บล๊อกสวยสว่างสดชื่นที่สุดเลยครับ
บีจีเข้ากะภาพ center มากๆเลย
เพลงเพราะจิงๆ คุณเตยช่างสรรค์หามาตกแต่ง
ตรง google หมีขาวน้อยน่ารักสุดๆครับ
อัพบล๊อกแล้วสดชื่นจังนะ
ให้ความรู้สึกเหมือนล้างรถที่มอมไปด้วยฝุ่นออกซะสดใสหมดจดน่าขับ เอิ๊กกก

แวะมาเยี่ยมครับคุณเตย เพลงความหมายดีจังครับ กล่องคอมเม้นก็ดูสดชื่นดีจัง ^_^

เห็นด้วยครับว่าบล๊อกใหม่นี้สวยสดชื่น
เพลงเพราะดีครับฟังไปจิบๆไป

เข้ามาในบล๊อกดาวแล้วรู้สึกผ่อนคลายเหมือนได้ไปเที่ยวในที่ธรรมชาติๆสบายใจๆ
สไตล์การทำบล๊อกของดาวจะเน้นธรรมชาติกับความสดใสนะ เท่าที่พายุเห็น
เพลงเพราะมากเลย

ชอบตัววิทยุของดาวที่เวลาเลื่อนผ่านดอกไม้ วิทยุก็จะเป็นรูปดอกไม้ด้วย สวยดีนะ พายุชอบจัง

เอาใหญ่ผัดเพามาฝาก

หวัดดีวันอาทิตย์คร้าบ

วันนี้มีปาหมึกนึ่งมะนาว พอฉวยกล้องจะถ่ายรูปก็เหลือแต่วิญญานปาหมึก รูปเลยออกมามีแต่วิญญาน

หวัดดีค่ะคุณเตย
มีขนมสาลี่มาฝากด้วยล่ะ เคยทานไหมคะ

ดีค่าคุณเตย สบายดีป่ะคะ คิดถึงคุณเตยจัง..บลอกใหม่สวยเหมือนเดิม

A walk ชิดเคยดูแล้วแต่พอดีดูหนังเกาหลีเรื่องนึงก่อน พลอตเรื่องลอกกันมา แต่ชิดว่าหนังเกาหลีเค้าทำซึ้งกว่าค่ะ

ปล. คุณหมอแมกซ์ก็สบายดีน้า..ฝากถึงตรงนี้เลยละกันค่ะ

บล็อกสวยมากๆ เลยคราวนี้ เพลงก็เพราะ แต่หนังเรื่องนี้ผมยังไม่เคยดูเลย
ปล.ดูแลสุขภาพดีนะครับช่วงนี้

หนังเรื่องนี้มันเศร้าจริงๆ ครับ นางเอกตายพระเอกยังอยู่ ส่วนมากเคยเห็นแต่พระเอกตายนางเอกอยู่ อันนั้นมันซึ้งครับ ส่วนเรื่องนี้ในฐานะที่ผมเป็นผ็ชายคงจะทำใจไม่ได้เหมือนพระเอกแน่ๆ เลยเพราะต้องคิดว่าเราไม่สามารถช่วยเค้าได้ทั้งๆ ที่เราต้องคอยปกป้องผ้หญิงให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
ปล. ขออย่าให้ทุกทุคนที่มีความรักอย่าพลัดพรากจากกันแบบนี้เลย
ปล.ดูแลสุขภาพด้วยนะช่วงนี้ดูเหมือนจเป็นหน้าฝนอีกแล้ว

คุณเตยครับถ้าโลกเราไม่มีหน้าหนาว ซานต้าครอสจะไปอยู่ไหนละครับ
อากาศร้อนจริงๆเลยเนอะช่วงนี้ เดือนหน้ามันจะหนาวกะเค้าม่งมั้ยเนี่ย

ผมก็ชอบมากนะครับเทศกาลประดับไฟสวยๆ แต่ที่สำคัญสุดๆ ก็คือ อากาศต้องหนาวพอสมควรนะครับไม่งั้นเวลาเราเดินไปใกล้หลอดไฟพวกนั้นมันจะทำให้เราร้อนและเสียบรรยากาศเทศกาลคนอ้วนใส่เสื้อแดงแจกของครับ
คุณเตยแพ้อากาศง่ายงั้นช่วงนี้ต้องดูแลตัวเองเป็นพิเศษนะครับเพราะช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยครับ

สวัสดีครับ พอดีพึ่งโผล่เข้ามาในบล๊อกน่ะครับ เพราะมันไวเสียจนคอมช้าๆของผมรับความไวบล๊อกผมไม่ทันจนต้องปิดไป พอดีวันนี้ใช้คอมไว ถึงเปิดเข้าบ๊อกได้ โอ๊ยเร็วกันใหญ่ ถึงมาเม้นท์ได้ครับ

สวัสดีครับคุณเตย สบายดีป่าวครับ มาเยี่ยมครับ
กินข้าวกะอไลครับ ผมกินข้าวกะมาม่าครับ จนครับ อุอุอุ

....เจนนี่แวะมาชวนไปเที่ยว ทุ่งดอกทานตะวันด้วยกันค่ะ อย่าลืมแวะไปเที่ยวกับเจนนี่น่ะคะ....

เพลงเพราะเนอะ

บางทีกินยาก็ง่วงนะดาว พายุเคยกินยาฆ่าเชื้อแล้วง่วงไม่มีใครเชื่อ แต่ในทางปฎิบัติมันง่วงจริงๆ ก็ต้องฝืนทนไปนะดาว ต่อให้เป็นนายตัวเอง ง่วงนอนก็ต้องฝืนใจพบลูกค้า แล้วยิ่งเราเป็นลูกน้องเรายิ่งต้องฝืนใหญ่ แต่เวลารับเงินก็หายเหนื่อยนะดาว

กินไก่ทอดกันนะ ของพายุเองแหละ

โดย: กุ๊งกิ๊ง (สนิฟ&สเคอร์รี่ ) วันที่: 1 ธันวาคม 2549 เวลา:8:11:38 น.

หวัดดีครับแวะมาทักทายครับ สบายดีนะครับ
ขอให้คุณเตยมีความสุขมากๆในวันหยุดนี้นะครับ

ไม่ได้แวะมาเยี่ยมตั้งนานแน่ะ สบายดีนะคับผม

ป่วยอยู่ก็ขอให้หายไวๆนะครับ ดูแลสุขภาพมากๆนะครับช่วงนี้
ยังไงก็ขอให้มีความสุขทุกที่เลยนะครับไม่ว่าที่บ้านหรือที่ไหนๆครับ
แล้วจะแวะมาเยี่ยมเรื่อยๆนะครับ

สวัสดีค่ะ
immuno หายไปนานเลย
หวังว่าคุณเตยจะสบายดีนะคะ
ถ้าปวยอยู่ก็ขอให้หายไวๆ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ คิดถึงค่ะ

แวะมาเยี่ยมคนป่วยครับ หายหรือยังครับ ถ้ายังก็ขอให้หายป่วยไวๆ
นะครับสุขสันต์วันพ่อล่วงหน้านะครับ

มาส่งยิ้มหวานให้คุณเตย
หายป่วยแล้วก็ต้องดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
ช่วงนี้อากาศแปลกๆ เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวเย็น
แต่ว่าที่บ้านนอกของ immuno เริ่มหนาวแล้วนะคะ
นอนสบายเลย ตอนเช้าๆ น่ะ

ถ้าเจ็บไข้ได้ป่วย ขอให้หายไวๆนะคัพี่เตย
น้องเป็นห่วงจ้า

take care นะคับ

เพลงเพราะค่ะ

ชอบแมนดี้ มัวร์ น่ารักมากๆ

ไว้หามาดูมั่งดีก่า

คุณเตยสบายดีนะคะ อากาศเปลี่ยนรักษาสุขภาพด้วยค่ะ

กี๋เองเป็นหวัดงอมเลยช่วงนี้
แต่เดี๋ยวก้อหายแล้วค่ะ ไม่เคยเป็นอะไรเกินอาทิตย์นึงเลย
แข็งแรงจนน่าแปลกใจ ฮ่าๆๆๆ


