With out you the world is no meaning
ยินดีต้อนรับ...เข้าสู่Blog ตานนท์...คนไม่หวาน
มายาตวัน กิ่งฉัตร

มายาตะวัน



เมื่อ “บก.ไชยวัฒน์”ได้เรียก “มัทนา”มาพบ แล้วแจ้งให้นักข่าวสาวให้ทราบว่า เธอต้องเดินทาง

ไปทำสกุ๊ปพิเศษเกี่ยวกับอดีตพระเอกหนุ่ม ที่ลาวงการไปทำธุรกิจเปิดห้องเสื้อชื่อว่า “ห้องเสื้อตวัน”

ที่จังหวัดภูเก็ต สำหรับ “มัทนา”แล้วเธอเป็นหนึ่งในสามทหารเสือของสำนักพิมพ์ “สยามสาร”

อีกด้วย หลังได้รับคำสั่งจากบก. มัทนาได้รวบรวมโน้ตต่างๆที่บก.ให้มา ก่อนที่หญิงสาวจะโทร

ไปให้ศูนย์ข้อมูล หาข้อมูลต่างๆมาให้เธอ พอถึงตอนเที่ยง “มีคณา”ก็ได้มาตามมัทนาไปทานข้าว

โดยบอกว่า “สาระวารี”รออยู่ข้างล่าง หลังลงมาด้วยกันทั้งหมดก็เดินไปร้านก๋วยเตี๋ยว

แล้วมัทนาก็ได้บอกทั้งสองคนว่าเธอต้องไปทำข่าวที่จังหวัดภูเก็ต สาระวารีเองก็บอกว่า

ตัวเธอเองก็ต้องไปทำข่าวเกี่ยวกับกาสิโนที่จังหวัดตราด(อ่านเรื่อง “มนต์จันทรา”)และ

มีคณาเองก็ต้องไปทำข่าวแฟชั่นที่สำนักงานปราปปรามยาเสพติดจัดในอีกสองวันข้างหน้า

(อ่านเรื่อง “ฟ้ากระจ่างดาว”)

หลังจากที่มัทนาได้หอบสังขาร โหนรถเมล์ฝ่าการจราจรที่ติดขัด กลับมาถึงบ้านในตอนเย็น

และทั้งบ้านก็แปลกใจเมื่อหญิงสาวเขาบ้านมา เพราะปกติหญิงสาวจะถึงบ้านดึกมาก

มัทนามีพี่น้องสี่คน เธอเป็นคนที่สามในพี่น้องสี่คน ในขณะที่กำลังทานอาหารกันนั้นเอง

มัทนาได้บอกว่าเธอต้องเดินทางไปทำข่าวเกี่ยวกับอดีตพระเอกหนุ่มที่ชื่อ “เขตต์ตะวัน”ที่ภูเก็ต

ในวันรุ่งขึ่น เมื่อแม่ของหญิงสาวได้รู้ก็ไม่ชอบใจเพราะเป็นห่วงหญิงสาว แต่ก็ยอมให้หญิงสาว

เดินทางไป ในขณะที่หญิงสาวจัดกระเป๋าเดินทางนั้นเอง “ศกุนตลา”พี่สาวคนรองก็มาช่วยหญิงสาว

จัดกระเป๋า และได้เล่าเรื่องเกี่ยวกับนางแบบคนหนึ่งที่เดินแบบให้กับ “ห้องเสื้อตะวัน”มา

รักษาอาการติดยา โดยเขตต์ตะวันเป็นเจ้าของใข้ แล้วมัทนาก็เดินทางมาถึง “หาดกะตะ”

หลังหญิงสาวเช็คอินเข้าพักที่ “โรงแรมอโณทัย” ในขณะที่กำลังขึ่นลิฟต์ไปห้องพักของเธอนั้น

ได้รู้สึกว่ามีคนมองเธออยู่ หลังจากหันไปมอง เธอก็พบว่ามีผู้ชายคนหนึ่งได้จ้องมองเธออย่าง

