อย่าเพิ่งหมดกำลังใจสิคะ
อย่างน้อยก็มีนาห์คนหนึ่งนะคะที่มาตามอ่านเรื่องราวของน้องตะวันกะทะเลอา
มาทำให้หลงรักเด็กทั้งสองแล้วจะตีจากกันไปได้ยังไงกัน
นาห์ไม่ยอมน๊า

เขียนในสิ่งที่เราอยากเขียน
และมีความสุขนะคะ
และยิ่งสิ่งนั้นเป็นความรู้
ไม่วันนี้ ก็วันหน้า
น้องน้องที่สนใจจะเข้ามาอ่านเองค่ะ

อย่าเพิ่งหมดกำลังใจนะคะ
วันหนึ่งในอนาคต...
น้องตะวัน กับ น้องทะเลอา
จะได้มาอ่านเรื่องราวดีดี
ที่คุณแม่เขียนไว้ให้


ทุกอย่างต้องใช้เวลาค่ะ

แวะมาเป็นกำลังใจให้นะคะ ^^

อ่านแล้ว งงๆค่ะ

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ

อย่าน้อยใจนะคะ เขียนอะไรที่เราอยากเขียนไปค่ะถือซะว่าเป็นไดอารี่ที่กลับมาอ่านอีกทีอาจจะขำหรือเป็นกำลังใจได้ สู้ๆ นะคะ จุ๊บๆ

ยังไงก็สู้ๆนะค่ะ ทุกคนย่อมมีความหวังของตัวเอง ต้องนำความหวังเป็นแรงบันดาลใจต่อไปค่ะ ^^

ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร เป็นสมาชิกใหม่คะแต่ก็ให้กำลังอีกคนนะคะ

สู้ต่อไปค่าาา
อิอิ แล้วจะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆนะค่ะ

มาให้กำลังใจครับ

ตามความหมดกำลังใจจากหัวข้อบล็อกมานะคะ แหมอย่าน้อยใจซิค่าาา คนทำบล็อกเยอะน่ะคะ เลยเยี่ยมเยียนกันไม่ทั่วถึง บางทีก็วุ่นกับบล็อกตัวเอง ก็เหมือนบล็อกของหลายๆคน (รวมถึงดิฉันด้วย) ที่มีคนมาแวะเวียนน้อยแต่ถามว่ามีมั้ย มีคะ แค่คนเดียวก็ปลื้มแล้ว ถือว่าเป็นสังคมดีๆ สังคมหนึ่งที่เป็นเนื้อที่ให้เราได้ระบาย เอ้ย ได้แบ่งปันความเป็นส่วนตัวนะคะ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจนะคะ

แวะมาให้กำลังใจค่ะ อย่าพึ่งท้อนะคะ เพราะจะขอสมัครเป็นแฟนคลับด้วยหนึ่งคนค่ะ

เผอิญว่ามีความจำเป็นเหมือนคุณเยาวนาถคือแต่งงานกับคนฝรั่งเศส แต่ตอนอยู่เมืองไทยไม่เคยเรียนภาษาฝรั่งเศสมาก่อน เพราะความจำเป็นที่จะต้องสื่อสารเป็นภาษาฝรั่งเศสให้ได้ก็เลยต้องลงเรียนที่โรงเรียนสอนภาษา แต่ไม่มีพื้นมาเลย บ่อยครั้งที่งงจนถึงงงมากๆ ก็เลยลองค้นหาเวปหรือบล๊อกภาษาไทยที่สอนหรือแนะนำการเรียนภาษาฝรั่งเศส ก็เลยทำให้ได้มีโอกาสเจอคุณเยาวนาถนี้แหละคะ ขอบคุณมากนะคะที่เขียนให้ความรู้ในหัวข้อนี้ กำลังรออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ

ปล น้องตะวันน้องทะเลอาน่ารักมากๆๆค่ะ

มด ทาห์ลิ
//modinfrance.blogspot.com/

ขอบคุณที่เขียนบล๊อกดีๆนี้นะครับ

ผมเพิ่งลงเรียนศิลป์ ภาษาอังกฤษ-ฝรั่งเศษไป

เข้ามาอ่านในนี้แล้วทำให้เตรียมตัวเรียนได้ดีเลยหละครับ

เขียนต่อไปเถอะครับ ผมสัญญาจะเข้ามาบ่อยๆแน่นอน ^_^

สู้ๆๆ เขียนต่อไปเถอะค่า
พึ่งจะได้เข้ามา
ปีหน้าต้องเรียนแล้ว ไม่มีพื้นฐานอะไรเลย บล๊อคพี่มีประโยชน์มากค่ะ

หลังจากที่เงียบหายไปนานนนน พอสมควร เริ่มเห็นเม้นท์เด็ก ๆ ที่ส่งเข้ามา
เลยเริ่มรู้สึกว่า บางทีสิ่งที่เราตั้งใจทำให้ ใครสักคนแต่เค้าไม่ได้สนใจสิ่งที่เราทำให้ แต่ในอีกแง่หนึ่งอีกหลายคนยังสนใจสิ่งที่เราตั้งใจทำ ก็จะพยายามสรรหาเวลาที่น้อยมาก ๆ ในช่วงนี้
ส่วนใคร สนใจเป็นพิเศษ ต้องการสอบถาม หรือขอลิงค์ หลังไมค์ได้นะคะ

Yaowanart Boonpook THOMÉ

อย่าเพิ่งหมดกำลังใจสิค้าาา :))

กำลังลังจะเข้าต่อ ม.4ศิลป์ฝรั่งเศสค่ะ กำลังเีรียนจากบล๊อกอย่างสนใจเลย อย่าพึ่งท้อนะคะ

เขียนเถิดจะเกิดผล อิอิ

ต้นปี 57 ก็ยังอ่านอยู่ สู้ๆ ตามอ่านอยู่นะค่ะ