Bloggang.com : คนไม่หวาน : ตีตราค่าหัวใจ ฟองฟาง

ตีตราค่าหัวใจ ฟองฟาง

ตีตราค่าหัวใจ

เมื่อ “ไอยรินทร์”หรือ “เอรี่”ได้เดินทางกลับมาประเทศไทย หลังจากที่เอรี่ไปทำงานเป็นเลขาฯ

และเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวให้กับ “สุธาวี อัล มาเวล”ลูกสาวคนโตของอดีตมาเฟียชื่อดัง

(หาอ่านได้กับเรื่องราวของสุธาวีใน “ร้ายดีนัก...รักซะเลย”ครับ)ตั้งแต่เรียนจบใหม่ๆ

จนกระทั้งสุธาวีได้มีผู้ช่วยและเลขาฯส่วนตัวไปตลอดชีวิต หญิงสาวเลยได้ลาออกและกลับมาอยุ่

กับพ่อแม่ของเธอเสียที และการกลับมาในครั้งนี้พ่อของเธอได้มารับหญิงสาว หลังจากที่

ไอยรินทร์ทักทายพ่อของเธอแล้ว พ่อของเธอก็ได้พาหญิงสาวไปขึ่นรถกลับบ้านไปพบแม่ของเธอ

หลังกลับมาอยู่บ้านได้3-4วันไอยรินทร์ก็ขอให้พ่อพาไปเที่ยวที่วัดพระศรีรัตนะศาสดาราม

กับพอดีที่พ่อของเธอจะไปธุระแถวนั้นด้วย เขาเลยไปส่งหญิงสาวและนัดกันว่าอีกชั่วโมงครึ่ง

มาเจอกันที่นี่ หลังแยกกันกับพ่อของเธอหญิงสาวก็เข้าไปใหว้พระและเดินเข้าไปเที่ยวในเขต

พระราชวังจนหมดเวลาที่พ่อของเธอกำหนด และขณะที่หญิงสาวรีบกลับไปหาพ่อของเธอนั้น

ไอยรินทร์ก็ได้ชนชายหญิงคู่หนึ่งโดยไม่ตั้งใจ และหญิงสาวได้ขอโทษขายหญิงคั้นและได้

ไปทันเวลาที่พ่อของเธอกำหนดพอดี หลังขึ่นรถแล้วพ่อของเธอได้จะพาหญิงสาวไปหาอะไรทานกัน

พ่อลูก และขณะที่อยู่บนรถนั้นเองพ่อของเธอได้เอางานมาให้หญิงสาวตัดสินใจว่าจะทำหรือปล่าว

หลังจากที่ได้ดูข้อมูลและเรื่องราวของผู้ว่าจ้างแล้ว ไอยรินทร์ก็รับงานในครั้งนี้ แล้วอีกด้านหนึ่ง

ของเรื่องราว หนุ่มสาวที่ไอยรินทร์เดินชนนั้นกำลังนั้งพักอยู่ที่ศาลา และชายหนุ่มที่หญิงสาวที่มา

ด้วยเรียกว่า “พี่นิว”หรือ “รตอ.เหมวัณณ์”นายตำรวจหนุ่มที่พยายามตามจีบ “น้องแพร”หรือ

“แพรวา”แข่งกับเพื่อนของเขาอยู่ และชายหนุ่มกำลังคิดถึงคนที่ชนเขาและได้จากไป

ว่าเขาเคยเจอหญิงสาวมาก่อนหรือปล่าว จนแพรวาผิดสังเกตในตัวชายหนุ่ม
เมื่อแม่

ของหญิงสาวได้รู้ว่าไอยรินทร์กำลังจะไปทำงานเป็นเรขาฯและเป็นทั้งบอดี้การ์ดในต่างจังหวัด

ก็ไม่พอใจอย่างหนัก จนพ่อของเธอต้องแกล้งบอกว่าถ้ารับงานไปแล้วถ้าไม่ทำจะเสียค่าปรับ

แม่ของเธอเลยยอมให้หญิงสาวไปทำงานได้ แต่มีข้อแม้ว่าห้ามมีบาดแผลกลับมา หลังจากตกลง

รับงานแล้วในวันนี้หญิงสาวก็มาจัดเตรียมกระเป๋าและอุปกรณ์ต่างๆจนครบ ก่อนที่พ่อของเธอ

จะเอาอุปกรณ์และอาวุธมาให้หญิงสาวเพิ่มเติม แล้วพ่อของเธอได้มาเล่ารายระเอียดเกี่ยวกับ