สนใจอยู่ ในตอนบ่ายหญิงสาวได้เดินไปดูลาดเลาที่หน้าบ้านของเขตต์ตะวัน แต่ไม่ได้อะไร

เธอเลยลองเดินไปหาข้อมูลที่ร้านค้า แต่ก็ไม่ได้อะไรคืบหน้า และขณะที่กำลังกลับโรงแรม

ที่พักนั้นเอง ที่หน้าบ้านเขตต์ตวันนั้นเอง หญิงสาวก็พบกับภาพผู้ชายนั้งเหงาๆอยู่บนก้อนหิน

และผู้ชายคนนั้นก็คือ “เขตต์ตะวัน”นั้นเอง

ขณะมัทนากำลังตกตะลึงกับภาพผู้ชายเหงาๆของเขตต์ตะวันอยู่นั้น ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งได้เดินเข้า

ไปหาเขตต์ตะวัน แล้วทั้งคู่ก็ได้นั้งอยู่ด้วยกัน จากนั้นมัทนาก็ได้สติและได้เดินผ่านที่ทั้งสองนั้งอยู่นั้น

หญิงสาวก็สังเกตเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ได้แอบอยู่หน้าประตูบ้านของเขตต์ตะวัน ดูภาพเขตต์ตะวัน

และนางแบบที่นั้งอยู่ริมทะเลด้วยสายตาเศร้าๆ เมื่อมัทนาเดินทางกลับมาถึงโรงแรมที่พัก

หญิงสาวได้ชนผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังจะออกจากลิฟต์ ทำให้เปลือกหอยที่มัทนาเก็บมาหล่น

ผู้ชายคนนั้นได้ช่วยหญิงสาวเก็บ และแนะนำตัวเองว่าเขาชื่อ “เชษฐุ์ ครอส”หรือ “เชน”

หลังจากถามชื่อของหญิงสาวแล้ว ในวันรุ่งขึ่นนั้นเองขณะที่มัทนากำลังจะเดินทางไป “วัดสวนป่า”

ในตัวเมืองภูเก็ตนั้นเอง หญิงสาวก็ได้เจอกับเชน ครอสที่หน้าลอฟบี้ของโรงแรม เขาได้เสนอให้

หญิงสาวเดินทางไปด้วยกัน หลังจากที่ได้รู้ว่าเธอจะไปใหน และมัทนาก็ไม่ปฏิเสธ หลังจากนั้น

ทั้งสองก็เดินทางเข้าเมืองด้วยกัน

หลังนั้งมาในรถด้วยกัน มัทนาและเชน ครอสได้คุยกัน ชายหนุ่มได้เล่าเรื่องเกี่ยวกับตัวเองให้

หญิงสาวฟังว่า เขาเป็นคนไทยแต่มีพ่อแม่บุญธรรมเป็นคนแคนนาดา ทำธุรกิจเกี่ยวกับอัญมนีเพื่อ

นำเข้าและส่งออก แต่ตอนนี้ทำเกี่ยวกับหอยมุกอยู่ หลังจากนั้นมัทนาก็มาถึงวัดสวนป่า

แล้วเชน ครอสก็แยกจากไป เมื่อมัทนาเข้าไปในวัดสวนป่า เธอก็ไปพบกับ “หลวงพ่อจรูญ”

แล้วได้คุยกันเรื่องต่างๆที่เกี่ยวกับวัดสวนป่า หลวงพ่อให้ความเมตตาหญิงสาวมาก แต่ท่านไม่ยอม

เล่าเรื่องที่เกี่ยวกับเขตต์ตะวัน หลวงพ่อให้หญิงสาวไปขออนุญาตเขตต์ตะวันก่อนถึงจะเล่าให้ฟัง

หลังจากนั้นหญิงสาวก็ได้ลากลับหลังจากรู้เรื่องราวต่างๆมาพอสมควรแล้ว
เมื่อหญิงสาว

กลับมาถึงโรงแรมที่พักก็มีโน้ตถึงเธอจากเชน ครอสนัดหญิงสาวทานข้าวมื้อค่ำ หลังนั้นหญิงสาว

