บนเส้นทางสายพระนิพพาน 193

 บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 193

193/01

ผู้ทำบุญ..ปัจจุบัน..อันส่งผล

ให้แก่ตน..อนาคต..ย่อมสดใส

ทำไว้ดี..ชาตินี้..ชาติต่อไป

เป็นบันใด..ไปให้ถึง..ซึ่งจุดหมาย

193/02

ซึ่งจุดหมาย..ปลายทาง..แห่งชีวิต

บำเพ็ญจิต..ขัดเกลา..เอาให้หนัก

ไปติดโลภ..โกรธหลง..ในดงรัก

น้อยคนนัก..ถอยออก..หลอกแต่ตน

193/03

หลอกแต่ตน..ว่าดี..ว่ามีสุข

ว่าสนุก..กับดัก..ผลักลงเหว

หลงใกล้ชิด..ติดแจ..แต่ความเลว

ไม่เห็นเปลว..ไฟนรก..ที่ลามเลีย

193/04

ที่ลามเลีย..ร้อนรุ่ม..กลุ้มดวงจิต

เป็นผู้ปิด..ทางหล่น..ด้วยตนเอง

เป็นผู้เห็น.บาปชั่ว..ให้กลัวเกรง

พาตัวเอง..ออกมา..อย่าเข้าใกล้

193/05

อย่าเข้าใกล้..หนีห่าง..อย่างถาวร

จึงจะนอน..ยืนเดินนั่ง..อย่างเป็นสุข

เหลือแต่เวร..กรรมเก่า..เขาตามรุก

ถึงจะทุกข์..ไม่เป็นไร..ใจน้อมรับ

193/06

ใจน้อมรับ..ใช่ครับ..เคยทำไว้

ต้องชดใช้..เวรกรรม..ทำไว้ก่อน

จำไว้เถิด..ผู้ทำ..กรรมมันย้อน

มันก็ร้อน..ก็รุ่ม..กลุ้มตนเอง

193/07

หลวงพ่อบอก..ให้ทำดี..หนีนรก

อย่าให้ตก..ลงไป..ทำไว้เถิด

คิดให้ดี..มีโอกาส..ได้มาเกิด

ทำดีเถิด..เปิดตาใน..ให้เห็นธรรม

193/08

ให้เห็นธรรม..คำสอน..พระสุคต

รู้แล้วงด..ทำชั่ว..เกรงกลัวบาป

ทำแต่ดี..จิตใส..ใจรับทราบ

ละเอียดหยาบ..อย่างไร..ฝึกใจจิต

193/09

ฝึกใจจิต..คิดอ่าน..ด้านดีงาม

ผู้เดินตาม..พุทธองค์..ไม่หลงแน่

จงอดทน..เข้มแข็งไว้..ไม่ท้อแท้

ผู้พ่ายแพ้..กิเลสตน..ไม่พ้นเลย

193/10

ไม่พ้นเลย..ลูกเอย..ศีลมากั้น

ยึดให้มั่น..ศีลห้า..มาบังไว้

บาปไม่ทำ..ไม่ใช้..ไม่ดีใจ

ตั้งอยู่ใน..พรหมวิหาร..เพื่อสานต่อ

193/11

เพื่อสานต่อ..ก่อกำแพง..บุญกุศล

ป้องกันตน..จากข้าศึก..คือกิเลส

ที่คอยฉุด..กระชาก..ยากปฏิเสธ

อาศัยเหตุ..เราดี..มีต้นทุน

193/12

มีต้นทุน..บุญกุศล..ผลปฏิบัติ

คอยสกัด..ขัดเกลา..ไม่เอาชั่ว

เพื่อเริ่มต้น..หาผลต่าง..ทางเดินตัว

ว่ามันชัวร์..ไม่มืดมน..หนทางไป

193/13

หนทางไป..ใสสว่าง..กระจ่างจิต

พูดทำคิด..แต่ดี..ใจมีสุข

เรื่องเวรกรรม..กายรับไป..ใจไม่ทุกข์

เป็นผู้ลุก..น้อมรับกรรม..ตนทำเอง

193/14

ตนทำเอง..เมื่อครั้ง..ยังมืดมน

เบียดเบียนคน..และสัตว์..จัดว่าชั่ว

ไม่เคยหวั่น..นรกนั้น..ฉันไม่กลัว

ยังเป็นบัว..ใต้ตม..ก็สมควร

193/15

ก็สมควร..แก่เหตุ..กิเลสคน

คิดว่าตน..เกิดมา..เพื่อคว้าไขว่

ทำเพื่อตน..ไม่สน..หัวใจใคร

