เกือบไปแล้วทีเดียวกว่าจะได้เข้ามาก็เกือบจะล่วงเข้าเดือนใหม่ซะละ (แต่ จขบ. ยังคงคิดว่าไม่สายไปเสียทีเดียว)เมื่อตอนต้นเดือนได้ไปดูงานที่เมืองจันทฯ มาค่ะ นั่งรถมองสวนผลไม้ตลอดทาง เด่นสุดเห็นจะเป็นเงาะนี่ล่ะ ผลไม้คู่กับหน้าฝนแบบนี้ แต่กินมากไป เดี๋ยวจะเป็นร้อนในนะ (^ ^)ตอนนี้ได้กลับมาปฏิบัติหน้าที่แล้ว การฝึกอบรมเดือนกว่าๆ ที่เพิ่งเสร็จสิ้นลง ได้รับทั้งความรู้ (มากน้อยแบ่งกับเพื่อนอย่างไม่ค่อยเท่าเทียมกันนัก ก็ตามสมอง สองมือ และความหมั่นเพียรของแต่ละคนล่ะนะ) ความบันเทิง (อันนี้ดูเหมือนทั้ง 60 คนจะแย่งกันรับและแย่งกันสร้างเหลือเกิน - เหอๆ)ด้วยกิจกรรมทั้งทางวิชาการและบันเทิงที่พวกเราได้ทำร่วมกัน เมื่อนานวันเข้าก็ยิ่งสร้างความสนิทสนมให้มากยิ่งขึ้น (หลังๆ มากไปละ) พอถึงวันปิดการฝึกอบรมดูทุกคนเศร้าซึมที่จะต้องจากกัน ก็เป็นเรื่องธรรมดา งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา (และเริ่มใหม่ได้อีก - จริง) คำถาม : กลับมาคราวนี้ รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงหรือเปล่านี่ ตอบ : เยอะเลย ... เริ่มจากอะไรดีล่ะเหอๆ อย่างแรก เห็นจะเป็นน้ำหนัก ที่เพิ่มขึ้น (อันนี้ไม่ได้อยู่ในความคาดหวัง แต่ว่าได้รับกลับมาจากเกินความต้องการทีเดียว)อย่างที่สอง ก็คงจะเป็นสีผิว มันดูแทนขึ้นนะ (หะๆ - อย่าถ่อมตัวดีกว่า)อย่างที่สาม ฝีมือการยิงปืน ซึ่งแอบเข้าข้างตัวเองนิดหน่อย เพราะรู้สึกจะดีขึ้น (เค้าก็ดีขึ้นกันทุกคนนั่นละ - แหมๆ)อย่างที่สี่ สาระ/วิชาการ อันนี้ก็อย่างที่บอกตั้งแต่ต้น มันขึ้นอยู่กับความสามารถทางสมอง สองมือ และความมานะ ของแต่ละคน (ไม่อยากเศร้านะ แม้จะยังรู้สึกว่ามันไม่ค่อยเต็มที่ก็ตาม) - ขอขอบพระคุณอาจารย์ทุกท่านอย่างสูงค่ะ ศิษย์จะพยายามต่อไป -อย่างที่ห้า สุขภาพร่างกายแข็งแรง (บึกบึน) ขึ้นทีเดียว วิ่งทุกเช้างี้ พร้อมด้วย สิบท่าพญายม (จ๊าก)อย่างที่หก สุขภาพจิตที่ดี ออกจะดีเกินไปโดยเฉพาะตอนที่อยู่วิทยาลัย พยายามตักตวงเต็มที่ ทั้งจากที่ตนเองและผู้อื่นสร้างขึ้น (แม้ตอนนี้จะรู้สึกว่าปริมาณมันจะถดถอยลงไปบ้าง แต่ถือว่ายังอยู่ในเกณฑ์ที่พอรับได้)อย่างที่เจ็ด สุดท้ายละ เป็นสิ่งพิเศษที่คิดแล้วยังอมยิ้มได้เสมอ นั่นคือ เพื่อนๆ ทุกคนที่อยู่ร่วมทุกข์ สุข กันมาตลอดเวลาสี่สิบกว่าวันนี้ ขอบคุณทุกคนที่มาเจอกัน และแลกเปลี่ยนสิ่งดีๆ ต่อกันก็หวังว่าคงอีกไม่นานจะได้เจอกันอีก และคงจะเป็นความทรงจำที่ดีแบบนี้อีกแน่นอน- งานเลี้ยงเลิกราได้ แต่ก็จัดใหม่ได้ - - - จริงมะ - - ปล. ถาม : รู้สึกยังไงกับหลักสูตรนี้ปล. ตอบ : รู้สึกดี ... มากเลยล่ะ - - - -
B W N :: C U R R 2 1 :: S I N G H D A M 5 5 :: A C D O 1 7 6 :: D Y T ' 5 :: M P A 1 2 C M U
ความฝันสำคัญเท่าๆ กับความจริงที่เกิดขึ้นในชีวิตจากหนังสือ ดีจินในตะเกียงวิเศษฯ