..กับการรักใครสักคนที่มีเจ้าของหัวใจอยู่แล้ว
..กับการที่ต้องมองคนที่เรารักเดินเคียงข้างอยู่กับใครสักคน
..กับบางที..ที่ความจริงใจสื่อสารลำบาก
..การที่เริ่มต้นอกหักโดยที่ยังไม่ได้รับรู้รสชาติของความรักที่แท้จริง
จะว่าไปแล้ว..ขมขื่นน่าดูชมเชียวล่ะ
ใครไม่เคยก็คงไม่รู้ไม่เข้าใจ
..อยากทำดีกับเค้ามากๆๆ
..อยากอยู่ใกล้เวลาที่เค้าไม่สบาย
..อยากปลอบใจในเวลาที่เค้าเศร้า
..อยากเป็นอะไรก็ได้ที่จะทำให้อยู่ใกล้กัน..
...แต่ในที่สุดของที่สุดแล้ว เรากลับเป็นได้แค่คนที่เดินสวนทางกัน..
มันก็พูดยากนะ ..ในเมื่อเราเองที่ผิด ที่เผลอใจไปเอง..
ในเมื่อเราเองที่ผิด ที่อ่อนไหวไปเอง..
เราก็ต้องยอมรับได้ในสิ่งที่เกิดขึ้น
และบางที..อาจเป็นเพราะเราเองที่เป็นคนอยากจะเจ็บ
..ก็ยังอยากที่จะรักเค้าเหมือนเดิมนี่
พฤติกรรมคนเราบางอย่างมันก็ยากที่จะหาเหตุผลมาอธิบาย
ตอนนี้อยากปล่อยใจให้รักเค้ามากที่สุดเท่าที่มันจะเป็นไปได้
ปล่อยให้มันเป็นไปของมันเอง..
ไม่มีใครหยุดหัวใจของใครได้..
และที่สำคัญมันก็ยากยิ่งสำหรับการห้ามใจไม่ให้รักใครสักคน
ความรัก คือ สิ่งที่ยิ่งใหญ่
ความรัก เป็นตัวผลักดันทำให้คนเราทำอะไรหลายอย่าง..
ทั้งๆที่ไม่น่าจะเป็นไปได้
..ไม่มีใครให้นิยามของคำว่า " รัก" ได้สมบูรณ์แบบ
คนที่มีรักเท่านั้น..ที่จะให้คำนิยามที่ดีที่สุด
..มันขึ้นอยู่ว่าใครจะชอบแบบไหน
เลือกที่จะรักแบบไหน..
ฉันเองดีใจที่โลกหมุนเราให้เข้ามาติดอยู่ในวงโคจรชีวิตเดียวกัน
และก็ยังคงดีใจที่โลกหมุนให้เราแยกห่างกัน
เพราะ..มันทำให้ฉันรู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้มาก่อน
..ฉันเป็นคนเสียสละได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ
..ฉันอ่อนหวานขนาดนี้เลยหรือ
..ฉันแกร่งขึ้น ..อย่างที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นได้
..และอีกหลายอย่าง..
ฉันจึงไม่เสียใจที่ยังคงรักเธอ..
คีย์ไฟ..
แปะหัวใจคงเป็นดวงสุดท้ายของปีนี้