Group Blog |
เขียนBlogใหม่แทนอันเก่า แล้วอย่าแสร้งแกล้งดีเหมือนปีก่อน วางคำกลอนอ้อนซึ้งคะนึงฝัน เมื่อเหตุผลดลถึงซึ่งผูกพัน เธอไม่หวั่นฉันช้ำ....ก็ตามใจ................................."สุนันท์ยา" * ถึงคุณสุ- นันยา เข้ามาทัก ผู้อกหัก รักขม ตรมหวั่นไหว ผู้ระทม ขมขื่น ฝืนฤทัย ผู้ช้ำใจ ในรัก ถูกหักทรวง * เมื่อปีกลาย ใครทำ ให้ช้ำหนอ ถึงได้พ้อ เพ้อไป ดั่งใจหวง ไม่กล้าทัก ผู้ใด ใครเขาลวง เรื่องทั้งปวง คิดเอา หรือเปล่าเอย.... Blogเดิมปีกว่าแล้ว เปลี่ยนใหม่บ้างแต่ก็เหมือนเดิม เป็นการเขียนกลอนโต้ตอบกันคือหัดแต่งกลอนครับ สมาชิกท่านใด สนใจจะเขียนกลอนลงในบล๊อคนี้ ยินดีครับ
** สวัสดีครับคุณ Lovereason เข้ามาอ่านก้ดีใจแล้วครับ
เข้าไปบล๊อคของคุณแล้ว ดีมากเลยครับ โดย: ตาเป๋า
 วันที่: 7 มีนาคม 2557 เวลา:6:12:07 น.**ลำนำขานกานท์กรองทำนองเสนาะ
ออดออเซาะเลาะเรียงเคียงพลิ้วไหว เพียงความหวังพลังฟื้นคืนแรงใจ คราวป่วยไข้ได้แอบอ้อนวอนเพื่อนเกลอ..........."สุนันท์ยา" * ชอบมาอ่าน กานท์กลอน สุนทรเพราะ ฟังเสนาะ เพราะหู อยู่เสมอ อยากจะแต่ง แหลงบ้าง เหมือนอย่างเธอ ไว้เสนอ ต่อกลอน พอผ่อนคลาย * ที่คุณสุ-นันท์ยา มาแอบอ้อน ใช้บทกลอน ผ่อนผลัก รักสลาย ไว้คลายทุกข์ ทุเลา เศร้าฤทัย ก็ขอเป็น กำลังใจ ให้ด้วยเอย....ฯ ที่กระทู้แอบอ้อน โดย: ตาเป๋า
วันที่: 7 มีนาคม 2557 เวลา:6:23:56 น.เมื่อโรคร้ายเกาะกุมเข้าสุมก่อ
เกิดความท้อทุกข์ทับกับขื่นขม ชะตาชี้ช่องไว้ให้ตรอมตรม อยู่กับความปารมภ์ถมชีวิน............สุนันยา *เรื่องเกิดแก่ เจ็บตาย โชดร้าย-ดี มันก็มี ทุกผู้ อยู่นิจสิน ไม่มีใคร ใหนพ้น ผ่านชีวิน ไม่เว้นดิน เว้นฟ้า เว้นข้า-ใคร *กำลังใจ เธอนั้น สำคัญยิ่ง อย่าคิดสิ่ง หมองศรี ไม่สดใส ขอให้พ้น โรคร้าย ภัยใดใด เป็นกำลัง แห่งใจ ให้เธอเอย... ที่บล๊อคคุณสุนันยา โดย: ตาเป๋า
วันที่: 8 มีนาคม 2557 เวลา:9:36:09 น.คุณเป๋าค่ะ...
