มกราคม 2557

 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
หายหน้าหายตาไปนาน
ตอนแรกตั้งใจว่าจะเข้ามาตั้งแต่ปีใหม่นะคะ ฮือออ
ขอโทษมานะที่นี้ด้วยที่ไม่ได้เข้ามาตอนปีใหม่

สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังหลายวันนะคะ
ขอให้ปีนี้เป็นปีที่ดีและน่าจดจำอีกปีนึงนะคะ
เหตุการณ์ต่างๆที่เข้ามาอาจจะไม่ได้ดีตลอด แต่ขอให้เหตุการณ์ที่ไม่ดี
เป็นพื้่นฐานของชีวิตที่จะทำให้ดีต่อไปในปีหน้าค่ะ
ขอบคุณที่ทุกคนให้ความอบอุ่นกับบล๊อค เฟส เราเสมอมานะคะ

หลายๆคนถามว่าเพจชื่ออะไรก็เพจชื่อว่า จะว่ายังไงดีล่ะ ค่ะ
ยังไงก็ไปเป็นครอบครัวเดียวกันได้นะคะ มีแต่เรื่องไร้สาระเบาสมองค่ะ 555555

ขออนุญาต รวมคำอวยพรปีใหม่ของเฮียมาจาเพจนะคะ 
เผื่อหลายคนยังไม่ได้อ่านกัน

ตื่นมาได้นั่งคุยกับป๊า ป๊าถามผมว่า เคยรู้สึกประทับใจตัวเองบ้างมั้
ผมตอบแบบไม่ต้องคิดเลยว่า เคยดิป๊า
แล้วสมองผมก็ย้อนไปช่วงเรียนมหาวิทยาลัย

ตอนเข้าไปปีแรก ผมอยากได้เกียรตินิยมมาก
ตั้งใจเรียน เครียด จริงจัง คำนวนเกรดทุกอย่าง เรียนอะไรที่เกรดจะดี
ตอนนั้นความอยากได้ตัวเลข มันบังตามความอยากได้ความรู้
ผลออกมา เกรดผมไม่ได้ดีนะ ไม่รู้ทำไม ทั้งๆที่พยายาม
แล้วผมก็เซ็งไปซักพักใหญ่ๆ เริ่มใช้ชีวิตแบบมีความสุข
เกรดก็เริ่มไม่สำคัญเท่าไหร่ แคร์บ้างในบางครั้ง
แต่ถึงออกมาไม่ดีก็ช่างมัน ยังไงมันก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้
ปรากฎเรียนไป ช่วงที่ผมมีความสุข จริงจังบ้างไม่จริงจังบ้าง
สักพักก็กลายเป็นคนไม่แคร์เกรด แล้วเรียนอย่างมีความสุข
ลงเซคพลีชีพ วิชาพลีชีพที่อยากเรียน
ผลก็ปกติ ไม่ได้ดีมาก แต่ก็ไม่ได้เลวร้าย ประครองๆไป

แล้วมันก็มีความรู้สึกนึงเข้ามา ผมอยากได้เกียรตินิยม อีกครั้ง
เพราะ อาย เพื่อนในชั้นปี สาเหตุแค่นี้แหละ
ในชั้นปี หลายๆคนเข้าใจผิดว่าผมเป็นคนเกรดดี ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน
อาจจะเป็นเพราะว่า วิชาที่เพื่อนชอบถาม เกรดผมมันดันดี
วิชาที่ไม่ดี มันดันไม่ถามกัน เพื่อนเลยรู้ว่าผมได้แต่เกรดดีๆรึเปล่า อาจจะใช่
พอนึกแล้ว ผมอายจริงๆ ที่จะต้องไปรับปริญญาในกลุ่มคนที่่ไม่ได้เกียรติ
ในขณะที่ทุกคนเข้าใจว่า ผมยังไงก็ได้เกียรติอยู่แล้ว

