Tawan et Thalea
Group Blog
 
<<
เมษายน 2553
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
28 เมษายน 2553
 
All Blogs
 
วังเวียง สำเนียงแห่งลำน้ำซอง





วังเวียง สำเนียงแห่งลำน้ำซอง


แน้... ขึ้นอารัมภบท ซะหยดย้อย เหมือนดั่งนิยายปรัมปรา น้ำเน่าซะปานนั้น
อย่า.. นะ อย่าแม้แต่จะคิด
อีช้านนนนนนนน มิได้หลงอยู่ในมนต์ดำของฝรั่งแต่อย่างใด ไม่มีทางที่จะเปลี่ยนวิถีจากนังกระเหรี่ยงหน้าดำ ไปเป็นนางงามในวรรณคดีได้หรอกจ๊ะ



หลังจากที่เราพาคณะทัวร์ทุลักทุเล ไปเที่ยวชมเมืองหลวงพระบาง แบบรวบรัดตัดตอนแล้ว เราก็เริ่มเดินทางต่อไปยังวังเวียง ซึ่งเป็นเมืองที่ใคร ๆ รู้จักกันดีโดยเฉพาะพวกฝรั่งต่างชาติ ที่ชอบนักหนา กะ Lazy Day ในวังเวียง วัน ๆ ไม่ทำอะไร นั่งผึ่งกายา ให้แดดเผา เมาควันยาสูบ ไม่ของเพื่อนก็ของตัวเองที่ครุกรุ่นอยู่ตลอดเวลา แถมยังมี สารพัดกิจกรรม adventure ให้เลือกสรรมากมาย ไม่ว่าจะเป็นล่องแพห่วงยาง กระโดดน้ำ พายเรือ ขี่จักรยาน ซึ่งไม่เหมาะกับบรรดาคุณนายทั้งหลายที่ไม่ชอบผจญแดด เผชิญลมซึ่งไม่ค่อยจะมี



คณะทัวร์บ้านนี้ก็ดันมีสองกลุ่ม คือ กลุ่มฝรั่งสปีชี่ส์บ้าดีเดือด ที่ไม่ยอมดับไฟง่าย ๆ ทั้ง ๆ ที่อายุอานามก็ไม่น้อย ส่วนอีกกลุ่ม คือ อีช้านนี่เอง อีช้านขออยู่เคียงข้างลูกสาวตลอดเวลา แล้วให้เหตุผลกับฝรั้่งต่าง ๆ นานา ว่า "ลูกสาวง่วงนอน" "แดดแรงไป ทะเลจะไม่สบาย" "อันนี้อันตรายไป ทะเลเล่นไม่ได้ อีช้านจะต้องอยู่เฝ้าลูก" เธอก็รับฟัง พร้อมกับทำหน้า งง ๆ เอ.. ก็มีพี่เลี่้ยงมาด้วยนี่หว่า ทำไมแม่ต้องเฝ้าอีกคนละเนี่ย แต่เธอไม่ว่างคิด มัวแต่ต้องเอ็นเตอร์เทนลิงสามตัว...

อ้าว...ลืมแนะนำตัว
นัมเบอร์วัน...หนุ่มตัวดำ แห่งบ้านเวียงจันทร์ "พี่ตะวัน" อายุ 4 ปี กับอีก 4 เดือน
นัมเบอร์ทู....หนุ่มตัวขาว แต่แก้มแดงงง เหมือนมะเขือเทศ "Martin" คนไทยอาจเรียกว่า "มาร์ติน" แต่จริง ๆ แล้วในภาษาฝรั่งเศสเค้าออกเสียงว่า "มาร์คต้า"
คนนี้เป็นฝรั่งน้อยผู้พี่ อายุ 12 ปี ยังไม่พ้นวัยซน
นัมเบอร์ทรี์...หนุ่มตัวขาว แก้มไม่แดง เลยดูออกส้ม ๆ แม่เธอบอกว่า ลูกคนนี้เป็นฟักทอง คนพี่เป็นมะเขือเทศ แต่อีช้านดูอย่างไรก็ "แครอท"
คนนี้ชื่อ "Benjamin" ดูแล้วน่าจะเป็น "เบนจามิน" แต่ออกเสียงว่า "เบนจาม่า" ....เอาเข้าไปภาษาฝรั่งเศส ไม่เป็นไร เรียกให้ถูกละกัน