งานให้หญิงสาวได้ฟังและเอาแผนที่ “ฟาร์มศราวิน”เป็นฟาร์มโคนมในจังหวัดราชบุรีมาให้

หญิงสาว แล้วพ่อลูกก็ลงมาทานข้าวกัน หลังทั้งหมดทาข้าวกันเสร็จ แม่ของหญิงสาวก็ได้รับ

โทรศัพท์จาก “ระวันดา”โทรมาแจ้งข่าวการแต่งงานของ “พ่อเลี้ยงภวินทร์กับเชียร่า”

(ติดตามเรื่องราวของทั้งคู่ได้ในเรื่อง “ร้ายดีนัก...รักซะเลย”ครับ)ลูกสาวคนเล็กของอดีตมาเฟีย

ในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า กับอีกด้านหนึ่งผู้กองเหมวัณณ์ได้พาแพรวากลับจากไปเที่ยวด้วยกัน

มายังบ้านป้าของเขาและได้ปลุกหญิงสาวให้ขึ่นไปบนบ้าน หลังจากที่ทักทายป้าและได้

แยกย้ายกันไปพักผ่อน เหมวัณณ์ก็ได้รับโทรศัพย์จากนายเก่าโทรมาแจ้งเรื่องการแต่งงาน

ของพ่อเลี้ยงภวินทร์อีกหนึ่งเดือนข้างหน้า หลังรู้เรื่องแล้วเหมวัณณ์ก็รับปากว่าจะไปงาน

ตามคำเชิญ แล้วเช้าวันใหม่เหมวัณณ์และแพรวาหลังจากรับประทานอาหารเช้าแล้ว

ทั้งคู่ก็ได้เตรียมตัวกลับฟาร์มศราวินที่หญิงสาวเป็นเจ้าของร่วมกับพี่ชายของเธอ และขณะที่

เหมวัณณ์กำลังขับรถจะผ่านทางแยกนั้นก็มีรถคันหนึ่งกำลังจะตัดหน้า เขาจึงต้องเบรกและ

ชะลอรถ ก่อนที่รถคันนั้นจะขี่ผ่านไป ขณะเดียวกันรถคันที่ตัดหน้ารถของเหมวัณณ์ก็คือรถของ

ไอยรินทร์ที่กำลังทะเลาะกันกับนกเลิฟเบิร์ดที่มีชื่อว่า “รีฟ”อยู่

เมื่อไอยรินทร์ได้ขับรถเข้าไปเขตฟาร์มชั้นใน หญิงสาวก็ได้ถามทางลุงคนหนึ่งถึง “เรือนไม้”

และเมื่อหญิงสาวได้รู้ไอยรินทร์ก็เลยขับรถไปหน้าเรือนไม้ทันที เมื่อหญิงสาวขับรถมาถึงเรีอนไม้

ไอยรินทร์ก็ได้พบกับผู้ชายคนหนึ่ง หลังจากที่หญิงสาวได้แจ้งว่าเธอเป็นใครจะมาพบใครแล้ว

และในขณะนั้นเองเหมวัณณ์ก็เดินทางกลับมาถึงฟาร์มพอดีและเข้ามาถามชายหนุ่มคนนั้น

และหลังจากที่พูดคุยกันและแนะนำตัวกันเสร็จแล้ว “ปาลวัตร”ได้เชิญหญิงสาวและชายหนุ่ม

อีกคนไปพักที่ห้องรับแขกของบ้าน และที่ห้องรับแขกนั้นเองปาลวัตรได้บอกแพรวาว่าหญิงสาว

เป็นใคร ก่อนที่จะพูดคุยกันจน “คฑาวุธ”มาถึงและหญิงสาวได้แนะนำตัวเอง ก่อนที่เขาจะพา

หญิงสาวไปคุยรายละเอียดของงานที่ห้องหนังสือของบ้าน โดยคฑาวุธได้เล่าให้หญิงสาวฟังว่า

“แวนดา”ลูกสาวของเขาที่เป็นเลขาฯให้กับแพรวา ได้หายตัวไปโดยไม่ทราบสาเหตุเป็นเวลา

สองเดือนแล้ว หลังการหายตัวไปของแวนดาได้เกิดเหตุร้ายกับแพรวามากมาย เขาจึงต้องจ้าง

หญิงสาวมาเป็นบอดีการ์ดและเลขาฯให้กับแพรวา และได้ขอร้องหญิงสาวให้ช่วยตามหาลูกสาว

ให้เขาด้วย หลังคุยธุระกับคฑาวุธเสร็จไอยรินทร์ก็เดินออกมาที่รถ และหญิงสาวก็ได้พบกับแพรวา

