บนเส้นทางสายพระนิพพาน 218 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 218 218/01 ตายแล้วเอา..อะไรไป..ไม่ได้เลย แล้วท่านเคย..เห็นใคร..เอาไปบ้าง แค่บาทเดียว..ใส่ปาก..ฝากเบิกทาง ก็ยังค้าง..อยู่นี่..ที่โลกา 218/02 ที่โลกา..มาชั่วคราว..ไม่ยาวเกิน ล้วนผู้เดิน..บนวิบาก..จากกรรมเก่า ทั้งกรรมดี..กรรมชั่ว..ของตัวเรา ผู้ไม่เมา..ชีวิต..คิดสลัด 218/03 คิดสลัด..ตัดตอ..ไม่ก่อบาป เป็นผู้ทราบ..ด้วยจิต..ติดอยู่นี่ เพราะก่อเวร..สร้างกรรม..ทำเต็มที่ มาที่นี่..กฏแห่งกรรม..นำเรามา 218/04 นำเรามา..ชดใช้..ให้สำนึก ขอจงฝึก..ใช้ปัญญา..หาทางพ้น ทำอย่างไร..ไม่กลับ..มาเป็นคน ต้องฝึกตน..อย่างไร..เพื่อไปลับ 218/05 เพื่อไปลับ..ระงับ..โลภโกรธหลง ผู้ประสงค์..จะไป..มั่นในศีล เริ่มจากทาน..การให้..เป็นอาจิณ ไม่ยลยิน..ยุงท้ารบ..ไม่ตบมัน 218/06 ไม่ตบมัน..หมั่นหาชั่ว..ในตัวเรา ชั่วลากเอา..ออกไป..ไกลจากจิต เหลือแต่ดี..ประจำ..พูดทำคิด ขัดเกลาจิต..คือสร้าง..เส้นทางไป 218/07 เส้นทางไป..อยู่ใน..ใจเรานี่ เป็นทางที่..จิตทำ..สูงต่ำได้ สร้างทำเอา..มีแต่เรา..เป็นผู้ใช้ จะดีร้าย..อยู่ที่เรา..เจ้าของจิต 218/08 เจ้าของจิต..คิดไป..ไม่หวนกลับ ก็ต้องดับ..กองไฟ..ในดวงจิต ใช้ปัญญา..พิจารณา..ทีละนิด พูดทำคิด..ประเสริฐ..ไม่เกิดโทษ 218/09 ไม่เกิดโทษ..ปัจจุบัน..ยันอนาคต เป็นผู้ลด..ละกรรม..ที่นำทุกข์ ปรารถนา..เส้นทาง..สร้างความสุข เป็นผู้ปลุก..จิตตัว..กลัวขาดทุน 218/10 กลัวขาดทุน..ทั้งที่..มีโอกาส มัวประมาท..เลินเล่อ..เผลอติดสุข คิดว่าตน..ไม่ตาย..ไม่มีทุกข์ แต่พอลุก..ไม่ขึ้น..จึงตื่นกลัว 218/11 จึงตื่นกลัว..มัวหลง..อยู่ตั้งนาน แทบวายปราณ..สายเกินกาล..นานเกินแก้ เกือบเกิดมา..เสียชาติ..ประมาทแท้ เกือบพ่ายแพ้..กิเลสตน..จนยับเยิน 218/12 จนยับเยิน..หยุดเดิน..ตั้งต้นใหม่ ต่อนี้ไป..ทำแต่ดี..ไม่มีชั่ว ขัดเกลาจิต..แจ่มใส..ไร้ขุ่นมัว ศีลแห่งตัว..รักษามั่น..จนวันตาย 218/13 ปรารถนา..หาสุข..ปลุกจิตตน รู้สวดมนต์..ไหว้พระ..ชำระใจ มองตลอด..สอดส่อง..จิตข้างใน ไม่ปล่อยใจ..ไปทั่ว..กลัวหลงทาง 218/14 กลัวหลงทาง..ตามไม่ทัน..จิตมันเร็ว ตกไปเลว..ยุ่งยาก..มากปัญหา จะควบคุม..ไว้ได้..ใช้ปัญญา พิจารณา..โดยธรรม..นำสู่ทาง 218/15 นำสู่ทาง..หลุดพ้น..จากคนไป ไม่มีใคร..ช่วยได้..ไปเอกา แม้แต่คน..แสนรัก..เรานักหนา เขาก็หา..