ก็ขึ่นไปเปลี่ยนชุดเพื่อเล่นน้ำทะเล ขณะที่มัทนาเล่นน้ำทะเลอยู่นั้น หญิงสาวก็รู้สึกเหมือนถูกอะไร

ชนจนหมดสติไป หลังจากที่ฟื้นคืนสติมานั้นเธอก็ได้รู้ว่า เธอถูกวินเซิร์ฟ ของเขตต์ตะวันชนเอา

เขตต์ตวันได้พาหญิงสาวไปหาหมอ และพาไปกลับไปส่งหญิงสาวที่โรงแรมที่พัก ขณะที่ถึงโรงแรม

นั้นเองทั้งคู่ได้เถียงกันแล้วมัทนาได้ต่อยหน้าเขตต์ตะวัน แล้วหญิงสาวก็ลงจากรถขึ่นไปที่พักไป

เมื่อมัทนาถึงห้องพักของเธอ หญิงสาวปวดหัวและเพลียมากจนจึงหลับไป จนตอนค่ำเชน ครอส

ได้โทรมาตามหญิงสาวให้ลงไปทานข้าวด้วยกัน เมื่อมัทนาลงมาจากห้องพักเธอก็ได้โน้ตขอโทษ

จากเขตต์ตวัน ในวันรุ่งขึ่นมัทนาได้เดินทางไปหมอ และเธอก็รู้ว่าเขตต์ตะวันโทรมาถามเรื่องของ

เธอหลายครั้งแล้ว ว่าหญิงสาวมาตรวจแล้วหรือยัง หลังออกจากคลินิกหญิงสาวก็มาเดินแถวๆ

หน้าบ้านของเขตต์ตะวัน หลังจากหามุมเพื่อถ่ายรูปอยู่นานแต่ก็ไม่ได้เสียที จนหญิงสาวเจอ

กับต้นไม้ต้นหนึ่งเข้า หญิงสาวเลยคิดจะปีนขึ่นไปเพื่อถ่ายรูป หลังจากที่พยายามปีนอยู่นาน

ก็ประสบความสำเร็จ เมื่อหญิงสาวได้ขึ่นไปถ่ายรูปในบ้านของเขตต์ตะวันได้ ขณะที่มัทนาได้

อยู่บนต้นไม้นั้นเอง หญิงสาวก็เห็นผู้หญิงสองคนที่เธอเห็นในวันก่อนกำลังเถียงกัน ขณะที่กำลัง

ดูอยู่เพลินๆอยู่นั้น หญิงสาวก็ตกใจเมื่อมีคนทักเธอขึ่น ทำให้หญิงสาวหล่นลงมาจนเจ็บข้อเท้า

หลังจากมองคนที่ทำเธอหล่นลงมามัทนาก็รู้ว่าคนที่ทักเธอนั้นก็คือเขตต์ตะวัน
เมื่อเขารู้ว่า

เป็นเธอและเป็นนักข่าวเขาก็โกรธมาก ชายหนุ่มได้แย่งกล้องไปและทำลายฟิล์มที่อยู่ในกล้อง

ก่อนที่จะคืนกล้องให้หญิงสาว และไล่หญิงสาวกลับไป และในตอนค่ำนั้นเองเชน ครอสได้พา

หญิงสาวไปทานอาหารและไปฟังเพลงจนดึก เมื่อมัทนากลับมาถึงห้องนั้นเองหญิงสาวก็ปวดข้อเท้า

หญิงสาวพยายามนวดเพื่อให้ผ่อนคลายอาการปวด และเธอได้โทรกลับไปหาบก.สยามสาร

ทางบก.ให้มัทนาพยายามสัมภาสน์เขตต์ตะวันให้ได้

ในเช้าวันรุ่งขึ่นนั้นเองหลังรับปากกับบก.สยามสารแล้ว มัทนาก็เดินทางไปหน้าบ้านของเขตต์ตวัน

