สวัสดีค่ะ ในที่สุดก็ได้กลับมาอัพเดทบล็อกอีกครั้ง กลับมาจากเมืองไทยสามสี่วันแล้วค่ะ คิดถึงเพื่อน ๆ
นะคะ ... ขอบคุณสำหรับคำทักทายช่วงที่หายไปค่ะ กลับมาอ่านแล้วดีใจ :)) ....



การกลับเมืองไทยครั้งนี้ ก็ไม่ได้ทำอะไรหรือไปเที่ยวไหนเป็นพิเศษหรอกค่ะ ส่วนใหญ่จะอยู่บ้าน เที่ยวก็เที่ยวละแวกเดิม ๆ จนไปไหนลูกก็จำได้หมด อิอิ แต่สิ่งที่อยากเขียนพิเศษในบล็อกนี้ก็คือ อยากขอบคุณเพื่อน ๆ ที่เรารู้จักกันผ่านบล็อก ที่เราได้ได้มีโอกาส “พบ” หรือ “ได้ยินเสียง” .... รวมทั้งเพื่อน ๆ ที่เราพบเจอโดยบังเอิญ จากการเดินทางครั้งนี้ค่ะ ....








เดินทางครั้งนี้มีเรื่องให้ตื่นเต้นตั้งแต่เครื่องออกแล้วค่ะ ด้วยเครื่องบินมีปัญหาเกี่ยวกับเบรค ต้องมีการซ่อมแทรมเครื่องยนต์ เป็นเหตุให้ตารางเวลาบินล่าช้าไปกว่า 3 ชั่วโมง ... เราเลยได้มีโกาสพักที่นาริตะ 1 คืน เพื่อรอการเปลี่ยนเครื่องไปเมืองไทยในวันรุ่งขึ้น ... ฟังดูก็ถือเป็นกำไรเนาะ ได้นอน กิน ฟรี ๆ ที่ญี่ปุ่น 1 คืน อิอิ จุดนี้เองทำให้เราได้พบกับ พี่หน่อย และน้องหมวย ... เพื่อนคนไทยไม่กี่คนที่มาร่วมชะตากับเหตุการณ์ครั้งนี้ ... พี่หน่อยเข้ามาทักทายพวกเราด้วยสีหน้ายิ้มแย้มและเป็นมิตร จากนั้นเราก็มีโอกาสคุยกันช่วงทานอาหารเย็น เช้า ที่โรงแรม รวมทั้งช่วงที่ไปต่อเครื่องกลับเมืองไทยด้วย ... พี่หน่อยแนะนำให้รู้จักกับน้องหมวยอีกที เราเลยได้เพื่อนคุยสนุก ๆ เพิ่ม ทำให้การเดินที่ดูไม่ราบรื่นสนุกขึ้นมาทีเดียว ขอบคุณพี่หน่อย - พจนีย์ และน้องหมวย มาก ๆ นะคะ ... หากพี่หน่อยบังเอิญเข้ามาเจอบล็อกนี้ ซึ่งคงจะบังเอิญ มาก ๆ
เพราะเราไม่ได้เล่าเกี่ยวกับบล็อก อิอิ ... เราคือครอบครัวของเด็กชายที่ชื่อ Phil ค่ะ :)



ขอบคุณเพื่อนที่พบกันโดยบังเอิญแล้ว ก็มาถึงเพื่อนชาวบล็อกเรานะคะ ดีใจมาก ๆ ที่มีโอกาสคุยผ่านโทรศัพท์ กับเพื่อน ๆ หลายคน ทั้งน้องนก น้องเกด และน้องลูกกวาด - Navy Family ที่พาครอบครัวที่ใจดีมาก ๆๆๆ ไม่ว่าจะเป็นคุณแม่ คุณโบ๊ต และน้องแคลฟี่ มารู้จักกับพวกเราค่ะ อ้อ ลืมอีกท่านไม่ได้แน่นอน ก็คือ พี่หน่อย คนละพี่หน่อยกับที่เล่าข้างบนนะคะ พี่หน่อยนี้ คือ คุณยายคนสวยของหนูแคลฟี่ คุณน้าของน้องลูกกวาด ค่ะ แม้ได้มีโอกาสแค่คุยกันผ่านโทรศัพท์ ก็สัมผัสได้ถึงความอบอุ่น
และความใจดี ของพี่หน่อยมาก ๆ ค่ะ



มีเพื่อนบางท่านที่แม้ไม่ได้มีโอกาสพบกัน ก็ยังใจดีส่งของฝากของที่ระลึกมาให้ด้วยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นคุณก๋า - กะว่าก๋า หรือ น้องตูน - บ้านหวานเย็น ขออนุญาตขึ้นภาพของฝากด้วยนะคะ ... เกรงใจผู้ให้ที่ไม่ประสงค์จะออกนามอยู่นะคะ แต่ก็อยากขอบคุณผ่านบล็อกนี้จริง ๆ ค่ะ คงไม่ว่ากันเนาะ ...