และหญิงสาวทั้งสองได้ทักทายและพูดคุยกันในเรื่องต่างๆ ในขณะเดียวกันนั้นเองเหมวัณณ์ก็กำลัง

นั้งคิดถึงไอยรินทร์ว่าเป็นคนเดียวกันกับหญิงสาวที่เขาเจอเธอที่ “ไร่ ธาร-ตะวัน”

เมื่อเกือบสองปีก่อนหรือปล่าว และในขณะที่คิดอยู่นั้นปาลวัตรก็เข้ามาทักผู้กองหนุ่ม

และมาชวนเหมวัณณ์คุยเรื่องต่างๆจนสักพักเหมวัณณ์ได้ขอตัวกลับ ก่อนที่จะแยกกันกับปาลวัตร

ในขณะที่จะกลับนั้นเองเหมวัณณ์ก็ได้พบกันกับไอยรินทร์และได้ทักทายกันอีกครั้ง

และในครั้งนี้เองเหมวัณณ์ก็ได้รู้ว่าหญิงสาวเป็นคนเดียวที่เขาเจอที่ไร่ธาร-ตะวันนั้นเอง

ไอยรินทร์กำลังหาทางชิ่งหนีผู้กองเหมอยู่นั้น หญิงสาวก้ได้ผุ้ที่ช่วยหญิงสาวได้สำเร็จเมื่อเจ้ารีฟ

ได้ร้องขึ่นมา หญิงสาวเลยได้ขอตัวกับเหมวัณณ์ได้สำเร็จ และในขณะที่เหมวัณณ์กำลังคิดถึง

เรื่องของไอยรินทร์อยู่นั้น “รุ่งพราย”ได้เขามาทักผู้กองหนุ่ม และได้พูดคุยกันจนถึงเรื่องของ

หญิงสาว ก่อนที่เหมวัณณ์จะบอกรุ้งพรายว่าไอยรินทร์เป็นเรขาฯใหม่ของแพรวาก่อนที่ทั้งคู่

จะแยกจากกันไป และไอยรินทร์หลังแยกมาจากเหมวัณณ์แล้ว เจ้ารีฟนกของหญิงสาวได้พาเธอ

เข้าไปในครัว หลังเข้าไปในครัวแล้วไอยรินทร์ก็พบกับแม่บ้านและคนทำงานบ้าน เมื่อทุกคนเห็น

หญิงสาวก็งงว่าหญิงสาวคนนี้เป็นใคร แต่ขณะนั้นเองแพรวาก็ได้มาแนะนำให้แม่บ้านได้รู้จักกับ

หญิงสาว ก่อนที่จะพาหญิงสาวไปทำความรู้จักกับคุณย่าใหญ่ หลังจากที่ไปรายงานตัว

กับคุณย่าใหญ่แล้วไอยรินทร์ได้เดินตามแพรวามายังห้องทำงาน หลังจากที่แพรวาได้แนะนำ

ในเรื่องต่างๆให้หญิงสาวอยู่นั้น ไอยรินทร์ก็เห็นเงาเดินผ่านแนวไม้ไปอย่างรวดเร็ว

และในตอนเย็นนั้นเองหญิงสาวก็ได้ลงมาตามหาเจ้ารีฟอยู่นั้น ไอยรินทร์ก็ได้พบกับปาลวัตร

แล้วทั้งคู่ก็ได้พุดคุยกันในเรื่องต่างๆ จนกระทั้งรุ้งพรายได้เดินมาหาทั้งคู่ด้วยความหึงหวง

เพราะว่ารุ้งพรายได้แอบรักปานวัตรมานานแล้ว หลังจากนั้นทั้งหมดได้ขึ่นไปบนบ้านเพื่อรับ

ประทานอาหารเย็นกัน แล้วแขกที่ไอยรินทร์ไม่อยากเจอก็มาทานอาหารที่ฟาร์มด้วย

เขามาพร้อมกันกับ “ภูวนัย”เพื่อนของเขา หลังจากทานอาหารเสร็จแล้ว ไอยรินทร์ก็เดินลงมา

