Bloggang.com : im virgo : farewell Party : คำร่ำลา ที่ไม่อยากฟัง...

farewell Party : คำร่ำลา ที่ไม่อยากฟัง...

จริงๆ ตั้งแต่เริ่มเข้าเดือนตุลาคม สถาบันเราต้องเอ่ยคำอำลาให้กับอาจารย์หัวหน้าสถาบัน ด้วยถึงวัยเกษียณอายุ... อาจารย์เป็นคนน่ารัก และขยันขันแข็ง ถึงจะอายุ 60 ปีแล้ว แต่เรืองการทำงานและการเข้าใจความรู้สึกนึกคิดของพวกเรา อาจารย์เข้าใจได้ดี ยิ่งกว่าอาจารย์ที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกันเสียอีก...

สำหรับเราเอง ทำงานมาแล้ว 3 แห่ง ... ทีนี้เป็นที่แรกที่รู้สึกประทับใจคนเป็นหัวหน้าได้มากที่สุด เพราะอาจารย์ให้โอกาสเราได้ทำทุกอย่างที่เราคิด โดยคอยให้คำแนะนะอยู่ข้างหลัง เวลาที่เราถึงทางตันจริงๆ ถึงแม้อาจจะมีที่หงุดหงิดบ้าง เพราะอาจารย์สั่งงานบางอย่างแล้วทำให้เรามึน...แต่เราก็รักและเคารพท่านเสมอ...

ท่านเป็นหัวหน้าที่น่ารักมาก ตอนเช้า หรือบ่ายๆ มักจะชงกาแฟมาให้เราด้วยเสมอ มันดูแปลกเนอะ ทั้งๆที่เราน่าจะเป็นคนทำ หรือของใครของมัน แต่ท่านกลับนึกถึงเสมอว่าเราก็คอกาแฟ... เลยชงมาเผื่อ... ประทับใจจริงๆ...

แต่เนื่องจากอาจารย์ไม่ชอบเรื่องการกล่าวลา ไม่ชอบให้บรรยากาศดูหดหู่ เลยไม่รับงานเลี้ยงส่งใดๆ พวกเราอ้อนอยู่พักใหญ่ เลยไปทานข้าวด้วยกัน... เลือกร้านริมทะเล (แต่เป็นทะเลโคลน

)

พร้อมหน้ากันหน้าร้านอาหาร

ภายในร้าน...

หัวหน้าคนใหม่ กล่าวอะไรเล็กน้อย ...

มอบของที่ระลึก เป็นดอกกล้วยไม้ เพราะอาจารย์ชอบกล้วยไม้สีม่วง...

ช่วงแสดงความรู้สึก... ร้องไห้น้ำตาท่วมร้าน...

หน้าร้านอีกครั้ง ก่อนเดินทางกลับ...
----------------------------------------------------

วันนี้ 31 ตุลาคม 2550

อาจารย์กลับมาที่สถาบัน สั่งเค้กมาเพื่อเลี้ยงขอบคุณพวกเรา... (อาจารย์ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม รู้ว่า พวกเราชอบทานบลูเบอร์รี่ชีสเค้ก และ เค้กช้อกโกแลต (ขมๆ) ครั้งนี้ คงเป็นการมีปาร์ตี้น้ำชาร่วมกัน เป็นครั้งสุดท้าย เพราะอาจารย์ท่านก็จะย้ายกลับภูมิลำเนาของท่าน ในอีกไม่กี่วัน... รักอาจารย์ค่ะ...

กลายร่างมาเป็นคนเสริฟ์กาแฟ ซะงั้น...

2 ชนิดเค้ก ที่อาจารย์สั่งมาให้... อร่อยสุดๆ เค้กจากโรงแรม Sheraton

หัวหน้าที่(น่า)รัก...

ถ่ายรูปร่วมกันเป็นที่ระลึก (อีกครั้ง)

ไปๆมาๆ เกิดการแย่งซีนกันซะงั้น...

แต่อย่างที่รู้ๆกัน ไม่มีงานเลี้ยงที่ไม่เลิกรา... เวลายังคงเดินไปตามหน้าที่ของมัน...และทุกอย่างก็จะเปลี่ยนแปลงไปตามเวลาอีกที... สิ่งที่คงเหลือไว้ ก็แค่ความรู้สึกดีๆ ที่เรามีต่อกัน...

...งานเลี้ยงเลิกรา จำลาร้าง ไปตามเส้นทาง ทางของตัวเอง...คนเราต่างคนต่างมีฝัน พันธะผูกพันเงื่อนไขจำเป็น... สุขเพียงชั่วคราวเมื่อได้พบกัน...เวลานั้นน้อยเหลือเกินกั้นเราต้องห่าง... รอคอยนั้นยั่งยืน หลังเราบอกกล่าวคำลา...ลา ลา...

(ชื่อเพลงอะไรนะ ของมาลีฮวนน่า อยากได้เพลงนี้จัง แต่หาไม่เจอ..อัลบั้มหมาล่าเนื้อรึป่าวหว๋า...)

Create Date : 31 ตุลาคม 2550

Last Update : 31 ตุลาคม 2550 12:10:16 น.

4 comments

Counter : 1251 Pageviews.