ครบรอบอีกปีแล้วซินะ...สาวน้อย
วันที่ 22 กรกฎาคม ของทุกๆปี คือวันคล้ายเกิดของสาวน้อย...
ในทุกๆปีที่ผ่านมา เราสองคนแม่ลูก อยู่ด้วยกันเสมอ มา ปี สองปีนี้ เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน สาวน้อยอยู่ กทม. ส่วนเรากับมาอยู่บ้านที่ ตจว.
อาจเพราะสาวน้อยโตเป็นสาว มีโลกของเค้าแล้ว มีเพื่อนๆ ในชีวิตมากขึ้น...
เราจึงห่างกันไปบ้าง แต่เรายัง สื่อสารกันเสมอ ในทุกๆวัน ไม่ว่า สาวน้อยทำอะไร ที่ไหน สาวน้อยจะบอกเสมอ ในทุกๆครั้ง
สาวน้อยจะไปทานอะไร ไปเดินห้างไหน ไปดูหนังตอนไหนกับใคร สาวน้อยบอกเสมอค่ะ... ไม่ว่าจะไป ทำบุญ ทำสังฆทาน สาวน้อยก็จะโทรมา นำบุญมาฝากแม่และยายเสมอ
สาวน้อยโตแล้ว...ในความรู้สึกของคนอื่นๆ แต่ สำหรับฉัน ลูกไม่เคยโตหรอกค่ะ ยังห่วงใย สารพัดอยู่ดีค่ะ....
ความห่วงใยของเราเชื่อมโยงกันเสมอๆค่ะ ....
รักหนูนะลูก...
จากวันนั้นถึงวันนี้ลูกเติบใหญ่ คือฤทัยดวงเดียวของแม่นี้ แม้วันผ่านเนิ่นนานมาหลายปี ทุกนาทีเรามีกันและกัน
ถึงวันนี้ลูกเป็นสาวน้อยแล้ว ไร้วี่แววเดียงสาออกล่าฝัน แม่ยังคงติดตามเฝ้ารำพัน มิมีวันให้ลูกห่างสายตา
แม่ยังคงห่วงใยเหมือนวันก่อน ยังทุกข์ร้อนอาทรณ์วอนพร่ำหา ยามหลับลูกยังอยู่ในนิทรา รู้ไหมว่าแม่นี้ห่วงเหลือเกิน
ขอให้รู้แม่รักลูกที่สุด ไม่มีหยุดแม้วินาทีของกาลผัน เฝ้าห่วงใยอาทรณ์มิเว้นวัน รักเจ้านั้นสุดหัวใจของแม่เอย
คนดีของแม่...
ขอบคุณที่หนูเป็นเด็กดี เป็นเด็กที่มีระเบียบวินัย เป็นเด็กที่เข็มแข็ง
ไม่อ่อนไหวกับสิ่งต่างๆรอบตัว เป็นเด็กที่เชื่อมั่นในตัวเองสูงมาก
จนบางครั้ง แม่คิดว่า แม่เลี้ยงหนูให้เข็มแข็งเกินไปรึเปล่า แต่เปล่าเลย หนูรู้จักผ่อนปรนในเรื่องบางเรื่องได้ .... หนูไม่เคยทำให้แม่คนนี้ต้องผิดหวัง ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม
BY....tanjira
| Create Date : 24 กรกฎาคม 2556 |
| Last Update : 25 กรกฎาคม 2556 18:06:52 น. |
|
30 comments
|
| Counter : 997 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [
น้องเลยดูมีความสุขมากนะครับพี่ธัญ
เห็นด้วยกับทุกประโยคที่พี่ธัญเม้นท์ไว้ที่บล็อกผมเลยครับ