Group Blog All Blog
|
โพลารอยด์ หลายๆคนน่าจะเคยมีอารมณ์รู้สึกว่า ทำบุญคุณคนไม่ขึ้น เราอ่ะเป็นบ่อยเลยแหละ รู้สึกว่า ฉันเคยช่วยแกนะโว้ยตอนฉันช่วยแกช่วยเต็มที่นะโว้ย แต่พอถึงคราวฉันทำไมแกหนีอย่างนี้ฟร่ะอะไรแบบนี้ คือเราก็ไม่อยากถึงกับเถียงในสิ่งที่ว่า ทำดีแล้วไม่หวังผลอ่ะนะก็พวกเรายังเป็นคนธรรมดาป่ะ ที่ทำไปก็เผื่อหวังผลให้เค้าดีกับเราบ้างไม่ใช่หรอ-0- แต่ก็ไม่ได้ว่าๆคนที่เชื่อแบบนั้นหรอก แค่เราเห็นแบบนี้ ก็หวังไง แต่ผลดี อะไรแบบนี้(เริ่มงง ต้องการจะพูดอะไร 55) ประเด็นของมันคือ เฮียสองอ่ะนานๆจะดีกับใครซักคนนึงใช่ป่ะ พอเลือกจะดีกับใครที ก็รู้สึกว่าเค้าดันไม่เห็นความดีซะงั้น เลยมานั่งบ่นๆกับป๊าน่ะแหละบอกว่าถ้าเป็นงี้นะ ไม่ดีกับใครแล้ว ดีไปแล้วได้อะไรสุดท้ายก็ต้องทำอะไรเองอยู่ดี ป๊าเลยบอกว่าเคยถ่ายรูปจากกล้องโพลารอยด์ใช่ป่ะ พอกดชัตเตอร์เนี่ยกว่ารูปมันจะชัดก็ใช้เวลาซักพัก แล้วกว่าจะสวยสุดต้องทิ้งไว้นานๆ มันก็เหมือนกับที่ เราทำดี = กดชัตเตอร์ ความดี = ภาพ กว่าเค้าจะเห็นความดีเราเวลาก็ต้องผ่านไป ยิ่งผ่านไปนาน ความดีของเราก็จะยิ่งชัดเจนขึ้นเรื่อยๆในความทรงจำของเค้า(สักวันนึง) เชื่อเถอะ เพราะทุกคนในชีวิตจะต้องมีวันที่มานั่งย้อนความหลังแล้วนึกขึ้นได้ว่า เอ้อออถ้าตอนนั้นคนนั้นคนนี้ไม่ช่วยเราไว้นะ แล้วก็เพิ่งจะระลึกบุญคุณออก 55 วันนั้นแหละที่อย่างน้อยเค้าจะซึ้งในน้ำใจของเราอย่าน้อยใจไป หลายๆคนเวลาประสบความสำเร็จอาจจะขอบคุณ อาจารย์หรือคุณครูที่มหาลัย (ซึ่งเป็นเรื่องที่ดี) แต่ดันลืมขอบคุณคุณครูที่อนุบาลที่สอนให้เค้าเขียนก.ไก่ ข.ไข่ ที่เป็นก้าวแรกของชีวิตได้ ดูดิ...ขนาดเรายังลืมผู้มีพระคุณคนแรกที่สอนเราเขียนหนังสือได้เลย (นึกชื่อไม่ออกใช่ป่ะเรายังนึกชื่อครูอนุบาลเราไม่ออกเลย) ก็ต้องมีบ้างแหละที่คนอื่นเค้าเผลอลืมความดีเล็กๆที่ยิ่งใหญ่ของเรา ^^ แต่อย่างน้อยนะ...ความดีเล็กๆของเราก็ทำให้เค้าได้ทำความดีใหญ่ๆในอนาคต ถ้าอารมณ์ครูอนุบาลก็คือ เพราะเราเค้าเลยเขียนหนังสือได้ และเพราะเค้าเขียนหนังสือได้เค้าเลยไปเขียนหนังสือดีๆไว้เป็นสมบัติของโลกนี้ต่อไป รอบนี้เราไม่แน่ใจว่าอธิบายเข้าใจมั้ย เพราะเราก็ยัง งงๆกับตัวเองเลย55555555 โดยรวมสรุปง่ายๆก็คือป๊าต้องการจะบอกว่า อย่าไปน้อยใจ ที่เค้าไม่เห็นความดีเราเค้าต้องเห็นสักวันแหละ แต่วันไหนไม่รู้จริงๆ ทำดีไป ดีไปเท่าที่คนๆนึงจะดีได้ ประมาณนี้ 55 (จริงๆเขียนแค่สามสี่บรรทัดนี้ก็พอป้ะ555555555555) จริงของป๊านะคะ ใครไม่เห็นช่างเค้า
โดย: Ajummamoo IP: 110.168.31.3 วันที่: 19 มกราคม 2556 เวลา:21:18:08 น.
แค่ได้ทำดี ก็รู้สึกดีแล้วแหละ ชอบวิธีให้ข้อคิดของป๊าจัง เห็นภาพ เข้าใจง่าย ชอบบบบบบบบ
โดย: pratongtato IP: 58.11.194.202 วันที่: 19 มกราคม 2556 เวลา:21:35:27 น.
เป็นบ้านที่ใช้ภาษานักปราชญ์ไม่เป็น
เลยต้องแบบ พื้นๆกัน เข้าใจง่ายๆ (ถ้ายากๆเฮียสี่เข้าใจคนเดียว 5555) โดย: จะว่ายังไงดีล่ะ วันที่: 19 มกราคม 2556 เวลา:21:55:04 น.
ชอบที่สื่อสารกันแบบเข้าใจง่าย ไม่ต้องตีความเยอะ
อ้อ แต่จะว่าไปพี่ยังจำชื่อครูอนุบาลได้อยู่นะ จำครูประถมได้ทุกคน บอกแล้วความจำสมัยเด็กๆ ดีมาก สงสัยเพราะตกจากชั้นสองมาหัวแตก สมองกระทบกระเทือนความจำเลยดี ฮ่าๆ แต่มัธยมนี่เยอะเกิน ฮ่าๆ โดย: micbumsoo วันที่: 19 มกราคม 2556 เวลา:22:26:45 น.
ป๊าพี่หกเปรียบเทียบอะไรแบบที่หมิวนึกไม่ถึงตลอดเลยอะ ชอบมากเลยค่ะ ^^
โดย: ma4mew IP: 119.46.191.20 วันที่: 29 มกราคม 2556 เวลา:22:54:03 น.
เป็นการเปรียบเทียบที่น่ารักมากค่ะ
โดย: เจ้าหญิงแห่งความเหงา วันที่: 5 มิถุนายน 2556 เวลา:10:04:59 น.
|
จะว่ายังไงดีล่ะ
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 166 คน [?] Facebook Fanpage :: จะว่ายังไงดีล่ะ
|