จากบ้านเรือนไม้ ในขณะนั้นเองหญิงสาวก็ได้ยินเสียงร้องไห้ของผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร

จนกระทั้งหญิงสาวได้ถอยหลังจนล้มลงไป ในขณะนั้นเองเหมวัณณ์ได้เข้ามาทักหญิงสาว

และได้ช่วยเหลือหญิงสาวอีกด้วย และทั้งคู่ก้ได้ต่อปากต่อคำกันจนกระทั้งไอ

ยรินทร์ได้แยกจากเหมวัณณ์ไป

ตกดึกคืนนั้นนั่นเองไอยรินทร์ก็ได้แอบออกจากห้อง ไปปฎิบัติการติดกล้องวงจรปิดและต่อเชื่อม

สัญญาณกับโน้ตบุ๊คของหญิงสาว ในขณะที่หญิงสาวได้ติดกล้องวงจรปิดที่นอก0บ้านเรียบร้อยแล้ว

ไอยรินทร์ก็ได้ยินเสียงร้องไห้ของผู้หญิงคนหนี่ง หญิงสาวตกใจและกลัวมาก ด้วยความกลัวมาก

ไอยรินทร์จึงได้ออกวิ่งเข้าบ้าน แต่ในขณะที่ผ่านบ้าน “เรือนหมอก”นั้นเอง หญิงสาวก็เห็น

ผู้ชายคนหนึ่ง เดินอยู่ในบริเวณบ้านนั้นหญิงสาวเลยแอบย่องไปดู แต่หญิงสาวก็เผลอส่งเสียงดัง

จนผู้ชายคนนั้นรู้ตัวจนแอบมาจับตัวไอยรินทร์ใว้ได้ แต่หญิงสาวก็ได้สู้จนหลุดจากการถูกจับตัวมาได้

ในขณะนั้นเองรุ้งพรายได้เดินมาทางทั้งสองคนอยู่ และได้เข้ามาทักทั้งคู่ และได้แนะนำกับ

“รามิล”ว่าไอยรินทร์เป็นเลขาฯของแพรวาหลังรามิลรู้ว่าหญิงสาวเป็นใครก็ตกใจมาก

และได้ลากรุ้งพรายเข้าบ้านไป จนไอยรินทร์นึกแปลกใจในตัวของชายหนุ่ม และในขณะที่

หญิงสาวเดินกลับเข้าบ้านนั้นหญิงสาวก็รู้สึกมีสายตาจ้องมองจากที่ใดที่หนึ่งมาที่ตัวหญิงสาว

หลังจากที่หญิงสาวเข้าบ้านและกำลังจะนอนนั้นเอง ไอยรินทร์ก็รู้สึกง่วงงุนอย่างหนักก่อน

ที่หญิงสาวจะหลับและฝันไป และในความฝันนั้นเองหญิงสาวกลัวมากและตกใจตื่นขึ่นมา

หญิงสาวเลยรู้ว่ามันได้เช้าแล้ว หลังจากที่ไอยรินทร์แต่งตัวเสร็จแล้ว หญิงสาวก็ลงมารับประทาน

อาหารเช้ากับทุกคนบ้าน หลังรับประทาอาหารเสร็จแล้ว แพรวาและไอยรินทร์ได้ตามปาลวัตร

ไปทำงานฟาร์ม เมื่อถึงในฟาร์มปาลวัตรและแพรวาได้บอกหญิงสาวเกี่ยวกับงานฟาร์มให้เธอได้รู้

และที่ฟาร์มนี่เองไอยรินทร์ก็ได้พบกับเหมวัณณ์ เขาได้บอกกับหญิงสาวทั้งสองว่าเขาถูกพักราชการ

เลยมาเป็นคนงานใหม่ที่ฟาร์มแห่งนี้ ในขณะที่ไอยรินทร์ทำงานอยู่นั้น หญิงสาวได้ถูกเหมวัณณ์แกล้ง

จนแพรวาได้ขอร้องให้เหมวัณณ์ไปส่งหญิงสาวที่บ้าน เมื่อหญิงสาวมาถึงบ้านแล้วนั้น ไอยรินทร์ก็

ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้เธอเลยสงสัยจึงพาเหมวัณณ์ไปดูที่มาของเสียงแม้หญิงสาวจะกลัวก็ตาม

และทั้งคู่ก็แอบเห็นรามิลยืนอยู่ตรงนั้น

หลังจากทั้งคู่ได้แอบดูรามิลด้วยความสงสัยว่าเขามาทำอะไรที่ตรงนั้น และได้ยินรามิลรำพึงถึง

