...หายใจอย่างไรให้ไม่เหมือนหมา...
วันก่อนได้มีโอกาสคุยกะคุณน้าใจดีที่สู๊ดคนนึง แกค่อนข้างเป็นคนธรรมะธรรมโมและเป็นคนที่ค่อนข้างจะมีแนวคิดที่แปลกแหวกแนวสุดๆ เรื่องก็มีอยู่ว่าแกก็มานั่งสอนธรรมะให้กะเด็กๆที่บ้านให้เกิดความกระจ่างและซึ้งในรสพระธรรม <ซึ่งแกไม่รู้เลยว่าที่แกพยายามพูดพยายามสอนนั้น ไม่มีใครเข้าใจเลย ไม่ใช่เพราะว่าเป็นคนนอกศาสนา หรือว่ามีอคติกะแกนะ แต่เพราะสิ่งที่แกพูด มันลึกเกินไป เกินกว่าที่เด็กๆจะเข้าใจได้ก็เท่านั้นเอง>แกพยายามยกตัวอย่างร้อยแปดพันเก้าขึ้นมาสอนพวกเด็กๆที่โง่เขลาเบาปัญญาอย่างพวกเรา แต่ก็มีอยู่ตัวอย่างนึงที่สะกิดใจจริง นั่นก็คือตัวอย่างที่ว่า "หายใจอย่างไรไม่ให้เหมือนหมา" ฟังแล้วอาจจะดูแปลกๆๆไปบ้าง ว่าเอ๊ะคุณน้าคนนี้จะต้องการสื่อถึงอะไร เรื่องราวก็มีอยู่ว่า....คุณน้า : ไหนพวกเธอลองบอกสิว่าเวลาเราหายใจ เราหายใจยังไงเด็กๆ : อ๋อ ก็หายใจเข้า หยุดแป๊บนึง แล้วก็หายใจออกคุณน้า : อืมถูก แล้วการหายใจแบบนี้สัตว์ทั่วไปก็หายใจได้ใช่มั้ย เด็กๆ : ค๊า<ในใจคิด จะสื่อถึงอะไรวะเนี่ยหรือว่าจะว่าพวกตูหว่า>คุณน้า : อย่างงั้นหมาก็หายใจแบบนี้ได้เหมือนกันนะสิเด็กๆ : <อ้าวเอาแล้วไง เริ่มไม่ดีและ เอาตูไปเปรียบกะหมาเลยหรอ> บรรยากาศเริ่มมาคุ ทุกคนเริ่มไม่อยากฟังและ คิคิคุณน้า : <เริ่มเห็นท่าทางจะไม่ค่อยดี>แล้วเราจะมีวิธีไหนมั้ยที่จะทำให้หายใจแล้วไม่เหมือนหมาเด็กๆ : <ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่องเลย ชิชิ> เงียบกริบ ใครจะไปคิดออกวะ ตูไม่ใช่...........จะได้รู้คุณน้า : <เริ่มเห็นท่าจะไม่ดี ไม่มีใครกล้าตอบ> เด็กๆ : <ทำหน้าฉงน ฉงาย ฉงัด ฉงัน.......> เฉลยเถอะค่ะ คุณน้า : อะงั้นมาลองทำตามกันดูนะ เริ่มจาก หายใจเข้าไปให้ลึกๆ แล้วก็ลองกลั้นหายใจดูนะ แล้วพอจะปล่อยออกก็ลองหาดูว่าเรารู้สึกว่าลมหายใจออกมาจากตรงไหนเด็กๆ : โอ้วแม่เจ้าล้ำลึกมากๆ คุณน้า : ลองทำ 3 ครั้ง ปฏิบัติ เด็กๆ : กลั้นหายใจกันจนหน้าดำ หน้าเขียว ต้องมีการปฐมพยาบาลกันเป็นพักๆ คุณน้า : ไหนๆๆมีใครรู้สึกอะไรบ้างเด็กสาวไฮโซ : อุ๊ยคุณน้าค๊ารู้สึกแป๊บเดียวเองนะค๊าตอนที่กำลังจะหายใจออกอะค๊าเด็กๆ : โห มันรู้สึกด้วยหรอวะนั่น คุณน้า : อืมๆ ช่ายมั้ย<ดีใจอย่างกะถูกหวย>รู้สึกแป๊บเดียวเองเด็กๆ : ลึกไปมั้ยค๊า เข้าใจกันอยู่ 2 คน คนอื่นงงเป็นไก่ตาแตก แล้วคุณน้าก็ไม่ได้อธิบายอะไรอีกเลย สงสัยกัวตูเข้าใจมั้ง เฮ้อ สรุปแล้วตูไม่มีความรู้ด้านนี้หรือว่าตูอยู่นอกศาสนาเกินไปเนี่ย คริคริปล. อ่านกันขำๆๆนะค๊า อย่าคิดมาก เพราะเจ้าของบล๊อกคิดไปไกลแล้ว
แกค่อนข้างเป็นคนธรรมะธรรมโมและเป็นคนที่ค่อนข้างจะมีแนวคิดที่แปลกแหวกแนวสุดๆ เรื่องก็มีอยู่ว่าแกก็มานั่งสอนธรรมะให้กะเด็กๆที่บ้านให้เกิดความกระจ่างและซึ้งในรสพระธรรม 
<ซึ่งแกไม่รู้เลยว่าที่แกพยายามพูดพยายามสอนนั้น ไม่มีใครเข้าใจเลย ไม่ใช่เพราะว่าเป็นคนนอกศาสนา หรือว่ามีอคติกะแกนะ แต่เพราะสิ่งที่แกพูด มันลึกเกินไป เกินกว่าที่เด็กๆจะเข้าใจได้ก็เท่านั้นเอง>
> บรรยากาศเริ่มมาคุ ทุกคนเริ่มไม่อยากฟังและ คิคิ
> เงียบกริบ ใครจะไปคิดออกวะ ตูไม่ใช่...........จะได้รู้
>รู้สึกแป๊บเดียวเอง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ช่างคิดได้ (เจ้าของบล็อคอ่ะนะ)
^___________^