ทั้งๆที่ฝนตกพรำๆอยู่ตลอด และร่างกายของเธอก็ไม่ดีหญิงสาวต้องกินยาแก้ปวดที่หมดให้มา

เมื่อมัทนาเดินทางมาถึงหน้าบ้านของเขตต์ตวันก็ได้กดกริ่ง สักพักก็ได้ยินเสียงของผู้ชายคนหนึ่ง

เดินมาเปิดประตูถามหญิงสาว หลังจากรู้ว่าหญิงสาวเป็นนักข่าวก็ไล่กลับ และบอกว่าเขตต์ตวัน

ไม่ว่างออกมาพบ แต่หญิงสาวบอกจะรอ จนเที่ยงมัทนาก็แทบจะทนไม่ใหว เพราะหญิงสาวกำลัง

ไข้ขึ่นอย่างหนัก เมื่อ “เอกชัย”ออกมาดูเขาก็ตกใจเมื่อหญิงสาวยังอยู่ แล้วเขาก็หายเข้าไปในบ้าน

จนบ่ายมัทนาก็ได้ยินเสียงคนคุยกัน เมื่อเขตต์ตวันเห็นสภาพหญิงสาวก็ตกใจมาก เขาไม่นึกว่า

คนที่แข็งแรงอย่างมัทนาจะป่วยจริงๆ จนเขามาเห็นเอง แล้วชายหนุ่มก็พามัทนาเข้าบ้านไป

หลังจากนั้นเขตต์ตะวันได้บังคับมัทนากินเหล้าทั้งๆที่หญิงสาวบอกว่ากินไม่ได้ หลังจากนั้นเขา

ได้พาไปห้องพักแขกให้เปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนจะพาออกมานอกห้อง หลังจากออกมาจากห้อง

แล้วเขตต์ตวันก็บังคับให้ทานข้าวและกินยา แล้วเขาก็ต้องตกใจเมื่อหญิงสาวเปลี่ยนไป

แล้วทั้งเขตต์ตะวันและเอกชัยก็รู้ว่าที่หญิงสาวเปลี่ยนไปนั้นเพราะเธอเมาเหล้าที่เขตต์ตวัน

ให้ดื่มไปนิดเดียว หญิงสาวไม่สบายมากจนเขตต์ตวันตามหมอมาดู แล้วชายหนุ่มก็ได้รู้ว่า

หญิงสาวเป็นไข้และเจ็บขาที่ตกต้นไม้ด้วย หลังหมอกลับไปชายหนุ่มก็เป็นคนดูแลหญิงสาวตลอดทั้งคืน

แล้วในตอนเช้านั้นเองเอกชัยได้เข้ามาอยู่เป็นเพื่อนหญิงสาวและเอาข้าวต้มที่เขตต์ตวันทำมา

ให้หญิงสาวทานด้วย และในตอนบ่ายนั้นเองเขตต์ตวันก็เข้ามาเฝ้าหญิงสาว และทั้งคู่ก็ทะเลาะกัน

จนหญิงสาวจะกลับโรงแรมที่พักเธอ แต่ร่างกายเธอไม่แข็งแรงดีจนจะล้มแต่เขตต์ตวันได้ช่วยใว้ไม่ให้ล้ม

แล้วในตอนกลางคืนนั้นเองพยาบาลพิเศษที่เขตต์ตวันจ้างมา ก็เดินทางไปเอาเสื้อผ้าของหญิงสาว

ที่โรงแรมกับเอกชัย หลังได้เสื้อผ้ามัทนาก็เปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ในชุดที่ดีขึ่น และในตอนค่ำนั้นเอง

เขตต์ตวันได้เข้ามาดูอาการของหญิงสาวด้วยความห่วงใย ทำให้หญิงสาวรู้สึกดีๆต่อชายหนุ่ม

แม้ว่าจะไม่ยอมรับกับตัวเองก็ตาม แล้วในตอนเช้าหลังจากพยาบาลพิเศษกลับไป เอกชัยก็เข้ามา

อยู่เป็นเพื่อนหญิงสาว เอกชัยได้เล่าเรื่องต่างๆสมัยอยู่วัดกับเขตต์ตวันให้หญิงสาวฟัง

