สงสัย ฉันจะแก่ จนสายตายาว แล้วเพราะฉัน ได้แต่แอบมอง เธออยู่ห่างๆ
<<
กรกฏาคม 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
5 กรกฏาคม 2550
 
 
รู้จัก "เฟิร์น" กับโลกเงียบที่มีแต่เสียง "แม่"

รู้จัก "เฟิร์น" กับโลกเงียบที่มีแต่เสียง "แม่"


ในที่สุดเรื่อง ..ความไม่ปกติของร่างกาย ก็กลายมาเป็นเรื่องปกติของเธอ สำหรับ “เฟิร์น กรรณชนก อัจฉริยวนิช” สาวน้อยผู้พิการทางหูที่ความพิการไม่ใช่ปมด้อยสำหรับเธอ ท่ามกลางโลกเงียบของเธอนั้นมีทั้งครอบครัวและคุณแม่ที่เปียมไปด้วยความรักอย่างที่เราต้องบอกว่าบ้านของเธอ "รักเป็น ดูแลเป็น” โดยคนรอบข้างของเฟิร์นดูแลเธอเฉกเช่นคนธรรมดา

“ เบญจมาศ อัจฉริยวานิช” เป็นคุณแม่ของ “เฟิร์น” เล่าย้อนอดีตในครั้งแรกที่ได้รู้ว่า ลูกสาวมีอาการผิดปกติ คือ หูไม่สามารถได้ยินว่า

“ พอได้ทราบจากคุณหมอที่โรงพยาบาลรามาว่า น้องเขาหูไม่ได้ยินนะ ก็เสียใจเพราะความเสียใจที่มีน่ะเป็นธรรมดาอยู่แล้ว มันก็เสียใจนะคะ ก็พยายามตั้งสติและตอบคำถามกับตัวเองที่มีว่าจะเอาอย่างไร

เราจะต้องรีบหาทางช่วยเหลือให้เขาได้ช่วยเหลือตัวเองให้ดีที่สุดโดยการ หาข้อมูลทางเลือกว่าจะมีทางเลือกทางไหนบ้าง ก็ตกลงเป็นเครื่องช่วยฟังและภาษามือ โตขึ้นมาให้อ่านปาก”

เมื่อทุกคนในครอบครัว ต่างก็ช่วยกันรับมือ-ปรับตัวสู้กับความผิดปกติทางหูของลูกสาวคนเดียว ตัวของเฟิร์นเองก็ต้องเผชิญกับสิ่งที่เกิดขึ้น ด่านแรกของปัญหาคือความอดทนของเธอเอง และคุณแม่ของเฟิร์นบอกช่วงแรกเฟิร์นเกิดอาการน้อยใจที่ไม่สามารถฟังเพื่อนๆ พูดคุยกันได้

“ แรกๆ เขาก็น้อยใจ กลับมาจากโรงเรียนเขาบอกว่าฟังเพื่อนๆ พูดไม่ทัน ใครหัวเราะกันเขาก็ฟังไม่รู้เรื่อง ทำให้ชีวิตเขาขาดความสนุกไป เราก็สงสารเขาได้แต่บอกให้เขาต้องอดทน ต้องฝึกฝนเพื่อจะให้ชีวิตดีขึ้นเพราะไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่ปลอบและให้กำลังใจและปล่อยให้เขาได้ฝึกอดทนด้วยตัวเอง”

อย่างไรก็ตามคุณแม่ของเฟิร์นถือเป็นกำลังใจที่สำคัญ และด้วยความตั้งใจของคุณแม่ที่อยากช่วยเหลือให้ลูกสาวเป็นคนที่ไม่ตกข่าว และเรียนรู้โลกเท่าทันคนอื่นๆ
เฟิร์นเล่า ทุกๆ เช้าจะมีการเล่าข่าวและสรุปข่าวในรถระหว่างเดินทางไปเรียน

“แม่จะแนะนำให้อ่านหนังสือพิมพ์ เพราะเขาอยากให้เรารู้ข่าวว่ามีอะไรบ้าง โลกไปถึงไหน บางทีก็เป็นข่าวเตือนภัย เช่นแม่จะสอนว่า ตอนนี้มีมิฉฉาชีพอย่างนั้นอย่างนี้ให้เราระวังตัวเอาไว้ ทุกเช้ามีอะไรแม่ก็จะอ่านและสรุปให้ฟังสั้นๆ ทุกๆ วันให้เราได้รับรู้ ”

