที่พ่อไม่ต้องมารับรู้ว่าผมเหงาแค่ไหนกับการที่ต้องดำเนินชีวิต สู้ชีวิตอยู่คนเดียว โล่งที่พ่อไม่ต้องรับรู้ว่าทุกๆวันที่ผมนอนลงผมภาวนาให้คืนนั้นเป็นคืนสุดท้ายของชีวิต โล่งที่พ่อไม่ต้องรับรู้ว่าผมอยากตายแค่ไหน แต่ก็ไม่สามารถฆ่าตัวตายได้ เพราะใจไม่กล้าพอ เพราะไม่อยากให้แม่เสียใจ ไม่อยากให้พี่เสียใจ

แต่ยังไงผมก็คิดถึงพ่อนะครับ ถึงจะนานสิบสามปี แต่ผมยังจำคืนสุดท้ายก่อนพ่อจะหมดสติไปได้ไม่ลางเลือน วันนั้นเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ผมป้อนข้าวให้พ่อ เพราะพ่อไม่มีแรงที่จะกินเอง เป็นครั้งแรงและครั้งสุดท้ายที่พ่อบอกว่าขอบใจนะ แล้วผมบอกว่าช่วยแค่นี้ไม่เป็นไรหรอกครับ แล้วพ่อก็นอนหลับไป และไม่ตื่นอีกเลย เช้าวันถัดมาตีห้า หมอโทรมาบอกแม่ว่าพ่อเสียแล้ว บอกตรงๆผมโล่งใจ ที่พ่อไม่ต้องทรมานอีกแล้ว พ่อเหนื่อยมามาก และคงไม่ไหวแล้วจริงๆ

สิบสามปี มันนานเหลือเกินครับ พ่อครับ ในวันที่ผมตายไป ผมจะได้เจอพ่อไหมครับ

Create Date : 16 มีนาคม 2555

Last Update : 16 มีนาคม 2555 14:55:25 น.

0 comments

Counter : 596 Pageviews.