แล้วเป็นไง..วนกลับ..รับเต็มเต็ม

193/16

รับเต็มเต็ม..ไม่รู้..ให้อภัย

ก็ผูกใจ..จองเวร..กันไม่จบ

ตามกันไป..ตัดไม่ขาด..ข้ามชาติภพ

การจะจบ..คือให้..อภัยกัน

193/17

อภัยกัน..นั่นแหละ..ดีที่สุด

เป็นการขุด..กิเลสร้าย..จากใจตน

มาเป็นผู้..กำหนดเขต..ด้วยเหตุผล

หมั่นฝึกตน..จิตใจ..ใฝ่แต่ดี

193/18

ใฝ่แต่ดี..มีสุขใจ..เป็นรางวัล

ปัจจุบัน..แห่งตน..ไม่วนกลับ

แม้มีกรรม..เข้าใกล้..ใจน้อมรับ

ก็นอนหลับ..เป็นสุขได้..ใช้อุเบกขา

193/19

ใช้อุเบกขา..หาพบ..สงบนิ่ง

เมื่อไม่วิ่ง..ร้อนรน..เป็นคนตื่น

ให้ธรรมะ..ปฏิบัติ..ช่วยหยัดยืน

เป็นการคืน..ยุติธรรม..ทำแก่เขา

193/20

ทำแก่เขา..อย่างไร..ได้คืนหมด

มันเป็นกฏ..แห่งกรรม..พี่น้องเอ๋ย

ปลูกอะไร..ได้อย่างนั้น..เหมือนกันเลย

ให้คุ้นเคย..พูดทำคิด..ด้วยจิตดี

193/21

ด้วยจิตดี..แจ่มใส..ใจสงบ

หนทางจบ..มีอยู่..ผู้เสาะหา

เป็นทุนทรัพย์..กองใหญ่..มหึมา

ในอุรา..ไงเล่า..ของเราเอง

193/22

ของเราเอง..รู้ไว้..ให้หาเอา

ผู้มัวเมา..ลุ่มหลง..คงไม่พบ

อย่าให้สาย..ไม่สน..จนเป็นศพ

ไร้ทางจบ..วนอยู่..ไม่รู้ทาง

193/23

ไม่รู้ทาง..ห่างธรรม..ไม่ย้ำคิด

ว่าชีวิต..จริงแท้..ไม่แน่นอน

ผู้รู้ใช้..ปัญญา..ลาไปก่อน

รู้จักผ่อน..รู้จักดึง..ยามตึงหย่อน

193/24

ยามตึงหย่อน..ผ่อนดึง..รู้ซึ้งคน

ยามผจญ..ปัญหา..ปัญญาแก้

จงอดทน..คอยรอ..อย่าท้อแท้

อย่ายอมแพ้..พิจารณาดู..อยู่กับมัน

193/25

อยู่กับมัน..จนตาย..เจ้ากายทุกข์

นายกรรมรุก..ทุกข์กาย..ชดใช้เขา

รู้หลาบจำ..ความผิด..ติดตามเรา

ประดุจเงา..ตามตน..ไม่พ้นเลย

193/26

ไม่พ้นเลย..เหลียวมอง..ตรองดูเถิด

สิ่งที่เกิด..แก่เรา..เอาย้อนคิด

อยู่กับศีล..จิตสุข..ทุกข์เพราะผิด

ผู้เสพติด..ผิดศีล..มักสิ้นสุข

193/27

มักสิ้นสุข..ทุกข์แทรก..อย่าแปลกใจ

มองลงไป..ตามใจ..กิเลสตน

เพื่อสมใจ..ไม่รู้สึก..สำนึกผล

ที่ทุกข์ทน..จนบัดนี้..มีที่มา

193/28

มีที่มา..ที่ไป..จากใจจิต

ผู้ทำผิด..ไม่จบ..ข้ามภพชาติ

ขัดเกลาใจ..ไปสู่จุด..สุดสะอาด

คือตัดขาด..ชั่วทั้งปวง..หวังล่วงทุกข์

193/29

หวังล่วงทุกข์..อดทน..จนที่สุด

มุ่งสู่จุด..สายกลาง..เส้นทางใหญ่

ให้เส้นทาง..แสงธรรม..นำเราไป

ผู้มีใจ..มุ่งมั่น..เท่านั้นถึง

193/30

ผู้มุ่งมั่น..ไม่หวั่น..อุปสรรค

เมื่อมีหลัก..ปักไว้..เดินไปหน้า

การเกิดเกิด..ตายตาย..ไม่ปรารถนา

เป็นผู้หา..ทางพ้น..จนที่สุด

193/31

จนที่สุด..ด่านมนุษย์..หยุดไม่ได้

