เรื่องสั้น : "ลมหนาวพัด...มา" พ่อครับ แม่ครับ อยู่ไหนครับ มีความสุขดีไหมครับ ผมคิดถึงจังเลย หม่ามี๊ครับ ผมทำผิดอะไร จึงได้ทิ้งผมให้อยู่คนเดียวครับ ปี๊ครับ ผมทำอะไรผิดครับ จึงได้ทอดทิ้งผม เสียงรถแล่นผ่านไปมันใกล้เสียจนผมกลัวจนตัวสั่น มันไม่เหมือนเสียงรถยนต์ที่อยู่ใกล้ๆ เมื่อผมนั่งอยู่บนรถยนต์แล้วมีอ้อมกอดมี๊กอดผมอยู่.. แต่บางทีผมก็ลืมความกลัววิ่งไม่คิดชีวิตเท่าที่ขาสั้นๆ ของผมจะทำได้ตามเสียงรถที่คิดว่าเป็นรถของปี๊ และยืนมองไฟท้ายที่หลงคิดว่าเป็นรถของมี๊เสมอเลยครับ.. ผมไม่เคยอิ่มเลยกับเศษอาหารที่ผมกิน เมื่อก่อนผมไม่เคยเห็นเสียด้วยซ้ำ ผมนึกถึงปี๊ให้ผมกินแต่ของดีๆ ป้อนผมทีละคำ แต่ตอนนี้ผมได้แต่ละเลียดเศษกระดาษที่ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นที่ห่ออาหารให้คนกิน.. ปี้ครับ วันนี้ผมโดนกัดเจ็ดหนแล้วครับ ผมร้องจนไม่มีเสียงจะร้องแต่ก็ไม่มีใครสนใจผม ผมคิดถึงปี๊เหลือเกินเมื่อยามเราไปเดินเล่นที่สนาม ปี๊ปกป้องผมเสมอเมื่อเจอหมาใหญ่ด้วยการอุ้มผมมาไว้ในอ้อมแขนที่แข็งแรงของปี๊ ตอนนี้ฝนตกหนักตัวผมอย่าเรียกว่าเปียกเลย มันเละมากกว่า น้ำฝนไม่เท่าไหร่แต่แผลที่ผมโดนกัดเมื่อถูกน้ำมันแสบยิ่งกว่าจะหาอะไรมาพูด ผมถอนหายใจมองฝน เมื่อก่อนขนาดผมเล่นน้ำฝนนิดหน่อย มี๊กรี๊ดร้องโว๊ยวายเช็ดเนื้อเช็ดตัว ใช้ไดร์เป่าขน สวมเสื้อสวยๆ เสียงมี๊กระซิบข้างหู "ลูกรัก อย่าเล่นน้ำฝนนะ แม่เป็นห่วง กลัวหนูไม่สบาย" ผมหลับฝันถึงที่นอนที่แสนอบอุ่นมากเลยครับ ไม่ใช่อบอุ่นเพราะนอนบนเตียงมีฟูกหนาๆ รองตัวผม หรือมีผ้าห่มราคาแพงห่มตัวผม แต่อุ่นเพราะมีอ้อมกอดมี๊ กอดผมต่างหาก.. ตอนนี้ผมนอนหลับอยู่บนกองขยะครับ ผมพยายามค้นหาคำตอบว่าผมทำอะไรผิด ทำไมถึงทิ้งผมได้เท่าที่สมองเล็กๆ ของผมจะคิดออก มี๊ผิดหวังผมใช่ไหม ที่ผมตัวไม่เล็ก ผมก็ไม่อยากตัวโตแต่ผมเลือกพ่อกับแม่ผมไม่ได้ แต่มี๊น่าจะไปว่าคนขายคนที่ผสมพันธุ์มากกว่า ไม่ใช่ความผิดผมเลย ใช่ไหมครับ.. หรือว่าเป็นเพราะความเอาแต่ใจของผม ถึงทำให้มี๊เบื่อหน่าย.. หรือผมแก่ ฟันเหยิน สายตาฟ้าฟาง ปากเหม็น ตัวเหม็น.. หรือมี๊เบื่อผมเพราะมีตัวใหม่มาเลี้ยงอย่างงั้นหรือ ผมไม่คิดว่ามี๊กับปี๊จะมีความคิดบ๊องตื้นขนาดนั้น .. เพราะ ผมเชื่อมั่นในคำพูดที่ว่า มี๊ กับ ปี๊ รัก ผม มาก มาก จน ถึง มาก ที่ สุด ไม่ใช่หรือ... หลังฝนหยุดตก ผมจำได้ว่าจะเป็นหน้าหนาว พวกเรา 3 คนจะแต่งชุดสวยๆ นั่งรถคันใหญ่ๆ ไปถ่ายรูปตรงหน้าโรงแรม มี๊ชี้ชวนนั่งมองไฟข้างทาง ปี๊ลูบหัวอย่างเอ็นดู ปี๊ครับ หม่ามี๊ครับ ลมหนาวที่พัดเข้ามากระทบร่าง ยังไม่หนาวเท่าในใจของผมเลย เอาผมไปฉีดยาให้ตาย ยังดีกว่า ทำอย่างนี้กับผม.. ผมคิดถึง.. ผมเสียใจ .. ผมขอโทษ .. แด่กระทู้นี้คะ //www.pantip.com/cafe/jatujak/topic/J8401042/J8401042.html#149 รูปประกอบ //www.mydoggie.com/ เชิญเข้าร่วม ถนนสายนี้..มีมิตรภาพ โดโซะ //www.bloggang.com/mainblog.php?id=becoffee&month=03-03-2009&group=13&gblog=1   Create Date : 13 ตุลาคม 2552 4 comments Last Update : 13 ตุลาคม 2552 3:14:37 น. Counter : 1865 Pageviews. Share Tweet

ขอบคุณที่ถ่ายทอดหัวใจดวงเล็ก ๆ อีก 1 ดวงนะคะ ลมหนาวบ้านนี้ .. หนาวไปถึงใจเลยค่ะ   โดย: Paulo 13 ตุลาคม 2552 9:33:51 น.

เป็นลมหนาวที่กระทบไปถึงคนรักสัตว์ที่แต่พูดจริงๆครับ ปล. แอบมาส่งงานโครงการฯสายอีกแล้วนะครับ   โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) 13 ตุลาคม 2552 10:21:28 น.

ถ่ายทอดออกมาได้น่ารักปนเศร้าในตอนสุดท้ายค่ะ เข้าใจคิดจัง เขียนดีจัง ชอบ   โดย: Summer Flower 13 ตุลาคม 2552 11:00:48 น.

ตามไปดูกระทู้แล้วนะคะ อ่านแล้วเ็ห็นภาพพุดเดิ้ลเค้า แล้วสะเทือนใจนะ ในฐานะคนเคยเลี้ยง และตอนนี้น้องสาวก็มีอยู่ตัวนึง มาช้าแบบไม่มีข้อแก้ตัวค่ะ แหะๆ   โดย: BeCoffee 26 ตุลาคม 2552 23:22:02 น.