ส่วนตัวคุณแม่เองที่ทำงานในภาคส่วนของบริษัทประกอบคอมพิวเตอร์แห่งหนึ่ง ฉะนั้นคุณแม่จึงไม่พลาดที่จะหยิบเรื่องของวิทยาการคอมพิวเตอร์ มาใช้ให้มีบทบาทต่อชีวิตของลูกสาวอย่างเฟิร์น
เฟิร์นบอกคุณแม่แนะนำให้เธอรู้จักท่องอินเตอร์เน็ตและใช้มันให้เป็นประโยชน์

“ แม่จะใช้คอมพิวเตอร์มาช่วยฝึกพูดฝึกฟัง และอธิบายเรื่องราวของวิทยาการคอมพิวเตอร์เป็นความรู้ให้แก่เรา พร้อมๆ กับใช้ประโยชน์ของอินเตอร์เน็ตมาช่วยในการเสิร์ชหาข้อมูลมาใช้ประโยชน์

พร้อมๆ กับแนะนำให้เราได้รู้จักเว็บไซท์ให้คลายเหงาและมีประโยชน์ และสอนให้เราแชทมีเพื่อนเพื่อจะได้ไม่เหงา โดยแม่ก็ควบคุมและเลือกให้เราได้เข้าไปเรียนรู้ในเว็บไซต์ที่เหมาะสมด้วย”

นอกเหนือจากคำแนะนำของแม่ “เฟิร์น”ได้หาทางออกให้กับตัวเองด้วยกิจกรรมที่รัก อย่างการวาดภาพและงานออกแบบ แล้วก็หยิบเอามาผสมผสานกับวิทยาการคอมพิวเตอร์

จนทุกวันนี้เฟิรน์เป็นนิสิตชั้นปีที่ 1 ของ คณะแฟชั่นดีไซน์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ (มศว) ทั้งนี้มาจากความชอบในงานออกแบบ เธอบอกมันทำให้เธอหลุดพ้นจากความเบื่อหน่ายอันมาจากความผิดปกติและงานคิดสร้างสรรค์เหล่านี้เหมือนได้มาชุบชีวิตของเธอให้รู้สึกมีคุณค่าขึ้น

“ ปัจจุบันตอนนี้เรียนอยู่คณะแฟชั่นดีไซน์ มศว แบบมันเป็นอะไรที่เราอยากเรียนรู้ไม่อยากเชื่อเหมือนกันว่าจะได้เรียนที่นี่ โชคดีที่มีแม่ช่วยมาตลอดสนับสนุน ให้เราได้เรียนยังคณะที่ต้องการ มีแม่ที่ให้กำลังใจ แม่ที่คอยสอน

เฟิร์นไม่ท้อเพราะแม่สอนให้อย่าสะดุดกับอุปสรรคที่มาขวางกั้นความฝัน จึงคิดว่าเราต้องทำได้ กับสิ่งที่เราชอบมันก็สนุกด้วยทำให้ได้แสดงความสามารถได้เต็มที่รู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่าขึ้นมา”

ทุกวันนี้เฟิร์นสามารถใช้ชีวิตในสังคมได้อย่างปกติ พร้อมทั้งสามารถเรียนร่วมกับคนปกติในสาขาที่เธอต้องการได้ แค่นี้เธอก็ถือเป็นสิ่งที่เธอภูมิใจแล้ว แต่ทว่าศิลปินโลกเงียบอย่างเธอ ก็ยังแอบหวังว่าวันหนึ่งความรู้ที่ได้ศึกษามาจะสามารถนำไปใช้ต่อยอดสานความฝันที่จะผลิตแบรนด์สินค้าเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายที่มีชื่ออยู่ภายใต้ผลงานของผู้พิการให้ได้

“อยากทำเสื้อผ้าที่มีแบรนด์เป็นของตัวเอง คุณแม่ผลักดันเราได้แต่การเรียนรู้และแนะนำ แต่ส่วนเรื่องแรงบันดาลใจหรือความคิดสร้างสรรค์ต่างๆ ก็มาจากตัวเราเอง เฟิร์นมองว่ามันคือพรสวรรค์ที่เราภูมิใจ ทุกวันนี้ใฝ่ฝันว่าสักวันจะมีแบรนด์เสื้อผ้าภายใต้ชื่อเจ้าของผลงานที่เป็นผู้พิการสักครั้ง”.....

ที่มา //www.dek-d.com/board/view.php?id=896935



Create Date : 05 กรกฎาคม 2550
Last Update : 5 กรกฎาคม 2550 9:07:14 น. 0 comments
Counter : 373 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 

fluorinel!
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




oO[สงสัย ฉันจะแก่ จนสายตายาว แล้วเพราะฉัน ได้แต่แอบมอง เธออยู่ห่างๆ ]Oo-ST.UZ_Pondy

[Add fluorinel!'s blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com