มุ่งสู่ป้าย..เทวาพรหม..พระนิพพาน

ต่อข้างบน..ไม่สน..จะเนิ่นนาน

ทุกข์ทรมาน..ถูกไล่ต้อน..ตอนเป็นคน

193/32

ตอนเป็นคน..นายกรรมตน..เขาตามติด

เขาใช้สิทธิ์..ทวงถาม..ความเป็นธรรม

นี่แหละครับ..จงรับรู้..ผู้ก่อกรรม

เป็นผู้ทำ..ล่วงหน้า..ต้องมาใช้

193/33

ต้องมาใช้..จำไม่ได้..ยิ่งไปใหญ่

มาสุมไว้..อาฆาตแค้น..แน่นในอก

จองเวรกรรม..มาไป..ไฟนรก

มันก็วก..สู่ตน..วนไปมา

193/34

วนไปมา..ปัญญา..ไม่รู้คิด

พาชีวิต..ติดห่วง..บ่วงกรรมรัด

ตานอกลุก..เป็นไฟ..ไม่สลัด

ผู้ปฏิบัติ..รู้อภัย..หนีไกลเลย

193/35

หนีไกลเลย..มนุษย์เอย..จงน้อมรับ

น้อมคำนับ..ขอขมา..อย่าจองกรรม

ขอบวชพระ..บวชเณรให้..ไปประจำ

แผ่บุญนำ..ให้เจ้ากรรม..ให้นายเวร

193/36

ธรรมะหรือ..คือสิ่ง..รอบตัวเรา

ให้แคบเข้า..อยู่ที่กาย..และใจนี่

กายคือรูป..ใจคือนาม..คิดดูที

กายใจนี้..ไม่เที่ยง..ทำให้ทุกข์

193/37

ทำให้ทุกข์..ทนยาก..มากปัญหา

ปรารถนา..ไม่ได้..อย่างที่หวัง

อยากให้หนุ่ม..ให้สาว..ยืนยาวจัง

มันไม่ฟัง..เอาแต่แก่..มีแต่ทุกข์

193/38

เราจึงต้อง..เรียนรู้ทุกข์..แล้วปล่อยวาง

คือหาทาง..เข้าถึงธรรม..องค์สัมมา

เป็นการถึง..ธรรมชาติ..ธรรมดา

อนัตตา..เสื่อมสลาย..ไปตามกาล

193/39

ใจไปยึด..เป็นของตน..มากทนทุกข์

ไร้ความสุข..เปลี่ยนแปร..ไม่แน่นอน

ผู้ที่เอา..บุญนำ..ใช้ธรรมสอน

จึงจะนอน..หลับได้..สบายเลย

193/40

ไม่ยอมรับ..ความจริง..ยิ่งต่อต้าน

ก็วิ่งพล่าน..เป็นหมาบ้า..หาทางสุข

เมื่อไม่สม..ปรารถนา..มหาทุกข์

จะนั่งลุก..ยืนเดิน..ทุกข์เกินทน

193/41

ทุกข์เกินทน..เพราะตน..ยึดไว้แน่น

มันบ่แม่น..หนทาง..ลองวางหน่อย

ครั้นพอวาง..ค่อยมีสุข..ทุกข์ก็ถอย

วางบ่อยบ่อย..อีกหน่อย..เบาสบาย

193/42

เบาสบาย..เข้าใจ..ธรรมชาติ

ที่เราพลาด..เพราะไปยึด..พร้อมฮึดสู้

ซึ่งก็ต้อง..ทุกข์เกือบตาย..เพราะไม่รู้

เมื่อเป็นผู้..ตื่นตน..จึงค้นเจอ

193/43

จึงค้นเจอ..ธรรมะ..พระสุคต

จึงได้ลด..ยึดติด..เปิดจิตรับ

ค้นหาไฟ..ใช้ใจ..หาทางดับ

เป็นผู้รับ..ความจริง..นิ่งไม่ปรุง

193/44

นิ่งไม่ปรุง..มุ่งสู่ธรรม..องค์สัมมา

เราผู้มา..แล้วไป..ใช่อยู่เลย

มาฝึกตน..ชดใช้..ใช่อยู่เฉย

เพื่อนเกิดแก่..เจ็บตายเอ๋ย..อย่าประมาท

193/45

อย่าประมาท..ในชีวิต..คิดให้ว่อง

จงนำร่อง..ด้วยศีล..แต่บัดนี้

จงทำจิต..แจ่มใส..มั่นในดี

ก็จะมี..ทุกข์น้อย..ถอยออกไป

193/46

ถอยออกไป..ใจยังมั่น..นั่นแหละทาง

ในการวาง..ทั้งหลาย..ก็ไม่ยาก

