คาร์ลอส เตเวซ: บ้านของผม ตัวตนของผม

หากขับรถออกจากกรุงบัวโนส ไอเรสมาได้สักครึ่งชั่วโมง คุณจะมาถึงฟูเอร์เต อาปาเช ย่านที่ติดอันดับสถานที่อันตรายที่สุดในโลกแม้กระทั่งเจ้าหน้าที่ตำรวจยังไม่อยากย่างกรายเข้าไปใกล้ ชุกชุมไปด้วยยาเสพย์ติดและอาชญากรรม ทว่าอัตราการจ้างงานแสนแร้นแค้นนัก

ฟุตบอลโลก 1978 ที่อาร์เจนตินาเป็นเจ้าภาพบีบให้พวกเขาต้องอพยพผู้คนมาแออัดยัดเยียดกันที่นี่ และอีก 6 ปีต่อมาสถานที่แห่งนี้ได้ต้อนรับเด็กชายซึ่งจะเติบโตขึ้นมาเป็นซูเปอร์สตาร์นักเตะในอนาคต

ท่ามกลางเสียงดนตรีแผดร้องออกมาทางหน้าต่าง เศษแก้วแตกกระจายเกลื่อนพื้น หมาจรจัดตามซากตึก ด้านหลังลวดหนามที่กั้นเอาไว้อยู่นั้นคือบ้านหลังเก่าของ คาร์ลอส เตเวซ

“สภาพมันแย่มาก เราไม่ค่อยมีอะไรมากนักหรอก พวกของอะไรทั้งหลายแหล่ไม่ค่อยมีหรอก มันเป็นย่านที่ยากจนจริงๆ ทุกสิ่งทุกอย่างลำบากไปหมด พกตกมืดแล้วคุณลองมองออกไปนอกหน้าต่างนะ สิ่งที่เห็นใครๆก็กลัวกันทั้งนั้น  จากนั้นคุณก็จะออกไปเดินตามถนนไม่ได้เลยล่ะ ผมเองยังอาจจะหันไปใช้ยาแล้วสุดท้ายก็จมอยู่ก้นเหวเลยก็ได้ แต่ผมก็ทำตัวเองจนมาเป็นอย่างทุกวันนี้”

ภาพจาก Daily Mail

ไม่ไกลจากบ้านนักมีสนามฟุตบอลเล็กๆแห่งหนึ่ง โกลประตูด้านหนึ่งหักครึ่ง เตเวซในวัยเด็กฝึกฝนวิชาลูกหนังที่นี่และใฝ่ฝันว่าจะเดินตามรอยเท้าของเขา ดิเอโก มาราโดนา ให้ได้สักวัน

เตเวซเล่าว่า เขาชมเกมฟุตบอลทางโทรทัศน์ครั้งแรกตอนอายุ 6 ขวบ เป็นเกมของโบคา จูเนียร์ส และฮีโรของเขาคือมาราโดนา

“เราไม่มีรองเท้าฟุตบอลกันหรอกครับ แล้วก็ใช้ลูกเทนนิสพังๆแทนลูกฟุตบอล ผมไม่เคยมีลูกฟุตบอลดีๆเลยจนกระทั่งอายุ 11 ขวบ เล่นฟุตบอลตามถนนนี่เป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก มีแค่คุณกับเพื่อนๆแข่งขันกับคนที่เหลือ”

ต่อมาเขาก็ได้เล่นให้กับทีมรักสมใจ ก่อนจะย้ายไปสังกัดสโมสรโครินเธียนส์ เวสต์แฮม และแมนเชสเตอร์ ซิตีในปัจจุบัน

ที่ฟูเอร์เต อาปาเชแห่งนี้เองที่เตเวซประสบอุบัติทำกาน้ำร้อนหกราดตัวเองเมื่ออายุได้เพียง 10 เดือน และต้องรักษาตัวในห้องไอซียูนาน 2 เดือน

“มันทิ้งรอยแผลให้ผมไปตลอดชีวิต ผมจะไม่ทำศัลยกรรมพลาสติกหรอกครับ คุณรับผมให้ได้อย่างที่ผมเป็น ไม่อย่างนั้นก็ไม่ต้องยอมรับผมเลยก็ได้ แต่ผมจะไม่เปลี่ยนสิ่งที่ผมเป็นอยู่นี่”

แต่เขาจะเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างที่นี่

เตเวซชวนคนมาเล่นกอล์ฟและเรี่ยไรเงินบริจาคคนละ 500 เหรียญ หรือประมาณ 15,000 บาท ส่วนตัวเขาเองก็ควักเงินบริจาคช่วยสร้างโรงเรียน โรงพยาบาล สนามกีฬา ซื้ออาหาร

แล้วทำไมต้องเป็นกอล์ฟน่ะหรือ

“ผมยังไม่ได้ลงแข่งตอนที่มาถึงอังกฤษใหม่ๆ ผมพูดอังกฤษไม่ได้ ไม่เข้าใจอังกฤษสักคำ อากาศก็หนาว ก็เลยได้แค่ไปซ้อมแล้วก็กลับบ้าน ใช้ช่วงเวลาที่เหลืองทั้งวันนั่งร้องไห้อยากออกไปจากที่นี่ ผมก็เลยต้องหาอะไรดึงดูดความสนใจ จึงเล่นกอล์ฟน่ะครับ”

แปล เรียบเรียงและคัดย่อจาก Down Carlito's Way: Carlos Tevez on his terrifying neighbourhood, how he plans to help it, and his future

Create Date : 16 มิถุนายน 2554		4 comments
Last Update : 16 มิถุนายน 2554 21:32:02 น.
Counter : 1007 Pageviews.
Share Tweet