แวนดาอีกด้วย ก่อนที่ทั้งคู่จะแยกจากกันไป ไอยรินทร์กลับไปห้องของเธอเพื่อเช็คกล้องวงจรปิด

ที่เธอแอบติดตั้งใว้ แต่หญิงสาวก็ไม่พบอะไร ไอยรินทร์เลยไม่รู้จะเริ่มสืบและค้นหาการหายตัวของ

แวนดาอย่างไร ในตอนบ่ายนั้นเองไอยรินทร์ก็ได้มาช่วยแพรวาทำงานด้านเอกสาร

และหญิงสาวก็เริ่มสืบจากงานที่แวนดาเคยทำ โดยสอบถามกับแพรวาโดยไม่ให้แพรวารู้ตัว

ทางด้านรามิลเองเขาก็ได้ไปบอกแม่ของเขาว่าแพรวาได้มีเลขาฯคนใหม่มาทำงานด้วย

และตกดึกคืนนั้นเองหญิงสาวก็พบเหตุการณ์ไม่ปกติขึ่นที่หน้าห้องของเธอ เธอได้ยินเสียงเดินผ่าน

หน้าห้องแต่จากแสงไฟที่ลอดเข้ามากับไม่มีเงาของคนที่เดินผ่านไป ไอยรินทร์จึงหยิบอาวุธ

และเดินไปเปิดประตูโดยเร็วเผื่อว่าจะเจอคนที่เดินผ่านไป แต่ไม่เห็นอะไรจนกระทั้งหญิงสาว

เห็นเงาแวบๆเดินหายไปทางประตูครัว หญิงสาวเลยตามไปจนออกไปจากตัวบ้าน ไอยรินทร์

จึงได้ยินเสียงร้องไห้ของผู้หญิงคนหนึ่งก่อนที่หญิงสาวจะคิดอะไร ไอยริทร์ก็ได้เห็นรามิล

เดินอยู่ที่สนามหน้าบ้านของเรือนหมอก ไอยรินทร์เลยไปแอบดูว่ารามิลกำลังทำอะไร

จนกระทั้งรามิล ได้ออกเดินไปทางข้างบ้านหญิงสาวก็ติดตามไปจนกระทั้งหญิงสาวเกือบโดนงูกัด

แต่พอดีที่เหมวัณณ์ที่แอบติดตามหญิงสาวมาได้ช่วยใว้ และได้ช่วยนวดข้อเท้า

ของหญิงสาวจากการหกล้มจนขาแพลงอีกด้วย

ในตอนเช้านั้นเองเมื่อปาลวัตรได้รู้ว่าไอยรินทร์ขาเจ็บเขาเลยถามหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง

จนรุ้งพรายแอบน้อยใจในตัวชายหนุ่มจนเดินหนีไป แพรวาเลยบอกให้พี่ชายของเธอไปง้อหญิงสาว

และขณะนั้นเองเหมวัณณ์ได้เข้ามาทักทั้งสองสาว และได้ถ้าอาการข้อเท้าแพลงจากไอยรินทร์

แล้วได้บอกหญิงสาวว่าจะให้ดูอะไรในตอนเย็น หลังจากที่ทั้งคู่ตกลงกันว่าจะแลกข้อมูลกันเมื่อคืนนี้

และในตอนบ่ายนั้นเองไอยรินทร์ก็กลับมาทำงานด้านเอกสารที่เรือนไม้ หญิงสาวรู้สึกว่ามีคนแอบมอง

เธอเลยมองไปรอบๆก่อนที่จะตกใจมาก เมื่อเธอเห็นเงาผู้หญิงคนหนึ่งที่หน้าเรือนหมอกกำลังเดินหายไป

ด้วยความสงสัยเธอจึงไปถามแม่บ้านของเรือนไม้ หญิงสาวต้องตกตะลึงเมื่อรู้ว่าไม่มีคนที่เธอเห็นอยู่

ที่เรือนหมอก แต่หญิงสาวก็อยากว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร เธอเลยบอกกับแพรวาว่าตัวเธอจะไปตาม

เจ้ารีฟนกของเธอ หลังจากที่แพรวาอนุญาตแล้วหญิงสาวก็ได้เดินไปจนถึงสวนดอกไม้เล็กๆ

และที่นั้นเองหญิงสาวก็ได้พูดคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง โดยไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร ถึงแม้หญิงสาวจะ

