บนเส้นทางสายพระนิพพาน 183 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 183 183/01 หาความสุข..ครองชีพ..อย่างสงบ การจะพบ..ปัญหา..ย่อมมีน้อย ผู้กระหาย..ลาภยศ..อีกลาภลอย จิตรอคอย..ร้อนเร่า..เผาดวงใจ 183/02 เผาดวงใจ..เมื่อไร..จะพานพบ พอได้ครบ..กลับอยาก..ได้มากต่อ ไม่หยุดอยาก..ก็ยาก..ที่จะพอ มนุษย์หนอ..ยังอยาก..ยากจะสุข 183/03 ยากจะสุข..ปลุกจิต..คิดดูที ชีวิตที่..เรียบง่าย..ใช่สุขไหม ทุกมื้อกิน..พออิ่ม..ยิ้มสุขใจ ทรวงในไม่..ร้อนเร่า..เราก็เย็น 183/04 เราก็เย็น..เห็นทุกข์..พร้อมเห็นธรรม มองเห็นกรรม..นำพา..ให้มาเกิด รู้เห็นแล้ว..รีบปิด..จิตประเสริฐ หาทางเปิด..เพื่อไต่..ไปนิพพาน 183/05 ไปนิพพาน..ผ่านสวรรค์..ผ่านพรหมไป แต่ถ้าใจ..ขัดเกลา..จนวาวใส ไม่เหลือเชื้อ..กิเลส..เศษข้างใน ตรงดิ่งไป..พระนิพพาน..กันที่เดียว 183/06 มองต้นไม้..ไร้ค่า..จึงยิ่งใหญ่ ไม่มีใคร..สนใจ..จะโค่นล้ม ได้แผ่กิ่ง..ก้านใบ..ให้เงาร่ม แข็งเขาล้ม..ไร้ค่า..จะอยู่ยาว 183/07 จะอยู่ยาว..สงบเงียบ..แบบเรียบง่าย เราอยู่ได้..กินง่าย..ตามจำเป็น ไม่มีอยาก..มานำ..ก็ฉ่ำเย็น ได้รู้เห็น..เป็นตาม..ธรรมชาติ 183/08 รู้สงบ..ระงับ..รับไปสุข อยู่สนุก..กินสบาย..ไปทุกวัน เมื่อมีกรรม..ทำลาย..ไม่ไหวหวั่น ไม่นานวัน..ก็ไป..ให้อดทน 183/09 ให้อดทน..ผ่านพ้น..ทุกวิกฤต ให้ดวงจิต..เป็นหนึ่ง..อันแน่วแน่ ได้รู้เห็น..เสื่อมสลาย..ทุกกายแก่ พอนอนแผ่..ตัวใคร..ก็ตัวมัน 183/10 ก็ตัวใคร..ตัวมัน..ฉันกับแก ไม่ต้องแล..ดูกัน..มันตายแล้ว มีแต่ทิ้ง..มันไป..คล้ายกับแก้ว แตกไปแล้ว..จบไป..หาใบใหม่ 183/11 ไม่พะวง..หลงไหล..ทรัพย์สมบัติ จงรู้ขัด..จิตตน..จนผ่องผุด เป็นผู้ที่..กายมีศีล..บริสุทธิ์ มุ่งสู่จุด..สุขอัน..นิรันดร 183/12 ปรารถนา..รักษาจิต..เป็นยอดคน พวกเลวตน..ปรารถนา..มุ่งหาทรัพย์ ไม่ได้ตาม..ปรารถนา..ตาไม่หลับ หันหลังกลับ..รักษาจิต..ตาปิดลง 183/13 ตาปิดลง..สิ้นสงสัย..ในการเกิด ใจเราเปิด..จะเห็น..ความเป็นธรรม กำเนิดตน..บาปบุญ..คุณคนทำ เอาบุญนำ..ละโลกีย์..หนีโลกา 183/14 เป็นผู้มี..จิตมุ่ง..พุ่งไปพ้น เป็นผู้พ้น..หาทาง..ไปข้างหน้า เป็นผู้เห็น..ความจริง..สิ่งธรรมดา เป็นผู้ลา..จากไป..ไม่ใยดี 183/15 ไม่ใยดี..กายนี้..ที่รอเน่า มากเรื่องเล่า..แต่ล้วน..ชวนทนทุกข์ แต่ละวัน..ผ่านไป..ใครบ้างสุข เดี๋ยวก็ลุก..หนักเบา..