ไปด้วยได้..ไปผู้เดียว 218/16 ไปผู้เดียว..ตามกรรม..ทำชั่วดี ทุกบัญชี..มีจด..ไว้หมดสิ้น จึงหยุดชั่ว..ทำดี..เป็นอาจิณ รักษาศีล..เคร่งครัด..ปฏิบัติธรรม 218/17 ปฏิบัติธรรม..ขัดเกลา..หวังเอาดี นั่นคือมี..ทานศีล..ภาวนา เป็นผู้ให้..ศีลทาน..หมั่นรักษา ก็ยิ่งพา..เข้าใกล้..เป้าหมายตน 218/18 เป้าหมายตน..พ้นทุกข์..สุขนิรัน ผู้ฝ่าฟัน..ถากถาง..วางทุกสิ่ง สุขทางโลก..ที่เรามี..นี้ไม่จริง เพราะทุกสิ่ง..เสื่อมสลาย..ไปตามกาล 218/19 ไปตามกาล..เวลา..ไม่ถาวร แม้เด็กอ่อน..ยังตาย..ไม่ทันแก่ ผู้เกิดกาย..ไม่มี..อะไรแน่ อย่าให้แย่..กว่านี้..จงหนีไป 218/20 จงหนีไป..ใครเจอทาง..ไปก่อนโลด มีแต่โทษ..แต่ทุกข์..คลุกอยู่นี่ พอมีสุข..ลืมทุกข์..เสียทุกที ไม่เคยมี..คงมั่น..สักวันเลย 218/21 ชีวิตคน..ทุกคน..ไม่จีรัง กายจะพัง..เมื่อไร..ก็ไม่รู้ แต่เราจง..จำไว้..ตายทุกผู้ ป่วยอาจกู้..มาได้..ตายอยู่ดี 218/22 ตายอยู่ดี..มีทุกข์..เกิดทุกครา การเกิดมา..ครานี้..มีความหมาย เพื่อใช้กรรม..เคยทำ..มามากมาย หวังใช้กาย..รอพัง..ครั้งสุดท้าย 218/23 ครั้งสุดท้าย..ต้องใช้..คือปัญญา พิจารณา..ความจริง..ทุกสิ่งอัน มองเห็นไหม..นอกใน..กายเรานั้น เห็นว่ามัน..เป็นไง..ตอบให้ที 218/24 ตอบให้ที..กายนี้..ดียังไง ยิ่งดูไป..ปลายเท้า..ไปยันหัว ถ้าสักวัน..ไม่อาบน้ำ..ชำระตัว คิดว่าชัวร์..ใครเข้าใกล้..เหม็นตายเลย 218/25 เหม็นตายเลย..เพื่อนเอย..หน้าไม่ล้าง ขี้ตากรัง..ดูไม่ยาก..ปากก็เหม็น หัวก็คัน..บรรลัย..ช่างให้เป็น กายที่เห็น..เช่นถังส้วม..รวมของเน่า 218/26 รวมของเน่า..เข้าไปดี..ออกมาเสีย ฉันขอเคลียร์..ให้สิ้น..กินอาหาร ทานแต่ดี..ถูกหลัก..โภชนาการ กินไม่นาน..เป็นกาก..มากความเหม็น 218/27 มากความเหม็น..กลายเป็น..ของบูดเน่า ในกายเรา..ทั้งสิ้น..ได้ยินไหม ล้วนของเสีย..ทั้งนั้น..อยู่ข้างใน ทั้งตับไต..หัวใจปอด..สอดรับกัน 218/28 สอดรับกัน..วันที่..ชีวิตยัง พอกายพัง..เท่านั้น..ท่านเจ้าขา ทั้งร่างกาย..เน่าเหม็น..เห็นกะตา หนอนยังมา..เจาะไช..ไต่ยุบยับ 218/29 ไต่ยุบยับ..นี่แหละครับ..ธรรมชาติ อย่าเป็นทาส..ร่างกาย..ไม่ใช่ที่ อันกายเรา..ขอบอก..หลอกกินฟรี อยู่กินดี..แค่ไหน..ก็ตายแล 218/30 ก็ตายแล..กินแค่..พออยู่ได้ แล้วจงใช้..กายนี้..เพื่อฝึกฝน รักษาธรรม..นำสู่จุด..เพื่อหลุดพ้น ทำการค้น..หาทาง..วางอารมณ์ 218/31 วางอารมณ์..อย่างไร..