แล้วในตอนบ่ายเขตต์ตวันก็เข้ามาเห็นว่ามัทนาและเอกชัยสนิทกัน จนเขตต์ตวันรู้สึกหึงเล็กๆในใจ

แล้วเขตต์ตวันและหญิงสาวได้คุยกันปรับความเข้าใจกัน จนเขตต์ตวันสัญญาว่าจะให้หญิงสาว

สัมภาษณ์ มัทนาดีใจมาก

เขตต์ตวันได้เอางานเข้ามาทำที่ห้องที่หญิงสาวพัก และหญิงสาวก็เอาหนังสือมาอ่านแต่ไม่ค่อย

ได้อ่านเท่าไร เพราะเธอได้แต่แอบมองเขตต์ตวันอยู่ตลอดเวลา จนตอนหลังหญิงสาวจึงพยายาม

จดจ่ออยู่กับหนังสือที่เธออ่าน หลังอ่านจบ เขตต์ตวันก็เข้ามาคุยกับหญิงสาว และเล่าให้หญิงสาวฟัง

ถึงเรื่องความยากลำบาก ที่เขาตั้งบริษัทของเขา ก่อนจะถึงวันนี้

ในตอนเย็นนั้นเองหญิงสาวก็ได้โน้ตจากบก.ไชยวัฒน์ให้โทรกลับไปหาเขาด่วนจากเอกชัยที่

ไปรับให้หญิงสาวที่โรงแรม ในตอนค่ำหญิงสาวจึงขอใช้โทรศัพท์จากชายหนุ่มโทรกลับไปหา

บก.สยามสาร แล้วเช้าวันรุ่งขึ่นหมอก็มาตรวจหญิงสาวโดยเขตต์ตวันไม่ยอมออกไปข้างนอกอยู่

ฟังหมอด้วยกันกับหญิงสาว จนหมอเข้าใจผิด จนเอกชัยกลับมาหญิงสาวอยากให้เขาพาออกไป

ข้างนอก แต่เอกชัยโยนภาระนี้ให้เขตต์ตวัน จนบ่ายหญิงสาวก็ได้มาชวนเขตต์ตวันให้เขาพาไปเดิน

ชายหนุ่มได้พาหญิงสาวไปเดินเล่นและพาไปดูพระอาทิตย์ตกดินด้วยกัน แล้วเขตต์ตวัน

และมัทนาก็ได้เล่าเรื่องต่างให้กันฟังอีกด้วย จนมืดเขตต์ตวันก็ชวนหญิงสาวกลับบ้าน

เอกชัยมารอทั้งคู่ที่หน้าบ้าน หลังที่ทั้งคู่กลับมาแล้วก็ไม่ห่วง เอกชัยก็เดินเข้าบ้านไป แต่ทั้ง

เขตต์ตวันและมัทนายังคุยกันอยู่ที่หน้าบ้าน จนเอกชัยเอาตะกร้ามาให้ ชายหนุ่มเลยพาหญิงสาว

ไปเก็บผักด้วยกัน ในขณะเก็บผักนั้นเอง เขตต์ตวันก็ให้หญิงสาวเล่าเรื่องของเธอให้เขาฟังบ้าง

จนเก็บผักกันพอแล้วเขาก็ได้พาหญิงสาวบ้าน และพามัทนาไปทำกับข้าวกับเขาด้วย และมัทนาเอง

อาสาโขลกน้ำพริกถ้วยเก่งด้วย หลังจากทั้งหมดรับประทานอาหารกันเสร็จทั้งสามคน เขตต์ตวัน

และมัทนาก็อาสาล้างจานด้วยกัน และโดยไม่รู้ตัวเลยว่าทั้งคู่ต่างมีใจให้แก่กัน
หลังจากที่แอบมอง

หญิงสาวอยู่นาน จนหญิงสาวหันมาเห็นเข้าเขตต์ตวันก็เลยบอกมัทนาให้ลงไปขึ่นรถ วันนี้ชายหนุ่ม

