Bloggang.com : weblog for you and your gang
อยู่ระหว่างการเดินทางบนโลก...ก่อนสุดท้ายจะลาจาก
Group Blog
ในดง...ดอกหญ้า
<<
สิงหาคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
2 สิงหาคม 2553
พร่ำพรรณนา--->ย่า เพราะว่าคิดถึง
All Blogs
พร่ำพรรณนา---> สวัสดีปี 2555
พร่ำพรรณนา---> ศรัทธาหรืองมงาย
พร่ำพรรณนา---> ถั่วต้มหนึ่งถุง
พร่ำพรรณนา---> คำสั้นๆ "ขอโทษ"
ถนนสายนี้มีตะพาบ...โครงการ ๓๒ : มารขาวมารดำ
พร่ำพรรณนา---> ความตั้งใจเปลี่ยน
พร่ำพรรณนา---> เมื่อผีมีชัย
พร่ำพรรณนา---> เสียงฝนปนกลิ่นทุเรียน
พร่ำพรรณนา---> วันนั้นและวันนี้
พร่ำพรรณนา---> สวัสดีปีใหม่ครับ
พร่ำพรรณนา--->ฉลองเบ็ดใหม่ ไปตกปลา...ที่บางไทร
มองจากเลนส์--->ล่องใต้...ไปกุ้ยหลินเมืองไทย
ถนนสายนี้มีตะพาบ...โครงการ๒๕ : อยู่เฉยเฉยซะ
พร่ำพรรณนา---> ชีวิตคือการเดินทาง
พร่ำพรรณนา---> กายที่อวบอ้วน
ถนนสายนี้มีตะพาบ...โครงการ๒๔ : ห้ามเดินออกนอกเส้นทางโดยเด็ดขาด
พร่ำพรรณนา---> สะพรั่งสุพรรณิการ์
ถนนสายนี้มีตะพาบ...โครงการ๒๓ : หนาว
มุมมองจากเลนส์--->ตลาดน้ำอโยธยา
พร่ำพรรณนา---> เวิ้งน้ำกลางขุนเขากับเหล่ามิตรสหาย
พร่ำพรรณนา---> ในร้านเหล้า
กิจกรรมอาสา+++>ครูอาสา พาไปทอดผ้าป่าโรงเรียน เกาะช้าง ระนอง
พร่ำพรรณนา---> วันพ่อ
พร่ำพรรณนา---> คนสำคัญ
กระหวัดกวี...ฉาบกำแพงปูน --->ลอยล่องกลางเวิ้งน้ำ...เขื่อนศรีฯ
ถนนสายนี้มีตะพาบ...โครงการ๒๐ : ฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลง
พร่ำพรรณนา--->เจ้าขนุนน้อย
พร่ำพรรณนา--->ทิ้งงานไปบ้านนอกดีกว่า
พร่ำพรรณนา--->หญิงสาวชาวบ้าน
พร่ำพรรณนา--->กระดานดำที่ว่างเปล่า
พร่ำพรรณนา--->กำแพงกระสอบทราย
หนังสือผ่านตาหนังหาผ่านใจ--->เสพเนื้อหาราคาถูก
ถนนสายนี้มีตะพาบโครงการ 18: บืด
พร่ำพรรณนา--->น้ำใจไล่น้ำท่วม
พร่ำพรรณนา--->สะพาน
กระหวัดกวี...ฉาบกำแพงปูน --->สองฟากฟ้า
กระหวัดกวี...ฉาบกำแพงปูน --->จากนกนางนวล ถึงดวงตะวัน
ถนนสายนี้มีตะพาบโครงการ 17: Google กับคำถาม 1 ข้อ
กระหวัดกวี...ฉาบกำแพงปูน --->กำลังใจในความรัก
กระหวัดกวี...ฉาบกำแพงปูน --->ดอกไม้ที่ร่วงหล่น
พร่ำพรรณนา--->ถนนเส้นตรง
ถนนสายนี้มีตะพาบโครงการ 16: วันสุดท้าย
เรื่องราวของดอกหญ้า : ลาก่อน ดอกหญ้า
เรื่องราวของดอกหญ้า : ตัดใจ
เรื่องราวของดอกหญ้า : ได้ไหมเจ้า...คำตอบของหัวใจ
เรื่องราวของดอกหญ้า : เฝ้ามองนวลจันทร์