ผมนั่งคำนวนทุกอย่างอีกครั้ง
ปรากฎว่า ผมต้อง เอช้วน(เอทั้งหมด) เท่านั้น ในวิชาทีเหลือ
สุดท้าย ผมก็ทำไม่ได้นะ
แต่มันแปลกตรงที่ว่า ช่วงใกล้จบ
ทั้งๆที่ผมรู้ตัวว่า ยังไงผมก็ไม่ได้เกียรตินิยมแน่ๆ
ผมกลับแฮปปี้กับมัน ที่มันเป็นแบบนั้น
ผมคิดว่า เพราะผม รับความจริงแล้วก็อยู่กับมันได้
อายมั้ย อายบ้างนิดหน่อย เวลามีใครมาถามว่าได้เกียรติอะไ
แล้วต้องยิ้มแห้งๆตอบว่าไม่ได้ คนถามก็ตกใจ แล้วก็ต้องสรรหาคำมาปลอบใจ

ในวันรับปริญญา ผมได้นั่งตรงที่ผมไม่เคยอยากนั่งนั่นแหละ
ส่วนตรงของคนไม่ได้เกียรตินิยม
ผมนั่งมองเพื่อนๆของผม รับปริญญา ได้เกียรติหนึ่ง เกียรติสอง
อิจฉาบ้างในบางอารมณ์ พอออกมาถ่ายรูปกับครอบครัว
ผมบอกป๊าว่า ขอโทษนะป๊า ผมไม่ได้เกียรตินิยม
ป๊าถามผมว่า เกียรตินิยมทำให้ลูกมีความสุขระหว่างเรียนรึเปล่า
ถ้ามี ป๊าก็อยากให้ลูกได้นะ แต่ถ้าไม่มี ก็ไม่ต้องได้มันก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร
อาจจะเข้างานยากกว่าคนอื่น แต่มีเรื่องตอนมหาลัยไปเล่าให้ลูกฟัง
ป๊าว่าคุ้มนะ งานบนโลกนี้ ถ้าไม่เกี่ยง มันมีให้ทำทั้งนั้น
ผมน้ำตาซึม แล้วก็คิดในใจว่า ผมมีความสุขระหว่างเรียนนะป๊า
ตอนนั้นผมประทับใจตัวเองจริงๆ ที่ใช้ชีวิตในแบบที่ป๊าม๊าหวัง
ผมเป็นคนเรียนหนังสือที่มีความสุขครับ
ทั้งในตำราและนอกตำรา

หนทางข้างหน้าอาจจะลำบากขึ้นหน่อย
แต่ก็เอาเถอะ ระยาทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน
ยังเป็นสุภาษิตที่อมตะ และใช้ได้ตลอดไป

พูดมาซะยืดยาว อยากจะมาอวยพรปีใหม่จาก ป๊า ม๊า ฝากมาครับ
ในปีที่ผ่านมา พอมองย้อนกลับไป มีความทรงจำมากมาย
ทั้งดี แล้วก็ไม่ดี อยากให้เก็บไว้ทั้งที่ ดี แล้วก็ ไม่ดี คนเรา
ไม่ควรเลือกแต่สิ่งดีๆแล้วทิ้งในสิ่งไม่ดีไปนะครับ
สิ่งไม่ดี มักจะทำให้เราเข้มแข็งและเดินไปข้างหน้าได้เสมอ
แล้วสิ่งที่ไม่ดีนั้นน่ะแหละ ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราเป็นคนนี้ ในวันนี้
ต่อให้เป็นสิ่งที่ไม่ดี อย่างน้อยก็ยังมี คำว่า ดี ครับ
มันต้องมีอะไรดีบ้างนั้นแหละ ลองค้นหาดู
สิ่งที่ได้ จาก สิ่งที่ไม่ดี
ปีหน้า ก็อยากฝากไว้ว่า
ชีวิตเราขอให้มีแต่สิ่งดีๆผ่านเข้ามา มันเป็นไปไม่ได้
คงจะเป็นอะไรที่ดี ถ้าทุกคน หาสิ่งที่ ดี ในสิ่งที่ไม่ดี ได้
คำสอนจากป๊าม๊าครับ

ต่อไปอวยพรจากผม ก็คงจะมีสาระได้ไม่เท่าป๊าม๊านะครับ 55
ผมคิดอยู่นานเหมือนกันนะว่าจะอวยพรว่าอะไร
บ้านผมอวยพรใครไม่ค่อยเก่งซะด้ว

สำหรับผู้หญิง กินอะไรก็ขอให้ไม่อ้วนนะครับ
สำหรับผู้ชาย หมายปองใครก็ขอให้สมหวังเช่นกัน