ปล. ชอบภาพในกล่องคอมเม้นท์ค่ะ น่าไปนั่งเล่นเนาะ

คุณเตยสบายดีน้า...ช่วงนี้บลอกแกงเข้ายากเน๊าะว่ามะคะ

แอบไปดูเวปคุณหมอแมกซ์กะคุณเตยมาแล้วด้วย สวยจัง

คุณเตยๆ แบคกราวด์นั่นน่ะ เอามาจาก powerpoint ล่ะ จุ๊ๆๆๆๆ

คุณเตยสบายดีนะครับ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนอีกแล้วดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

อากาศอย่างนี้ก็แย่นะครับกลางวันร้อน
กลางคืนหนาวแต่ว่าผมมีวิธีแก็ไขครับ
ถ้าเป็นกลางคืนเราก็เอาไฟที่เป็นสายๆ
ที่เค้าประดับกันมาใว้ในห้องแล้วเปิดจะทำ
ให้อากาศในห้องอบอุ่นแถมยังสวยอีกตั้งหาก

merry merry christmas to you
//www.maczy.com/Primary/MotherandChild.html

Merry Christmas จ้า

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
สดชื่น สมหวังตลอดปี และตลอดไปนะจ๊ะ

....เจนนี่แวะมาชวนไปรับของขวัญปีใหม่ค่ะ ฮิฮิ....

....อย่าลืมแวะไปรับของขวัญกันน่ะคะ....

....HAPPY NEW YEAR จ้า....

สวัสดีปีใหม่ครับคุณเตย

ขอบคุณสำหรับสคส.รูปกวางแลนเดียลากเลื่อนให้ซานต้าครับ
หวังว่าคุณเตยคงสบายดีนะครับ
ตอนนี้ผมอยู่ที่อีสานนะครับ เอ๊ะหรือที่ไหนผมก็จำไม่ค่อยได้แล้วครับ
ประมาณว่าใจลอยน่ะครับ เพราะว่าพยากรณ์อากาศบอกจะหนาวนะครับ
ยังไงคุณเตยต้องเตรียมเสื้อผ้าหนาๆไว้นะครับ เผื่อว่าจะได้ไว้เช็ดเหงื่อน่ะครับ
เอ๊ะยังไงยิ่งเม้นท์ยิ่งเลอะ
สวัสดีปีใหม่ ร่ำรวยๆครับ