เรื่องราวของดอกหญ้า : หลงรักจันทรา
เรื่องราวของดอกหญ้า : การเดินทางเริ่มต้น
ถนนสายนี้มีตะพาบโครงการ 15: หลอน
กระหวัดกวี...ฉาบกำแพงปูน--->ที่ทำงาน
พร่ำพรรณนา--->โชคลาภหรือผลบุญ
พร่ำพรรณนา--->เอื้ออารีสถาน วัดพระบาทน้ำพุ
พร่ำพรรณนา--->เส้นทางสายมิตรภาพ
พร่ำพรรณนา--->ฟอร์จูนเนอร์คันใหญ่
กิจกรรมอาสา+++>ผูกพัน อาข่า ชายจิตอาสาสองคน
พร่ำพรรณนา--->กว่าเจ้าจะเติบโต
พร่ำพรรณนา--->ย่า เพราะว่าคิดถึง
เรื่องสั้นทำมือ---}ครึ่งควบลูก
พร่ำพรรณนา--->รดชาดในถ้วยกาแฟ
มุมมองจากเลนส์--->แด่ท้องฟ้าที่สดใส
มุมมองจากเลนส์--->ท้องนา
พร่ำพรรณนา--->ความสุขของชีวิต
หนังสือผ่านตาหนังหาผ่านใจ--->ให้ฟรี คิดถึงทุกปี ของบินหลา
พร่ำพรรณนา--->บนถนน วิภาวดี
กิจกรรมอาสา+++>ไปเป็นครูอาสา
เรื่องสั้นทำมือ---} ถนนสองฝั่ง
พร่ำพรรณนา--->ท้องถนนในวันสงกรานต์
พร่ำพรรณนา--->ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ
พร่ำพรรณนา---> เช้าวันอากาศร้อนๆ
พร่ำพรรณนา--->รวนเร
พร่ำพรรณนา---> เดินวนรอบตัวเอง
พร่ำพรรณนา--->ในวันเริ่มต้น
พร่ำพรรณนา--->ย่า เพราะว่าคิดถึง
เข้าพรรษา วันพระใหญ่ที่ผ่านมา
ใครๆที่เป็นพุทธศาสนิกชนคงได้เข้าวัดทำบุญ อีกทั้งได้หยุดยาวสามวันสี่วัน ได้กลับบ้านไปเยี่ยมพ่อแม่พี่น้องคนในครอบครัว ทั้งอาจได้พบหน้าญาติในเชื้อสายตระกูลที่ห่างหายไม่ได้พบหน้ากันมานาน ที่ต่างก็มีเส้นทางเดินดำเนินชีวิตของแต่ละคนต่างกันไป อาจเหมือนวันรวมญาติกลายๆเลยทีเดียวก็ได้
วันนั้นเมื่อหลายปีก่อน บ้านผมก็คล้ายๆวันรวมญาติเช่นกัน ย่า ญาติผู้ใหญ่
ที่สุดผู้เป็นเสาหลักและเป็นที่เคารพของพวกเรา ทำให้ลูกๆหลานๆได้มารวมกัน ย่าที่อยู่กับเพียงลูกหลานหลังจากปู่ชิงจากโลกนี้ไปก่อน ลูกชายหญิงของย่าที่มีกันเก้าคน กระจัดกระจายแตกหน่อออกหลานมีเหลนอีกเป็นสิบ นับญาติกันแทบไม่หวาดไม่ไหวนั้น นานๆจึงจะได้กลับมารวมกันสักทีนึง เพราะต่างคนต่างก็อยู่กันคนละที่กระจัดกระจาย อาจมีบ้างบางคนบางครอบครัวที่อยู่ใกล้ๆได้เห็นหน้าคร่าตากันบ่อยๆ
ผมคนนึงที่เป็นหลานของย่า ที่มีพ่อเป็นลูกคนที่ห้าในจำนวนลูกเก้าคนนั้น ลูกบางคนของย่าจากพวกเราไปแล้วรวมทั้งพ่อผม หลานบางคนจากย่าไปแล้วก็มีหลายคน แต่ในวันนั้น ย่า ก็ยังแข็งแรงเดินเหินไปวัดทำบุญได้สบายๆ
