ไก่เข้ามาที่นี่ได้ประมานเกือบ7ปี พักหลังห่างๆเพราะไม่มีคอมใช้ด้วย จะเปิดดูจากมือถือเคยทำบล๊อกด้วยมือถือก้ใส่รูปลำบาก แล้วส่วนมากก้เจอกันในเฟสเสมอๆเลยห่างบ้านหลังนี้ไปบ้าง แต่ยังคิดถึงและระลึกถึงเสมอ เพราะบ้านหลังนี้ทำให้มีมิตรภาพที่ดีๆของโลกออนไลน์ พบเจอเพื่อนที่ดี ได้มีโอกาสมีตติ้ง ทำบุญร่วมกันหลายงาน ขอบคุณพันทิพที่ทำให้รู้จักบล๊อกแก๊งส์ ขอบคุณมิตรภาพจากเพื่อนๆบล๊อกแก๊งส์ที่มีให้กันเสมอ ทั้งคนที่เคยพบกันตัวเป็นๆและที่พบกันในผ่านตัวหนังสือ
รักนะ..

สวัสดีครับพี่ธัญ

ยินดีด้วยนะครับพี่
ครบ 5 ปีแล้ว

ผมยังรักบล้อกแก๊งค์มากกว่าที่อื่นๆ
เคยลองทำมาหลายที่ครับ รวมทั้งเฟซบุ๊คด้วย
แต่สุดท้ายบล็อกแก๊งค์เหมือนอาหารเหลาครับ 555
ค่อยๆกิน ค่อยเสิร์ฟ

ที่อื่นมันเร็วเกิน อย่าง ไฮไฟว์ฟ ยังไม่ทันเล่นเป็น เลิกไปซะแล้ว 555

เฟซบุ๊คง่ายดีครับพี่ แต่บางทีง่ายเกินก็เร็วมาก
ตามไม่ทันเลย 555

บล็อกนี่เรายังสามารถย้อนกลับไปอ่านบล้อกเก่าๆได้ง่าย
บางทีแค่กลับไปนั่งอ่านเม้นท์เก่าๆของเพื่อนบล้อก็มีความสุขแล้วครับ

โอ้วววว พี่ธัญอยู่มา 5 ปีแล้วเหรอคะเนี่ย
นานมากๆๆๆ

fb มีส่วนทำให้คนเราห่างหายจากบล็อกไปจริงๆด้วยค่า
เล่นง่ายกว่า อัพ แชร์ เม้นตอบได้รวดเร็วใช้พลังงานน้อยกว่า


แต่บล็อก คือความตั้งใจอย่างหนึ่ง
ที่ใช้เวลาทำ
อบอุ่นมากกว่า
หากได้เข้ามาเล่นและสัมผัสจริงๆ

ิมิตรภาพดีดี อยู่ที่นี่ จริงๆ ด้วยค่า

คุณธัญอยู่บ้านหลังนี้มา 5 ปี ไม่น้อยเลย
มาอ่านความรู้สึกขงคุณธัญกับบ้านหลังนี้และเพื่อนบล๊อก
ตรงกับใจและความรู้สึกของยายเก๋า

ดีใจที่ยังไม่หนีไปไหน ยังคงอยู่บ้านนี้ต่อไป
อยู่กับเพื่อนดีๆที่จริงใจให้กัน

ปเรสํ หิ โส วชฺชานิ โอปุนาติ ยถาภุสํ
อตฺตโน ปน ฉาเทติ กลึว กิตวา สโฐ

โทษคนอื่นเที่ยวกระจาย เหมือนโปรยแกลบ
แต่โทษตนปิดไว้ เหมือนพรานนกเจ้าเล่ห์แฝงตัวบังกิ่งไม้



(ขอบคุณภาพสวยจากคุณก๋าค่ะ)


ของป้าก็ ๕ ปีแก่ ๆ แล้วจ้ะ

5 ปีแล้ว ตอกย้ำว่า .. เวลาผ่านไปเร็วนะค่ะ
จนพู่เองไม่ได้นับแล้วล่ะค่ะว่าผ่านมากี่ปี ยกเว้นว่า
จะแว๊บไปดูบล็อกแรกก็คงเห็นล่ะค่ะว่ากี่ปีแล้ว
จากวันแรกของการเขียนบล็อก จนถึงวันนี้ ที่แบบว่า
มาๆ หายๆ เน้นหายๆ ไปเสียมากกว่าค่ะ เพราะว่า
มีนี่ นั่น นู่น ให้ทำแล้วเวลามันค่อยๆ ลดทอนลงไปหน่อย
เลยทำให้การเข้ามาเขียนบล็อกเป็นอะไรที่ยุ่งยากจริงๆค่ะ