เจ้าชาย
ตั้งแต่เขาจำความได้ ก็เห็นมือคู่นั้น “พูด” กับเขา สัมผัสตัวเขาอย่างอ่อนโยน บางครั้งไกวปล บางครั้งป้อนอาหารให้ เป็นส่วยหนึ่งของชีวิต เพราะมือคู่นี้นี่แหละที่ดึงเขาให้พ้นจากการถูกทอดทิ้ง
เขาเป็นเด็กกำพร้า ไม่เคยรู้ว่าพ่อแม่ที่แท้จริงของเขาเป็นใคร ป้าแตงซึ่งมาช่วยงานบ้านอาทิตย์ละ 2 ครั้ง เคยบอกเขาว่า คืนหนึ่งมีคนนำเขามาทิ้งไว้ที่หน้าบ้านแม่ โดยไม่มีใครรู้ ป้าบอกว่าเหมือนนิยายในโทรทัศน์เลย เขาไม่ได้ร้องไห้สักเสียง จบเมื่อแม่ออกมาเดินล่นนอกบ้าน จึงพบเขา แม่เห็นเขากำลังเบิ่งตาจองเป๋งไปยังดวงดาวที่กระจายเต็มท้องฟ้า ราวกับว่ามันเป็นสถานที่ที่เขาจากมา
แม่ตั้งชื่อเขาว่า “ช้างเผือก” เพราะในคืนที่แม่พบเขา เขาจองมองทางช้างเผือกเขม็ง อีกอย่างหนึ่ง คือ สำหรับแม่ เขาเป็น “ช้างเผือก” อันทรงค่าที่เปลี่ยนชีวิตแม่ดีขึ้น
ความจริงเขาชอบให้คนอื่นเรียกเขาสั้นๆ ว่า “ช้าง” มากกว่า เขารู้สึกว่าช้างเผือกมันออกแนวสีขาวมากไปหน่อยเมื่อเทียบกับตัวเขา
แต่เขาไม่เคยบอกแม่ในเรื่องนี้ คงเพราะมันยากเกินไปสำหรับเขาในตอนนั้นที่จะอธิบายอะไรต่ออะไรเป็นภาษามือ แม่พูดไม่ได้ แต่นั่นไม่ได้ทำให้ชีวิตของแม่วุ่นวายแต่อย่างไร แม่มีสิ่งที่มีค่ามากกว่าเสียง คือ รอยยิ้ม เป็นสิ่งเดียวที่สามารถหยุดเสียงร้องไห้ของเขาได้อย่างชะงัดทุกครั้ง
แม่อ่านหนังสือมาก เขามักเห็นมือแม่ถือหนังสือเล่มหนึ่งเสมอ ป้าแตงว่าหนังเคยเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้แม่ผ่านวันเวลาในโลกไร้เสียงจนกระทั่งมีเขา
พอ 5 ขวบเขาก็สามารถสื่อสารกับแม่ด้วยภาษามืออย่างคล่องแคล่ว ตอนนี้ช้างเผือกอายุ 8 ขวบ เขากำลังมองดูดาวด้วยกันกับแม่เงียบๆ
เขาชอบมองดวงดาวบนฟ้า ( คงเพราะติดใจกับภาพทางช้างเผือก ตั้งแต่คืนแรกๆ ในชีวิต ) แม่ว่า “เราทุกคนมีดาวประจำตัว เมื่อดาวนั้นดับสิ้น เราก็ตายตามดาวไป” นึกสงสัยว่าดวงไหนนะที่เป็นดาวประจำตัวของเขา
“แล้วดาวของแม่อยู่ที่ไหนครับ ?”
“ไม่รู้จ้ะ แต่ที่รู้แน่ๆ คือเป็นดาวคู่ดวงหนึ่งของแม่ อีกดวงหนึ่งของลูก ทั้งสองดวงโคจรสัมพันธ์กันและกัน”
ภายหลังเมื่อเรียนรู้เรื่องดาวคู่ในห้องหนังสือ เขาจึงว่าเกินกว่าครึ่งของดวงดาวบนท้องฟ้าเป็นระบบดาวคู แม่ไม่เคยบอกว่า ทำไมแม่อาศัยอยู่คนเดียวในบ้านหลังนี้ ป้าแตงเคยเล่าให้เขาฟังว่า แม่เคยผิดหวังร้ายแรงในชีวิต แต่หลังจากที่พบเขาในคืนนั้น แม่ก็เปลี่ยนไปจากคนที่เคยซึมเศร้ากลายมาเป็นคนที่เริ่มมีรอยยิ้ม
ช้างเผือกสะกิดแม่ “ดาวพวกนั้นมีคนอยู่ไหมครับ แม่ ? แม่ยิ้ม “มีสิ แต่ละดวงมีคนอาศัยอยู่ บางดวงเป็นที่อยู่ของพระราชา บางดวงเป็นของนักธุรกิจ และอีกมากมาย แต่มีอยู่ดวงหนึ่งบนดาวชื่อ บี 612
เป็นของ .......” แม่ประกอบมือเป็นคำใหม่ในภาษาอังกฤษ P-R-I-N-C-E แปลว่า เจ้าชาย