พยายามถามก็ตาม โดยผู้หญิงคนนี้บอกปัดไปว่าให้ไอยรินทร์ไปถามรามิลเอาเอง และขณะนั้นเอง

หญิงสาวก็หันไปเห็นเหมวัณณ์เข้า ก่อนที่จะหันมาแต่กลับไม่เจอผู้หญิงคนนั้นแล้ว และเหมวัณณ์

ได้เขามาถามหญิงสาวว่าเธอพูดอะไรกับใคร เมื่อหญิงสาวได้บอกชายหนุ่มกับบอกว่าเห็นหญิงสาว

พูดอยู่คนเดียว ทำให้ไอยรินทร์กลัวมากจนเกาะชายหนุ่มแจ

เมื่อแพรวาได้ลงมาตามหาไอยรินทร์ที่เห็นว่ามาตามหาเจ้าริฟกของหญิงสาวานแล้ว หญิงสาวก็เลย

ได้เห็นภาพของเหมวัณณ์และไอยรินทร์เดินเกาะกันมา จึงเข้าไปทักและได้บอกให้เหมวัณณ์ไปทำงาน

ของเขาและหญิงสาวก็ได้พาไอยรินทร์กลับไปช่วยงานกับเธอต่อ และในตอนเย็นนั้นเองภูวนัย

ก็มาทานข้าวด้วยและได้มาสอนเล่นกีต้าให้กับแพรวา และเมื่อไอยรินทร์เห็นว่าแพรวาอยู่กับ

ภูวนัยคงปลอดภัย หญิงสาวจึงลงไปข้างเดินเล่นข้างล่าง แล้วแม่ของหญิงสาวก็โทรมาหาเธอ

หลังจากที่ไอยรินทร์คุยกับแม่ของเธอจบแล้ว หญิงสาวก็หันไปเห็นเหมวัณณ์กำลังเดินมาหาเธอ

หลังจากที่ทักทายกันหญิงสาวก็ถามเรื่องที่เขาจะให้เธอดูอะไร ชายหนุ่มเลยขอตัวไปเอามาให้หญิงสาวดู

หลังจากได้ดูข่าวที่เหมวัณณ์เอามาให้หญิงสาวดูแล้วนั้น ไอยรินทร์ก็ยังไม่สามารถรู้อะไรเพิ่มขึ่นได้

แล้วในขณะนั้นเองก็มีเสียงร้องไห้ดังขึ่นมาจนทำให้หญิงสาวตกใจ แต่ก็ได้เหมวัณณ์ช่วยปลอบ

ก่อนที่จะเดินไปด้วยกัน แต่ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่าภาพที่ทั้งคู่สนิทกันนั้นได้ถูกปาลวัตรและรุ้งพรายแอบเห็น

ในคืนนั้นเองไอยรินทร์ก็ได้หลับฝันไปในเรื่องเก่าๆที่เกี่ยวกับต้นตระกูลของปาลวัตรและ

แพรวาจนรุ่งเช้าเธอก็ตกใจตื่น หลังจากลืมตาหญิงสาวก็ต้องตกใจเมื่อเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่

ปลายเตียงของเธอ และเธอคนนั้นได้บอกให้หญิงสาวช่วยเธอ โดยบอกว่าถ้าเจอเธอก็จะเจอ

แวนดาอีกด้วย เรามาเอาใจช่วยบอดี้การ์ดสาวให้ช่วยสืบหาว่าอะไรคือสาเหตุของการหายตัว

ไปของแวนดา และรามิลเองจะเกี่ยวข้องกับการหายตัวของแวนดาหรือไม เธอจะสามารถช่วยเหลือ

วิญญาณของผู้หญิงคนนั้นให้หลุดพ้น แถมยังฝากความหวังใว้ที่เธออีกด้วย มาติดตามเรื่องราว

ของเธอผ่านผลงานการเขียนของ “ฟองฟาง”ได้ในเรื่อง “ตีตราค่าหัวใจ”กันครับ

Create Date : 28 มกราคม 2551

Last Update : 28 มกราคม 2551 23:49:56 น.

2 comments

Counter : 666 Pageviews.

อะไรจะละเอียดซะขนาดนี้ แต่ดีค่ะ

โดย: Chulapinan

วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:11:36:55 น.

Chulapinan /ตกลงดีไม่ดีครับ ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร

โดย: ตานนท์ (คนไม่หวาน

) วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:13:29:58 น.