จริงๆ เรื่องราวมีเยอะ . .แต่ก็บ่นไปในเฟสหมดแล้ว
มาทางนี้ก็ตอนที่แวะเข้ามาเช็คอะไรนิดหน่อยแล้วก็เห็นลิงก์
ที่เพื่อนแปะเอาไว้ทางโน้นเลยได้เข้ามา นานๆ มาทีจริงค่ะ


แต่ไม่ว่าจะผ่านทางไหน วันเวลาจะวิ่งผ่านไปหรือว่า
บินผ่านไปยังไง มิตรภาพยังคงสวยงามเสมอนะค่ะ

ก็รักบ้านนี้เหมือนกันน่า แต่บ้านใหม่ย่อมดีกว่าเก่าทันสมัยกว่าเก่า พยายามกลับมาบ้านหลังนี้หลายครั้งแต่กุญแจมันไขไม่ออกสักที แล้วจะลองพยายามใหม่นะจ๊ะ แต่ที่รู้ๆน้องสาวบ้านนี้รักมากนะสวรรค์เค้าคงลิขิตมาให้พบเจอกัน มาที่ไรก็สุขใจทุกที และก็จะรักแบบนี้ตลอดตล๊อดตลอดไปนะจู๊ฟๆๆๆๆๆๆ ไม่ว่าอะไรก็แล้วแต่ เผลอแป๊บ 5ปีแล้วไวเหมือนก็หกเลยเน๊อะ เวลามันเป็นเครื่องพิสูจน์จริงนะ คนที่คิดไม่ดีก็พ่ายแพ้ไปหายไป ความจริงใจเท่านั้นที่จะอยู่ยั่งยืน

แว๊บบบบบบบบบบบบบบ มาแย้ววววเตง

เค้าก้อผูกพันที่นี่ ตั้งแต่ ตุลา 50 ดีใจที่ได้เจอะเตงในนี้ นะจ๊าาาา เพื่อนสาว

หวัดดีค่ะคุณ ธัญ..
แป็บเดียว 5 ปี ..เอื้ออยู่ไม่ถึงค่ะ..
สำหรับเรื่องบล็อก ยังเป็นน้องอยู่เลย..
แต่กี่ปี ก็ไม่แตกต่าง ทุกครั้งที่เข้ามาก็อบอุ่น
ที่นี่เป็นบ้านแรกเหมือนกันค่ะ..
เป็นทุกอย่าง เป็นที่ระ บาย เป็นที่แบ่งปัน เป็นที่ก่อเกิดมิตรภาพ ..

ยินดีด้วยค่ะ
ยังไง ก็รักบ้านนี้ที่สุด หลัง เงียบไปบ้างแต่ก็ยังมีเสน่ ค่ะ..

55555++ ปล้ำอยู่เกือบครึ่ง ชม.ค่ะ กว่าจะเข้ามาได้อ่ะ
จริง ๆ เลยนะคะ อยากกลับมาเขียนบล็อคอยู่เหมือนกันค่ะ
เพราะคิดถึงเพื่อน ๆ ในนี้อีกหลาย ๆ ๆ ๆ คนเลยอ่ะ
สามปีก่อนหน้านี้มีปัญหา อยู่ดี ๆ ก้อเข้าบล๊อคไม่ได้
และข้อความบางบล็อคหายไปหลายบล๊อคเลยค่ะ
เร็วจังเลยนะคะ เวลาเหมือนหมุนไปของมันเรื่อย ๆ
แต่ พอมารู้สึกตัวกันอีกที โห ผ่านไปอีกปีนึงอีกแล้ว
5 ปี นี่ก้อนานพอสมควรนะคะ มันทำให้ใครหลาย ๆ คน
สนิทสนมผูกพันใกล้ชิดกัน รวมถึงเราสองคนด้วยนะมินว่า
ก่อนนี้ เราก้อแค่คุยกันในโซเชี่ยลเน็ทเวริค์แค่นั้น
แต่ พอเรามาเจอกันในโลกของความจริง
ได้พบ ได้พูด ได้คุยกันแบบตัวเป็น ๆ ชีวิตจริง ๆ
ไม่น่าเชื่อว่า มันกลับทำให้เราสนิทสนมและผูกพัน
กลายไปเป็นเพื่อนสนิทหรือญาติพี่น้องกันเลยนะคะมินว่า
และมินเชื่อว่า พวกเรายังจะคบกันต่อไปเรื่อย ๆ
เพราะความจริงใจที่เรามีให้กันตลอดมานั้น
มันจะทำให้มิตรภาพของพวกเราสวยงามเสมอ..
อยากบอกว่า ดีใจค่ะ ที่ได้พบและรู้จักคุณธัญ
ที่ไม่ใช่แค่ไม่มีตัวตน แต่ เราได้พบกันจริง ๆ
และ มินเชื่อว่า มิตรภาพของพวกเราจะแนบแน่นขึ้นไปเรื่อย ๆ
ตราบเท่านานแสนนานค่ะ ..จากใจจริง บอกเลยค่ะ :)