สวัสดีปีใหม่
พ.ศ. 2557

#ป๊า #ม๊า #สามบาสเตียน

จำได้ว่าสมัยก่อน ผมจะได้ ส.ค.ส. การ์ดใบเล็กๆ
ที่มีกากเพชร ถือแล้วติดมือ ลูบหน้าติดแก้ม กลายเป็นเด็กประกายเพชร
ปีนึงจะได้อย่างต่ำ 7 ใบ ผมเก็บสะสมไว้ในกล่องไม้
เพราะเป็นเด็ก ขอให้ได้เยอะไว้ก่อน ใครจะอวยพร อวยพรว่าอะไรไม่สน
พอโตขึ้นมาเรื่อยๆ การหวังปริมาณ ก็เปลี่ยนเป็นหวังคุณภาพแทน
ยิ่งฟังคำอวยพรมากเท่าไหร่ จะยิ่งสามารถแยกแยะได้ว่า
คำอวยพรอันไหน เพื่อมารยาท คำอวยพรอันไหน ที่มาจากใจ
แต่ก็ไม่ได้บอกว่าที่มาจากมารยาทมันผิดนะ
ก็ดีแล้วครับ ที่มีมารยาท แต่ผมน่ะ ไม่ค่อยมีมารยาทเท่าไหร่

ปีหน้าขอให้เจอรองเท้าที่ใส่สบาย ที่เหมาะกับเท้า
แล้วเดินไปได้ตลอดปี รองเท้าใส่สบาย ทางจะขรุขระ ทางจะไกล
มันก็จะทำให้การเดินทางมันสบายขึ้น
ถ้าใส่รองเท้าที่กัดอยู่ ถึงจะสวย ก็ตัดใจทิ้งมันไปเถอะ
ใส่ไว้ก็ดีแต่จะเอาแผลมาให้ เจ็บตัว เลือดออก
คนภายนอกอาจจะชื่นชม แล้วตัวเราล่ะ ยินดีกับแผลที่ได้มารึเปล่า
บางทีก็ต้องยอมเดินเท้าเปล่า ถ้ามันดีกว่าการให้รองเท้ามันสร้างแผล
การเดินเท้าเปล่าไม่ได้แปลว่า เราไม่เหลืออะไรนะ
มันแปลว่าเรากล้าที่จะเผชิญกับพื้นดิน พื้นถนน พื้นอะไรก็ตามตังหาก

ไม่รู้เข้าใจกันรึเปล่า แต่อยากให้ใช้ความคิดแล้วตีความในแบบที่เข้าใจ
คำอวยพรนี้ คงแปลได้หลายทางมากทีเดียว
สวัสดีปีใหม่ครับ
#ชายสอง

ปีที่แล้ว ได้ลองจ่ายอะไรไป เพื่อให้ได้อะไรมาแล้วรึยัง
หรือแค่อยากได้ แต่ก็ไม่ได้จ่าย
หรือว่าแค่อยากได้ของใหญ่ๆ แต่จ่ายไปแค่นิดเดียว
ด้วยประโยคเบสิคที่บอกว่า ไม่มีอะไรฟรีบนโลก

มันก็เป็นวันที่ดีนะที่จะได้มาทบทวนตัวเอง
ยิ่งสิ่งที่อยากได้ยิ่งใหญ่แค่ไหน สิ่งที่จ่ายไปก็ต้องมากตามเท่านั้น
บนโลกนี้ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆหรอกครับ ถ้าไม่มีคนเอามาให้
ขนาดคนที่จะเอามาให้ยังยากเลย ถ้าเค้าไม่อยากให้เรา เค้าก็ไม่ให

สำหรับคนที่ไม่ได้ อะไร ที่อยากได้
ลองถามตัวเองว่าเราได้ จ่าย ไปพอกับสิ่งที่เราอยากได้รึเปล่
มุ่งมั่น ตั้งใจ ทุ่มเท พอที่จะได้มันมาแล้วรึยัง
หรือจบที่แค่บ่นว่า ทำแล้วไม่เห็นจะได้อะไร ทำพอแล้วรึเปล่า
ถ้ามันถึงที่สุดที่ทำได้ ก็ต้องบอกตัวเองว่า มันอาจจะไม่เหมาะกับเรา
หรืออาจจะจ่ายผิด เค้าอยากได้เงินบาท ดันไปจ่ายเงินดอล ลองคิดดู
แก้ไขวิธีการ ถ้ามันไม่ได้อีก
แล้วถ้ายังอยากได้อยู่ ก็ต้องจ่ายมากขึ้นให้สมน้ำสมเนื้อ

ความสำเร็จเป็นผลตอบแทนที่ทุกคนอยากได้ จากการลงทุนต่างๆ
มันเหมือนหุ้นนะ ไม่ใช่ว่าลงมาก แล้วจะได้มาก
ขึ้นกับอะไรหลายๆอย่างที่แวดล้อ
บางทีได้มากเกิน บางทีติดลบ ไม่มีใครคาดเดา และควบคุมตลาดหุ้นได้
แต่ไม่ว่าจะยังไงก็แล้วแต่ สิ่งที่ต้องมีเสมอก็คือ เงิน เอาไว้ลงทุน
มีสมอง แต่ไม่มี เงิน ก็จบ
นั่นคือในตลาดหุ้น เค้าสู้กันด้วยเงิน

แล้วในตลาดแห่งความสำเร็จล่ะ
เค้าสู้กันด้วย แรงใจ
มีสมองแค่ไหน แต่ไม่มี แรงใจ ก็จบ
แรงใจที่จะทำ แรงใจที่จะสู้ แรงใจที่จะเจอกับอุปสรรค
ความสำเร็จยิ่งใหญ่มากเท่าไหร่ แรงใจก็ต้องมากตามเท่านั้น
การใช้จ่ายเงินต้องใช้สมองอย่างไร
การใช้จ่ายแรงใจก็ต้องใช้เสมองอย่างนั้น
ต้องคิด คำนวน ถ้าทุ่มหมด จะหาใหม่ได้เร็วแค่ไหน?
ชีวิตไม่ได้มีแค่วันนี้ แล้ววันพรุ่งนี้ล่ะ
จะไม่ใช้เลย แล้ววันพรุ่งนี้จะดีได้อย่างไร

ใช้สมอง คิด คำนวน
แล้วทุ่มเทแรงใจออกไป
สวัสดีปีใหม่ครับ
#สี่รานุกรม

แต่ละคน เล่นซะผมและเฮียหนึ่งไม่กล้าจะโพสอะไร
ดีครับดี ปรัชญาจัด ฟินตัดหน้ากัน โอเคเลย
ผมกับเฮียหนึ่งเลย แต่งเพลงมาให้แทนครับ สำหรับปีใหม่นี้
Happy new year to you
Happy new year to you
Happy new year happy new year
Happy new year to you
เพลงนี้ร้องยากครับ ต้องใช้สกิลระกับคริสติน่า เรนจ์เสียงระดับมาลายแครี่
จังหวะยากครับ ไม่เป็นคนนี่ร้องไม่ได้ ไม่เคยเกิดก็ร้องไม่ได้เหมือนกั
นอกจากนี้ยังเป็นเพลงที่อมตะครับ ยิ่งใหญ่มาก ตระการตา
สามารถร้องไห้ตั้งแต่ปู่ทวดยังวิ่งจีบย่าทวด ยันโหลนวิ่งจีบโหลน
ถือว่าเป็นมรดกของโลกอย่างหนึ่งเลยครับ ยิ่งใหญ่จริงๆ
Happy New Year To You ครับ
#บักเสี่ยวห้า #เชฟแฟชั่นบอยกระทะหินเหล็กไฟ
— feeling proud.

สวัสดีปีใหม่นะคะทุกคนนนนนนนนนนนนนนนนนนน



Create Date : 12 มกราคม 2557
Last Update : 12 มกราคม 2557 17:12:57 น.
Counter : 9208 Pageviews.

1 comments
  
สวัสดีปีใหม่ค่ะเจ๊ ตามอ่านมานานมากแล้ว อย่าหายไปนานนะคะ คิดถึงมาก เข้ามาอ่านทีไรได้ความคิดดีๆกลับไปเยอะเลย FCค่ะ 55555
โดย: prw IP: 125.25.113.240 วันที่: 20 มกราคม 2557 เวลา:18:41:09 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

จะว่ายังไงดีล่ะ
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 166 คน [?]



Facebook Fanpage :: จะว่ายังไงดีล่ะ
New Comments
  •  Bloggang.com