หลายสิบชีวิตกราบสวัสดี ของฝากเล็กๆน้อยๆคนละไม้ละมือ เงินนิดๆหน่อยๆที่หยิบยื่นให้ย่าได้เหน็บไว้กับขอบผ้าถุงที่ชายเอว หมากแห้ง หมากสด ปูน ยาเส้น ผ้าถุงหรือเสื้อคอกระเช้า ที่ย่าได้รับ จนยิ้มน้ำหมากไหลย้อยบนใบหน้าอันเหี่ยวย่นตกกระนั้น ยังติดอยู่ในความทรงจำของผมเสมอ
ปิ่นโตสีเงินวาวถูกรื้อออกมาจากตู้เก็บของ ถูกนำออกมาขัดล้างเตรียมใส่อาหารไปวัด เสื้อคอกระเช้าตัวใหม่ ทั้งผ้าถุงที่ใครบางคนซื้อให้เมื่อปีที่แล้วถูกนำออกมาซักรอไว้แต่เมื่อวาน ดอกไม้ธูปเทียวถูกเตรียมไว้
ในเช้ามืดที่ฟ้ายังสลัว เสียงก่อไฟจากเตาฟืน เตรียมหุงข้าวทำกับข้าวไปถวายพระเริ่มขึ้นอย่างแผ่วเบา อาจเป็นแกงกะทิกล้วยน้ำว้า แกงบอน หรือยำหนังหมูที่ผมชื่นชอบ ขนมต้มหรือข้าวต้มมัดเป็นของหวานที่เตรียมทำไว้ตั้งแต่เมื่อวานเย็น บางครั้งหลังจากเสร็จจากทำกับข้าว
อาจมีน้ำสักขันถูกสาดมาในกลุ่มลูกหลานที่เมามายหลับใหลกันอยู่บนเสื่อใต้ถุนบ้าน พร้อมเสียงปลุกให้อาบน้ำอาบท่าเตรียมตัวไปวัดกัน นั้นแหละย่าผมในวันพระใหญ่เข้าพรรษา
ผมที่เป็นหลานคนหนึ่งในจำนวนหลานที่วนเวียนมาให้ย่าได้เลี้ยงดูตอนเล็กๆ เคยอ้อน งองอขนาดหนัก แต่ก็มีย่าคนนี้ที่ปลอบประโลมให้เงียบงัน ไม่เคยแม้ลงไม้เรียวให้หลานได้เสียน้ำตา แถมดุด่าพ่อแม่ที่บังอาจมาตีมาดุอีกต่างหาก
หลายครั้งเคยพาหาบข้าวเม่าขึ้นรถทัวร์แดงไปขายไปค้าต่างจังหวัดทีละหลายๆวัน หาบข้าวหลามที่เผากันเองใส่กระบุงไปขายยังจังหวัดใกล้เคียงก็เคยอยู่บ่อยๆ จำได้ว่า ย่าพาผมเดินออกมาจากบ้านไปบนถนนลูกรังเพื่อขึ้นรถทัวร์แดงที่ปากทางแต่เช้าตรู่ร่วมสี่ห้ากิโล ภาพย่าหาบกระบุงจูงหลานผอมเกร็งคนนี้ ผมยังไม่เคยลืมเลือน มะม่วงกวนขึ้นเกล็ดน้ำตาล ขนมนางเล็ดกรอบๆ กระยาสารทในปิ๊บที่แข็งแต่อร่อย หรือข้ามต้มมัดเหนียวๆมีไว้ให้พวกเราได้กินมากมายยามที่ย่ายังแข็งแรงและมีกำลัง
วันนี้ หลายปีหลังจากย่าจากพวกเราไป บ้านหลังเดิมของย่าเงียบเหงาลงอย่างเห็นได้ชัด มีเพียงลูกชายคนเล็กที่เป็นอาว์ของผมคนเดียวที่พักอาศัยในบ้านหลังนั้น ญาติพี่น้องกลับมารวมตัวกันน้อยลงแม้เป็นวันพระใหญ่ หลานเหลนบางคนที่พึ่งเกิดไม่รู้จักกันในวันพบหน้า และคงจะเป็นเช่นนี้ในรุ่นต่อๆไป ใบหน้าและชื่อของย่า คงมีสถิตอยู่เพียงแค่รูปขาวดำในกรอบบนข้างฝาใต้หิ้งพระ และเลือนห่างจางหายไปตามกาลเวลา
แต่บางทีกาลเวลาอาจทำให้ผมชี้ไปที่รูปว่า นั่น...ย่าชวด ผู้ที่เลี้ยงพ่อให้โตมาถึงวันนี้
Create Date : 02 สิงหาคม 2553
Last Update : 26 ตุลาคม 2553 15:55:05 น.
