เจ้าหัวโหนกมาแล้วววว

ย้อนไปเมื่อเดือนพฤษภาคม 2550 ตื่นเช้ามาทุกอย่างเหมือนเดิม เข้าห้องน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ตาเหลือบไปเห็นแผ่นทดสอบตั้งครรภ์ที่เหลืออยู่ 1 อัน หลังจากปล่อยมีเจ้าตัวเล็กมา 2 เดือน แต่ก็ไม่มาซักกะที เอาว่ะ เหลืออันสุดท้ายล่ะ จิ้มๆ จุ่มๆ แล้วก็วางไว้แบบไม่ใส่ใจ เพราะเทสต์ มาหลายทีก็ไม่ 2 ขีดสักที

ระหว่างกำลังเช็ดตัว ตาเห็น 2 ขีดขึ้นมา โฮ้ วิ่งปรู๊ดไปหาคุณฝาละมี เย้ๆๆ ท้องแล้ว สามีปนง่วง งัวเงียขึ้นมาดู แล้วแบบทำหน้าดีใจปนตื่นเต้น (หรือง่วงหว่า) โดดเด้งกันใหญ่ หลังจากวันนั้น เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก 7 เดือนผ่านไป เป็นดังฉะนี้




เดินท้องเป่งไปท้องเป่งมา จนวันศุกร์ที่ 1 กุมภาพันธ์ 2551 จำได้แม่นว่าที่ทำงานมีตลาดนัด โอ้ยๆๆ เดินอย่างเพลิดเพลิน shop ของลูกอย่างสะใจ ก่อนหน้านี้เดินผ่านที่ไหน มีของเด็ก สอยหมด จนฝามีบ่นว่า ซื้อจนลูกโตก็ยังใช้ไม่ไหมด หาฟังไม่ เดินซื้อๆๆ จนรู้สึกปวดตึ๊บๆ เหมือนท้องเสีย ยังคงเดินต่อ เพราะปกติท้องไม่ดีอยู่แล้ว ปวดเป็นช่วงๆ จนเย็น มืด ค่ำ แต่ไม่ได้ฉุกคิดเล้ยย ว่าเจ้าตัวแสบกำลังอยากจะออกมาดูโลกแล้ว นอนดิ้นไปดิ้นมาจนเกือบตี 1 ฝากฝามีไม่ยอมนอนบอกว่าจะเล่นเกมไปเรื่อยๆ เผื่อจะไปโรงพยาบาล เพราะดูท่าทางเจ้าตัวแสบจ้องจะออกมาแน่ๆ ไอ้เราก็ยังนึกว่าปวดท้องเสีย (ช่างไม่รู้ตัวซะเล้ยย)

ในที่สุดไม่ไหวแล้ว ปวดสุดจะทน แน่ใจแล้วว่าจะคลอด รีบไป รพ. ที่ฝากคลอด ดีที่ใกล้บ้าน ถึง รพ. ก็เกือบตี 2 พยาบาลซักโน้นนี่ ปวดก็ปวด จนทนแทบไม่ไหว แต่หมอที่ฝากแนะว่าเด็กตัวค่อนข้างใหญ่ เมื่อเทียบกับขนาดตัวเรา เลยให้รอผ่าคลอดตอนเช้า พยาบาลให้ยาไรไม่รู้ แต่อาการปวดเบาลง จนรุ่งสาง มันมาอีกแล้ว ปวดจะตายให้ได้ ตัวจะแตกเป็นเสี่ยงๆ นี่เองที่เค้าว่าเจ็บจนจะขาดใจ

อาการวีนเริ่มาเนื่องจากปวดมาก แต่หมอนัดผ่าตั้ง 8.00 กว่าๆ มองนาฬิกานี่มันเพิ่ง 7 โมงเช้าอ่ะ โอ๊ยๆ ตายแน่ แต่ในที่สุดก็ทนปวดจนถึงเวลาผ่า แต่วีนพยาบาลไปเยอะมาก เนื่องจากความปวด (ต้องขอโทษจริงๆนะค่ะ)

และแล้วเจ้าตัวแสบก็ออกมาอุแว้ๆๆ เวลา 08.52 น. วันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2551

Create Date : 16 กรกฎาคม 2552		3 comments
Last Update : 22 กรกฎาคม 2552 16:32:48 น.
Counter : 1065 Pageviews.
Share Tweet