จะพาหญิงสาวไปหาหลวงพ่อจรูญที่วัด แล้วเมื่อทั้งหมดมาถึงวัด มัทนาก็ได้รู้ว่าเขตต์ตวัน

เป็นขวัญใจของเด็กๆที่นี่ หลังจากแยกกับเด็กๆแล้ว ทั้งหมดได้เข้าไปหาหลวงพ่อจรูญ

หลังจากเขตต์ตวันคุยกับหลวงพ่อเสร็จ เขาก็ขอแยกไปให้หญิงสาวสัมภาษณ์ หลวงพ่อเรื่อง

ของเขาตามสบาย หลังที่สัมภาษณ์หลวงพ่อจนเพล หญิงสาวก็ขอกราบลาหลวงพ่อ

ไปหาชายหนุ่มที่รออยู่ที่ศาลาที่พักของเด็กๆ

มัทนาและเขตต์ตวันก็เล่านิทานให้เด็กๆฟังอยู่ที่ศาลาที่เด็กๆพักกัน แล้วก็ถึงตอนเย็นก็พากันกลับ

แต่เขตต์ตวันกลับพาหญิงสาวไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่แหลมพรหมเทพ ก่อนที่ทั้งหมดจะพากันไป

ที่ร้านอาหาร แล้วที่นี่เองมัทนาก็ต้องตกใจเมื่อรู้ใจตัวเองว่า เธอได้ตกหลุมรักเขตต์ตวันเสียแล้ว

แล้วก่อนที่จะกลับนั้นเองเขตต์ตวันก็ได้เล่าเรื่องคดีในอดีตให้หญิงสาวฟัง
หลังจากกลับมา

ถึงบ้านมัทนาก็ได้รู้ว่าวันพรุ่งนี้หญิงสาวต้องกลับไปอยู่ที่อโณทัยเหมือนเดิม พอหญิงสาวได้รู้

ก็เกิดอาการงอนขึ่นมา จนเขตต์ตวันต้องปลอบและสัญญาว่าจะไปทานข้าวด้วยในตอนเย็น

และบอกว่าจะนัดสัมภาษณ์กันในวันนั้นด้วย หญิงสาวจึงพอใจหายงอน ในตอนเช้าหลังที่มัทนาลา

พยาบาลสาวและลาเอกชัย แล้วนั้น เขตต์ตวันก็พาหญิงสาวมาส่งที่อโณทัย ก่อนกลับลงไป

ได้สัญญาว่าเขาจะมาหาในตอนเย็น หลังที่มัทนาจัดการเรื่องต่างเสร็จแล้ว หญิงสาวได้ลงมาหา

ข้าวเที่ยงรับประทาน เธอก็ได้พบกับเชน ครอสที่หน้าเคาเตอร์ แล้วเขาก็ชวนมัทนาไปทานอาหาร

ด้วยกันเมื่อรู้ว่าหญิงสาวกำลังจะไปหาอะไรทานพอดี หลังรับประทานข้าวด้วยกันเชน ครอส

ได้เอาไข่มุกดำมาให้หญิงสาว และขอร้องให้หญิงสาวรับใว้อีกด้วย แล้วเชน ครอสก็ลาจาก

มัทนาไปหลังที่เธอยอมรับไข่มุกดำไปแล้ว ในตอนเย็นมัทนาก็ต้องผิดหวังเมื่อเขตต์ตวันมา

ทานข้าวด้วยไม่ได้ แต่สัญญาว่าวันพรุ่งนี้ตอนเที่ยงเขาจะมาทานข้าวด้วย ก่อนจะราตรีสวัสดิ์หญิงสาว

แล้วในตอนเที่ยงในวันรุ่งขึ่น เขตต์ตวันก็ได้เดินทางมารับหญิงสาวไปปิกนิคด้วยกัน

ก่อนที่เขาจะให้สัมภาษณ์ในเรื่องต่างๆก่อนที่จะพากันกลับ และเขตต์ตวันได้พาหญิงสาวไป