รู้ละได้..วางได้..ทิ้งใจอยาก

ไม่ลำบาก..เหมือนเก่า..เมื่อเรารู้

193/47

เมื่อเรารู้..เป็นผู้ตื่น..จากหลับไหล

สว่างไสว..เหลือเกิน..ไม่เดินหลง

ใช้แสงธรรม..เห็นทางดี..ไม่มีลง

เมื่อรู้ปลง..ปัดตก..นรกปิด

193/48

นรกปิด..จิตดี..ไม่มีเปิด

จิตประเสริฐ..เกิดปัญญา..พาข้ามฝั่ง

อย่าสนใจ..กายนี้..ที่จะพัง

มีกำลัง..ปฏิบัติ..ขัดเกลาไป

193/49

ขัดเกลาไป..ตอนที่..ยังมีแรง

ปัญญาแทง..ถูกธรรม..ได้ง่ายกว่า

อย่าปล่อยไว้..จนกาย..หมดแรงล้า

จะเดินหน้า..ได้อย่างไร..แรงกายหมด

193/50

แรงกายหมด..ผู้ฝึกใจ..ไปต่อได้

กายแพ้พ่าย..ใจยังอยู่..สู้กันต่อ

การทุกข์กาย..ที่แท้หรือ..คือตัวล่อ

เพราะต้นตอ..คือจิต..คิดให้ถูก

193/51

คิดให้ถูก..ผูกจิต..ไว้ให้มั่น

อย่าให้มัน..ดิ้นหลุด..ฉุดให้อยู่

อยากจะหลุด..สลัดพ้น..อดทนสู้

เพื่อกอบกู้..จิตตน..พ้นกิเลส

193/52

พ้นกิเลส..ตัณหา..อุปาทาน

ความต้องการ..ความอยาก..ยิ่งมากทุกข์

พอปล่อยวาง..ทุกสิ่ง..นิ่งเป็นสุข

กายมีทุกข์..ธรรมดา..อย่าใส่ใจ

193/53

อย่าใส่ใจ..เจ็บไข้..ก็รักษา

หายออกมา..กลับบ้านได้..ตายก็เผา

ก็กายนี้..ไม่ใช่..กายของเรา

ของโลกเขา..เสื่อมสลาย..ไปตามกาล

193/54

ไปตามกาล..ยิ่งนาน..ก็ยิ่งแย่

เราก็แค่..ดูแล..ช่วยรักษา

ใช้งานกาย..จนคุ้ม..ชุ่มอุรา

ทอดกายา..ก็จำใจ..ไปจากกัน

193/55

ไปจากกัน..ด้วยดี..กายมีคุณ

ใช้สร้างบุญ..สร้างกุศล..ผลเบื้องหน้า

ใช้ชดใช้..เวรกรรม..ทำกันมา

ขอขมา..อภัยทาน..อันโทษภัย

193/56

อันโทษภัย..ใครทำ..ไว้แก่เรา

จะหนักเบา..เท่าใด..อภัยหมด

แต่อดีต..ปัจจุบัน..ยันอนาคต

ต้องการปลด..ทุกบัญชี..หนี้เวรกรรม

193/57

หนี้เวรกรรม..ตามข้ามภพ..จบชาตินี้

ไม่หลบลี้..หนีหาย..ชดใช้ท่าน

ทำแก่เรา..ไม่เป็นไร..อภัยกัน

ตามไม่ทัน..ชาตินี้..หนีเตลิด

193/58

หนีเตลิด..ไม่มาเกิด..อีกต่อไป

เพราะว่าใจ..ของเรา..มีเป้าหมาย

เป็นมนุษย์..ขอประกาศ..ชาติสุดท้าย

ต้องการไต่..ขึ้นบน..ไม่วนกลับ

193/59

ไม่วนกลับ..จิตจับ..พระนิพพาน

ขอเป็นบ้าน..สุดท้าย..ไปให้ถึง

เมื่อไม่ทำ..ชั่วผิด..จิตเป็นหนึ่ง

หงายท้องตึง..ออกจากร่าง..รู้ทางไป

193/60

รู้ทางไป..ไม่เป็นไร..ถ้าไม่ถึง

พักนิดนึง..จิตดีพอ..ไปต่อได้

พระนิพพาน..อยู่ดี..ที่สุดท้าย

เป็นการย้าย..อยู่กัน..นิรันดร

Create Date : 07 มกราคม 2558 Last Update : 17 มกราคม 2558 22:13:42 น. Counter : 789 Pageviews.		0 comments
Share Tweet