ตื่นเช้าขึ้นมา ก่อนไปวิ่ง พี่ยังต้องเปิดคอมดูก่อน ว่าตอนที่เราปิดคอมนอนนั้น ยังมีใครมาทักทายอีกหรือไม่ เสพติดคอมเม้นท์ขนาดหนัก

แต่เมื่อเวลาผ่านไป สื่อออนไลน์อย่างอื่นที่เข้ามา และสามารถพูดคุยได้เร็วกว่า ทำให้บล็อกที่เคยชื่นชอบเป็นอย่างมาก เริ่มห่างออกไปทุกที

จนคิดว่าอาจจะปิดบล็อก แต่..ใจไม่แข็งพอ เปิดไว้อย่างนี้แหละ วันดีคืนดีอยากอัพอะไรก็เข้ามา

บล็อกเก่าๆเมื่อ 3-4 ปีก่อน ก็ยังอยู่ครบ อยากอ่านเมื่อไหร่เปิดเข้ามา ขณะที่เฟซกระจัดกระจายต้องค้นหา และไม่ลึกซึ้งเท่าบล็อก

ทำบล็อก พี่เคยได้รับความนิยม วันเดียวคนมาเม้นท์ถึงห้าสิบ แต่เดี๋ยวนี้ ครึ่งเดือน ได้ 50 เม้นท์ นับว่าสุดยอดแล้วนะ

ถึงตอนนี้ก็ดีใจกับน้องธันว์ด้วยที่อยู่มานานมากกว่าพี่ และคงจะยังอยู่ต่อไปอีก 20 ปี ใช่ไหม 555

มีความสุขมากๆจ้า

ขอแสดงความยินดีกับ 5 ปีในบ้านน้อยที่สุดแสนจะอบอุ่นหลังนี้

ป้าเองนับๆแล้วก็น่าจะประมาณนี้เหมือนกันค่ะ


ภาพในกล่องคอมเมนท์สวยจัง

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ

Congratulations ค่ะ 5 ปี
เป็นรุ่นน้องนะคะ
เริงฤดีนะ เริ่ม พค.2550
แต่ทำทิ้งทำขว้าง มาเริ่มออกเยี่ยมบ้านเพื่อนๆ
พร้อมๆคุณธัญฯ
ทำต่อไปนะคะ
อย่าเพิ่งขี้เกียจตาม"เริงฤดีนะ"

คงไม่ถึงกับทีมชาตินะครับพี่ธัญ 555
ตอนนี้ก็เรียนบ้าง ไม่เรียนบ้าง กิจกรรมเริ่มเยอะครับ 555
ผมเน้นพาไปเที่ยวมากกว่าครับ

ขอแสดงความยินดีด้วยครับ ที่สามารถยืนหยัดมาได้ถึงปีที่ห้า คนหายไปจากบล็อกแกงค์ไปเฟสบุ๊คเยอะนะ ยังไงก็ขอให้ก้าวต่อไปในปีที่หก เป็นก้าวที่มั่นคง และหวังว่าจะร่วมเขียนไปด้วยกันต่อไปนะครับ

ผมมองว่าบล็อกเกอร์แต่ละคนมีนิสัยต่างกันนะ ต้องค่อยๆ ศึกษานิสัยใจคอ บางคนอาจจะขี้เกรงใจก็ได้ เลยไม่ได้ทักทายกัน หรือบางคนอาจจะยุ่งๆ จะว่าไปช่วงหลังๆ หลายๆ คนยุ่งจนไม่ค่อยได้เข้ามาเขียนเลยก็มี

