ระหว่างความขัดแย้ง
เรียกได้ว่าเป็นความบังเอิญหรือความซวยอะไรก้ไม่รู้ ที่อยู่ดีๆก็ดันต้องไปอยู่ท่ามกลางความขัดแย้งของคนอื่นเค้าน่ะ
อันที่จริงก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเค้าหรอก แต่ประเด็นมันอยู่ที่ทำไมชั้นต้องมาอยู่ในเหตุการณ์มาคุแบบนั้นด้วย
ซวยแบบสุดๆน่ะ กลืนไม่เข้าคายไปออก ถอยออกมาก็ไม่ได้ อยู่ๆแบบอึดอัดๆ
เอาเถอะ คิดสะว่าเหตุการณ์นี้ก็ได้ให้บทเรียนอะไรกับชั้นหลายอย่าง
ง่ายๆเลยคือชั้นสัญญาว่า ชั้นจะไม่มีทางเป็ผู้ใหญ่นิสัยแบบนั้น เด็ดขาด
ผู้ใหญ่ที่โต่แต่ตัว แต่ไม่มีวฒิภาวะกันทั้งสองฝ่าย ทำตัวเหมือนเด็ทะเลาะกัน ไม่รู้จักการจัดการอารมณืความรู้สึก ไม่มีความเป็นมืออาชีพ
คามจริงเรื่องของคุณจะไม่พอใจอะไรกัน มันเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณสองคน ไม่ควรพกเอามันมาที่ทำงานด้วย
เรื่องส่วนตัวกัเรื่องงานควรมีความเป็นมืออาชีพในการแยกแยะมากกว่านี้
ไม่ใช่เอาอารมณืความโกรธส่วนตัวมาพาลกันในที่ทำงาน ค่อนข้างจะ...ดุน่าอนาถมากกว่านะ
ผู้ใหญ่สองคนแต่กลับมีพฤติกรรมไร้วุฒิภาวะแบบนั้น ให้เด็กอย่างชั้นเห็นน่ะ มันไม่น่าเคารพเอาเสียเลยทำตัแบบนี้
.....
แต่ก็นะฝ่ายหนึ่งก็เยอะ ไม่เคยรับฟังเวลาคนอื่นเค้าติ แถมยังมีนิสัยจำพวกเจ้ากี้เจ้าการ คงไม่แปลกอะไรที่เพื่อนร่วมงานคนอื่นเค้าจะมีปฏิกิริยาแบบนั้นด้วย
ส่วนอีกฝ่ายก็เป็นผู้ใหญ่สะเปล่า... แต่ทำตัวไม่น่าเคารพเอาเสียเลย ยังไงส่ะถ้าคนที่เด็กกว่ามันทำอะไรไม่ถูกใจ หรืออะไรที่เห็นว่าไม่ดีก็แทนที่จะสอนกันให้ดีขึ้น กลับใช้อารมณ์ กระแหนะกระแหนยังกับเด็ก...
อะไรก็ไม่รู้...
บอกตรงๆ โคตรลำบากใจว่ะ
ชั้นสัญญาว่าช้นจะไม่มีทางเป็นผ้ใหญ่แบบสองคนนั้นเป็นเด็ดขาด
Create Date : 27 มกราคม 2556 |
|
0 comments |
Last Update : 27 มกราคม 2556 1:56:13 น. |
Counter : 1160 Pageviews. |
|
|
|