13 comments
Counter : 916 Pageviews.
Share
Tweet
HB..สวยค่ะ
สังคมไทย..ญาติผู้ใหญ่ก็ยังเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกหลาน
ทักทายค่ะ
โดย:
หมูหยอง_w
วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:15:08:50 น.
เข้าใจความรู้สึกเลยนะค่ะ
วันนี้ลูกชาย2 คน 3 ขวบกับ 2 ขวบ ก็กำลังเติบโตด้วย " มือและความรัก ของย่า กับ ยาย"
คุณพ่อ เค้าเสีย
จ-ศ อยู่บ้าน ป้า ย่าเลี้ยง
ส-อ อยู่บ้าย แม่ ยายเลี้ยง (แม่ต้องไปเรียนหนังสือ)
กำลังสอนให้เค้าปรับตัว รักของย่าและรักของยาย 2 หนุ่มทำได้ดี ไม่มีงอแง
อ่านแล้วน้ำตาซึม เพราะวันหนึ่งลูกเราจะรักและผูกพัน ย่ายาย เหมือนเจ้าของบล็อก
โดย:
boublekao
วันที่: 2 สิงหาคม 2553 เวลา:15:57:55 น.
ขอบคุณ หมูหยอง_w, boublekao
ที่มาทักทายครับ
โดย:
ดอกหญ้า บนทางดิน
วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:11:21:43 น.
ย่าผมเสียตั้งแต่ผมจำความไม่ได้ครับ
แต่รู้สึกรักและผูกพันตลอดเวลา
พอดูภาพแล้ว คุณย่าดูใจดีจังครับผม
ป.ล. ที่กระบี่ครับ วัดเขาถ้ำเสือ ไปลองเดินดูสักครั้งนะครับ
โดย:
กลิ่นดอย
วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:12:51:36 น.
ขอบคุณที่แวะทักทายค่ะ
โดย:
boublekao
วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:13:28:35 น.
อ่านแล้วคิดถึงย่าจังค่ะ
...
ย่าจากไปหลายปีแล้ว
แต่ทุกครั้งที่ได้กลิ่นดอกมหาหงส์
จะนึกถึงย่า
ย่าชอบเก็บมาไหว้พระ
เก็บมาแซมผม
ที่บ้านมีมหาหงส์กอใหญ่มาก
ออกดอกขาวสะพรั่งทุกวัน
เลยได้คิดถึงย่าทุกวัน
มีความสุขทุกวันนะคะ
โดย:
ผู้หญิงของกาลเวลา
วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:13:57:22 น.
ทักทายค่ะ
ชีวิตไม่ค่อยได้ผูกพันกับปู่ย่าตายายเท่าไหร่เพราะท่านเสียไปตั้งแต่เรายังเล็กๆ ล่ะ
โดย:
สายลมอิสระ
วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:17:54:07 น.
สวัสดีครับ คุณกลิ่นดอย : ภาพประกอบไม่ใช่ย่าผมหรอกครับ ถ่ายมาจากตลาดอัมพวาหนะครับ ถ้าจำไม่ผิด
สวัสดีครับ boublekao : ยินดีเช่นกันครับ
สวัสดีครับ ผู้หญิงของกาลเวลา : คงใด้ความรู้สึกคล้ายๆกับผู้เขียนหนะครับ อยากเห็นมหาหงส์ กอใหญ่นั้นจังครับ
สวัสดีครับ สายลมอิสระ: อื้มก็อาจจะได้ผูกพันกับพ่อแม่แทนไงครับ
โดย:
ดอกหญ้า บนทางดิน
วันที่: 4 สิงหาคม 2553 เวลา:16:12:35 น.