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ

น่าจะราว ๆ 5 ปีเหมือนกันค่ะ จริง ๆ อารมณ์ต่อบล็อกและ Facebook มันคนละแบบ บล็อกเหมือนเป็น slow life มีความละเมียดละไมมากกว่า เป็นคลังเก็บเรื่องราวเป็นหมวด ๆ ได้ดีกว่า ย้อนหาเรื่องได้ง่ายกว่า

ส่วน facebook เป็น fast life รวดเร็ว ทันเวลา ทันเหตุการณ์ ง่ายเมื่อต้องการอัพ status แต่ข้อเสียคือหาอะไรย้อนอดีตที่เราอาจจะเคยแชร์ link ดี ๆ หายากเลยค่ะ

ก็คงเข้ามาเก็บเรื่องราวในบล็อกบ้างนาน ๆ ครั้ง เพราะยอมรับว่ากว่าจะบล็อกสักเรื่อง ใช้เวลานานทีเดียวเลยค่ะ

ชอบวิธีอยู่กับสาวน้อยของพี่ธัญนะครับ
จะพยายามทำแบบพี่ธัญเลยครับ
ให้ลูกไว้ใจ มีอะไรก็พูดคุย
แบบนี้ผมก็ชอบครับ

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ

ผมหวังว่าหมิงหมิงจะเหมือนผมตอนนี้
มากกว่าเหมือนผมตอนเป็นวัยรุ่นนะครับพี่ 555

ตอนเป็นวัยรุ่นผมใจร้อนมาก
ทะเลาะกับครูบ่อยเลยครับ 555

ผมคุยกับหมิงหมิงเยอะกว่ามาดามอีกครับ
มีเรื่องเล่ากันตลอดครับ 555


พี่ธัญกับน้อง
เวลาเดินด้วยกัน
เหมือนพี่สาวกับน้องสาวมากกว่านะครับ

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ

ดูรูปนี้แล้ว เหมือนปอป้าตอนนี้เลย
หัวยุงหัวฟู ชีวิตวุ่นวายยุ่งเหยิงดีพิลึก
มันยุ่งมันทุกข์ตั้งแต่ต้นปียันปลายปี...อิ ๆ

ขอให้ทุกท่านมีความสุขมาก ๆ นะคะ

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ

สวัสดียามบ่ายค่าพี่ธัญ

นู๋เองน่าจาปีกะ 1 เดือน ที่มีโอกาส มาอยู่ในครอบครัวอันแสนอบอุ่นที่ bloggang ค่า

ที่นี่นู่ก้อได้รู้จัก พี่ๆ น้องๆ มากมาย มิตรภาพที่นี่เหลือล้นจริงๆค่า

หาไม่ได้จากที่อื่น ซึ่งต่างจากเฟสค่ะ

เฟสเหมือนฉาบฉวย โฉบไป โฉบมา อิอิ

ยินดีที่ได้รู้จักพี่ธัญอีกครั้ง น้าค้า

และขอบคุณ bloggabg ที่ทำให้เราได้รู้จักกันค่า ^^

จริงๆแล้วผม มาดาม หมิงหมิง
ฟังเพลงกันคนละแนวเลยครับพี่ธัญ 555

ผมชอบเพลงช้าๆ
มาดามชอบเพลงฝรั่งสนุกๆ
ส่วนหมิงหมิงคาราบาวครับ 555

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ

นอกจากรักลูก
ยังต้องรักแม่ของลูกด้วยครับ 555

หมิงหมิงชอบอะไรหลายอย่างที่ผมไม่ชอบ
อย่างปลานี่ผมก็ไม่กินเลยครับ 555

หมิงหมิงนี่สามารถกินเขียดทอดของป้าๆได้ด้วยครับ 555
เคี้ยวขาเขียดกรุบๆ
ผมนี่สยองเลยครับพี่ 555

สวัสดีค่ะพี่ธัญ ขอแสดงความยินดีที่ครบรอบอยู่ในบล็อกแกงค์มา 5 ปีแล้วนะคะ กิ่งเพิ่งจะ 3 ปี เองค่ะ กิ่งเข้ามาปี 2553 เองค่ะ นับว่าพี่ธัญรุ่นพี่อย่างแท้จริงเลยค่ะ อิอิ

