เมื่อฝรั่งของชั้นไปวิ่งแข่งมาราธอน เมื่อฝรั่งของชั้นไปวิ่งแข่งมาราธอน เมื่อวันที่ 6 คุณสามีสุดที่รัก ของอ่ะฮั้นไปวิ่งแข่งมาค่ะ ไม่ได้เป็นกระจอกใด๋... เธอไปวิ่งมาราธอนมาจ้า ต้องเริ่มต้นจาก ไอ้สปีชี่บ้าเลือด ของบรรดาฝรั่งทั้งหลาย ที่มันไม่ยอมอยู่นิ่ง ๆ กันกับชาวบ้านเค้า อะไรสบาย ๆ เนี่ย ไม่ค่อยชอบกัน อะไรที่มันลำบาก ท้าทาย ละโอ้ย... พากันไปทำ สงสัยชีวิตพวกนี้สบายจนรู้สึกเบื่อ ต้องหาอะไรทำให้มันโลดโผนโจนทะยาน ให้มันสิ้นเรื่องสิ้นราว จนเข้าสายเลือด กลายเป็นสปีชี่ส์ฝรั่งขนาดแท้ ซึ่งไอ้เรื่องแบบเนี่ย คนเอเซียอย่างเรา ๆ เนี่ยขี้เกียจ น้อยคนจะทำ ไปเที่ยวเหรอ... ต้องโอย.. ที่พักสบาย ๆ มีที่กิน มีที่นอน มีแหล่งอาหารอร่อย จะไปทำอะไรได้บ้าง ไปได้ลำบากมั๊ย รถราไปถึงมั๊ย สำรวจคะ สำรวจชัดเจน กว่าจะตัดสินใจไป แม้แต่การไปเดินป่า แบกไปเหอะของเต็มหลัง ทำโก้ซะงั้น ได้ใช้ซะเมื่อไหร่ ทำหล่อ ทำหล่อ แต่บรรดาพวกสปีชี่ส์ฝรั่งเนี่ย มันชอบลำบากกันเป็นสันดาน สามีอ่ะฮั้นก็เหมือนบรรดาฝรั่งทั่ว ๆ ไป ปกติเธอออกกำลังกายด้วยการไปวิ่งกับเพื่อนสนิทของเธออยู่ทุกวี่ ทุกวัน ประชาชนเค้าไปวิ่งกันตามข้างถนนที่มีสวนหย่อมเล็ก ๆ ประมาณว่าที่เวียงจันทร์หาสวนหย่อมใหญ่ ๆ เหมือนสวนลุมไม่ได้ มีแค่นิดเดียว จะไปป่าหรือก็ไกลไป เธอเลย... โน้น.. วิ่งเข้าไปตามนาค่ะ นาข้าวของประชาชนเนี่ยหล่ะ งดงามแท้ กลับมาบ้านรองเท้ามีแต่ขี้โคลน หรือไม่ก็เต็มไปด้วย ดอกหญ้าเจ้าชู้ที่มันมักติดกับเสื้อผ้า โดยเฉพาะรองเท้า ถุงเท้าให้เจ็บเล่น วันนึง สองฝรั่งผีบ้าเข้าสิง เลยร้องออกมาว่า "โอ... เราควรจะทำอะไรที่มันมีเป้าหมาย สำหรับชีวิตเราในแต่ละปีกันนะ" แน้.. ทำหยั่งกะชีวิตเธอผ่านไปวัน ๆ งั้นหล่ะ งานเยอะท่วมหัวเกือบเอาตัวไม่รอด ไหนจะลูกเล็ก ไหนเมียขี้งอนอีก เธอสองคนเลยเห็นผ้องต้องกันว่า ไหน ๆ ก็วิ่งทุกวันอยู่แล้ว เราซ้อมให้มันหนักกว่าเดิม แล้วไปวิ่งมาราธอนกันดีกว่า โอ้ย... พระเจ้าช่วยกล้วยแขก... อกอีแป้น จะแตก เดือดร้อนอีชั้นสิเนี่ยงานเนี่ย ก็จะอะไรซะอีกหล่ะ... ตอนเธอไปวิ่ง ไปสนุกกันสองฝรั่ง พอกลับมาบ้าน ร้องหาเมีย... "ปวดขา ปวดขา" นวดให้หน่อย โอ.. อีชั้นก็นวดไปสิ จนเข้าขั้นปรมจารย์ จะเปิดร้านได้อยู่แล้ว แต่สุดท้ายเธอก็ไปจนได้ หลังจากที่ซ้อมมาหลายเดือน ซึ่งระหว่างซ้อมของเธอมันเป็นตอนเย็นหลังเลิกงานค่ะ ตอนเช้าให้ตื่นเหรอ.... เธอ.. ใช้คำว่า... ถ้าจำเป็น ก็ตื่นได้.. ฝัน ฝัน แม่อีชั้นมาเที่ยว ต้องไปรับเธอยังไม่ยอมไป บอกว่าจ้างคนไปเอาละกัน แน๊.... หรือไม่ให้แม่มาตอนสายได้ป่าว... เออหนอลูกเขยที่ดี เธอมีข้อเสียเรื่องเดียวคือ "ไม่ยอมตืนเช้า" แต่ไอ้เจ้ามาราธอนของเธอเนี่ย มันเริ่มตอน "หกโมงเช้า" เจ้าค่ะ โอย.. อยากหัวเราะฝรั่งให้ฟันปลอมกระเด็น พอดีไม่มี "Angkor Wat International Half Marathon 2009" หือ.. ขนาดฮ๊าฟของเค้านะเนี่ยยังตั้ง 21 กิโลเมตร แถมเป็นตอนเช้าอีก ผัวข้อยไม่ตายเหรอเนี่ย ก่อนไปอีชั้นรีบฝึกซ้อมเธออยู่สองสามวัน ในการวิ่งตอนเช้า เพราะอากาศตอนเช้ากับตอนเย็นมันต่างกันมากโขอยู่ แล้วเธอก็เห็นด้วย เธอดูจากสถิติที่วิ่งอยู่ในอินเตอร์เน็ท แล้วบอกอีชั้นว่า เธอน่าจะเป็นอันดับที่ 300 โถ... ที่รัก แล้วไปทำตุ๋ยอะไรเนี่ย ไปเป็นที่ 1 ใน 10 ก็ยังรู้สึกอยากเชียร์.. แต่เอาวะ ซ้อมมาแล้วนี่ ปล่อยผีฝรั่งไปบ้าซักหน่อยก็แล้วกัน สองฝรั่งพากันซื้อตั๋วเครื่องบินไปกลับประมาณ สองหมื่นบาท เพียงเพื่อจะไปวิ่ง โดยไปถึงตอนเย็นก่อนวันแข่ง พอแข่งเสร็จ ตอนเย็นก็กลับบ้านซบอกเมีย.. อือ.. คุ้มมากที่รัก ได้เสื้อกลับมาคนละตัว พร้อมกับความภาคภูมิใจอย่างแรง บวกกับเลือดบ้าที่เพิ่มมากขึ้น ที่จะต้องมีกิจกรรมคล้าย ๆ แบบนี้ในปีหน้าให้ได้โอย...เอาเถอะจ๊ะ อย่าให้เมียต้องนวดให้อีกนะ "เมียก็เมื่อยเป็น" หมายเหตุ : ลืมบอกไปว่าพอดีเป็นช่วงเชียร์ซีเกมส์ที่ลาว เธอสองคนเลยใส่ เสื้อเชียร์ประเทศลาว ไปวิ่ง ทำตัวเป็นเหมือนตัวแทนของประเทศลาวเลย คนพากันถ่ายรูปใหญ่ นึกว่าลาวส่งฝรั่งนี่มาวิ่ง หุ หุ Yaowanart Boonpook THOMÉ   Create Date : 10 ธันวาคม 2552 18 comments Last Update : 10 ธันวาคม 2552 23:56:50 น. Counter : 1004 Pageviews. Share Tweet

อ่านไปขำไป.. พี่ฝรั่งนี่เขาคิดหากิจกรรมแปลกๆทำได้ดีจริงๆ น่ารักไปอีกแบบล่ะค่ะ ดีนะไม่พาลูกกับเมียไปวิ่งด้วย ไม่งั้นได้ขำกว่านี้แน่เลย..555   โดย: แม่ส้มของจ๋ำจ๋ำ (~ sweettemper ~ ) 11 ธันวาคม 2552 4:51:32 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 11 ธันวาคม 2552 7:52:01 น.

ดีเหมือนกันนะ ยังไงก็ได้ออกกำลังกาย ดีกว่าไปเสียทำอย่างอื่นที่ไม่มีประโยชน์ คอยตามเชียร์ด้วย บอกปีหน้าขอ 1 ใน 100 แล้วกัน   โดย: น้องภู & แม่นุช (Pibhu ) 11 ธันวาคม 2552 12:59:54 น.

เล่าเรื่องได้สนุกดีค่ะ อ่านไป ขำไป 555 คุณฝรั่ง น่ารักมากมาย ช่างคิด ช่างค้นหาความภูมิใจ และแอบติดตลก ตรงที่ไปวิ่งตามคันนาของประชาชน กับใส่เสื้อเชียร์ประเทศลาวไปวิ่งด้วย หุหุ ฮาดี   โดย: น้องหมีพิมพ์ 11 ธันวาคม 2552 16:35:51 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 13 ธันวาคม 2552 8:02:15 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 17 ธันวาคม 2552 8:04:06 น.