ถ้อยอักษรกลอนเคล้าเมื่อคราวล้า ความเจ็บปวดถมถามิกล้าเผย สลดทรวงท่วงท่านิจาเอย ยากจะเอ่ยเปรยขอ ท้อเต็มที หาก..สุต้องจากไปไม่คืนกลับ โปรดสะดับรับห้องดวงใจนี้ อย่าให้ต้องเดียวดายในอเวจี กุศลมีช่วยส่งอย่าหลงเลือน เป็นกลอนสั่งวางลงไวตรงนี้ เพราะยากมีคนไหนใครจะเหมือน คุณตาเป๋าคือมิตรสนิทเยือน จะล่วงวันปีเดือน..ยังเหมือยเดิม... "สุนันท์ยา" สวัสดีค่ะคุณเป๋า คิดถึงเสมอเช่นกันค่ะ ขอบคุณความเป็นเพื่อนที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านนานแค่ไหน คุณยังเป็นคนเดิมเสมอ ที่ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย ตลอดเวลา...สุมีคุณเป็นเพื่อนทางอักษรเสมอ แม้น ไม่เคยพบเห็น ไม่เคยได้ยินเสียง แค่บทกวี ที่มีมาให้ พร้อมความคิดถึง แค่นี้ก็ซึ้งใจมากแล้วค่ะ..ขอบคุณนะคะ สำหรับมิตรภาพที่ดีเสมอมา..  โดย: สุนันยา
วันที่: 9 มีนาคม 2557 เวลา:20:49:35 น.* สวัสดีครับคุณสุ. หายป่วยแล้วรักษาสุขภาพนะครับ คุณสุโพสต์เรื่องเจ็บป่วยแล้วใจไม่ค่อยดี รอฟังข่าวว่าจะหายเมื่อใด เข้าในบล๊อคคุณสุ.รู้ว่าหายแล้วก็ดีใจครับ .....คิดถึงเสมอ
โดย: ตาเป๋า
วันที่: 14 มีนาคม 2557 เวลา:13:20:23 น.สวัสดีค่ะคุณตาเป๋า สบายดีนะคะ ตอนนี้สุยุ่งๆอยู่กับการรวมเล่มงานร้อยกรองของสุค่ะอย่าลืมรออุตหนุนกันนะคะ
โดย: สุนันยา
วันที่: 17 มีนาคม 2557 เวลา:20:10:18 น.จวบใกล้รุ่งทิวาอุษาสาง
ยากปล่อยวางดวงจิตคิดเหงาหงอย หลับมิลงหลงเพ้อจนเหม่อลอย ใจดวงน้อยเหน็บหนาวแทบร้าวราน.........................สุนันท์ยา * ก่อนจะรุ่ง พรุ่งหัน เป็นวันใหม่ จะมืดไป หม่นมัว ทั่วสถาน แล้วจะเกิด รังสี ทิวากาล รุ่งอรุณ เลยผ่าน เมื่อวานนี้ * ก็จะเป็น วันใหม่ ที่ใสสุข ดั่งความทุกข์ ถึงจุด สุดหมองศรี แล้วจะเปล่ง พลังแสง แห่งชีวี สู่ชีวิต ที่ดี มีหวังเอย....ฯ สวัสดีครับคุณสุ. ช่วงนี้เดินทางท่องเที่ยวครับ ขอให้มีความสุขปีใหม่ไทยนะครับ ตอบกลับ 0 9 ตาเป๋า วันศุกร์ เวลา 17:17 น. กาปอมซ่า ซึ้ง, เปลวอัคคี ซึ้ง, อเวรา ถูกใจ, nana_tjj ถูกใจ, ทุกคนรู้แต่แกล้งไม่รู้มากกว่า ถูกใจ, ผวน อั๊วะโหย่ว ถูกใจ, สุนันยา ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 868666 ซึ้ง, ป้ามล ซึ้ง โดย: ตาเป๋า
วันที่: 20 เมษายน 2557 เวลา:3:37:56 น.แอบมาอ้อนกลอนเหงาเมื่อคราวช้ำ
ฝากถ้อยคำย้ำถึงรำพึงเผย ว่าไฉนไยเคลื่อนไม่เหมือนเคย ดั่งลาเลยลืมกันไม่หันมอง ใครคนหนึ่งพึงคอยอย่างหงอยเหงา เธอนั้นเล่าห่างหายไม่สนอง ลืมแล้วหรือเวลาสัญญาจอง จึงปล่อยน้องโศกศัลย์ด้วยการคอย สวัสดีค่ะคุณเป๋า สุแวะมาเยี่ยมทักทายด้วยคิดถึงค่ะ  โดย: สุนันยา
วันที่: 15 พฤษภาคม 2557 เวลา:11:29:36 น.สวัสดีค่ะคุณเป๋า
อาการของสุ ทุเลาลงบ้างแล้ว ขอบคุณมากนะคะ ที่คอยห่วงใยและคิดถึงกันเสมอมา วันนี้พระจันทร์คงสวยมากนะคะ เสียดายสุไม่ได้เห็น ... สุขสันตวันลอยกระทงนะคะ คิดถึงเสมอเช่นกันค่ะ โดย: สุนันยา
วันที่: 6 พฤศจิกายน 2557 เวลา:21:56:09 น. |
ตาเป๋า
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
แต่แต่งไม่เป็น ^^