สวัสดีครับ
วันแม่ ย่าก็แม่พ่อนะครับ
โดย: ปอน ปอน IP: 61.19.65.111 วันที่: 8 สิงหาคม 2553 เวลา:14:17:23 น.
สวัสดีครับพี่
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน
ยินดีทีไ่ด้รู้จักนะครับ
ผมไม่ค่อยผูกพันกับย่าเท่าไหร่ครับ
ไม่ทันได้อยู่ได้โตกับท่านครับ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:14:11:14 น.
แหะๆๆๆ
รับทราบครับ 555
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:15:57:33 น.
ฉันว่าการมีญาติผู้ใหญ่อยู่ในครอบครัวนี่ถือเป็นสิ่งดีงามในวัฒนธรรมไทยนะคะ เป็นจุดศูนย์รวมของครอบครัว
ฉันเองก็ถูกเลี้ยงโดยคุณย่ากับคุณยาย ความรักที่พวกท่านถ่ายทอดให้เป็นอะไรที่ลืมไม่ลงจริงๆ
แต่คุณย่าฉันเสียแล้วค่ะ เสียตอนฉันเรียนมหาลัยเป็นอะไรที่เสียใจมาก เพราะขณะที่ท่านป่วยฉันเรียนอยู่ไกลเกินกว่าจะกลับมาทันดูใจ
ส่วนคุณยายฉันยังอยู่นะคะ 70เศษแล้ว แต่ท่านอยู่ไกลหน่อย(เมกา) แต่ฉันก็ติดต่อท่านตลอด คุยโทรศัพท์ ส่งอีเมล์หากัน ทุกคริสมาสต์ถ้าไม่ติดอะไรจริงจัง ฉันก็จะไปเยี่ยมท่าน
อ่านบทความคุณแล้วคิดถึงคุณ..ย่าจังเลย คุณก็คงคิดเหมือนฉันสินะถึงเขียนเอนทรี่นี้..
โดย:
คล้ายดาว
วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:16:39:45 น.
สวัสดีครับ พี่ปอน,กะว่าก๋า,คุณคล้ายดาว
ดีใจที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันครับผม
โดย:
ดอกหญ้า บนทางดิน
วันที่: 11 สิงหาคม 2553 เวลา:11:29:35 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ดอกหญ้า บนทางดิน
Location :
ปทุมธานี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
สายลมอิสระ
ผู้หญิงของกาลเวลา
porpayia
ลายมือยุ่งๆของคนไม่มีเวลา
ตาพรานบุญ
ดาวส่องทาง
กะว่าก๋า
แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
คล้ายดาว
กลิ่นดอย
ภายใต้
ไวน์กับสายน้ำ
teansri
ภูผา กะ วาริน
reception hall
หาแฟนตัวเป็นเกลียว
สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น
เป็ดสวรรค์
boublekao
kapeak
แอ๊ปเปิ้ลโบราณ
ฝนโปรย
ploythana
ท่านหญิงน่าเกลียด
ดอกฝิ่นในสายลมหนาว
คนที่ใช่ ในวันที่ผิด
อุ้มสี
ณ ปลายฉัตร
ปลายแป้นพิมพ์
CEO นิ้วก้อย
kwan_chat
ดอกหญ้าในHouston
magic-women
pantamuang
ป้าโบราณ
ไกลเกินใจสายเกินแก้
sa-bye-sa-bye TEAM
คนทุ่งบางเขน
ดาวริมทะเล
ลุงแว่น
หน่อยอิง
มัชชาร
นนนี่มาแล้ว
พันคม
toor36
เศษเสี้ยว
เพลงดาบกระบี่เดียวดาย
พรหมญาณี
สาวไกด์ใจซื่อ
น้ำค้างเดือนหก
หยุดนิ่ง
PhueJa
มัยดีนาห์
นักล่าน้ำตก
JewNid
panwat
พธู
jamaica
PrettyNatty
Webmaster - BlogGang
[Add ดอกหญ้า บนทางดิน's blog to your web]
Links
ครูบ้านนอก,กลุ่มคนอาสา,ครูอาสา
ว.วชิรเมธี (W.Vajiramedhi)
redarmyfc
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
สังคมไทย..ญาติผู้ใหญ่ก็ยังเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกหลาน
ทักทายค่ะ