"ตะวัน" "เบนจาม่า" "มาร์คต้า".... ความสัมพันธ์ระหว่างสองครอบครัว ค่อนข้างจะพันไปพันมาเล็กน้อย
ต้องเริ่มที่คุณฝรั่งผู้พ่อทั้งสอง เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยเรียน พอแต่งงานก็เลยยกลูกชาย "มาร์คต้า" ให้เป็นลูกบุญธรรม ฝรั่งลาวบ้านนี้ ตามธรรมเนียมที่จะต้องจัดหาให้มี

ส่วนฝรั่งลาวบ้านนี้ เลยกลัวขาดทุน พอมีลูกชายเข้าบ้างก็เลย ยก "พี่ตะวัน" กลับคืนไปเป็นลูกบุญธรรมบ้านนู้นบ้าง ดีนะไม่ยกลูกสาวให้อีก คงวุ่นวายน่าดู เพราะการมีลูกบุญธรรมของเค้านั่นคือ เสมือนการมีลูกอีกหนึ่งคน ต้องโทรศัทพ์หา วันเกิด วันปีใหม่ แสดงความยินดีกลับผลการเรียน ไปเชียร์ลูกเตะบอล ฯลฯ สารพัดที่คุณพ่อควรจะทำ ชีวิตก็เลยดูเหมือนจะวุ่นวายไปกับสามลิงด้วยประการละฉะนี้



อ้าว..นอกเรื่องไปนานกลับมาที่วังเวียงต่อ กลุ่มฝรั่งแรงเยอะ อยากจะออกกำลังด้วยการขี่จักรยาน แต่เริ่มต้นเอาเมื่อเวลา 11 โมง อีช้านนน ก็ต้องขอจอระรี จอระลา ด้วยการวางยาให้ลูกสาวหลับ แต่ความจริงเป็นชั่วโมงนอนของเธอ แม่เลยได้โชคช่วย เฝ้าลูกค่ะเฝ้าลูก ไม่ต้องไปขี่จักรยานตากแดด ให้ตัวดำเพิ่มเติมกว่าที่เป็นอยู่ไปอีก นั่งรถไปเจอกันที่ถ้ำ หอบข้าว หอบของ ขนมน้ำ อีรุง ตุงนัง ทำตัวเป็นคนดี เนี่ยยยย... ถ้าไม่ได้ชั้นนะ เธอต้องหิวน้ำ หิวขนมแน่นอน

หลังจากที่นอนรอเธอเดินขึ้นไปเที่ยวถ้ำจั๋งกัน แล้วให้เหตุผลกับทุกคนว่า อีช้านต้องเฝ้าของ และเห็นมาหลายครั้งแล้ว (เหตุผลดี) ก็นอนรอ พร้อมกับไม่ลืมที่จะนำเอาเกมส์นินเทนโด อันโปรดที่ใครเห็น ต้องนึกว่าของลูกชาย แต่จริง ๆ แล้วของแม่ค่ะ ของแม่ เอาไว้เล่นตอนให้นมลูก (พี่ตะวัน) ตอนยังเล็ก ๆ มันนอนยาก เลยไม่รู้จะทำอะไร เล่นเกมส์มันซะ พี่ตะวันก็นอนดูดนมแม่ไป แม่ก็เล่นเกมส์ไป มันส์สส์ อย่าให้บอก ใครจะนำไปใช้ไม่สงวนแม้แต่น้อย