หาซื้อขนมของฝากอีกด้วย

ในตอนค่ำนั้นเองชายหนุ่มก็พาหญิงสาวไปทานข้าวบนเขาลัง บนบรรยากาศโรมานติกมักๆ

ก่อนที่ชายหนุ่มจะพาหญิงสาวมาส่งเมื่อเกือบเที่ยงคืน ก่อนกลับเขาได้ถามมัทนาเรื่อง

การเดินทางพรุ่งนี้ พอเขารู้เขาเลยบอกจะพาหญิงสาวไปส่งที่ท่ารถเอง แล้วในวันรุ่งขึ่นนั้นเอง

หลังจากที่หญิงสาวขึ่นมาจากทะเล หญิงสาวก็พบว่าเขตต์ตวันได้มารอเธออยู่ แล้วหญิงสาว

ก็พาเขตต์ตวันไปรอหญิงสาวที่ห้อง และที่ห้องนี่เองเขาก็ได้พบรูปภาพที่เกี่ยวกับน้องของเขา

และคนอื่นๆอีก ชายหนุ่มโกรธหญิงสาวมากจนไม่ฟังเหตุผลหรืออะไรเลย เขตต์ตวันคิดว่า

มัทนาก็คงเหมือนนักข่าวอื่นๆที่ชอบขุดขุ้ยเรื่องต่างๆของเขา แล้วเรื่องราวความรักของคนทั้งคู่จะ

จบลงอย่างไรในเมื่อเขตต์ตวันคิดว่ามัทนาไม่ซื่อตรงต่อเขา มาติดตามเรื่องราวความรักและ

การต่อสู้ของนักข่าวสาวกับอดีตพระเอกหนุ่มที่ไม่เคยชอบนักข่าวเลย ว่าจะจบลงอย่างไร

ผ่านงานเขียนของ “กิ่งฉัตร”กันครับ



จบกันไปอีกหนึ่งคนกับทีม "สามทหารเสือสาว"ของ "สยามสาร" เขาครับ ตอนนี้ก็เหลือเรื่อง

ของ "พี่รันกับน้องมี่"ละครับ แล้วจะนำเอาเรื่องราวของคนทั้งคู่มาลงรีวิวให้ต่อไปครับ

อยากถามนิดหนึ่งครับว่าลองอ่านแล้วว่าชอบแบบลงอย่างละเอียดแบบนี้ หรือแบบสรุปอะครับ

คือผมไม่แน่ใจว่าผมลงละเอียดเกินไปหรือปล่าวนะครับ ถ้าอย่างไรแล้วก็คอมเม้นต์กันได้ครับ




Create Date : 30 มกราคม 2551
Last Update : 30 มกราคม 2551 18:52:42 น. 3 comments
Counter : 1227 Pageviews.

 
น่าอ่านมากค่ะ
แต่หาซื้อไม่ได้
ชุดนี้มี2เล่ม....ที่อ่านแล้ว
คือ มนต์จันทรา
กับ ฟ้ากระจ่างดาว
สนุกดีค่ะ...ชอบๆ


โดย: nikanda วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:33:49 น.  

 
สนุกดีครับ(แม้เรื่องนี้จะไม่ค่อยชอบเท่าไรฮิฮิ)ชอบมากก็มนต์จันทรานะครับ อีกเรื่องก็เรื่องลำเนาจันทร์ ลองหาอ่านดูนะครับ


โดย: ตานนท์ (คนไม่หวาน ) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:06:07 น.  

 
ขอตอนจบด้วยสิค้ะ


โดย: บออีส IP: 171.4.112.238 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2554 เวลา:23:41:18 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คนไม่หวาน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]








พี่นอนหนาว ร้าวอุรา นิจจาเอ๋ย ไม่เห็นใจ พี่บ้างเลย กระไรหนา ยามพี่นอน กอดหมอน ก่อนนิทรา พี่อัดอั้น ตันอุรา คิดถึง....นวล

Love makes me think of you
Group Blog
 
<<
มกราคม 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
30 มกราคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add คนไม่หวาน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.