กิ่งเองก็ไม่เคยทิ้งบล็อกนะคะ เพราะในบล็อกนี้ได้เก็บเรื่องราวต่างๆของเราเอาไว้ดูเอาไว้อ่านค่ะ ส่นเฟสจะไปบ้างเมื่อมีเวลาเหลือจากบล็อกค่ะ ก่อนอื่นต้องไปตอบเม้นท์เพื่อนในบล็อกให้เสร็จก่อนถึงจะไปเข้าเฟสค่ะ

ขอให้พี่ธัญมีความสุขในวันคริสมาสต์ที่จะถึงนี้นะคะ




More Flowers Presentation Comments

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ

ไม่รู้ไปเอาคำถามมาจากไหนครับ
ผมงี้ขำกิ๊กเลยครับ
ง่วงก็ง่วง 555

สงสัยอ่านหนังสือไดโนเสาร์มากเกินไปครับ 555

ผมก็ไม่ทานชะอมครับ
แต่มาดามนี่ชอบมากครับ 555

สวัสดีค่ะพี่ธัญ ขอบคุณที่ไปอ่านงานตะพาบนะคะ หัวข้อตะพาบบางเรื่องกิ่งก็คิดไม่ออกเหมือนกันค่ะแต่ก็เขียนไปตามที่คิดบางทีก็ไม่ได้เรื่องเหมือนกันค่ะ 5555

พักนี้รู้สึกโจทย์ตะพาบยากขึ้นทุกวันเลยค่ะ พี่ธัญลองดูโจทย์คราวหน้าอีกทีนะคะ อาจจะมีไอเดียปิ๊งๆก็ได้ค่ะ

บล็อกกิ่งก็ไม่อยากทิ้งเหมือนกันค่ะเสียดายงานเขียนของเราเยอะมากเก็บไว้อ่านตอนว่างๆก็จะคิดถึงเพื่อนๆหลายๆคนที่ไม่ได้กลับเข้ามาอีกแล้ว พอย้อนไปอ่านครั้งแรกก็ขำๆนะคะ ไม่รู้เขียนออกมาได้ยังไงค่ะ อิอิ

ขอให้พี่ธัญมีความสุขวันคริสต์มาสใกล้จะถึงนี้นะคะ

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ

เปิ้นก็เจ็ดปีแล้วค่ะ
บ้านหลังนี้อยู่นานจริงๆค่ะ

แต่ไม่เคยเบื่อบ้านหลังนี้นะคะ
ถึงแม้จะโอนเอนไปตามกระแสบ้าง
เดี๋ยวทวิตฯ เดี๋ยวเฟสฯ เดี๋ยวอินสตาแกรม
แต่ที่ตรงนี้...ยังจะอยู่เสมอ

เจอกันบ่อยขึ้นที่บล็อกนะคะพี่ธัญ

สกมฺมุนา โหติ ผลูปปตฺติ
ความอุบัติแห่งผล ย่อมมีได้ด้วยการกระทำของตน

มีความสุขกับการคิดดี พูดดี ทำดี ตลอดไป...นะคะ

ทักทาย วันหยุด ค่ะ..
คุณธัญ..
ไปเฟส เงียบเหงา เลยหนีมานี่อ่ะคะ อิอิ
หนาวไหมเอ่ย..

ทักทายวันจันทร์ค่ะ
ดูแลตัวเองด้วย..
อากาศเย็นลงๆ..หนาวๆๆๆค่ะ

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ

วันนี้ไปรับลูกที่ รร.
ปล่อยหมิงหมิงเล่นกับน้องๆ
ความจริงอายุห่างกันแค่ขวบเดียว
แต่หมิงหมิงโตกว่าเยอะเลยครับ 555


สูงกว่ากันสองคืบเลยครับ 555

Merry X'Mas ค่าาาพี่ธัญ
บ้านหลังนี้อบอุ่นจริงๆ ค่ะ
บุ๊งก็ได้เพื่อนมากมายจาก Bloggang แห่งนี้ค่า

สวัสดียามเช้าครับพี่ธัญ

ฟิ้วววว

ไปหาเค้า ใครกล้ามาถีบเพื่อนเค้า จัดการให้ คิคิ

เรื่องความใจร้อนนี่สอนยากครับพี่ 555
ผมก็ใจร้อน 555

แต่ก็พยายามอยู่ครับ

จะสอนลูก
เราต้องทำเป็นตัวอย่างด้วย

ยากตรงนี้นี่ล่ะครับ 555