มาแอบดูฝรั่งจอมอึดจ๊ะ เก่งนะที่กลับมาซบอกเมียได้ คิดว่าจะชะแว้บเข้าโรงนวดซะแระ อยากดูรูปน้องตะวันกับน้องทะเลอาอีกจ๊ะ   โดย: แม่ปุ้มปุ้ย 18 ธันวาคม 2552 21:25:09 น.

หายเงียบไปเลยครอบครัวนี้ พาพี่ตะวันกับน้องทะเลอาไปเที่ยวไหนกันมาเอ่ย มาเล่าให้ฟังบ้างนะคร้าบ..   โดย: แม่ส้มของจ๋ำจ๋ำ (~ sweettemper ~ ) 20 ธันวาคม 2552 5:20:01 น.

แวะมาชมภาพและให้กำลังใจค่ะ ดีจังเลยค่ะ น่าสนุกมาก แวะมาฝากความคิดถึงด้วยค่ะ Merry Christmas & Happy New Year 2010 นะคะมีความสุขมากๆ ค่ะ จุ๊บๆ   โดย: Thairabian 21 ธันวาคม 2552 21:50:44 น.

สุขสันต์วันคริสมาส ขอให้มีความสุขนะค่ะ   โดย: brackleyvee 25 ธันวาคม 2552 4:34:47 น.

สุขสันต์วันคริสต์มาสจ๊ะแม่หน่อย น้องตะวัน น้องทะเลอา ขอให้แฮปปี้ลั้ลลากันทั้งครอบครัวตลอดไปนะคะ   โดย: แม่ปุ้มปุ้ย 25 ธันวาคม 2552 21:45:20 น.

โดย: d__d (มัชชาร ) 28 ธันวาคม 2552 15:53:02 น.

Merry Christmas and Happy new year 2010!! อีกทีนะคะ ขอให้มีแต่ความสุข ขอให้มีสุขภาพที่แข็งแรง เดินทางแคล้วคลาดปลอดภัยค่ะ อ้อโทรศัพท์เพิ่งมีโอกาสได้จับนี่แหละค่ะเลยเห่อ ไปฉลองไหนมาคะ จุ๊บๆ   โดย: Thairabian 28 ธันวาคม 2552 22:49:21 น.

Happy New Year ค่ะ หายเงียบไปนานเลยย ที่แท้ก็ไปทะเลมานี่เอง มารอดูภาพพี่ตะวันกับน้องทะเลอานะคะ..   โดย: แม่ส้มของจ๋ำจ๋ำ (~ sweettemper ~ ) 29 ธันวาคม 2552 5:06:25 น.

อย่างนี้ก็มีด้วย.. คิดถึงคนที่อยู่ทางโน่นจริงๆ   โดย: ขนมตะโก้ 29 ธันวาคม 2552 6:07:48 น.

กลับขึ้นไป..อ่านอีกรอบ..นึกว่านักวิ่งมาราธรที่ไหน...คุณพ่อลูก 2 นี่เอง.. เรียกว่า..เป็นความชอบ..ขั้นเทพ..ค่ะ.. ไม่ธรรมดา..พลังเขาเยอะ...อยาก..ปลดปล่อย..หุหุ..แต่เมื่อย..ต้องนวดนี่ซิ..ขำก๊าก..เลย.. อย่าลืมแปล..ให้..คุณสามีฟังนะค่ะ..555+   โดย: ขนมตะโก้ 29 ธันวาคม 2552 6:13:38 น.

อ่านไปขำกลิ้งเลยค่ะ เออเน๊อะฝรั่งบทจะทำอะไรก็แปลกและแหวกแนวจนเอเชียอย่างเราพิศวงทุกครั้ง ไอ้เรื่องตื่นสายเนี่ยเหมือนคนที่บ้านเลย นังเมียต้องคอยขึ้นไปปลุก เพราะกลัวฮีหลับไม่ตื่น ว่าแต่ไปทำอะไรกันที่ลาวคะ ขอแอดเป็นเพื่อนบ้านเลยแล้วกัน อ่านแล้วขำชอบค่ะชอบ   โดย: เดินทางรอบโลก 29 ธันวาคม 2552 9:00:29 น.

จ๋ำจ๋ำหายป่วยแล้วล่ะค่ะ แต่กว่าจะหาย ส้มก็แทบแย่เลยเหมือนกัน ขอบคุณสำหรับความห่วงใยนะคะ ..   โดย: แม่ส้มของจ๋ำจ๋ำ (~ sweettemper ~ ) 29 ธันวาคม 2552 13:28:08 น.