เริ่มจากหนังสือธรรมะ ชุดใหญ่จากคุณก๋า ค่ะ

ดีใจมาก ๆ กับหนังสือ “หมื่นตา” เพราะไปด้อม ๆ หาที่ร้านหนังสือไม่เจอเลยค่ะ สมกับเป็น best seller จริง ๆ หนังสือของเพื่อนบล็อกท่านอื่น ๆ ก็หาไม่เจอเหมือนกัน ... จะเพราะร้านแถวบ้านไม่อัพเดทหนังสือ หรือว่าหนังสือของเพื่อน ๆ เป็น best seller กันไปหมดก็ไม่ทราบได้นะคะ หาซื้อไม่ได้ อดอ่านเลย






น้องนก - แม่โปแป้ง ให้ชามา 2 ชุด พร้อม คุ้กกี้ gourmet รสงาดำและชาเขียว ค่ะ ....
ตอนนี้ได้ลองชาตะใคร้แล้ว ติดใจมาก ๆ ชงติดต่อ กัน 2 ถ้วยเลย






น้องตูน ให้ของรางวัลเป็นตำราอาหารคาวหวานสำหรับงานประกวด dinner for two มาค่ะ ดีใจมาก ๆ .... แถมใจดีส่งกะปิ อร่อย ๆ จากสมุยมาให้ลองด้วย ...







พี่หน่อย - คุณยายคนสวยของน้องแคลฟี่ - Navy Family ให้ปลอกหมอนลายช้างแสนสวย เอาไว้มองเวลาคิดถึงบ้าน พี่หน่อยว่าอย่างนั้นนะคะ




สุดท้ายเป็นของขวัญจากครอบครัว Navy Family ค่ะ





กล่องใส้ทิชชู่แสนสวย จากคุณยายผู้แสนใจดีของน้องแคลฟี่





ผ้ากันเปื้อน และนาฬิกา ปักฉลุลายช้างแสนสวยด้านใน จากน้องลูกกวาด









หนังสือรวมชุด “Answers to Hundreds of Questions” ของ Chancellor Press จากน้าลูกกวาดให้ Phil






คล้อยหลังคุณน้า ก็อ่านกันเลย ... ขออนุญาตนอนอ่านนะครับ ขออภัยอาจไม่สุภาพ แต่อยากให้น้าลูกกวาดเห็นว่าผมชอบหนังสือมากครับ



ขอบคุณพี่น้องทุกท่านอีกครั้งนะคะสำหรับความใจดี และมิตรภาพที่เผื่อแผ่สู่พวกครอบครัวเรา ซาบซึ้งใจมาก ๆ ค่ะ



ท้ายนี้ ขอขอบคุณครอบครัว Navy Family มาก ๆ ค่ะ สำหรับการต้อนรับที่อบอุ่นอย่างมากมายสำหรับพวกเรา ขอบคุณสำหรับอาหารมื้ออร่อย ดีใจมาก ๆ ที่มีโอกาสได้คุยกับ “คุณแม่” หรือ คุณยายของน้องแคลฟี่ค่ะ ขอเรียนคุณแม่ผ่านบล็อกว่า พวกเราได้ความรู้และข้อคิดมากมายจากการได้สนทนา กับคุณแม่ ... แม้จะเป็นการพบครั้งแรกและระยะไม่นาน ... ขอบคุณลูกกวาดและคุณโบ๊ตอีกครั้งด้วยนะคะ พวกเราถือเป็นโชคดีที่ได้รู้จักครอบครัวน้องทั้งสอง ....


ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกท่านที่แวะเข้ามาคุย เข้ามาอ่าน ค่ะ ....

ขอบคุณบล็อกแก๊ง สำหรับพื้นที่ให้พวกเราได้มีโอกาสรู้จัก พูดคุย สร้างมิตรภาพผ่านโลกไอทีแห่งนี้ ... ขอบคุณจากใจค่ะ