เอากะมัน 183/16 เอากะมัน..วันวัน..ก็ต้องกิน ทรงชีวิน..กินเข้าไป..ถ่ายออกมา กินพอดี..อยู่ได้..สบายอุรา กินเกินกว่า..ต้องการ..มันเป็นภัย 183/17 มันเป็นภัย..เหมือนหลายสิ่ง..นิ่งคิดไป เหมือนกับไฟ..เหมือนน้ำ..เหมือนกับลม ชีวิตนี้..ไม่มีมัน..ก็ต้องล้ม กลับทุกข์ตรม..แสนลำบาก..กินมากไป 183/18 กินมากไป..ไม่ดีแน่..แค่พอดี ก็ไม่มี..ปัญหา..ผาสุขได้ ถ้ากินมาก..เกินควร..อ้วนเกินไป อึดอัดตาย..มากมายโรค..โชคหรือเคราะห์ 183/19 ท่านจี้กง..สั่งสอน..จงรู้คิด ว่าชีวิต..เป็นตาม..กรรมลิขิต อันเกิดจาก..จิตนำ..พูดทำคิด จงทำจิต..แจ่มใส..มั่นในดี 183/20 มั่นในดี..มีชีวิต..ปัจจุบัน พรุ่งนี้มัน..ยังไม่มา..กลุ้มทำไม ยังไม่ถึง..พรุ่งนี้..อาจตายไป สบายใจ..ปัจจุบัน..กันดีกว่า 183/21 ไม่เคารพ..พ่อแม่..ฉันเป็นงง แต่เคารพ..พุทธองค์..นั้นสูงสุด มันเป็นเวร..เป็นกรรม..เด้อมนุษย์ ดีที่สุด..หรือแท้..พ่อแม่ตน 183/22 หาของดี..เลิศรสหลาย..ถวายพระ แต่เลยละ..แม่พ่อ..ท่านรอหิว กับพ่อแม่..ห่างเหิน..เดินตัวปลิว มากของหิ้ว..เข้าวัดวา..หาอะไร 183/23 หาอะไร..ไม่ได้..หรอกครับบุญ พ่อแม่คุณ..บุญเต็มที่..อยู่ที่บ้าน ไปดูแล..เอาใจใส่..ยังพอทัน ชีวิตท่าน..จะอยู่ไป..ได้กี่ปี 183/24 มีพี่น้อง..คลานตาม..งามผูกพัน ทะเลาะกัน..ทำไม..ท่านเจ้าขา ทรัพย์สมบัติ..ที่แท้..พ่อแม่หา แย่งเหมือนหมา..อย่างนั้น..มันไม่ควร 183/25 มันไม่ควร..ส่วนตน..ก็ต้องหา มัวอิจฉา..ตาร้อน..นอนตาเหลือก ยิ่งใจชั่ว..เสียที..ดีแต่เปลือก อย่าไปเกลือก..โคลนตม..ไม่สมควร 183/26 ลูกหลานตน..ทุกคน..ล้วนมีบุญ ขอเพียงคุณ..อย่าลิขิต..ชีวิตเขา จะห่วงใย..ทำไม..ลูกหลานเรา ส่งเสริมเขา..เป็นคนดี..แค่นี้พอ 183/27 แค่นี้พอ..รอชีวิต..สอนชีวิต มีความคิด..ความอ่าน..ในด้านดี ได้รับรู้..ต่อสู้..ยังชีวี โดยที่มี..แม่แบบนั้น..นั่นคือเรา 183/28 ชีวิตนี้..มีโอกาส..สำเร็จได้ จงอย่าใช้..อารมณ์..ข่มใจร้อน ค่อยศึกษา..ความเป็นไป..ให้ได้ก่อน ตึงก็ผ่อน..หย่อนก็ดึง..ถึงจะดี 183/29 ชีวิตไซร้..ใช่จะพบ..รอยยิ้มง่าย ขอจงได้..แน่นหนัก..อย่ามักโกรธ อารมณ์เศร้า..เช่นกัน..มันเป็นโทษ ขอจงโปรด..ยิ้มไว้..ใครก็ชอบ 183/30 ให้รู้ว่า..คนนี้..ชีวิตสั้น อย่ายึดมั่น..มันไม่แน่..อีกต่างหาก รู้วันเกิด..กำหนดตาย..ไม่ได้ยาก รู้อย่างมาก..เมื่อความตาย..ใกล้ถึงตัว 183/31 อีกเสื้อผ้า..