Start from ourselves
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2550
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
29 มิถุนายน 2550
 
All Blogs
 
จันทร์เจ้าขาสานฝันอีกแล้ว ตอน ป่าชายเลน และ ทะเลของฉัน (4)

มาต่อ...

------------------------

พวกเราวาดภาพระบายสีลงโปสการ์ด เตรียมส่งความสุขให้กับเพื่อนๆ นักเรียนโรงเรียนอื่น
ก็ได้เวลาเตรียมตัวกลับบ้านกัน ก่อนกลับ เราก็เก็บขยะกันรอบๆที่พัก และแยกย้ายไปเก็บของกัน
เด็กๆ เก็บกระเป๋าใบเล็ก พี่ๆเก็บกระเป๋าใบใหญ่
กระเป๋าดูเหมือนจะใหญ่ขึ้นกว่าตอนมา
อาจจะเป็นเพราะว่าเวลาขากลับ กระเป๋าเดินทางของพวกเรามักจะใหญ่ขึ้น
อาจจะเป็นเพราะว่าเด็กๆแอบตุนขนมกัน (เห็นอีกทีก็ตอนขึ้นรถ)
อาจจะเป็นเพราะว่าต่างคนก็ต่างเก็บเอาความสุขกลับบ้านกัน
อาจจะเป็นเพราะว่าความสัมพันธ์ทีดีก่อตัวขึ้น ณ เวลาที่อยู่ที่ค่ายอัดแน่นอยู่ในกระเป๋า
สำหรับเราเวลาเดินเร็วมาก เด็กๆก็คงคิดอย่างนั้น
เราเดินทางพาน้องๆ กลับมูลนิธิ กิจกรรมบนรถก็มีร้องเพลงบ้าง เด็กๆบางคนอาสามาร้องเพลงให้ฟัง
พี่ๆบางคนก็สอนร้องเพลงให้น้องฟัง ระหว่างทางก็เป็นเวลาที่มีค่า เด็กๆบางคนก็เดินไปมา บางคนก็เอาสมุดค่ายมาให้พี่ๆเขียนเป็นที่ระลึก เด็กบางคนก็สนุกกับการเล่นโทรโข่ง นอนหลับกันบ้าง มาเล่นเกมกับพวกพี่ๆบ้าง ฝนตกพรำไปตลอดทาง ฟ้าหลังฝนทำให้พวกเราเห็นรุ้ง สวยทีเดียวเชียว ก่อนถึงมูลนิธิไม่นาน เราก็มาร้องเพลงกันอีกรอบนึง หลายเพลงอยู่เหมือนกัน เช่น เพลงกำลังใจ เพื่อส่งกำลังใจให้กับเด็กๆ เพื่อเป็นการอำลา .... พี่ๆยังเป็นกำลังใจให้น้องเสมอ

เด็กๆถูกเลี้ยงมาให้อยู่ด้วยกัน บางทีก็โดนทำโทษพร้อมๆกันโดยที่เค้าอาจจะไม่ได้ทำผิด กำลังใจนั่นแหละสำคัญที่จะทำให้เค้ารู้สึกอยากจะเป็นเด็กดี
เด็กก็คือเด็ก
เด็กๆต้องการความรัก ความเข้าใจ
เด็กๆก็น้อยใจเป็นนะ
บางที เราแทบจะนึกไม่ออกเลยว่า เราโชคดีกว่าเด็กๆเหล่านั้นมากขนาดไหน
นึกไม่ออกว่า เค้าจะเอาพลังใจจากไหน
เรายังนึกถึงเสมอเรื่องของคำพูดที่คุ้นๆ หูว่า คนเราเลือกเกิดไมได้ แต่เลือกที่จะเป็นคนดีได้
เด็กบางคนอยากเลือกที่จะเป็นคนดี แต่บางทีสังคมก็ไม่ได้ให้โอกาสเค้า
ทุกคนที่เข้มแข็ง ก็มีวันที่อ่อนแอได้เหมือนกัน
เด็กๆก็ไม่ได้มีจิตใจที่เข้มแข็งตลอด

ในวันที่เค้าอ่อนแอ จะมีใครยืนหยัดเป็นกำลังใจให้เค้าหรือเปล่า
ถ้าเค้าล้ม ใครจะเป็นคนดึงเค้าขึ้นมา

อาจจะเป็นเพราะว่าวันนี้เราอ่อนแอ เราถึงตั้งคำถามนี้ขึ้นมา...วันนี้ที่เราอ่อนแอ เราก็โตแล้ว โตพอที่จะคิดอะไรได้ และ เราก็มีคนรอบข้าง ครอบครัว เพื่อน รวมถึง จันทร์เจ้าขา คอยให้กำลังใจเสมอ แต่เด็กๆล่ะ .......


25/06/07


Create Date : 29 มิถุนายน 2550
Last Update : 29 มิถุนายน 2550 9:38:25 น. 1 comments
Counter : 539 Pageviews.

 
เด็กๆเหล่านั้น เขาแข็งแกร่งกว่าที่เราคิดมากค่ะ


โดย: samelaa (samelaa ) วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:20:47:33 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

The phu
Location :
Bangkok Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Hi, I am very pleased to have my own blog. This blog was inspired from a friend from Pantip -Klaiban.... Actually I do write diary in my book..not everyday but quite often.. and in Thai.

I started to know Klaiban (Pantip) when I intended to have a Toefl test and found out adviser there. Many friends gave recommend on my essays and encouraged me in writing. I wish I can do it better.

==========

มาเขียนเพิ่ม ( 9 พย 2552 )

กลับมาเป็นนักศึกษาได้สองปีกว่าแล้ว
ตอนนี้เรียนอยู่ที่ปักกิ่ง
หาความรู้ รวมทั้งค้นหาตัวเองอยู่
รักในธรรมชาติ และธรรมชาติ
เขียนบล็อกเพื่อช่วยให้ตัวเองได้บันทึกเรื่องราว
อีกทั้งเพื่อจะได้แชร์ความรู้สึกตัวเองออกมา
บล็อกช่วยแก้เหงาในบางครั้ง

ตอนนี้ใครอยากถามอะไรเกี่ยวกับจีนๆ
รวมทั้งภาษาจีน
อยากให้ถามมาเลย ตอบได้ตอบไม่ได้ไม่รู้
แต่จะพยายามหาข้อมูลมาให้ค่ะ
ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ
New Comments
Friends' blogs
[Add The phu's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.