ลุงเสียแล้วนะคะ ... ขอให้สู่สุคติ

หากดิฉันพอจะมีผลบุญ ผลแห่งการทำความดี ที่สะสมมาบ้าง ขออุทิศส่วนกุศลให้แก่ลุงคีรี ...

ขอบพระคุณนะคะ สำหรับทุกอย่าง - ทุกสิ่งที่ลุงทำให้กับสามี และครอบครัวของเขา

ขอบพระคุณนะคะ ชายชาติทหาร - ขุนเขาที่โอบล้อม ปราการป้องกันภัยภยันตรายทั้งปวง ... เพื่อชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ.....


ความตายสำหรับเรา มันไม่ใช่เรื่องน่ากลัว
แต่มันก็....
คงเพราะคนที่จากไป เราสัมผัสเขาไม่ได้อีกแล้ว ไม่อาจรับรู้ความเป็นไปเขาได้อีก
เพราะคิดแบบนี้มั้ง คนเราถึงได้รู้สึกเสียใจให้กับคนจากไป

แต่กับตัวเอง เราก็เคยพูดว่าถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเรา ก็ไม่ต้องยื้อเอาไว้
เพราะเราคิดว่ากับฉุดรั้งเอาไว้ มันสร้างความเจ็บปวดให้กับคนเฝ้ามองมากกว่าการปล่อยมือจากไปมั้งคะ

หน้าฝนนี่ เวลาเศร้า มันเศร้าได้หมองสุดๆไปเลยค่ะ

เย่ คุณ Q มาอีกแล้ว ... ช่วงนี้ขยันอัพ รบกวนอ่านนีสนึงนะคะ

AF7มาแล้ว คุณ Q ขยันอัพหน่อยนะ อิอิ ชอบอ่านมาก ๆ ตอนนี้เด็กยั้วเยี้ยเต็มบ้าน ยังไม่ดู สมองน้อย จำข้อมูลไม่ไหว รอเหลือ 12 ก่อน ค่อยเปิดไปเฝ้าติดตาม

เราไม่เคยกลัวว่าเราจะตายเลย ... แต่เรากลัว ถ้าเป็นคนอื่น กลัวทุกอย่างกับการพลัดพราก

เราเคยคิดเล่น ๆ ว่า การจากเป็น หรือจากตาย หากต้องเลือก และเลือกได้ เราอยากให้คนรักจากไปแบบไหน .... ณ ตอนนี้ เราอยากให้เขาจากเป็นมากกว่า แม้ในรูปแบบที่ทอดทิ้งเราไป เราคงเจ็บ แต่ไม่นานก็หาย

แต่ถ้าจากตาย เราคงต้องเศร้าใจไปจนวันตาย

คุณ Q ว่าไงคะ เอ่อ ... ขออย่าให้เรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นกับใครเลย

....หน้าฝนนี่ เวลาเศร้า มันเศร้าได้หมองสุดๆไปเลยค่ะ ...
สำหรับเรา ไม่ว่าหน้าไหน ๆ เราก็จมอยู่กับความเศร้าได้ลึกกว่าชาวบ้านเขาทู้กที

ฤดูไหน ไม่สำคัญสำหรับเรา ... สำคัญที่ ตัวเราเอง มักเป็นบ่อเกิดแห่งความทุกข์ได้อย่างง่าย ๆ และนาน