“เขาเป็นเด็กน้อยเหมือนช้างเผือกแหละ ใครๆ ก็เรียกเขาว่า เจ้าชายน้อย โลกของเขาเป็นโลกใบเล็กๆ เงียบๆ เขามักเร่ร่อนไปตามที่ต่างๆ ......”
“แล้วพ่อแม่ของเขา ?...”
“เขาไม่มีพ่อแม่จ้ะ”
“งั้น เขาคงเหงานะ ?”
“อาจจะใช่ แต่มีคนแบบเขาอยู่มากในโลกของเราใบนี้”
“โชคดีที่ผมไม่เคยเงียบเหงาเหมือนเขา ผมยังมีแม่”
แม่ยิ้ม กอดเขาแน่น
วันหนึ่งเสียงกริ่งดังขึ้น ช้างเผือกวิ่งไปประตูรั้ว เห็นชายหญิง 4 คน หนึ่งในนั้นสวมเครื่องแบบตำรวจ ไม่มีใครยิ้ม เขารู้สึกตัวว่าพวกเขาจองเขานิ่ง
เสียงหนึ่งว่า “ใช่ เด็กคนนั้นแหละ”
ผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มถามเขาว่า “แม่ของหนูอยู่ไหมจ้ะ ? ”
เขาไม่ตอบ แม่ออกมาพอดี แม่คุยกับพวกเขาครู่หนึ่งก็พาแขกเข้าไปในบ้าน ช้างเผือกไม่รู้ว่าพวกนั้นเป็นใครทั้งหมดคุยกันในห้องนั้นเนิ่นนานจนเขาเผลอหลับไป
ตื่นขึ้นมาเพราะสัมผัสมือของแม่ แม่นั่งข้างตัวเขา ตาแดงก่ำ
แม่ลูบหัวเขาเบาๆ “ช้างเผือก รู้ใช่ไหมว่า แม่ไม่ใช่แม่ที่แท้จริงของลูก ?”
ช้างเผือกพยักหน้า
“ตอนนี้พ่อแม่ที่แท้จริงของช้างเผือกตามหาลูกจนเจอ”
ชายหญิงแปลกหน้าคู่นั้นเดินมาหาเขา
“นี่คือพ่อแม่ที่แท้จริงของลูก”
เขาทำมือบอกแม่ว่า “ผมมีแม่ที่แท้จริงแล้ว ผมไม่ต้องการใครอีก”
แม่ยิ้มทั้งน้ำตา ตอบกลับ “อย่าหนีความจริงสิลูก ไม่ช้าหรือเร็วลูกก็คงต้องรู้จักตัวตนที่แท้จริงของลูก...”
แม่จัดข้าวของใส่กระเป๋าทีละชิ้นอย่างเชื่องช้า พับเสื้อผ้าแต่ละชุดแต่ละชิ้นอย่างประณีต บรรจงวางซ้อนลงในกระเป๋าทีละชั้น
ชิ้นสุดท้ายที่แม่วางลงในกระเป๋า คือ รถไฟสีแดงที่เขารักที่สุด
แม่มองหน้าช้างเผือกเนิ่นนาน
“จำเรื่องที่เราคุยกันเรื่องดาวคู่บนท้องฟ้าได้ใช่ไหมจ้ะ เมื่อช้างเผือกเหงาหรือไม่เป็นสุข จำไว้ว่ายังมีดาวของแม่หมุนเป็นเพื่อน....”
แม่ยกกระเป๋าใส่ท้ายรถคันนั้น กอดเขาแน่น น้ำตาไหลเงียบๆ ขณะที่ทำมือเป็นข้อความว่า “อย่าลืมกินข้าวเยอะๆ นะลูก”
รถยนต์แล่นออกไปจากเขตบ้านข้างตัวเขา คือ ชายหญิงแปลกหน้าคู่นั้น ทั้งสองคนแต่งตัวดี รถยนต์ของพวกเขาดูใหม่ สวยงาม มือของแม่ตัวจริงลูบหัวเขาอย่างอ่อนโยน แต่เขาสะบัดตัวออก
มองจากกระจกหลัง เห็นเงาร่างของแม่ยังยืนอยู่ที่นั่น ทันใดเขาเปิดประตูรถ เสียงแม่จริงอุทานอย่างตกใจ คนขับจอดรถทันทีเขากระโจนพรวดลงจากรถวิ่งกลับไปหาแม่
“ผมต้องการเป็นเจ้าชายน้อยของแม่ตลอดไป”
ชายหญิงแปลกหน้าเหล่านั้นกลับไปหมดแล้ว ที่ลานบ้านเหลือแต่ช้างเผือกกับแม่
พวกเขาสองคนมองดูดวงดาวเงียบๆ เขากำลังมองหาดวงดาวของเจ้าชายน้อย......

หนังสือ “วันแรกของวันที่เหลือ” ( วินทร์ เลียววาริณ )




















Baa_turat@hotmail.com

gelattine_za@hotmail.com

//www.thaicyberupload.com/