ให้จิตนิ่ง ไม่ให้วิ่ง..สอดส่าย..ไปทำชั่ว ควบคุมไว้..ไม่ไหล..ออกจากตัว อันผู้กลัว..บาปเวร..ย่อมเห็นทาง 218/32 ย่อมเห็นทาง..วางบาป..อกุศล เสวยผล..เบาสบาย..ใจเป็นสุข เมื่อรู้แน่..แก่ใจ..กายต้องทุกข์ ต้องการสุข..ฝึกตน..ฝนจิตใจ 218/33 ฝนจิตใจ..เห็นภัย..ในการเกิด มากำเนิด..ชีวิต..จิตกำหนัด มีความอยาก..มากมาย..สารพัด ผู้รู้ตัด..ทีละนิด..จนจิตนิ่ง 218/34 จนจิตนิ่ง..สิ่งกระทบ..พบแล้ววาง จึงเห็นทาง..เดินตน..ไปพ้นทุกข์ เดินตามอยาก..มากมาย..ไหนล่ะสุข ยิ่งมากทุกข์..ได้มา..กลัวจะหาย 218/35 กลัวจะหาย..หามาได้..โดยลำบาก ไม่คิดจาก..พรากกัน..วันข้างหน้า เรื่องความตาย..ไม่คิด..เลยสักครา ที่เห็นมา..ผ่านไป..ไม่ใช่เรา 218/36 ไม่ใช่เรา..เมาชีวิต..ไม่คิดตาย เจ็บป่วยกาย..ร้อนรุ่ม..กลุ้มดวงจิต ตายให้เห็น..ทุกวัน..ไม่ทันคิด ว่าชีวิต..จริงแท้..ไม่แน่นอน 218/37 ไม่แน่นอน..จะตาย..ในวันไหน อายุขัย..ไม่มี..นิมิตหมาย แม้แต่ลูก..ในครรภ์..ยังดันตาย บ้างบางราย..แก่หนังย้อย..กว่าร้อยปี 218/38 อันความตาย..ไม่ระบุ..วันเวลา รู้วันมา..เมาแปร้..แห่ฉลอง เห็นเขาตาย..ไม่สำนึก..ไร้ตรึกตรอง เป็นผู้ครอง..ตนประมาท..ขาดสติ 218/39 ขาดสติ..ตรึกตรอง..เสียของมาก เป็นการยาก..เกิดมาพบ..พระศาสนา มาเกิดได้..ตายขาดทุน..สูญเวลา ได้เกิดมา..สร้างกรรมต่อ..ไม่ก่อบุญ 218/40 ไม่ก่อบุญ..เป็นทุน..หนีนรก เรียกว่างก..ก่อบาป..สาปกุศล เป็นผู้ก่อ..ภพชาติ..ประกาศตน เดินไปบน..ทางชัด..สัตว์นรก 218/41 สัตว์นรก..ก็ทุกข์อย่าง..สัตว์นรก อันผู้ตก..ลงไป..ใช้กรรมชั่ว ก่อกรรมดัก..หนักอึ้ง..ดึงทั้งตัว เป็นพวกบัว..ใต้ตม..จมทุกข์หนัก 218/42 จมทุกข์หนัก..แบบเปรต..อสุรกาย ความสบาย..จะมี..ก็หาไม่ มาแดนนี้..ใช้กรรม..รู้แก่ใจ แดนต่อไป..ทุกข์ชัด..สัตว์เดรัจฉาน 218/43 สัตว์เดรัจฉาน..ก็ทุกข์..แบบของสัตว์ หนทางตัด..บรรเทา..ก็ไม่มี ต้องทนทุกข์..ชดใช้..วายชีวี กว่าจะมี..กำเนิด..เกิดเป็นคน 218/44 เกิดเป็นคน..ใช่สุข..ทุกข์แบบคน ทั้งรวยจน..เด็กผู้ใหญ่..ทุกข์ไปหมด ไม่แก้ไข..ทุกข์ไปถึง..อนาคต เพราะมีกฏ..แห่งกรรม..คอยค้ำคอ 218/45 คอยค้ำคอ..รอโอกาส..บุญถอยห่าง ผู้ไม่ว่าง..บุญกุศล..รออดพ้นได้ ผู้ดำเนิน..ชีวิต..ไม่ติดสบาย รู้เข้าใจ..ชีวิต..อนิจจัง 218/46 อนิจจัง..ทุกขัง..อนัตตา ถึงเวลา..เสื่อมสลาย..ไปตามกาล เป็นมนุษย์..ที่สุดตาย..อยู่ไม่นาน ใช้บุญทาน..