เมื่อลงมาจากถ้ำจั๋ง แล้วด้านล่างยังมีสถานที่เล่นน้ำเล็ก ๆ ไม่ใหญ่มากอยู่ใต้ถ้ำ บรรดาจอมทะโมนทั้งหลาย ถึงกับได้ทีรีบโดดกันลงไปคนละทีสองที ผสมรวมไปด้วยความร้อนตับแทบแตกแหลกราญ ตั้งแต่ขี่จักรยานมาแล้ว ทั้งหมด (ไม่รวมอีช้าน) ก็ไม่คิดหน้าคิด หลังโดดลงน้ำกันตูมตาม เป็นที่สนุกสนานไป



หลังจากนั้นเราก็พากันไปเล่นน้ำ อีกรอบไปพร้อมกับนั่งกินข้าวริมน้ำซอง ได้บรรยากาศ ได้อารมณ์ บ้านนอกบ้านเรา เห็นเราคิดถึงสมัยยังสาว ๆ ไปเที่ยวจังหวัดศรีสะเกษ กินเหล้าบนตูบ จะบอกว่าริมน้ำ คงไม่ใช่ เพราะมันอยู่ในน้ำ เมาแล้วก็โดดลงน้ำ ซึ่งตื้นเพียงแค่หัวเข่า โดดขึ้น โดดลง ไม่เมาง่าย ๆ เพราะกินทั้งน้ำเหล้า แล้วน้ำแม่น้ำ



แต่มารอบนี้มิได้ทำแบบนั้น ทำตัวเป็นคุณแม่ที่แสนดี สั่งอาหารมานั่งรอ เฝ้าของอีกเช่นเคย ปล่อยฝรั่งไปโดดน้ำกัน ที่นี่เค้าทำสถานที่โดดน้ำ จากที่สูง ๆ โรยตัวลงมา ท้าทายความบ้าดีเดือดของฝรั่งได้เป็นอย่างดี





รายงานโดย
Yaowanart boonpook THOMÉ


กดเบา ๆ สองที เพื่อย้อนกลับไปหน้าแรกนะเจ้าค่ะ



Create Date : 28 เมษายน 2553
Last Update : 5 พฤษภาคม 2553 21:34:07 น. 4 comments
Counter : 422 Pageviews.

 
โอ๊ววแม่เจ้าท่านั่งจกข้าวเหนียวของสาวน้อยฝั่งโน้นได้ใจมากมาย อิอิ โทษทีจ้าแวะมาตอบเมนต์ช้าหน่อย ได้ข่าวไปเจอน้องมลมาน่ะ กว่าจะหากันเจอเนี่ยโทรศัพท์แทบไหม้เพราะมิสคอลล์จากหนูมลที่พยายามติดต่อแม่หน่อยเหรอ คริๆ สงสัยแถวระยองฮินั้นไม่มีคลื่นโทรศัพท์นะเนี่ยมีแต่คลื่นสวาท กร๊ากๆๆ แซวๆ อิอิ


โดย: Thairabian วันที่: 29 เมษายน 2553 เวลา:12:22:01 น.  

 
ปลาก็ชอบวังเวียงค่ะไปมาบ่อยเหมือนกัน เห็นภาพและบรรยากาศก้ออยากไปอีกแล้วววว เด็กๆน่ารักจัง


โดย: NIRISSA วันที่: 30 เมษายน 2553 เวลา:16:29:49 น.  

 
สวยมากเลยค่ะ
วางแผนว่าจะไปมาสองปีแล้ว ไม่ได้ไปซะที


โดย: Nepster IP: 10.42.21.202, 202.57.190.52 วันที่: 4 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:01:22 น.  

 
ตามมาดูเด็ก ๆ เล่นน้ำ ไปวังเวียงคราวก่อนกว่าจะถึงก็ค่ำละ ไม่ได้เล่นน้ำเลย จำได้แต่ว่าชอบบรรยากาศสะพานกลางน้ำมากกกก


โดย: prince charming isn't coming วันที่: 11 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:27:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

maman noi
Location :
Vientiane Laos

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]




Friends' blogs
[Add maman noi's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.