สวมกาย..ไม่ต้องโชว์ จะอวดโก้..ทำไมนั่น..กันหนาวร้อน แค่พอดี..เรียบง่าย..เอาไว้ก่อน สวมผ้าผ่อน..อวดมั่งมี..ไม่ดีเลย 183/32 อันอาหาร..ผ่านลิ้น..เป็นอะไร รู้เข้าใจ..แค่พอดี..มีคุณค่า อย่าอร่อย..กินเพลิน..เกินอัตรา โรคถามหา..มากมาย..เจ้ากายอ้วน 183/33 เงินบาทเดียว..เอาไม่ได้..ยามตายจาก จะมักมาก..อยากได้..ไปถึงไหน รู้แบ่งปัน..เถอะท่าน..สบายใจ จะขี้เหนียว..ทำไม..ตายทิ้งหมด 183/34 อันที่ดิน..ทำกิน..สืบกันมา จงรักษา..มันไว้..ให้ลูกหลาน จะสืบทอด..ไปได้..อีกยาวนาน อย่าเป็นพาล..โกงกัน..มันไม่ดี 183/35 มันไม่ดี..มีโอกาส..พลาดอย่างมาก เพราะความอยาก..โลภมาก..ลาภจะหาย จะได้ดี..มีปัญหา..น่าเสียดาย ความอยากได้..ฝันค้าง..ก้างตำคอ 183/36 สิ่งศักดิ์สิทธิ์..อยู่เหนือหัว..เพียงสามฟุต ขอจงหยุด..ข่มเหงกัน..ท่านทั้งหลาย อย่าทำสิ่ง..ชั่วช้า..น่าละอาย น่าเสียดาย..เกิดมาที..ดีไม่เอา 183/37 อันลาภยศ..เหมือนดอกไม้..อยู่ไม่นาน พอดอกบาน..หล่นไป..ใหม่แทนที่ อย่าหลงตัว..ลืมตน..นะคนดี ขอจงมี..จิตพร้อม..น้อมสู่ตน 183/38 น้อมสู่ตน..เป็นคน..ไม่ลืมตัว ไม่เมามัว..ลาภยศ..สรรเสริญ จิตดีงาม..ย่อมมาก..ความเจริญ เป็นผู้เดิน..ก้าวไป..ไม่ประมาท 183/39 มีลาภยศ..วาสนา..ตามลิขิต จะมีจิต..อิจฉา..กันทำไม อันลาภยศ..มีมา..แล้วก็ไป เดี๋ยวคนใหม่..ก็มี..แทนที่เรา 183/40 บ้างชีวิต..ยากแค้น..แสนลำเค็ญ ไม่บำเพ็ญ..แต่อยากได้..แค้นใจมาก ไม่ทำงาน..อยากได้..ไม่กระดาก เป็นแค่กาก..สังคม..ก็สมควร 183/41 ผู้ชอบเล่น..การพนัน..ล้วนตกต่ำ ผู้ฉลาดล้ำ..ไม่ต้อง..ไม่ข้องแวะ ยาเสพติด..ของมึนเมา..เขาไม่แตะ เช่นนี้แหละ..นับว่าได้..กายมนุษย์ 183/42 กายมนุษย์..ครองเรือน..รู้เตือนตน ควรเป็นคน..รู้ขยัน..รู้ประหยัด ไม่หวังพึ่ง..พิงใคร..รัดเข็มขัด รู้จักจัด..บริหาร..การใช้จ่าย 183/43 การจองเวร..จองกรรม..ทำผิดพลาด มันข้ามชาติ..ข้ามภพ..ไม่จบสิ้น ไปอาฆาต..ฟาดเขา..ลงไปดิ้น ไม่จบสิ้น..อาฆาตครับ..กลับไปมา 183/44 อันชีวิต..เหมือนเกมส์..เหมือนละคร แต่ละตอน..แต่ละฉาก..ยากคาดเดา ไปยึดติด..คิดลึก..ทำไมเล่า อย่าไปเมา..ชีวิต..คิดลึกเกิน 183/45 คิดลึกเกิน..ฉลาดมาก..จักเสียรู้ เห็นไหมผู้..อยู่เรียบง่าย..สบายกว่า ผู้คิดลึก..คิดมาก..ยากนักหนา ปรารถนา..ไม่สม..สุดตรมใจ 183/46 พูดโกหก..กะล่อน..บั่นทอนบุญ ผู้ต้มตุ๋น..ลวงหลอก..บอกผู้อื่น ถึงเวลา..ตกอับ..ได้รับคืน ที่ขมขื่น..เพราะใครหนอ..อ๋อเราเอง 183/47 ผู้ดีชั่ว..รู้ทั่ว..ในที่สุด ขอจงหยุด..โต้เถียง..เพียงสิ่งหวัง พูดไม่จริง..สิ่งไม่ดี..มีแต่พัง ดันทุรัง..ตอแหล..แย่นะคุณ 183/48 ไม่มีเรื่อง..เดี๋ยวเรื่อง..วิ่งมาหา ถึงเวลา..มาเอง..ไม่ต้องเชิญ มันไม่มี..หรอกครับ..เหตุบังเอิญ ที่เผชิญ..เรียกให้เหมาะ..ว่าเคราะห์กรรม 183/49 จะหัวเราะ..เยาะเย้ย..กันทำไม ไม่มีใคร..อยากให้เกิด..ทุกปัญหา เมื่อหลีกเลี่ยง..ไม่ได้..ใช้ปัญญา แก้ปัญหา..ผ่อนหนักเบา..กันเอาเอง 183/50 ฮวงซุ้ยดี..ไม่ใช่อยู่..ที่ภูเขา อยู่ที่เรา..อยู่ที่จิต..คิดดีกว่า ไม่่ต้องไป..จัดแจง..แสวงหา ให้มากค่า..ที่ตน..เถิดคนดี 183/51 ผู้ข่มเหง..คนอื่นอยู่..ผู้ก่อทุกข์ ผู้มีสุข..รู้อภัย..มากมายบุญ ไม่ต้องถาม..หมอดู..โหรหรอกคุณ เรื่องของบุญ..บุญจัดสรร..ของมันเอง 183/52 ทุกสิ่งจบ..ด้วยตาย..อย่าวายวุ่น รู้ทำขุ่น..ให้ใส..ใจเรานี่ เมื่อรู้ให้..รู้อภัย..ใจเราดี มันก็มี..คุณค่า..ขึ้นมาเอง 183/53 เลิกจองเวร..จองกรรม..สร้างความดี ไม่ก่อหนี้..ยืมสิน..แบบสิ้นคิด รู้ทำมา..หากิน..สุจริต บำเพ็ญจิต..บำเพ็ญธรรม..ทำนิพพาน 183/54 เพียรบรรลุ..รู้แจ้ง..แทงถูกธรรม เป็นผู้พร่ำ..ภาวนา..พาจิตนิ่ง มัวสงสัย..ใจจิตเพลีย..เสียทุกสิ่ง ทำจิตนิ่ง..วิ่งสู่..ประตูธรรม 183/55 หมั่นภาวนา..พาสุข..ทุกเวลา สงบกาย..วาจา..ได้จริงแท้ พอสงบ..สิ่งกระทบ..ไม่พ่ายแพ้ นั่งยิ้มแต้..รู้ให้..อภัยทาน 183/56 บำเพ็ญเพียร..มิใช่แน่..แค่ห่มขาว เป็นพระเจ้า..ห่มจีวร..หาใช่ไม่ แค่รสลิ้น..กินเจ..ก็ไม่ใช่ เป็นผู้ได้..ปฏิบัติ..รู้ชัดแจ้ง 183/57 ผู้ที่เที่ยว..ตระเวณ..สั่งสอน ให้ประพฤติ..ปฏิบัติตน..เป็นคนดี แต่เวลา..ปฏิบัติ..ตนไม่มี คนเช่นนี้..เป็นแค่..นักเผยแพร่ 183/58 นักเผยแพร่..ไม่ใช่..ผู้บำเพ็ญ ถึงโดดเด่น..แต่ไม่..ใช่ของแท้ อนาคต..เบื้องหน้า..อาจไม่แน่ เหลือเพียงแต่..ปฏิบัติ..มุ่งขัดเกลา 183/59 มุ่งขัดเกลา..เวลา..มีไม่มาก อย่าใช้ปาก..บำเพ็ญ..เหม็นขี้ฟัน บำเพ็ญมาก..ยากไม่สน..ทนมุ่งมั่น ผลของมัน..มีค่า..กว่าเพชรทอง 183/60 สุขแห่งตน..ขนอะไร..แลกได้เล่า สุขของเขา..อยู่ที่เขา..เราที่ไหน ผู้มีศีล..สิ้นทุกข์..สุขที่ใจ หนทางไป..พระนิพพาน..สถานเดียว
|
เฒ่าจอย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