นำทาง..ห่างนรก 218/47 ห่างนรก..ดีกว่า..อย่าเฉียดใกล้ มันไม่ใช่..ทางออก..หลอกให้หลง ทางของเรา..ขึ้นไป..ไม่ใช่ลง ผู้ลุ่มหลง..เดินลง..สถานเดียว 218/48 สถานเดียว..ขัดเกลาใจ..ให้ใสผ่อง เป็นผู้ท่อง..สวรรค์พรหม..เพื่อมรรคผล พระนิพพาน..สุดท้าย..เป้าหมายตน ต่อข้างบน..อย่าหล่น..ตกลงมา 218/49 ตกลงมา..ไม่พ้น..โดนกรรมรุก มากมายทุกข์..ทับถม..สุดขมขื่น กายยังอยู่..เป็นผู้..ที่รู้ตื่น ความขมขื่น..ตัดให้ขาด..ชาติสุดท้าย 218/50 ชาติสุดท้าย..ใช้ให้หมด..กฏแห่งกรรม เคยสร้างทำ..แต่ต้น..จนบัดนี้ กายรอเน่า..ไม่เอาหนอ..พอกันที ตายคราวนี้..หนีลับ..ไม่กลับมา 218/51 ไม่กลับมา..เสียเวลา..เพื่อเริ่มต้น ต้องทุกข์ทน..มีกาย..ใช้กรรมเก่า ถูกกิเลส..ตัณหา..มาหลอกเอา อาจทำเรา..ต่ำจัด..กว่าสัตว์คน 218/52 กว่าสัตว์คน..บอกตน..พอลืมตา เราเกิดมา..ชดใช้..เพื่อไปต่อ ทำจิตหยาบ..ค่อยละเอียด..ให้มากพอ มรรคผลรอ..เบื้องหน้า..อย่าท้อถอย 218/53 อย่าท้อถอย..สะสม..เพาะบ่มจิต ใช้ความคิด..ปัญญา..พิจารณาธรรม ยกทานศีล..ภาวนา..ขึ้นมานำ บุญย้ำทำ..ย้ำคิด..ด้วยจิตงาม 218/54 ด้วยจิตงาม..เดินตาม..ธงที่ปัก เจอศึกหนัก..มั่นใจคุณ..บุญไม่ถอย บำเพ็ญตน..ถูกต้อง..ในร่องรอย ตั้งใจปล่อย..บุญกรรม..ทำงานเอง 218/55 ทำงานเอง..ดีกว่า..อย่าข้องเกี่ยว ใจเด็ดเดี่ยว..อภัยทาน..มารทั้งผอง ถูกกระทำ..ปล่อยไป..ตามครรลอง เป็นผู้มอง..อ่านขาด..อำนาจใด 218/56 อำนาจใด..ก็ไม่..เคยมั่นคง ขอเราจง..คิดตัด..สลัดทิ้ง พุทธองค์..ทรงชี้..นี่แหละจริง ทำแต่สิ่ง..ประเสริฐ..เถิดทุกวัน 218/57 เถิดทุกวัน..ทำกัน..ดีส่วนเดียว ใจอย่าเกี่ยว..ข้องแวะ..และทำชั่ว จงสบาย..กายใจ..ไม่ขุ่นมัว เมื่อเป็นบัว..พ้นน้ำ..ก็งามเอง 218/58 ก็งามเอง..โดยธรรม..ตามลำดับ จิตกำกับ..กายไว้..ไม่ผิดศีล คอยขับไล่..ไปจน..พ้นมลทิน เป็นอาจิณ..ศีลกัน..มารเข้ามา 218/59 มารเข้ามา..ไม่ได้..ศีลคุมหมด จิตกำหนด..ชัดเจน..จนเป็นหมัน คือเมื่อศีล..คุมอยู่..คอยรู้ทัน แค่รอวัน..ทอดร่าง..วางกายลง 218/60 วางกายลง..โดยสงบ..จบชีวิต พูดทำคิด..แต่ดี..ย่อมมีผล คือได้สุข..ใจก่อน..ตอนเป็นคน ทิ้งกายตน..สบายใจ..สุขใหญ่กว่า แวะมาทักทายจร้าาาาาา สบายดีนะคะ อิอิ
โดย: LittleDaimon วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:11:58:26 น.
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |